Vervorming van ruimtegevoel
 

Ik heb iets geks. Ik heb het al mijn hele leven - als kind had ik het zomaar uit het niks, daarna vlak voordat ik in slaap viel en tegenwoordig ook vlak voordat ik in slaap val, tijdens stressmomenten of sporten en tijdens orgasmes. Oh en toen ik geblowd had, kreeg ik het ook.

Dan verandert mijn ruimtegevoel compleet. Als ik het heb bij het in slaap vallen is het vrij mild. Dan vervormt alleen het beeld dat ik in mijn hoofd heb. Soms heel traag, soms heel plotseling, soms gebeurt het de hele tijd heel snel achter elkaar. Dan rekt het beeld op naar boven en onder of naar opzij, zoals bij een oude videoband. Als kind, en nu tijdens orgasmes, heb ik het extremer: dan vervormt ook de 'echte' wereld. Dan kan ik bijvoorbeeld helemaal opzwellen, helemaal of in delen. Soms heb ik dan opeens de vorm van iemand van 150 kilo, heel dik enzo, of ik ben juist zo dun dat ik helemaal flubberig word, alsof mijn armen en benen alleen lintjes van huid zijn. Soms zwellen mijn benen alleen op, of zwelt mijn ene been op terwijl mijn andere heel dun wordt. (Even voor de duidelijkheid: dit gebeurt niet echt, maar het voelt echt zo. Het voelt heel echt.) Soms heb ik ook het idee dat mijn vriendje helemaal opzet of krimpt (zijn hele lijf, niet alleen zijn janwillem:nono:), idem met mijn bed. Of kleren. Of andere dingen om me heen.

Mijn moeder heeft al haar hele leven migraine en mijn vader heeft als kind hele erge astma gehad. Ik heb geen van beiden voor zover ik weet. Ik heb wel gilles de la tourette. Maar dat heeft er volgensmij weinig mee te maken.
Ik heb het idee dat het gebeurt als ik te weinig zuurstof krijg: vlak voor een orgasme, tijdens het sporten en bij stressmomenten ga ik gek ademen, misschien te snel. Maar als ik in slaap val zou mijn ademhaling juist rustig moeten worden. Ik heb het ook niet altijd als ik in slaap val, ik herken er niet een vast patroon in.
Maar de beelden in mijn hoofd lijken wel op de migraineaanvallen die mijn moeder beschrijft. Behalve dat het geen zeer doet.

Herkent iemand dit, is het schadelijk, moet ik er iets aan doen, waar kan het aan liggen?

Ik heb er geen last van ofzo dus ik wil er niet per se mee naar de huisarts, maar ik vind het zoiets geks en ik heb er nooit van gehoord bij anderen dus ik ben benieuwd wat het zou kunnen zijn.

Ik heb dat ook weleens. Over het algemeen alleen vlak voor het slapen gaan. Precies wat jij zegt: ik voel me dan heel dik, of heel klein, of heel lang, of heel dun. Naar mijn weten heb ik dit altijd al en volgens mij is het niet schadelijk of wat dan ook. Gewoon een mindfuck denk ik.

ik heb welleens dat iets oppeens een stuk verder weg of dichterbij lijkt te zijn. Meestal als ik tv kijk omdat ik dan lang naar een punt staar waarschijnelijk. Maar jij bedoelt iets anders volgens mij.

Ja precies. Maar dat heeft dus niet met migraine te maken?

Ik denk het niet. Ik heb weleens iets migraine-achtigs gehad (zware hoofdpijn, overgeven), maar ik denk niet dat hier een verband tussen zit.

als je zelf een verband ziet met je ademhaling (sneller ademen bij sporten e.d. of langzamer ademen voor het slapengaan), dan zou je eens wat ademhalingsoefeningen kunnen doen. als je bewuster omgaat met je ademhaling dan herken je misschien wel verbanden bijvoorbeeld.

of dit zo schadelijk is, weet ik niet, maar als je bijv. gaat ervaren dat het erger wordt, dan kan het zijn dat de oorzaak van de symptomen groter wordt (whatever it is) en dan zou ik zeker even de huisarts opzoeken. mocht het pijn gaan doen, dan zou ik ook zeker niet aarzelen om langs te gaan. (zeker omdat de oorzaak toch ergens in je hersenen lijkt te liggen, denk ik dat je daar geen risico mee wil lopen)

Het lijkt mij niet dat het pijn gaat doen ;)

Ik zei al dat het veel erger en vaker is sinds ik kind was ;) Maar het doet geen pijn, het is alleen heel raar. Ik kan me ook eigenlijk niet voorstellen dat het pijn zou kunnen gaan doen.

