Ouders die denken dat ik 8 ben.....
 

Hoiihoii mensjes, ik zit een beetje met een probleem,
Ik ben 14 en heb sinds een tijdje een vriendje van16, alleen vet irritante is dat hij 150 kilometer verweg woont.... hij is al wel een paar keer bij mij geweest (en hij heeft hier ook gelogerd , imv lange afstand blablabla,) maar nu wilde wij bijden dat ik een keer naar hem toe zou gaan. Met valantijnsdag (:
maar nu het probleem, mijn ouders behandelen me als een klein kind, van hun mag ik niet haar hem toe ( en ik ben ql blij dat ze me alleen naar school laten fietsen...)
maar nu hoopte ik dat een van jullie een tip had om mijn f*cking strenge ouders overtehalen ????
Owh en of iemand mischien dsn ook een lwuk valantijnsdag cadeutje weet, daar loop ik nogal mee vast,,,,,,
Xiess...

Waarom mag het niet van je ouders? Vinden ze de afstand te ver? Zijn ze bang dat jullie seks(uele dingen) zullen doen als zij niet kunnen opletten? Vinden ze hem niet aardig? Vinden ze zijn ouders niet aardig?.. etc :p

veertien is niet veel ouder dan acht, ook al vind je zelf van wel, en je ouders hebben imho gelijk dat ze je niet naar hem toe laten gaan :)
maar dit wil je waarschijnlijk niet horen, dus ga je dadelijk zeuren dat we 'normaal' moeten reageren 'of anders gewoon zwijgen', zodat er enkel nog mensen zullen reageren die vinden dat je gelijk hebt, dus ik stel voor dat we deze stap even overslaan en dat er vanaf nu enkel nog mensen reageren met "ohw hellup wat een belaggelijk ouderwetse ouders heb jij :eek: " en die dan ook advies geven over hoe TS haar ouders moet duidelijk maken dat ze geen dertien meer is, maar al véértien.

en een leuk valentijnscadeautje kan een fotokader zijn, met een mooie foto van jezelf, bijvoorbeeld.
of ehm, gezien de lange afstand, een soort dagboekje waarin je brieven aan hem kan schrijven, dat je aan hem geeft als je hem de volgende keer ziet, en waarin hij dan de volgende tijd brieven schrijft naar jou, dat hij dan weer aan jou geeft als jullie elkaar weer zien, etc etc.

toen ik als 15jarige heel erg graag naar lowlands wou en mn ouders resoluut nee zeiden heb ik een briefje gemaakt. ik wist dat ik in een discussie met mn vader boos zou worden, zou gaan huilen en dus niet meer een redelijk gesprek kon houden. in dat briefje schreef ik waarom ik zou graag wou gaan, verschillende redenen waarom ze me konden vertrouwen, etc. en uiteindelijk kreeg ik een briefje terug met voorwaarden waaraan ik me moest houden, en ik mocht gaan!
misschien dat zoiets ook voor jou helpt?

hoe kun jij nou oordelen over haar situatie? je weet maar een klein deel van haar probleem, je kent haar en haar ouders niet en je reactie voegt niets toe aan haar vraag + ik vind je reactie nogal kleinerend. ik denk dat ze meer heeft aan advies.:P

ik ben in een sarcastische bui :p en als mijn dochter veertien was zou ze ook niet bij haar vriendje mogen slapen, dus ik begrijp d'r ouders best, dat mag toch ook gezegd worden? :)

en ik geef toch ook advies? (a)

Oh wat schattig :D

ot: Ik zou eerlijk gezegd mijn dochter van 14 ook niet zo snel naar haar vriend laten gaan die 150 km verderop woont. Je begrijpt wel dat je ouders dat doen omdat ze je willen beschermen he? Ik denk dat het het belangrijkste is dat jij naar je ouders toe redelijk blijft en niet boos wordt als je je zin niet krijgt. Dat laat namelijk zien dat je je enigzins volwassen kunt gedragen.

Ik zou mijn dochter in haar gezicht uitlachen als ze denkt dat ze naar een gozer 150km verderop mag gaan.

