GTi
 

GTi

De ongure wind verplaatst zich langzaam
doorheen een gebarsten voorruit
Nestelt zich in het grauwe doorgezeten interieur
Dof...

De verwrongen motorkap is doorroest
en laat de oude injectiemotor nu in al zijn naaktheid
Ravenzwarte olie heeft de aderen reeds verlaten
Gekrenkt...

Schreeuwerig waakt een GT opdruk nog steeds over het radiatorrooster
De i is ooit verdwenen zonder nog een teken te geven
Een hoopje eenzaam oud ijzer
Vergeten...

Een gevreesde machine uit lang vervlogen tijden
Geboren om schaars begane wegen te begaan
Doch nu uit ’t straatbeeld verdwenen
Nog slechts vage herinneringen

Altijd samen ware wij toen
Samen te vaak de wilde nacht geproefd
Wilde jaren als een explosie van benzine beleefd
En nu wij beiden eenzaam, in een grimas tot schroot vervallend

Ben ondertussen evenwel gestopt met het schrijven van gedichten. tot besluit gekomen dat ik er niet goed in ben. ;)

Ik vind dat je heel mooi dicht! En dat je stopt omdat je zelf vind dat je er niet goed in bent vind ik enorme zonde..
Ik vind vooral het begin heel erg mooi. Echt. Niet stoppen met dichten hoor:nono: Zelfs de zin waarin je uitlegt dat je stopt met het schrijven van dichten vind ik mooi. ;)

Amai, mijn allereerste fan! :D

Ah, allicht zal ik in de toekomst nog wel schrijven, soms heb ik daar gewon zin in.
Maar ik heb er mij al lang bij neergelegd, dat niemand mijn gedichten lust. ;)

Maar dat maakt toch helemaal niet uit, dat niemand je gedichten lust? Je kan gedichten ook voor jezelf schrijven :) Bij mij werkt het als een goede uitlaatklep..
En nu is er wel iemand die je gedichten lust. Dus kom maar op! ;)

Abzg vind vooral het begin mooi, ik vind vooral het einde erg mooi.
:y(Y)

jammer dat je gestopt bent:(
Ben je nog van plan om verder te gaan?
Ik vind van wel, je gedicht is erg mooi vooral aan het begin.

Ik stoor me eraan dat die wind zich 'langzaam verplaatst' en vervolgens 'in een interieur nestelt'. Hoe kan wind dat doen?

Dichterlijke vrijheid.

Klopt

Maar zoals ik al zei ben ik hier niet goed in ;)

Hm, mij is verteld dat 'ongure wind' niet mogelijk is, dat het 'gure wind' moet zijn, maar taaladvies vertelt mij dat allebei de combinaties mogelijk zijn. Raar iets: http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/616/

Dat die (on)gure wind zich in het interieur nestelt, vind ik niet heel gek, daar kan ik me wel iets bij voorstellen, maar die 'doorheen' bracht me in de war, dat hoort toch eigenlijk: 'door een gebarsten voorruit heen' te zijn, waarom heb je dat zo gedaan?

Radiatorrooster past trouwens ook wel in dat ene topic van fizzle over woorden die lastig te lezen zijn, hehe.

En verder, tsja, ik houd niet speciaal van auto's, maar het is in elk geval duidelijk waar je gedicht over gaat en je gebruikt in elk geval meerdere beelden die met auto's te maken hebben :) Je hebt een wat hoogdravende stijl, maar dat is persoonlijk, past hier ook wel in de thematiek trouwens.

Een zwartjas is en blijft nu eenmaal een zwartjas. De één ziet graag wit, de ander graag zwart. In gedichten kijk ik enorm veel op naar wijlen Jotie, dus ik denk dat dat allicht mijn schrijfstijl en woordkeuze verklaard. Ik zou me veeleer hypocriet voelen, moest ik mij in woorden uit gaan drukken waar ik zelf niet achter sta. ;)

De keuze om 'door' te vervangen door 'doorheen' is eigenlijk vrij simpel uit te leggen:
Het geeft het iets dramatisch. Als een mes die doorheen je hart is gegaan.
De ondertoon van dit gedicht is eigenlijk gestorven liefde...

Op de klassieke manier, zou dit uitgedrukt geweest zijn met verbleekte foto's, oude brieven en eenzae plaatsen. Ik heb gewon in de plaats oud ijzer en vuile olie gebruikt.
Noem het gedicht gerust 'Frankenstein' XD

Ik heb een vreselijke hekel aan Jotie :bloos: Ik zie wel de overeenkomsten ja, denk dat het ook aardig verklaard waarom je stijl me niet echt aanspreekt ;) Maar niet getreurd (of juist wel, als je van Jotie houdt), massa's mensen zijn dol op Jotie en jouw stijl!

En o, ik zou ook nooit zeggen dat je je in woorden uit moest gaan drukken waar je niet achterstond, natuurlijk, maar juist daarom vind ik het goed als gedichten juist niet van die hoogdravend woorden bevatten, maar ja, als dat voor jou juist goed voelt... :)

"Ik ontstond er : kleine granaat
die nimmer tot ontploffing kwam
en die men er duldt
zoals de dorpsgek vroeger. "

Noem het zelf-herkenning. ;)

Maar nee, een flauw kopie van je mentor zijn, dat wil niemand. Allez, ik toch niet. Dat is in ieder geval al één iemand. Dus daarom ben ik gestopt. ;)