Wel of niet een volgende afspraak?
 

Graag wil ik even mijn verhaal kwijt (in het kort dan he en zo min mogelijk specifieke details ;)) en misschien kan ik een paar tips of ideeen van jullie krijgen.

Het zit zo: jaren geleden had ik een op zich niet zo lange relatie met een jongen, maar hij was wel een van mijn eerste vriendjes en ik was hartstikke gek op 'm. We hadden veel ruzie, steeds aan/uit, drama's, en uiteindelijk maakte hij het op een onverwachte, lullige, maar wel erg duidelijke manier uit. Ik was natuurlijk erg verdrietig, maar het leven ging verder, er kwamen weer andere vriendjes.

Sinsdien nooit meer contact met hem gehad, we kwamen elkaar zelfs niet tegen.
Uiteindelijk spraken we laatst een keer af. (Hij had mijn nummer nog, smste een paar jaar geleden, toen niets van gekomen, ik smste hem laatst en we spraken dan toch af). Ik natuurlijk zenuwachtig, ik wist totaal niet meer wat ik kon verwachten van degene die tegenover me zou zitten. Uiteindelijk bleek het hartstikke mee te vallen, hij was heel aardig, heel zenuwachtig, waardoor ik dat nog erger werd, er waren wat ongemakkelijke momenten, maar het was toch heel leuk. We hebben uren gepraat. Het was totaal geen date ofzo, maar ik kan het niet helpen, ik ben nogal gevoelig voor zulke dingen en de vlinders kwamen vanzelf weer omhoog. Ik maakte op het eind een paar keer de opmerking van goh we kunnen dit over zoveel jaar weer eens doen, misschien wel grappig.

Eenmaal thuis hoopte ik eigenlijk dat hij me eerder zou willen zien. Niets over gezegd tegen hem natuurlijk, maar alsof hij er hetzelfde over dacht, stelde hij het per sms voor.
Dat kan puur vriendschappelijk bedoeld zijn, of meer, ik ben er gewoon niet uit en kan dat ook niet objectief beoordelen. De afspraak is al gepland, maar de vraag is: zal ik het doen? Of ben ik te kwetsbaar voor dit en zal ik mezelf in bescherming nemen? Op zich wil ik het, omdat het gewoon leuk is en ik hou wel een beetje van zulke spanning en spel. Zien wat ervan komt. Aan de andere kant.. wat doe ik mezelf aan?!
Niet dat ik meteen iets met hem zou willen hoor, zeker niet! Maar ik zou wel gekwetst zijn als dat van zijn kant uitgesloten zou worden.

Je moet jezelf afvragen, of je hem kunt vergeven voor wat hij in het verleden heeft gedaan, want je bent behoorlijk door hem gekwetst. Als je hemt kunt vergeven, dan staat er niets tussen jullie in de weg en moet je zo snel mogelijk met hem afspreken. Je zegt dat je niets met hem wilt, maar je houdt jezelf voor de gek, je bent nog steeds gek op hem! Als je het leuk vindt om hem te zien, als hij jou vlinders geeft en als je van spanning en spel houdt, waarom geef je hem dan niet een nieuwe kans?

Ik weet niet of dat hetgene is wat hij wil.

Natuurlijk wel, anders zou hij jou niet opnieuw mee uitvragen.

Eens met cenerentola (Y)

edit: lullig, maar het kan natuurlijk ook zijn dat hij je als een easyfuck ziet, maar daar kom je dan toch snel genoeg achter? Als je het niet probeert, kom je er niet achter.

Als jullie zo jong waren, dan kan hij veranderd zijn. Jij zal vast ook wel wat ouder en wijzer geworden zijn en wellicht wat minder snel 'drama's' meemaken. Als jij zin hebt om hem weer te zien, waarom niet? Als jij ook wat meer ervaring hebt met andere jongens weet je vast wat beter wat je verwacht van iemand en wat niet en kun je vast ook niet zo snel meer gekwetst worden als bij die allereerste vriendjes. Althans, dat lijkt me zo.

Als het leuk was, zou ik zeker elkaar nog een keer gaan zien, als er dan al signalen zijn van goh, dit trek ik niet, heb je genoeg mogelijkheden om je terug te trekken.

Je hoeft er ook niet zoveel conclusies aan te verbinden.

Helaas raak ik nog net zo snel gekwetst als toen. :o

Eigenlijk heb ik ook geen echte aanwijzingen dat hij er meer mee bedoelt. Het was meer het gevoel dat ik eraan overhield. Ik had tegen mezelf gezegd: als hij me na een week weer wil zien dan is het vast meer. Maar het is 2 weken na de vorige afspraak. Daar kunnen natuurlijk meerdere redenen voor zijn, eigenlijk heb ik zelf ook bijv. niet echt tijd deze week. Ook is het misschien wat raar/overhaast om elkaar eerst jaren niet te zien en dan ineens na een week weer. Maar aan de andere kant, als je iemand leuk vindt en wilt gaan daten is het wel erg lang, toch? Zeker als je tussendoor geen contact hebt.

Het punt is ook dat ik tegen die tijd net weer een beetje bijgekomen ben. :D

Ghehe, nou ja goed, dan zou ik als ik jou was wel een tweede keer afspreken. In de tweede afspraak worden dingen meestal al weer veel duidelijker dan in de eerste.

En zoal ik al zei, genoeg mogelijkheden om je nog terug te trekken, als je toch bang bent dat het niet zo goed gaat aflopen. Maar ehm, hoe oud was je toen en hoe oud ben je nu en hij?

Heb je überhaupt nog iets van hem gehoord?

We zijn ongeveer even oud en er zit een jaar of 10 tussen toen en nu (ik ben 25).

Wat ik van hem gehoord heb? Weinig. Het initiatief om na de afspraak op "korte" termijn weer af te spreken kwam van hem, zonder dat ik daar iets over gezegd had.
Daarna hebben we gedurende een paar dagen de volgende afspraak gepland, via sms. (Ik bedoel: er zat van beide kanten nogal wat tijd tussen het reageren op de smsjes). Het kiezen van de datum liet ik expres aan hem over natuurlijk, om te zien wat hij zou doen.
Verder is het contact vrij afstandelijk geweest. Ik bedoel, de gesprekken waren behoorlijk persoonlijk, en we waren er allebei niet zo relaxt onder, er was wel "iets", vond ik.
Maar er was niets klefs aan het afscheid, of aan de smsjes, of aan de avond. We hebben totaal niet geflirt.