150 km verderop, ik geef jouw ouders groot gelijk(y)

je ouders hebben gewoon gelijk, wat als er iets aan de hand is en ze moeten er naar toe komen, kom op 150 km!! ben je gek, het is al een gekloot als mijn vriendin bij mij moet komen met ±30km afstand

nee joh, je ouders doen alsof je 14 bent. Ik snap wel dat het voor jou frustrerend is, maar alle eerdere postst geven wel aan dat het terecht is. 150km is bést ver weg, en 14 is nog écht niet zo heel oud

Ik snap jou ouders ook wel. Maar ik begrijp wel dat je heel graag wilt.
Is het echt geen oplossing dat hij gewoon weer naar jou komt?
Dat idee van dat briefje vind ik trouwens erg orgineel, dat is het proberen misschien ook wel waard.

Ik denk dat het wel van belang is om te weten waarom je ouders niet willen dat je gaat. Hebben ze je dat uitgelegd (/heb je hun de kans gegeven om dat uit te leggen)?

Aha, ik ken dit en het is ongelofelijk frustrerend. Je kunt ze altijd pakken met dingen als: "ja en toen en toen dan, toen mocht het eerst ook niet en ging het heel goed!" "Vertrouwen jullie me niet ofzo, hoevaak had ik al jullie regels kunnen doorbreken en heb ik het niet gedaan?" Werkt af en toe, maar mijn ouders zijn niet echt standaard :P

Dat kun je wel zeggen ja. (n)

OT: dat je als veertienjarige niet zomaar 150km mag reizen om bij je vriendje te gaan slapen is niet zo gek. Dat je het aan de andere kant wel graag wilt is ook niet zo gek. Ga met je ouders in gesprek: waar maken ze zich precies zorgen om? Want "je bent te jong" is geen volledige redenatie. Ben je te jong voor de reis, voor het vriendje, voor het blijven slapen of voor alles? Als je weet waar ze precies mee zitten kun je gaan kijken hoe je de bezwaren uit de weg kunt ruimen. Misschien willen ze je wel graag wegbrengen, misschien mag het wel als zijn ouders thuis zijn en ze even met die ouders hebben kunnen praten. Misschien hebben ze wel graag dat je op een logeerkamer slaapt. Allemaal voorwaarden die ik me heel goed in kan denken. Hoe beter jij communiceert, hoe meer je ouders van jou begrijpen en hoe beter je kunt onderhandelen. Dus boos worden en zeggen dat je geen klein kind meer bent heeft geen zin (want je bent nog niet volwassen), praten en vragen heeft meer zin.

Oh, kijk.
Het is 'OMG, WAT ZIJN MIJN OUDERS STOM EN IK MAG NIKS!11!!!11!11' topic.

Neem maar met een kerel die in jouw dorp/stad/whatever woont, veel handiger.
Je ouders hebben gewoon gelijk, klaar.
Daar zijn het je ouders voor, die kunnen dat beter weten dan jij.
Zij zijn namelijk ook jong geweest.

Bevestiging zoek je maar ergens anders.

bedenk ook dat ze het zeggen ter bescherming van jou.

150 kilometer is wel bijna het buitenland al (naja je snapt wat ik bedoel, zo groot is nl niet ;) ) en het feit dat hij wss je eerste vriendje is en je ook op de leeftijd komt dat het wss een beetje sirrieus genomen kan worden helpt je ook niet echt.
Eerlijk gezegd zou ik mijn dochter later geen 150km laten reizen als jullie zo ver uit elkaar wonen, wel zou de gast naar mij/ons toe kunnen komen.

Is het geen idee dat je vriendje naar jouw huis toe komt? dat is makkelijker te overleggen met je ouders (dat briefje idee is trouwens geweldig) en aangezien hij 16 is zal het voor hem ook makkelijker zijn de reis te betalen dan voor jou.

Kijk, en dit lijkt me het meest nuttig. Aangezien we je situatie niet weten en je hier best veel mee kunt (lijkt me)

Ach, ik mocht op mijn 16e nog niet eens met mijn vriendje naar de bioscoop, want dat was nog te vroeg voor meisjes van mijn leeftijd. En ik kreeg begeleiding als ik uitging.

Overigens zijn ze wat later bijgedraaid toen ik een echte serieuze relatie kreeg, maar daar mocht ik ook nog niet zomaar bij blijven slapen voor ik al lang en breed 17 was en we al meer dan een half jaar iets hadden. (Eigenlijk was het niet voor mijn 18e, maar er waren verzachtende omstandigheden :D).

