niks is zeker
 

Waarop word duidelijk gemaakt dat niks zeker is ?
Aan de hand waarvan komen ze erbij??

hoe bedoel je dat...?

nou..... wat kan je wel met zekerheid zeggen?

niks is ook zeker iedereen dacht eeuwen dat de aarde plat was maar dat was dus ook niet het geval.
jij weet zeker dat er een maan is die om de aarde draaid maar voor hetzelfde geld word dit al jarenlang aan iedereen voorgelogen en zitten wij gewoon in een potje waar een of andere dominantere soort ons als mieren heeft ingestopt weet jij veel.

Juist Thinus, ik had toenstrax gelezen dat er eens kans is van 0,000000001 is dat er helemaal niks is.
Wie weet is er zelfs niks om ons heen maar denken wij dat alleen( in de zin van waarnemen)??

ja de matrix is hier een goed voorbeeld van. maar waar is die 0,000000001% dan op gebaseerd vraag ik me af?

Punt is, ga jij jezelf laten domineren door dat kleine feit dat er niets zeker is, of ga jij handelen en er het beste van maken?

Jaa dat wilde ik nu net weten, kon het niet vinden vandaar deze topic, hoop dat iemand antwoord heeft op die vraag
Groetjes Danny

Zekerheid is eigenlijk net als waarheid. Alleen te gebruiken in een bepaalde context waarin men (een bepaald aantal personen) het eens is over een overeenkomstige definitie van het woord. Anders kun je er altijd vraagtekens achter blijven zetten.
Zekerheid is 'iets dat vast staat'. Maar vast staan in het leven is nogal moeilijk omdat het leven zelf een continue proces is. Het is verandering. Hoe kun je zeker zijn over verandering?

Is het dan zeker dat het leven verandering is?
Nee, want dat zeg ik maar vanuit mijn perceptie. Er zullen mensen zijn die het eens met me zijn. Er zullen mensen zijn die het oneens met me zijn...
Een definitie is geen objectieve betekenis. Het is maar net wat we geleerd hebben. Dat bepaald de betekenis. Woorden zelf zijn dus subjectief. Alleen als we afspreken met elkaar wat we precies bedoelen, kunnen we enigszins nuttig met elkaar communiceren. Maar dat moet met subjectieve woorden... moeilijk...

Misschien is het hele leven gewoon één grote grap van God. Dat Hij ons bij onze dood grinnikend op staat te wachten: "HAHA! ERINGETRAPT!"
In dat geval is niets zeker en houdt Hij ons gewoon graag voor het lapje. Om ons scherp te houden zegmaar :)

Nee hoor. Het geloof dat de aarde plat is heeft maar een paar honderd jaar bestaan, in China.

idd, om (hopelijk) voor eens en altijd af te rekenen met dit broodje aap:
de mythe over het idee dat men in de middeleeuwen dacht dat de aarde plat was is in 1834 de wereld in geholpen door de Fransman Antoine-Jean Letronne. Hij deed dit om de middeleeuwers en de geestelijken uit die tijd als achterlijk te bestempelen (wat hem dus tot in 2010 gelukt is). In werkelijkheid is Aristoteles' theorie van de ronde aarde tot aan Copernicus/Galilei altijd de gangbare geweest.

maar goed "back on topic" :)

Als er een god bestaat, is er inderdaad niets zeker. Dat maakt religie ook zo verdraaid lachwekkend. Als we de religieuzen mogen geloven is de machtigste entiteit met tevens nul komma nul verantwoordelijkheden (god dus) ook gelijk de meest voorspelbare entiteit. Ehm...righto.

Google "Allegorie van de grot, Plato".

Je fysieke lichaam gaat dood.
Maar als niks zeker is, dan is ook dat statement het niet.

Maar kunnen we zeker weten dat niets zeker is?

Niets is zeker...
daarom moet je genieten van elke dag...*O*

Het hele leven is een hoax, nou, ik ga wat leuks doen.

Ja lijkt me ook het beste leef met de dag.
Wie weet is er geen morgen meer, dus doe je ding.

huu dat gaat me dan te ver. ik blijf wel naar de toekomst kijken anders kan je net zo goed nooit naar school gaan. dat doe je immers ook voor je toekomst.

ook denk ik niet teveel over zulke dingen na want je kan wel denken te weten hoe dingen zitten en moeten maar veranderen doe je het toch niet

Cognito ergo sum.

/thread

;)

Beetje rare uitspraak vind ik dat eigenlijk. "Ik denk" Dus wordt het "ik" dan gelijk gesteld met het denken?

