Homo
 

Hoe kun je op school het beste ervoor uitkomen dat je homo bent, of moet je het gewoon blijven verbergen? Wat denken jullie en hoe zou je reageren?

Waarom moet de hele school het weten?

Als jij wilt dat andere mensen dat weten dan moet je dat zeker niet verbergen. Ik zou het zelf denk ik alleen aan mijn naasten specifiek vertellen. Bij andere mensen komt het of vanzelf eens ter sprake, of ze komen er via anderen wel achter. Maar je moet gewoon doen waar jij je goed bij voelt.

inderdaad waarom zou de hele school het moeten weten?
en trouwens je doet gewoon hoe je bent en als ze daar niet mee zitten, hebben ze lekker pech. Ik ben normaal kei erg hyper enzo ook op school en ik huppel wanneer ik wil sommige vinden me kinderachtig omdat ik zo hyper ben maar daar heb ik gewoon schijt aan, mensen die mij kennen weten dat ik echt kinderachtig ben =]

dus wees gewoon jezelf :D

Vertel het gewoon aan je vrienden en verder niet. Een handig moment is als je net een nieuwe relatie hebt, natuurlijk. Maar anders dan breng je gewoon subtiel het gesprek op homoseksualiteit, en dan zeg je het. Als de rest van de school het ook mag weten, dan zeg je tegen je vrienden erbij dat ze het niet geheim hoeven te houden.

Ik kan me voorstellen dat je het op sommige scholen beter kan verbergen. Maar bij mij op school was het zo dat als mensen dachten dat iemand homo of lesbisch was maar diegene zei van niet, er een hoop geroddeld werd; terwijl als iemand er voor uit kwam homo of lesbisch te zijn, iedereen iets had van 'oh ok' en gewoon hetzelfde tegen diegene bleef doen.

Om te beginnen: Het is niet fair om eerst aan de hele wereld te vertellen dat je gay bent, en dan pas aan je ouders. Ik weet niet of je ouders van je gearrdheid op de hoogte zijn, maar het is iets om rekening mee te houden. En het allerbelangrijkste: Breng het als iets positiefs! Je valt op jongens en je bent er blij mee. Dan is het voor de anderen een stuk makkelijker om te accepteren. Als jij zahtjes, met een rood hoofd fluistert 'ik ben homo' is het makkelijker om te accepteren dan als je rechtop vertelt 'Ik ben homo!'
En onthoud: Uiteindelijk valt het negen an de tien keer heel erg mee ;)

"Hoi, ik ben homo."

Klaar, waarom wordt er toch altijd zo'n soapserie van uit de kast komen gemaakt.

Ik geloof eigenlijk niet dat het iets met fair te maken heeft, denk je wel? Waarom zouden je ouders er recht op hebben om zoiets als eerste te weten? Ik denk juist dat het meestal zo is dat de ouders het pas als laatst te horen krijgen. Juist omdat je ouders vaak erg belangrijk voor je zijn, vergt het vaak nogal wat moed om het hen te vertellen en dan kun je vaak beter eerst wat 'oefenen' met mensen die je niet zo goed kent.

@topicstarter: Het hangt maar net van de school en van je houding af of het handig is om het uberhaupt te vertellen. Ik ben het met iedereen wel eens dat als jij er gewoon relaxt over kan doen, dat je dan niet veel problemen hoeft te verwachten, maar als je sowieso al gepest wordt en niet zo sterk in je schoenen staat, is het misschien handiger om het er niet over te hebben. Uiteindelijk gaat het niemand echt iets aan, hè, je hoeft niet met iedereen je liefdesleven te delen.

Jawel, maar je oduers hebben je jarenlang opgevoed enzo, en dan vind ik het raar als ze erachter komen omdat de buurman van de moeder van het nichtje van je klasgenoot hen bij de groenteboer op de hoogte stellen. En die kans is toch wel aanwezig als je het al aan iedereen vertelt, maar niet aan je ouders. Waarmee niets gezegd is over enkele goede vriend(inn)en natuurlijk ;)

Naar mijn mening valt er niks te vertellen. Ik heb ook niemand verteld dat ik hetero was. Dat merkte de wereld vanzelf toen ik naar jongens begon te kijken en er een keer met een thuis kwam. Ik zie niet in waarom je zou moeten verkondigen homo te zijn. Dat merken mensen vanzelf als je naar jongens kijkt of er met een thuis aan komt zetten. En als ze dan zeggen: Ben je homo ofzo? Dan antwoord jij met 'ja'.

Daar ben ik het dus voor de volle 100% mee eens, tevens goed verwoord.