Persoonlijk vind ik je ook te jong voor bij een vriendje te blijven slapen, zeker voor seks eigenlijk. En misschien dat je ouders hem toch niet vertrouwen, ook al is hij bij jullie blijven slapen. En dat is ook niet zo gek, want als hij bij jullie is, kan hij moeilijk iets uithalen. Is het misschien een idee dat je ouders eens contact opnemen met zijn ouders, kijken hoe de omstandigheden gaan zijn, beetje hem en zijn ouders leren kennen. Als ze erachter komen dat zijn ouders ook bepaalde waarden hoog houden, dan zijn ze misschien eerder geneigd toe te staan dat je bij hem kan gaan slapen.

Want weet wel, als het fout gaat, als hij iets doet wat jij niet wil, als hij een glorieuze eikel blijkt te staan, sta je verdomme wel 150km van huis, 's nachts. En dan rijden er vaak geen treinen of bussen en ik zou je al helemaal niet 's nachts laten rondzwalken over straat op die leeftijd.

Ik denk dat ik dat ook niet mocht op de leeftijd, maar ik was wel wat verwend op dat vlak ( 5e kind, dan laten ouders je wat makkelijker los).
Maar als hij wel bij jou mag logeren, dan is dat toch al leuk? En misschien is het anders een idee dat jouw ouders contact hebben met zijn ouders. Mijn ouders vonden het op die leeftijd vooral erg onprettig als ze niet precies wisten waar ik was, dus misschien dat het wel een keer mag als een beetje een indruk hebben bij wie je precies bent.

Precies dit.
Jouw ouders hebben heus het beste met je voor en zullen je ook echt wel vertrouwen. Wat zij echter niet zomaar zullen vertrouwen, is een piepeltje van 16 die eventjes hun jonge dochter 150 km meesjouwt naar god mag weten waar (want ook al zegt hij dit of dat, hoe moeten jouw ouders zeker zijn van het feit dat hij de waarheid spreekt of er naar zal handelen, hij is pas een paar keer bij jullie geweest, dan kan je dat soort dingen nog niet 100% zeker inschatten.) (En dan heb ik het nog niet eens over alle andere dingen die kunnen gebeuren als je zo ver treinreist als je het niet gewend bent en jong bent.) Als je begrijpt wat ik bedoel, het gaat er niet om dat jij niet te vertrouwen bent, maar dat ze je waarschijnlijk te jong vinden om bepaalde situaties te kunnen inschatten voordat ze gebeuren (en ik neem hierbij even aan dat jouw ouders je goed kennen). Daarbij komt dat je vriendje toch weer 2 jaar ouder is dan jij en dit soort dingen had kunnen voorzien toen hij n relatie oppakte met een jonger meisje. Als hij echt om je geeft zal hij ook begrjipen dat het nutteloos is om je ouders voor hun kop te stoten, daar snijdt hij zichzelf mee in de vingers (>niet meer zo leuke jongen volgens jouw ouders dan) en als hij hun mening niet wil respecteren getuigt dat ook ergens van n verborgen agenda die hij misschien wil opentrekken als jij 150km van huis bent, wat bij je ouders dus ook niet echt vertrouwen zal kweken. Wat mij een goed idee lijkt is dat jij met je ouders een keer zijn ouders bezoekt, of misschien wel een paar keer, voordat jij in je uppie naar hem toegaat. Ik denk dat je ouders dan meer vertrouwen hebben in de situatie, en ook in die jongen. Mochten ze het nog steeds niet willen, dan is dat hun goedrecht en moet die jongen maar naar jou toe komen. Want feit blijft dat hij 2 jaar ouder is en best wel ns andere plannen kan hebben dan jij. Als ie dan echt om je geeft zal hij het ook heus wel leuk vinden om valentijnsdag bij jou te vieren....(y)

Mja en dit ook idd :D

leuke foto (Y)

Ik denk dat ze hier echt wel wat aan heeft. :facepalm:

jammer dat ze niet meer reageert. :p

En daar hebben ze hele goede redenen voor. Jongens in de puberteit zijn soms beesten als ze een drankje teveel ophebben ;)

Naja mijn zusje van 15 heeft al een half jaar met een jongen op een grote afstand.

