Rotling
 

Rotling

Die wijn, zo fijn zo zoet,
kan me niet bekoren,
want al heb ik een fles
leeg
en ben ik meer dronken
dan ik ooit kon zijn,
mijn leven komt toch
nooit meer goed.

En dan denk ik
die donkere kant:
dat ben ik zelf,
al drink ik liters
en liters drank
het leven wordt er niet
rosékleuriger door
en die liefde,
dat blijft gewoon
stank voor dank.

Ik wil je wel vertellen
hoeveel ik van je hou,
maar in alle stilte
en wijsheid
zwijg ik in alle talen
want ik weet toch
dat je dit niet horen wou.

En kon ik nog spreken,
nog dichten op gevoel,
ik zou tenminste kunnen zeggen,
schrijven wat ik bedoel.





Wat een wonder, wat een wonder, ik heb nog eens geschreven, lang niet mijn oude niveau, maar wel het dagelijkse thema van drank en ellende ^^. En zomaar wat rijm, pfoe, misschien ga ik wel een heel nieuwe kant uit :D

Mooi gedicht, vind ik. Fijn ritme, mooie woorden, veel drank.

Ik ben het met Gus eens :y

Haha, ik lees dat dit een wonder is dus zal ik de kleine minpuntjes maar niet noemen! ;)

Mooi gedicht!

Oh nee, zeker zeggen, of ik er rekening mee houd is een ander, want ik ben nog steeds een beetje arrogant, maar ik heb al zo lang niet meer geschreven en al zo lang niet meer op mijn oude niveau, dat ik zeker wil weten wat ik kan doen om dat terug te bereiken.

Ik was trouwens vannacht aan het twijfelen over die laatste strofe, want ik heb het idee dat ik dat al eens gebruikt heb, ik zou alleen niet meer weten waar. Daarbij is die redelijk cliché.

Hmmm.. ok.

Ja, die laatste strofe is redelijk cliché. Voor de rest heb ik wel vaker het gevoel bij dit gedicht dat het niet helemaal origineel is. (Bijv. zijwgen in alle talen en stank voor dank.) Het gedicht is fijn te lezen, maar geen hoogstandje. Het is vooral het gevoel dat dit gedicht bij me oproept dat me aanspreekt.

Ja, een hoogstandje zou ook wat hoog gegrepen zijn na 4 jaar radiostilte (op een gedicht in augustus vorig jaar dan na). Ik hoop ooit weer mijn vroegere niveau te bereiken, maar in de tussentijd ben ik al blij dat er weer wat uit die pen kruipt. Nu nog uit mijn potlood of penseel en dan ben ik helemaal tevreden voor een keer :D.

Interessant om weer eens een gedicht van je te lezen. Vooral omdat ik hierin een toon van mildheid proef die ik niet van je ken.

De 2e strofe vind ik het zwakst door de rijm: drank - dank - stank, komt mij wat te gedwongen over. En het herhalen van het woord 'gewoon' vind ik te veel spreektaal. Zeker van 'gewoon jezelf zijn' krijg ik de kriebels.

Van de 3e strofe vind ik het woord 'wijsheid' te generiek.

Rotling vind ik een mooi woord en de eerste strofe loopt goed. Verder ben ik benieuwd waar deze ontwikkeling toe zal leiden ^^

*veegt stof van Mutant af*

Ik heb niet zoveel toe te voegen op de rest, maar wou toch even een postje maken om te laten weten dat ik hem gelezen heb en dat ik niets toe te voegen heb op de rest en dat ik tóch even wou posten.

Ik kan me niet herinneren ooit iets van je gelezen te hebben (dat heb ik dus vast wel, maar het is niet blijven hangen), leuk in elk geval dat de weer schrijft.

Ehm, ik ben het met bovenstaande reacties eens, al vind ik het bol staan van de clichés. Dat is niet eens zo kwalijk als het klinkt, want het gaat hier denk ik vooral om het gevoel dat opgeroepen wordt, maar soms is het - in combinatie met de vele (geforceerde) rijm - wel wat storend. Het loopt wel erg lekker!

Quis: Je moet daarvoor terug naar 2006. Maar daarvoor was ik nog actiever, in de tijd dat ik hier forumbaas was. Ik sta in het overzichttopic in het sticky topic, dus mocht je nieuwsgierig zijn. Maar misschien dat mijn uc van toen je beter bij is gebleven ^^


Overigens vind ik de rijm zelf absoluut niet geforceerd, ik verdraai geen woorden, ik mangel geen zinnen, zoiets vind ik geforceerde rijm. Ook omdat het niet echt in een strak ritmisch rijmschema zit. Buiten die laatste strofe dan.

En Halogeen, het was niet bedoeld als gewoon mezelf zijn... Het was bedoeld als: dat ben ik. Ik ga kijken wat ik daar aan kan doen, want gewoon jezelf zijn, vind ik ook nogal dom klinken.



Is dit beter dan?

En dan denk ik
die donkere kant:
dat ben ik zelf,
al drink ik liters
en liters drank
het leven wordt er niet
rosékleuriger door
en die liefde,
dat blijft gewoon
stank voor dank.

Wb de rijm moet ik je gelijk geven. Ik bedoelde meer dat het bij woorden die in zijn geheel rijmen (stank/dank) lijkt alsof je mijn een rijmwoordenboek erbij hebt zitten dichten (en dat vind ik zelf niet positief, anderen misschien wel) en dat ik meer houd van iets subtielere rijm, (alliteratie, assonantie, etc).

En ja, ik vind deze versie beter!

En ik zal je eens opzoeken. :cool:

Hihi, een rijmwoordenboek heb ik nog nooit gebruikt. Maar als je van alliteraties enzo houdt, zul je mijn oudere gedichten wel meer appreciëren :)

Vandaar ook dat ik zei: en zomaar wat rijm, waarmee ik dus doelde op die eindrijm die bij mij niet zo heel vaak voorkwam.

En ik heb hem veranderd.

Na een niet representatie selectie gelezen te hebben: ja, dat is zo. :)