Nee, de zin wil zeggen: het feit dat je kan filosoferen betekent dat je bestaat.

Ja maar wat is "je" dan? Een samenstelling van gedachten? Denken staat toch niet gelijk aan bewustzijn? Dan zouden we op momenten dat ons hoofd leeg is niet bewust bestaan. Terwijl we juist heel helder en observerend kunnen zijn op zulke momenten.

Nu draai je het om. Als je weet dat je kan denken en twijfelen aan de reden van het bestaan, besta je. Maar als je dat niet doet besta je ook. Want dan kan je nog steeds in potentie denken. Als jij slaapt schakelt je bewustzijn zich uit, maar dat kan elk moment terug komen(wakker worden).

Misschien kan de aarde in potentie ook wel denken, maar doet ze dat gewoon niet omdat ze wel betere dingen aan haar hoofd heeft. Draaien bijvoorbeeld.

En stenen denken niet. En die bestaan ook!

Je snapt hem niet. Het punt is dat je niet zeker kunt zijn van het bestaan van alles om je heen. Het enige waar je zeker van kunt zijn is je eigen bestaan, omdat je zeker weet dat je denkt, en als je denkt kun je onmogelijk niet bestaan.

Tenzij denken een zuiver neurologische functie is, wat het bestaan van JOU elimineert, en enkel het bestaan van een fysiek lichaam lijkt te maken.

Je hebt gelijk

Dan ben je gewoon dat fysieke lichaam.

Alles wat je ervaart, kan in je brein geprojecteerd worden door één of ander duiveltje (of een levensgroot lieveheersbeest met een bril op en een koptelefoon met daarop de hele tijd keihard Michael Jackson, weet jij veel). Het enige waar je dus redelijk zeker van bent, is je eigen twijfel. Dat is het ene vaststaande puntje in het Heelal. Dan kan ik daar natuurlijk Descartes bijhalen, maar volgens mij was iedereen hier voor zichzelf al wel op gekomen...

dubito.

Wat dat twijfelen precies is, of er logische regels zijn waarom het een uit het ander zou vloeien (ergo), dat er een ik is (m), of dat zijn iets anders is dan denken (esse), is allemaal niet zeker. Laat staan de vraag of zekerheid en waarheid bestaan.

Als niets zeker is, is onzekerheid dan zeker ;)

Maar, er zijn geen dingen meer op de wereld die niet bestaan. Die zijn namelijk lichter dan lucht en zodoende al opgestegen en weggevlogen.

Ik denk dat we nu echt gaan afdwalen van het onderwerp.
En ik heb nog geen duidelijk antwoord op mijn vraag:nono:.
Maar is heel lastig te bepalen.

Wij zeggen juist, niks is zeker klopt niet. Er is altijd de zekerheid jij!

Wat "ze" bedoelen is volgens mij dat de toekomst kan veranderen aan de hand van de keuzes die je maakt, hierdoor ligt je lot niet vast maar is veranderlijk en dus onzeker.

De "ik" is inderdaad een vervelend woord, maar als je een filosofische oneliner wilt creëren, zul je je moeten onderwerpen aan dat soort versimpelingen. :p Ik geloof dat de "ik" meer staat voor een bundeltje van vertwijfelingen, zoals je zelf al een beetje had ingevuld.

Volgens mij is het begrip van "Ik" in Cognito ergo sum erg breed. Je kunt zeker weten dát je bestaat, maar niet wát bestaat. Het "Ik wil alleen maar zeggen dat er iets is, in wat voor een vorm dan ook. Al is het maar een computersimulatie, een stel hersenen, of zelfs een fantasie van een 12 kilometer lange gele dolfijn uit het andromeda sterrenstelsel.

Ja maar uit de bundel vertwijfelingen kun je niet afleiden dat iemand actief twijfelt, of dat iemand die twijfelingen ondergaat; oftewel het bestaan van een onafhankelijk subject / object. Je kunt hooguit zeggen dat er een proces is van twijfelen {is}.

Dat klopt niet.

zowieso is idd niks zeker. hoe weet je zeker dat je "in" je lichaam zit. dat je toetsenbord echt is en niet van iest wat eigenlijk niet bestaat. mischien worden we al jaren voorgelogen en bestaat heel het universum niet. maar is dat iets om ons bezig te houden. zodat de 'GROTE" "mensen"(ik weet even niet hoe ik "ze" anders moet noemen) geen last van ons hebben.

Je mag me gewoon bij nick noemen hoor.

Lezen "ze" dan ook dit gesprek?

Waarom zouden ze dit niet lezen dan? god zou dit tog ook lezen als hij een oppermachtig wezen was...