Mm, ik vond het toch wel fijn om uit de kast te komen. Ook omdat ik vond dat het niet onzichtbaar moet blijven, zodat andere holebijongeren weten dat ze niet de enige zijn. En dat gaat voor ehtero's toch niet op ;)

Voor homo- en bisexuelen evenmin.

Als je twaalf, dertien bent en gay heb je meestal niet zo heel veel homoseksuele/biseksuele mensen in je omgeving. Ik in elk geval niet, behalve de oppas, die met een vrouw getrouwd was, maar met haar praatte ik alleen over mooi gevormde bomen enzo.

Wel als iedereen het angstvallig geheim houdt. Er zit een levensgroot verschil tussen het als een geheim zien of als iets wat nu eenmaal zo is en wat mensen toevallig wel of niet van je kunnen weten.

Je hoeft de TV maar aan te zetten en je weet dat je niet de enige bent.

Maar dat is allemaal zo ver weg. Ik vraag me af hoeveel mensen zich kunnen identificeren met Mika of Lady gaga... en de L-word mensen zijn ook niet echt tastbaar.

Tsja, televisie. Dat helpt natuurlijk ook maar gedeeltelijk, het is niet alsof je met zo iemand ervaringen kan uitwisselen over vervelende reacties en twijfels bij jezelf en zo.

Ik denk toch dat het tegen valt als je zelf 'uit de kast' moet komen.

Zou goed kunnen dat ze het op school al eerder wisten dan jij.

Zo werkt het vaak wel, ja.

Ik snap best dat je het wilt vertellen. Je wilt niet liegen tegen je vrienden en je wilt niet bang zijn om je te verspreken. Vrienden en klasgenoten kunnen nog wel accepteren wie je bent, maar andere medescholieren kunnen misschien minder begrip voor jouw geaardheid opbrengen. Als je eenmaal uit de kast bent, kun je er niet terug in. Als je denkt dat je ermee om kan gaan om een paar maanden lang het gespreksonderwerp op school te zijn en het mikpunt van spot, dan moet je ervoor uitkomen dat je homo bent. Als je dat niet wilt en toch je gevoelens wilt uiten, vertel het alleen aan je beste vriend/vriendin of desnoods aan een paar vrienden. De rest van de school hoeft niets te weten, want die hebben er niets mee te maken en die reageren waarschijnlijk onvolwassen.

Verbergen zou ik niet doen..
maar als je je vrienden in vertrouwen neemt, dan lucht het in iedergeval op.
En als jij een leuke jongen ziet, zeg je gewoon; hij ziet er goed uit:)
reageren klasgenoten met; OMG? ben je homo ofzo?
dan zeg jij; problemen mee:)?

En je moet je vooral aan niemand iets van aantrekken.
blijf jezelf(A)

denk dat de meesten er wel begrip voor hebben, ik zou het ook niet erg vinden als 1 van mn vrienden homo blijkt te zijn(een vriendin van me is ook lesbi/bi)
ik maak met vrienden wel vaak van die homograppen als iemand van ons bijv. iets zegt wat dubbelzinnig opgevat kan worden, maar als het erop aankomt heb ik geen enkel probleem met homo's(net als dat we regelmatig nazi en hitlergrappen maken, en af en toe hakenkruizen en wp in elkaars schriften hebben gezet, terwijl geen van ons extreemrechts is)
maar dat kan mischien ook aan liggen omdat we er wel aan gewend zijn, we hebben 4 homoleraren bij ons op school waarvan 2 bij de chilste leraren van de school horen(maar 1 van die andere 2 hoort juist bij de ergste leraren van de school), en dat zijn ook de 2 die er het meest open over zijn en er het meest openlijk voor uitkomen, als pieper weet je gelijk de 1e dag(of de 2e dag als je geen les van ze hebt) dat ze homo zijn

Maar dat is wel heel anders. De mensen gaan er vanuit dat je hetero bent, waardoor je vaak van die vragen krijgt van 'heb je al een vriendin?', of 'vind je dat geen leuk meisje?' en 'wat vind jij dan een mooi meisje?'. Dat is op een gegeven moment heel vervelend, je gaat jezelf hierdoor nog meer anders voelen. Van de daken schreeuwen hoeft natuurlijk ook niet, maar het kan wel heel prettig zijn als je vrienden/ouders het weten. Je zal dan niet meer snel in een ongemakkelijke situatie komen.