Zij is echter al heel zelfstandig, ging toen ze net 14 was alleen met de trein naar Friesland (zij woont in Amersfoort), dus reken de KM's maar uit. Ze is ook het 3e kind, dus wordt veel vrijer gelaten. Ik mocht op mijn 15e nog niet eens naar mijn vriendje in Utrecht reizen met de trein.

Daarbij zijn de ouders van haar vriend, voordat hij bij ons voor het eerst ging logeren, langs geweest om het 'klimaat' ff te checken. Ondanks dat hij ouder is, zijn ze veel beschermender. Omdat hij dan weer het 1e kind is.

Maar goed. Los van wat hierboven staat, iedere ouder doet het anders. En je bent nou eenmaal 14 dus je moet naar je papa en mama luisteren.

Dat mens doet kinderachtig, ik laat het weten door mede kinderachtig te zijn.
Met idioten moet je altijd op hetzelfde niveau praten.

Zo nu ook met jou.

Volgens mij is dit topic een beetje een andere kant op gegaan dan TS gehoopt had :'D

de meeste reacties komen op hetzelfde neer ik geloof dat ze het snapt:P

Het is leuk om tegen je ouders in te gaan en stiekem toch 150 km af te reizen om bij je vriendje te slapen, maar ik zou het de ruzie en de straf als veertienjarige niet waard vinden. Dan maar heel lang zeuren totdat je wel mag of gewoon de situatie accepteren, en als je dan zo graag een vriendje wilt, er ééntje in de buurt zoeken(y)

Het enige wat misschien nog zou helpen is je ouders een schuldgevoel aan praten, door te zeggen dat je door hun genoodzaakt bent om je relatie te beëindigen. Misschien dat ze er in trappen, maar ik hoop het eigenlijk niet!

Al die ouders een volwassene op dit forum het is tog www.scholieren.nl tog niet http://www.verantwoordelijkeoudersdi...moeienforum.nl
:P

Dan zal ik even reageren voor je: Ik ben 15, en ik ben het eens met de mensen die hier reageren.

<3 Ouders zouden blij moeten zijn als hun kinderen op s.com komen, die worden binnen de kortste keren opgevoed! :cool:

Ligt er een beetje aan. 14 is inderdaad nog vrij jong voor die afstand, over een jaar of 2 lijkt het me dan weer niet echt een probleem. Mijn vriendin is 16 en woont 170km van me vandaan. Toch zien we elkaar al sinds ze net 16 was vrijwel ieder weekend (ongeveer om de beurt naar elkaar) en haar ouders vinden dat prima. Zorg gewoon dat allebei de ouders weten met wie ze te maken hebben en dat ze weten dat hun kind in goede handen is.

(y)

I am 17 years old and I approve of this message.

het is wel riskie..zo ver weg...
ik zou het ook niet toelaten...
ik snap wel dat jij het niet leuk vind,
maar je ouder hebben alleen het beste met je voor en die zullen beslist weten wat goed voor je is...

ik zou je er maar bij neer leggen...:Y

lol topic!
Whaa, me ouders vinden dat ik niet als 14-jarige naar een stad 150 km verderop mag:(
EPIC FAIL!! ik moet al smeken aan mijn ouders als ik 30 km verderop kleren wil kopen

Ikmaar denken dat ik weinig mag... ik mocht op mn 15e al met de trein van meppel naar brussel (350 km) reizen.!

Maar het ligt er natuurlijk aan met wie en waarvoor. De tips over het briefje en het contact met zijn zijn ouders zijn erg goed denk ik. Maar als één van de ouders denkt dat julie seks gaan hebben zal ik het als vader ook niet toestaan aan iemand van 14, en ik denk dus dat je dan minder kans hebt.

succes!

"Dat mens" is 14 en praat als een 14-jarige. Ik denk dat jij een stuk onvolwassener bent met je "kijk mij stoer, volwassen en alwetend zijn" reactie. Denk je nu echt dat een puber zomaar alles van je aan zal nemen omdat je zegt "ik kan het weten"? Dat werkte bij mij niet toen ik puber was, dat werkt bij mij nu nog niet, en ik vermoed dat het maar bij heel weinig mensen zal werken, hooguit bij de idioten.