Woorden die (niet) klinken als waar het voor staat
 

Sommige mensen hebben een 'gevoel' bij woorden, zo zijn er woorden waarvan je misschien zelf wel eens denkt 'goh, dat woord past totaal niet bij zijn betekenis, eigenlijk.'

Het gaat hierbij niet om woorden die een geluid nabootsen, maar meer om de betekenis van het woord vergeleken met hoe het 'aanvoelt'. Dit kan heel persoonlijk zijn.

Een persoonlijk voorbeeld:
Ik vind het woord 'banket' passen bij de betekenis, als ik het woord uitspreek krijg ik een soort brood-smaak in mijn mond, vooral door de b en de 'ket'. Dit heb ik dan ook bij het woord 'loket', als iemand het heeft over een loket krijg ik spontaan zin in een broodje. Dat is dan weer een woord waarvan ik vind dat het niet bij de betekenis past, behalve als het een loket is waar ze broodjes verkopen natuurlijk.

Ik ben benieuwd naar jullie meningen :)

Maar bij een loket verkopen ze helemaal geen broodjes!

Ik vind 'coloraturesopraan' een heel goed woord dat past bij de betekenis. Heel veel lichte medeklinkers, het klinkt al hoog en beweeglijk, een beetje alsof het de roep van een vogeltje is. Het coloraturesopraanvogeltje. tjif-tjaf. Heel fijn. Colorature is een franjevol woord :y

En 'kont' vind ik helemaal niet bij zijn betekenis passen. 'Kont' klinkt niet alsof er iets in of uit kan. Het klinkt als iets vierkants, zeker niet als een lichaamsdeel. Kont is niet organisch. Het lijkt op klont.

Klinkt als een vorm van Synesthesie. Ik kan het me eigenlijk maar heel abstract voorstellen. Voor mij zijn woorden slechts een onderlaag van de samenhangende concepten die ze uitbeelden, en doen ze me individueel niet zoveel.

Nou, ik vind 'Vogelvrij' als iets liefs klinken, terwijl het helemaal niet zo'n prettige betekenis heeft.

Prettig vind ik trouwens ook niet heel prettig klinken.

Ik vind 'klaarmaken' heel erg klinken als 'klaarmaken'. De klemtoon ligt op de eerste lettergreep (dat doe je, eht klaarmaken dus) en daarna komen er nog twee (dat waarvoor je iets klaarmaakt dus). Het ligt ook prettig in de mond. 'Smeuïg' klinkt ook echt heel smeuïg, want je zegt 'smeu-jig', een vloeiend woord. Met zachte g is het beter dan met een harde; dan glijdt het echt lekker door. 'Vis' klinkt ook heel vissig, het klinkt een beetje zilverachtig en beweeglijk. 'Pap' klinkt ok goed, want dat is het geluid dat je krijgt als je met een lepel met de bolle kant op pap ketst.

Een slecht woord zou ik zo eigenlijk niet weten?

En Vogelvrij, in de slechte betekenis had ik het eigenlijk nog nooit bekeken! Ik zag het meer als, gewoon, zich heel erg vrij voelen.

Ja, smeuïg is een goede inderdaad, maar eigenlijk alle woorden die we in het topic van MiniTokje hebben besproken, zijn goed, onomatopeeën kloppen altijd.

En mja, dat is juist het leuke aan het woord 'vogelvrij', dat het niet klopt, dat het zo tegenstrijdig is:bloos:

En ik lees nu Etmakas' sig, en eenzaam vind ik ook goed bij het concept eenzaamheid passen, omdat het zo'n langgerekt woord is of zo, ik weet niet.

Ik heb dat sterk met kleuren.
Tof om te lezen dat niet iedereen dat heeft met woorden.

Ja, met kleuren, dat is synesthesie, als een woord of getal een andere zintuigelijke reactie oproept, als je ze met bepaalde kleuren associeert. Maar wat wij hier doen, heeft daar niet echt iets mee te maken, dat is meer je manier van denken, er komt geen ander zintuig aan te pas.

De smaak van brood, de kleur en beweging van een vis, dat heeft geen overlap met andere zintuigen? ;)

Ja, eigenlijk wel hè? Ik denk dat het verschil dan is dat het woord loket je aan brood doet denken, maar dat je niet meteen die smaak in je mond krijgt? Hm, weet eigenlijk niet goed :)