En ik ga echt geen ademhalingsoefeningen (kunnen) toepassen tijdens de seks of bij het in slaap vallen, want dat zijn gewoon momenten waarop je niet met je hoofd je lichaam bestuurt. Dus dankje, maar ik denk niet dat ademhalingsoefeningen helpen daartegen :)

Ik heb dat ook als ik bijna in slaap val. Vooral inderdaad dat ik mijn eigen formaat en verhoudingen ten opzichte van de omgeving afsoluut niet kan inschatten, maar ook wel eens dat ik het gevoel heb dat ik uit hout of zelfs steen besta. Ik vind het wel een gezellig gevoel, vind het leuk om het te exploreren :bloos: alleen word ik dan weer helderder en gaat het weg. Ik denk dat het een normaal effect is van de waak/slaap grens, ook omdat veel mensen in dit topic zeggen het te hebben. Ik ben sowieso gevoelig voor afwijkende zintuiglijke waarnemingen als ik bijna in slaap val.
Ik heb het trouwens ook als ik hyperventileer, kan me voorstellen dat het daardoor tijdens seks gebeurt. Maar je kunt inderdaad geen ademhalingsoefening gaan doen tijdens seks :D maar als het niet vervelend is, en je vindt het niet eng, kun je het misschien gewoon accepteren.

Het zou trouwens ook kunnen dat je het als kind niet minder vaak had, maar dat je het minder hebt onthouden omdat je het toen normaler vindt. Het gebeurt kinderen zó vaak dat ze iets zien of voelen wat ze nog nooit eerder gezien of gevoeld hebben, dat het geen grote indruk op ze maakt.

Ohja, dat zou inderdaad goed kunnen. Dat ik het gewoon niet als buitengewoon zag als kind :y

Ik had dat als kind altijd als ik ziek was, en dan werd ik er heel erg misselijk van! Maar bij mij is het weggetrokken, omgekeerd als bij jou. Had het idee dat het een soort lichte hallucinaties waren van de koorts, maar geen idee wat het precies is. Als je er verder geen last van hebt, lijkt het mij weinig kwaad te kunnen.

A temporary condition, it is often associated with migraines, brain tumors, and the use of psychoactive drugs. Anecdotal reports suggests that the symptoms of AIWS are fairly common in childhood, with many people growing out of them in their teens. It appears that AIWS is also a common experience at sleep onset.
(...)
The most prominent and often most disturbing symptom is that of altered body image: the sufferer will find that they are confused as to the size and shape of parts of (or all of) their body.


Nou, dat lijkt me waar ik het over heb! Met migraines en als je bijna in slaap valt :y Misschien dan toch een paar migrainegenen van mijn moeder geerfd.

Oh dat heb ik ook wel eens! Vooral dat mijn hele lijf reusactig groot is, en dan één arm zo dun als een naald. En dat ik mezelf dan prik daarmee. :D

Ik heb alleen wel eens voordat ik in slaap val dat alles ineens heel dichtbij lijkt te zijn. Ik snap nooit wat het nu precies is, want vaak is het gewoon donker, het is een beetje alsof ik precies zie wat er direct voor me is (normaal kijk je toch al gauw naar twintig centimeter verderop) en dat dan heel groot is. Ik kan het niet precies uitleggen, geloof ik. Maar in elk geval, als je gaat slapen, dan lijken er wel vaker dingen heel raar, met hallucinaties en zo, dus dat is op zich niet zo gek. Maar jij zal dan wel dat Alice in Wonderland Syndrome hebben, had daar nog nooit van gehoord. Weet je in elk geval dat je niet de enige bent :)

Ik heb wel eens dat mijn ruimtegevoel in gedachte ineens heel anders is (in het denken, niet het kijken). Dan zie ik ineens een soort pixels enzo, heel apart.

Misschien heb je last van een soort hyperventilatie? Ik zou net als ganralph al zegt eens een paar ademhalings oeffeningen proberen.

Vlak voor je in slaap valt slaat je lichaam aan het hallucineren. Daardoor kan het lijken of dingen dichterbij zijn, je dingen hoort, je het gevoel hebt dat je valt of juist zweeft. Dat is heel normaal en hebben alle mensen.

Hè shit, dat wilde ik ook al zeggen.

ik heb het andes nog nooit gehad;)

Ik verkeer in een vrijwel constante staat van hyperventilatie. Nouja, niet constant, want soms is het even heel erg. En dan heb ik dat dus. Maar tot een paar dagen geleden wist ik niet dat het hyperventilatie was. Ben er eindelijk achter. Waarschijnlijk heb ik daarom ook dit.

En ademhalingsoefeningen hoeven echt niet, het werkt echt al zo goed dat ik weet dat ik juist tevéél lucht krijg en niet te weinig, wat mijn lichaam wel denkt.

Ik heb niet het gevoel dat ik dingen hoor en dat valgevoel hangt niet samen met die vervormingen. En ik heb de vervormingen niet alleen vlak voor ik in slaap val. Ik denk dat het met mijn zuurstofteveel te maken heeft :)

Niet iedereen heeft het elke avond. Maar iedereen kán het hebben :)

heb ik ook wel eens maar ik heb geen migraine of hyperventilatie