OT: Als jij het prettig vindt, en je denkt ook dat je vrienden er goed mee om kunnen gaan, kun je het aan je vrienden vertellen. Verder hoef je het echt niet aan de grote klok te hangen door het de hele school te vertellen. Maar als je denkt dat het niet geaccepteerd wordt, kun je er misschien beter nog even mee wachten, en het alleen je ouders vertellen. Ik heb het zelf pas verteld toen ik van de middelbare school af was, en heb het toen ook alleen aan mijn ouders en vrienden verteld. Mijn vrienden heb ik het allemaal apart verteld, toen de situatie daar was. Een na een schoolfeest, en een ander kwam bij mij thuis eten, en ja, uiteraard wist ik ook vooraf dat ik het ging vertellen, waardoor het wel erg gemaakt over moet zijn gekomen. Maar ik vond het erg prettig toen het er eenmaal uit was, het is alsof er een hele last van je af valt.

Tegenwoordig weet iedereen in mijn directe omgeving het, en vreemden gaat het verder niets aan. En mocht iemand nu vragen 'Heb je een vrouw/vriendin?', dan antwoord ik gewoon 'nee, ik heb een vriend'.

Maar dat is eigenlijk hoe ongemakkelijk je het zelf maakt. Als iemand vraag 'heb je al een vriendin' dan antwoord je met 'nee, ik heb liever een vriend'
Tadaa! je bent uit de kast.

Wat ik wil zeggen is dat het niet anders hoeft te zijn dan voor hetero mensen, die laten ook met geleidelijk hun seksualiteit zien en wachten niet tot een specifiek vooraf bepaald moment. Homos kunnen dat ook doen. Sterker nog, de homos die zich niet verschuilen en gewoon normaal antwoord geven op vragen als 'heb je al een vriendin' hebben minder gedoe met pesten of wat dan ook, omdat ze er altijd normaal over hebben gedaan. Dan valt er ook niks te roddelen.

Da's inderdaad een houding die in mijn omgeving vrijwel altijd succesvol is geweest. (y)

:rolleyes: i won't dignify this with an answer...

@TS:

Het is natuurlijk afhankelijk van de sfeer op je school of je het daar wel of niet wil vertellen. Het is niet leuk om te horen, maar er wordt toch nog wel veel negatief op gereageerd. Ik ken verhalen van homojongeren die er prima voor uit konden komen, maar ook van scholen waar de sfeer ronduit negatief is. Het heeft ook met je eigen positie in de pikorde op je school te maken, ben je populair, geliefd en heb je veel (goede) vrienden, dan is het makkelijker dan als je een buitenbeentje bent. Ik zou er gewoon mee wachten tot je klaar bent met school en eventueel studeert. Daar loop je meestal wel tegen wat volwassener mensen aan (hoewel ik je niet aanraad om op dag een gelijk met roze kleding door de klas te huppelen en vrolijk te roepen dat je gay bent ;) ).

Ik zou er sowieso mee wachten totdat je directe omgeving het weet. Als je perse uit de kast wil komen op je school, zorg dat je een groepje vrienden hebt die het al weet, en die je kunnen steunen, want (tja, helaas) reken er op dat je negatieve reacties kunt krijgen.

Verder in je persoonlijke omgeving: bedenk wie er het beste op zou reageren, dat is dan vaak de meest veilige keus om het als eerste te vertellen. Dat kunnen ouders zijn, maar ook je beste vriend(in) of je broer of zus. Er is geen "juiste" volgorde om het te doen, doe wat voor jou het beste voelt. Schrik niet als mensen koeltjes of afstandelijk reageren, dat is vaak een eerste reactie, als ze dicht bij je staan zullen ze snel weer bijtrekken.

Succes! (y)

Kan ook als hetero, gewoon weten waar je jezelf op kunt verbeteren is altijd goed en dat weten veel van m'n vrienden.

Daar heb je gelijk in, maar dat vat ik ook onder het kopje uit de kast komen. Je móet het dus wel vertellen, omdat mensen aannemen dat je hetero bent.

Het klinkt overigens wel veel makkelijker dan dat het in het begin is, ik had vooral ook nogal wat moeite om het bij mezelf te accepteren, als je dan die stap genomen hebt is het toch een soort 'eng' om het voor het eerst te vertellen. Maar als je die drempel eenmaal hebt genomen, dan is het veel makkelijker, vooral als je ziet dat de mensen in je directe omgeving allemaal zoiets hebben van 'oh, ok, geen probleem'. Dat gaf mij dat stuk zelfvertrouwen om inderdaad te antwoorden 'nee, ik heb liever een vriend'.

Hey , Mijn broer is ook Homo .. Maar hij gaat het dus echt niet aan de hele school vertellen .. Hij verteld het gewoon alleen aan goede vrienden en familie enzo. Je hoeft het ook niet van de daken te schreeuwen .. :p