bindingsangst?!
 

t'is echt raaaaar ik snap er niks van. Als ik single ben baal ik echt en wou ik dat ik ook een vriend had met wie ik alles kon delen enzo blablabla.
Maarja elke keer net als nu dan heb ik wat met een jongen en nu weet ik gewoon dat hij meer wil dan alleen "iets".
De eerste dagen was ik helemaal blij en nu opeens ben ik hardstikke bang dat ik me jeugd vergooi ofzo en ik twijfel gewoon ook of hij nou wel de jongen is met wie ik het lang kan uithouden (terwijl ik dat helemaal niet wil met niemand nie)
Ik snap zo niks meer van mezelf. Is dit nou bindingsangst?
:( is er iemand die dit herkend?????????????

Bindingsangst is eigenlijk iets anders, maar de term wordt wel heel vaak (foutief) gebruikt voor jouw situatie. Als je echte bindingsangst hebt dan durf je met helemaal niemand een hechte relatie aan te gaan. Vaak komt zoiets voort uit vroegere ervaringen. Nogmaals, bindingsangst wordt tegenwoordig vaak (misplaatst) gebruikt voor mensen die gewoon nog geen zin hebben in een vaste relatie.

Ik denk dus gewoon dat jij nog geen zin hebt in de vastigheid van een relatie. Natuurlijk vind je het verliefd zijn en de aandacht wel heel leuk, maar je hebt toch gewoon nog geen zin om je aan iemand te binden. Als je single bent zie je allerlei voordelen van een vriendje, maar als je er eenmaal eentje hebt vind je het toch niet zo leuk. Misschien moet je de dingen eens op een rijtje zetten. Het is helemaal geen ramp om nog geen vaste relatie te willen en nog wat rond te fladderen, genoeg jongens van jouw leeftijd die dat ook doen. Probeer dan in het vervolg niet te hard van stapel te lopen, doe het rustig aan, dan zie je wel waar het schip strandt. Wees ook eerlijk en doe niet te snel allerlei beloftes of uitspraken.

Het kan ook zijn dat je wel te hard van stapel loopt en daardoor zelf schrikt en het benauwd krijgt. Probeer iemand eerst een beetje te leren kennen, je hoeft niet meteen je jawoord te geven aan iemand. Doe rustig aan en kijk gewoon hoe dingen lopen, zolang je maar eerlijk bent is er niks aan de hand. Je bent nog jong.

Ik heb ook zoiets, alleen is het bij mij zo dat ik wel relaties wil aangaan maar dat er altijd iets is aan de jongen die mij stoort of ergert zodanig dat ik nog liever alleen ben. En dan haak ik altijd af. Dat is ook omdat ik nogal gesteld ben op mijn vrijheid maar ook omdat ik nog niet de juiste persoon ben tegengekomen vermoed ik..

ik heb ook zoiets, nou misschien toch wat anders--> ik wil een jongen graag helemaal en alles met hem delen en bla bla. en dan heb ik verkering met hem.. en moet ik naar zijn ouders en dergelijk en dan wil ik niet meer. dan maak ik het uit.. bes wel vreemd? :confused:
ik wil iets met eem jongen, maar als ik dat dan krijg, dan wil ik niet meer?? :confused:

ik ben ook bang voor vastigheid.. en mijn moeder helemaal! Die zou echt balen als ik nu een vriendje krijg omdat ik nu op t punt sta weer een nieuw leventje te beginnen, Roosie gaat studeren!