Het leven zat?
 

[Wie loopt er met zulke gedachtens en waar komen deze gedachtens vandaan?]

Ik vraag me af wat je doel is van dit topic?
Een discussie of herkenning?
Misschien kan je dat wat duidelijker aangeven?

Is de nick ironisch bedoeld? :rolleyes:

Ik loop wel eens rond met die gedachtes. Ik ben net weer uit een depressie aan het klimmen en in die depressie zag ik het helemaal niet meer zitten. Waar het vandaan komt? telleurstellingen die zich opstapelen. Dat het me niet fatsoenlijk lukt eeen opleiding te volgen, dat ik steeds weer opgenomen word, dat ik zal moeten dealen met het feit dat ik schizofrenie heb.

leven zat.. never nooit niet

waarom ?

Mag je zelf uitkiezen.

Waarom lukt het je niet?
Waarom raak je teleurgesteld om het feit dat je de capaciteiten niet hebt om een fatsoenlijk opleiding te volgen?

Je bent toch eenmaal zo, waarom teleurgesteld?

Schizofreen is wel heel ver gezocht.
Het feit dat je nog adem haalt en elke dag eet is een grote gunst, zie daar eens de waarde van in plaats van klagen.

Zoek eens uit wat je hier in het leven doet in plaats van alleen een opleiding volgen en hierdoor gedeprimeerd raken, terwijl het leven daar niet is op gebaseerd.

@ Licht: volgens mij begrijp jij niet echt wat Lentekriebel hier vertelt. Schizofrenie is niet 'ver gezocht' het is een diagnose die over haar is gesteld op basis van hoe ze zich voelt en met welke soort problemen ze kampt. Het is niet dat ze zichzelf hier even een diagnose aanmeet. Het feit 'dat ze nog adem haalt en elke dag eet' is niet voldoende. Dat is wel een hele simplistische gedachte die voor maar weinig mensen effectief zal zijn om hun geestesziekte te overwinnen. Ik snap niet goed waarom je denkt dat zij klaagt over hoe ze zich voelt, wat ze hier vertelt is niets meer dan een representatie van de feiten waar ze elke keer, en velen anderen met haar, weer tegenaan loopt.
In plaats van haar af te zeiken en haar te vertellen hoe ze het anders/beter zou kunnen of moeten doen, zou je best wat meer respect kunnen opbrengen voor het feit dat ze uberhaupt nog doorgaat, dat ze elke dag weer een gevecht met zichzelf levert waar velen anderen het wellicht allang hadden opgegeven. Ik begrijp niet waarom je een topic met zo'n vraag start en dan de eerste eerlijke reactie die iemand hierover geeft bagatelliseerd. Ik heb groot respect voor Lentekriebel dat ze een opleiding probeert af te ronden, dat ze haar dagelijks leven structuur probeert te geven en heel eerlijk is over haar geestelijke gesteldheid, daar zou jij nog een voorbeeld aan kunnen nemen.

Wat een vreselijk luie instelling. Als we allemaal zo zouden denken zou niemand ooit iets bereiken. Mensen groeien.

:') Je raakt niet gedeprimeerd door een studie. Depressie is een klinische stoornis, dat is niet hetzelfde als je kut voelen om een duidelijke externe reden.

Ik denk dat mensen die jouw advies volgen daar uiteindelijk een stuk ongelukkiger van worden dan mensen die zich proberen uit hun negatieve situatie te halen, in plaats van iedere tegenslag te accepteren en blij te zijn met de meest basale "pluspunten" zoals het vermogen om te ademen. Zelfmedelijden is de meest destructieve zonde, maar volledige zelfacceptatie is ook niet echt bevorderlijk voor je toestand.

Een strikt psychologische definitie die evenwel indruist tegen de definitie vanuit sociologische hoek.
Namelijk dat de mens (psyche in psychologie) wordt gevormd door externe factoren. dus ook diens depressies. En dan komt er nog heel stuk uitleg over hoe dit allemaal wel te werk gaat... ;)

Punt is evenwel dat hoe je depressie ook gaat 'onderzoeken', je toch telkens bij bevreemdende bevindingen uitkomt. De menselijke geest is iets raar en het is hallucinant wat voor donkere afgronden zich daarin kunnen vormen. Was altijd gefascineerd door dat verhaal van een 13 jarig meisje die reeds langdurig depressief was. Heel haarl even stond in het teken van de dood. en op een dag heeft ze zich dus onder een trein gelegd.

13 jaar oud...

Corrigeer me als ik het fout heb, maar volgens mij is allang aangetoond dat mensen een fysieke aanleg voor depressies kunnen hebben.

Ja, en dan kun je ook discussiëren over wat intern en wat extern is, maar mijn punt was: als je je kut voelt omdat het slecht gaat op school, of omdat je moeder dood is, dan is dat geen depressie. Dan voel je je gewoon kut. Ook dan heb je trouwens neem ik aan weinig behoefte aan iemand die je vertelt dat er ook zat leuke dingen in het leven zijn, zoals zuurstof en voedsel, en dat je je daar maar op moet concentreren en je problemen als onoplosbaar en acceptabel moet beschouwen.

zuurstof en voedsel zijn niet leuk, maar noodzakelijk voor overleven.

