bovennatuurlijk?!
 

Inmiddels is het al 8 jaar geleden, maar deze rare gebeurtenis krijg ik toch niet uit mijn hoofd. Ik zat in de brugklas en kleedde me 's ochtends aan in mijn kamer. buiten schemerde het nog, maar in de gang was het pikdonker door gebrek aan ramen. Toen ik de deur naar de gang open deed zag ik een seconde lang een soort lichtflits in een hele duidelijke vorm. Het was een man op zijn knieen die met zijn linkerwang op de grond lag en onder de kier van mijn deur door keek. Toen het weg was ben ik gelijk naar buiten gerend en op mijn fiets gesprongen.

Sindsdien had ik soms een heel naar gevoel in mijn kamer, alsof ik zo snel mogelijk weg moest om ergens voor te vluchten? Dan werd ik ontzettend paniekerig. Daarom ben ik verhuisd naar de kelder, daar voelde ik me een stuk beter.

Heeft iemand anders ook eens zoiets gevoeld/gezien? Ik ben benieuwd of ik nou de enige ben.

Misschien past dit beter thuis in het topic over Helderziendheid?

Boventuurlijke houd in dat het gewoon zichtbaar is voor iedereen, enkel niet verklaarbaar. Helderziend houd in dat je dingen weet die je niet kan weten. Denk dat het hier beter staat :P

Wat het was weet ik niet, maar weet wel de hersenen altijd alles een vorm geven.
http://www.youtube.com/watch?v=zUVL7SmE314
Mensen willen altijd iets zien dat ze kennen, zien ze iets dat ze niet kennen, laten de hersenen het geloven dat het toch iets was. Mocht er buiten iets flikkeren oid en je al een vertekend beeld hebben in het donker dan kan de flits dat enkel versterken.

Ja, ik heb iets dergelijks meegemaakt.

Toen ik nog thuis woonde kon ik nooit zo goed slapen in mijn slaapkamer en daarom heb ik mijn bed op alle mogelijke plekken neergezet. Als ik nu naar mijn ouders ga en ik slaap weer op die kamer, dan zie ik vaak een jong jongetje. Hij laat me altijd erg schrikken. Een tijdje terug toen lag ik daar dus in bed en ik doe mijn ogen open en ik zie op de vensterbank boven mij een jongetje in een gehurkte houding zitten (het matras ligt enkel op een lattenbodem en de vensterbank is heel erg breed). Opeens springt hij boven op mij. Dit was dat het engste, want meestal staat die gewoon naast mijn bed.

Maar nu... ik geloof dus niet in geesten en andere bovennatuurlijke aangelegenheden. Ik denk inderdaad dat het iets wat NaamInGebruik zegt. Een soort mindfuck. In het donker, bijvoorbeeld, worden je hersens niet genoeg geprikkeld en gaan zij zelf die prikkels invullen. Dan krijg je dus dit soort dingen. Nou moet ik er wel bij zeggen dat ik ook wel andere rare dingen heb gezien (bijvoorbeeld een onverklaarbaar licht, vriendin van mij zag het toentertijd ook). Maar ik denk dat daar ook wel een verklaring voor is. Tevens heb ik wel vaker hele levende dromen, waardoor ik dingen in mijn slaapkamer zie. Meestal is het doodeng, net zoals dat jongetje. Maar ik wilde dat toch even vertellen, omdat mijn ouders dus wel in geesten ed geloven en mijn moeder zegt het jongetje ook gezien te hebben.

Ik mis Mystiek. Wat heeft dit in godsnaam met psychologie te maken? Tenzij je wilt horen dat je het je allemaal inbeeldt natuurlijk, wat ik je ook graag zou vertellen. :(