wil ik aandacht ?
 

Ik zit al een tijdje niet lekker in mijn vel. Lang verhaal.. maar wat nu nog speeltis oa dat ik nog kras. Niet zovaak, maar toch wel iedere maand 1keer. Soms denk ik : Wat boeit het als ik het vaker doe, ik ben geen gevaar voor mezelf en het boeit me niet als ik het iedere week doe. Maar waaromwil ik het dan? Iedere keer als ik naar mn psych ga is erwel iets 'waar ik mee zit'. En als ik nu vaker ga krassen wil ik het het liefst niet vertellen, omdat ik niet echt weet wat ik er over moet zeggen, maar ik weet vanm ezelf dat ik zoiets niet voor me kan houde. Misschien ish et ook omdat ik niet wil dat ik geen problemen meer heb. Danis er een leegte.. Kom ik aandacht te kort ofzow??

Misschien.. maar vragen om aandacht is niet slecht op zich, zeker niet als het een reden heeft.. denk daar eens over na..

Misschien moet je stoppen met snijden.
Zeg maar voor 6 weken ofzo.
Als dat gelukt is beloon je jezelf met iets wat jij lekker/mooi vind. Dan heb je wat om naar uit te kijken en lijkt het leven niet zo zwaar. Denk aan hoe lelijk die krassen zullen staan, de schaamte tegenover je familie en vrienden en hoe ongezond het eigenlijk is.

Veel succes (y)

Hoi
Ik kan natuurlijk niet voor shy girl denken. maar k zit toch wel een beetje met hetzelfde probleem denk ik.
Want al die dingen helpen niet zo (bij mij dan). Zelf heb ik al een hoop geprobeert om er zelf vanaf te komen en daar helpen dat soort dingen (bij mij) dus niet.

Wel lief dat je haar wilt helpen (en sorry voor als het wat bot overkomt, maar k moest het ff kwijt)

Kuzzz

Als je meer gaat krassen en je weet dat je dat aan je psych gaat vertellen, moet je nog eens goed nadenken of je dat ook echt gaat doen.

Meestal is het krassen een roep om aandacht, het zou dus kunnen dat je het 'juist' aan je psych moet vertellen. Maar wat ik me verder afvraag is wat je psych wil doen dan, hij kan je toch alleen maar counselen en evt. medicijnen geven? Heb je niks aan, de echte oplossingen die kan hij/zij niet geven. Dat kan jij of iemand die net zoiets als jij meemaakt.

Sommige mensen krassen/snijden puur uit genot. Het is fijn om bloed te zien, het maakt je kalm en bloed in overvloed.
Het is wel jammer dat de lidtekens je voor de rest van je leven zullen tekenen. Mensen zullen ernaar vragen wanneer je het 't minst verwacht.

soms denk ik: nu hoeft het voorlopig niet meer (krassen) maar soms dan denk ik ook: wat boeit het nou, niemand ziet het , ik doe er anderen dus geen pijn mee. Nu denk ik er bv weer anders over..maar ikw eet het niet. Ikwil het dan vertellen omdat ik niet snel iets voor mezelf kan houden( waari kmeezit) . Zij kan er wel nix aandoen, maja ...als ik het gedaan heb kan ik dat meestal toch niet lang voor me houden.

Dat je iets niet lang voor je kan houden, is dat niet juist mooi? Want dan breng je iets eerder eruit, waardoor je niet de hele tijd met een brok in je keel zit.

Ik zou het juist nooit vertellen, omdat ik het gevoel heb dat dingen dan alleen erger worden, ik heb dan ook niemand om 'echt' mee te praten. Als ik het dan toch vertel dan is het de verkeerde persoon ben ik bang.

Wat denk jij dat er gaat gebeuren als je vaker gaat krassen en je vertelt het?

Wel, allereerst, het boeit natuurlijk heel veel, het is niet echt ok als je in je eigen lichaam gaat krassen. Waarom zou je dat doen? Je hebt een lichaam waar de meeste meisjes alleen maar van dromen kunnen. En jij kunt zoveel bereiken wat veel anderen niet kunnen. Je bent een rots in de branding voor menig personen.
Wat ik denk is dat je toch niet alles verteld hebt aan me. Dat je het liever voor je houdt is jammer, maar het is jou keuze. Misschien omdat je toch bang bent dat ik je ineens in de steek zal laten, ik weet het niet. Of raar vind omdat we elkaar ook in het écht hebben leren kennen.

Ken je haar in het echt?

Ach, kennen, we hebben elkaar 2 maal gezien.

geniet jij van t krassen?
want dat zei gael ook al, het kan zo vredig zijn om dat bloed te zien stromen, langzaam het leven zien weg vloeien.
het maakt je rustig en misschien wil je het niet toegeven maar je vind het fijn, fijn om je zelf pijn te doen, waarom weet je, niet het is alleen maar fijn, fijn om te voelen dat je nog leeft, dat je nog gevoel hebt.
je zult wel denken waarom zou ik ermee stoppen, ik heb er geen last van ik geniet ervan en dus heb je geen reden om te stoppen.

maar het feit is ook al vind je het fijn het brengt schade toe, niet meteen want het groeit weer dicht maar op den duur ga je er wel last mee krijgen en dat wil je niet dat weet ik zeker.
stop er op tijd mee voordat je er verslaafd aan raakt.

vertel het aan de psych misschien kan hij je helpen.
succes ermee.

aandacht trekkerij ... donder toch op met dat snijden .. neem maar een baan bij de slager

weet je wel wat voor een geweldig gevoel het geeft?

Een beetje een voorbarige conclusie die je daar trekt, je kent heel het meisje niet eens.

Heej, ehm.. kun je niet gewoon wegblijven hier als je dit soort dingen niet kunt uitstaan? Dat bespaart ons stres en jou lol.