Ik geef niet zomaar op. Ik heb mijn intelligentie mee als het gaat om school maar ik kan gewoon niet veel stress hebben dus ben ik constant in gevecht. Het is echt niet dat ik de capaciteiten niet heb en ik weiger dat te geloven. En zoals nijn al zei, schizofrenie is niet vergezocht, dat is nu eenmaal mijn diagnose. Dat ik adem haal en eet ben ik best blij om maar er moet toch meer in het leven zitten voor mij wil het dat de moeite waard maken. Ik zie niet dat ik ergens klaag toch? Ik probeer juist door te gaan, en soms heb ik het daar moeilijk mee.

Dat was mijn punt.

Correctie: Niet leuk, maar een gunst!

Juist ja, je denkt.
Ik denk ook zoveel.
Dus we mogen denken wat we willen.
Danku en tot ziens.

Oké, nu begrijp ik je.
Het is jouw diagnose, maar dan is mijn vraag bij wie heb je deze diagnose laten doen?
Bij een psycholoog?

Ik bedoelde het niet gemeen hoor.
Ik probeerde me gewoon voor te stellen wat je denkt en voelt en dan stel ik een paar vreemde vragen,

Dus het feit dat je straks je diploma haalt, is de essentie van je leven?
Wanneer ben je een leven waard?

Met alle respect, dat geloof ik niet. Je hebt gewoon een meninkje gevormd over hoe mensen volgens jou in het leven moeten staan, maar mensen met echte problemen zijn niet echt gebaat bij jouw huis- tuin- en keukenpositivisme.
En we mogen elkaar erop wijzen als we elkaars gedachten onzin vinden, zoals ik deed.

Vanwaar trouwens die scepsis tegenover psychologie? Ben je soms een scientologist?

Dat ervaren we zo niet in ons normale drukke denk-bewustzijn.

Mijn god wat een lichtzinnigheid.:facepalm: Ik ben het eens met Uice. Leuk bedacht dat 'niet klagen maar genieten van ademhalen' enz, maar zo simplistisch is het niet en zo'n uitgangspunt zal voor de meeste mensen, die echt ergens mee zitten, de zaken alleen maar bemoeilijken. Fijn dat je een soort van redder in nood probeert te spelen maar volgens mij heb je niet echt door dat niet iedereen op jouw theorieën zit te wachten en dat het hierdoor ook niet ineens bijzonder veel beter met ze gaat.

Woordgrap? :)

Maar ik ben het met jou en Uice eens hoor (y)

Met zo'n diagnose loop je op zijn minst bij een psychiater, zijn die ook al niet te vertrouwen? Hebben die voor niets jaren gestudeerd?

Het leven is geen gunst, eten en ademen is gewoon barre noodzaak. Je wordt in de wereld geschopt terwijl je daar helemaal niet om hebt gevraagd, met allerlei fouten waarmee je moet proberen te leven.

En van wie zou het een gunst moeten zijn? Wie gunt je dit 'prachtige leven'?


Overigens FA: ik heb een fysieke aanleg voor depressies. Er zit een foutje in mijn hersenen waardoor ze bepaalde stoffen niet aanmaken. Natuurlijk wordt zoiets ook getriggerd door externe factoren, maar ik zal mijn hele leven op mijn hoede moeten zijn voor terugvallen. Ik was eerst bang dat ik afhankelijk zou blijven van medicijnen, maar gelukkig heb ik het tegendeel al bewezen, op een kleine dosis abilify na, ben ik nu vrij van medicijnen.

dus je begon dit topic om commentaar te gaan leveren op mensen die met een depressie kampen?

En op je andere reacties:

Ik begin te denken dat je óf zelf niet helemaal lekker in je vel zit, óf de zoveelste bent die hier vanuit één of ander geloof opereert.

Het komt op mij over als het Oprah Winfrey-geloof, eigenlijk. Iets Amerikaansigs.

Op zich zou het leven best een heel stuk simpeler zijn als iedereen gewoon zichzelf zou zijn, en niet zijn best zou blijven doen om beter te zijn dan een ander. We zouden ons niet meer in de schulden helpen om die nieuwe flatscreen te kopen 'want de buurman heeft er ook één en nu moet ik een grotere', als vrouw zijnde niet meer uren voor de spiegel hoeven staan om duizendveel lagen make-up op ons gezicht te smeren waardoor we er pas écht lelijk uit zien, als man niet meer zo macho en klootzakkerig mogelijk moeten doen om een meid aan de haak te slaan... Heerlijk lijkt me dat!

Als iedereen gewoon zijn eigen leventje leidt (en helaas in sommige gevallen lijdt) en niet zijn/haar waarheid aan een ander probeert op te dringen omdat het zogenaamd de enige échte 'waarheid' zou zijn, dan zou de wereld al een stuk beter zijn. Geef gewoon je mening als er om je mening gevraagd wordt, maar ga niet anderen en hun levens bekritiseren omdat ze niet zo zijn als jij. Ieder heeft zijn eigen waarheid.

Ik zou mezelf van kant maken als ik zelfmoordneigingen had!

Maar ok, ik ga zeker nog ff niet dood, dan moet ik eerst veelsteveel gedachtengoed achterlaten. En leningen aflossen..:p