Verliefd maar weet niet wat te doen
 

Hallo allemaal,

Ik zal eerst wat over mijzelf vertellen,
Ik ben 19 jaar, ben klein qua lengte (1.63) en heb niet veel zelfvertrouwen.
Ik ben zeer verlegen en heb niet echt het lef om iemand aan te spreken op dingen en ga niet echt met de vrouwen om.
Tevens ben ik ook niet echt iemand die uitgaat en een ruime vriendenkring heeft.

Nu is het zo, ik zit iedere dag in de trein en er is 1 meisje die ik ontzettend leuk vind.
Ik ken haar totaal niet en weer haar naam ect niet, zover ik weet zit ze altijd alleen in de trein (Het is overigens wel druk in de trein en dan voel ik me ongemakkelijk om misschien een gesprek te starten)
Het meeste wat ik eigenlijk bij haar geprobeert heb ik bij haar te zitten in de trein maar daar bleef het bij, en daar schiet ik natuurlijk ook niet veel mee op.

Ik weet niet of ze mij leuk vind en ben daarom een beetje bang om de eerste stap te zetten of haar aan te spreken.

Het enige wat ik me zo zou kunnen bedenken zou zijn hoi zeggen, verder heb ik geen idee wat een goede ijsbreker zou zijn om een een gesprek te starten zodat ik haar kan leren kennen.
Misschien is het wel een probleem dat ik teveel denk, heb namelijk wel vaker dat ik meer zit te denken over wat ik ga zeggen en het uiteindelijk toch niet zeg.

Ik heb ook geen idee hoe ik naar haar toe zou moeten gaan, moet ik gewoon meteen vertellen hoe ik me voel of moet ik het even geheim houden en hoe kan ik weten of mijn gevoel wederzijds is?

Ik hoop dat jullie mij een beetje kunnen helpen om haar aan te spreken, wat tips te geven

Je zult toch echt naast haar of tegenover haar neer moeten ploffen en gewoon tegen haar aan beginnen te leuteren over het beestenweer of wat er allemaal gebeurd is voordat je in de trein stapte, en dat je daarom zo moest hollen en heeft zij dat nou ook dat er altijd van die teutebellen voor haar in de rij staan bij de kaartjesautomaat, en nooit eens bij de andere rij, of je gaat wat eten en begint te babbelen over eten en of ze ook wat wil? Of dat je vol met kattenharen zit en sorry dat je alles over haar heen pluist en hopelijk is ze niet allergisch voor katten, je weetwel, dat soort onzingekwebbel. (Ik verzin ze ter plekke) . Ik zit nooit stil stommetje te spelen in de trein of de bus of de metro of in de rij voor de kassa, er is altijd wel iemand die net zo gek is als ik en die terugkletst en lacht.

Je hebt twee soorten mensen op deze wereld: degenen die denken wat een debiel, lazer op, nou daar gaat het niet mee werken, dan zwijg je verder stil en je gaat een boek lezen. Of de categorie die terugkletst, en daar heb je wat aan! De rest is gewoon een brok sjagrijn waar wij leuterkousen toch niets mee te maken willen hebben.

Met een beetje geluk zie je haar later nog een keer in de trein en raken jullie weer aan de kwebbel. Ik zou haar niet meteen de eerste keer al ten huwelijk vragen. Maar na een paar keer kun je wel eventueel iets afspreken voor buiten de trein of desnoods eerst telefoonnummers uitwisselen. Als ze dat niet wil, dan heeft ze ook geen zin om af te spreken buiten de trein. (Dan ga je minder erg af. )

Lol, TS heeft niet veel zelfvertrouwen, dan denk ik niet dat die methode voor hem werkt, juno:P Het enige nadeel is wel dat dat eigenlijk ook het enige is wat ik zou kunnen verzinnen. Vereist een flinke portie lef in jou situatie, maar je moet er nu eenmaal wat voor over hebben.

Ik sluit me daarom volledig aan bij juno

Ik maak me eigenlijk teveel zorgen over wat mensen van mij denken, tevens denk ik teveel na bij zulke dingen.
Ik moet gewoon mijn verstand ff uitzetten en gewoon wat eruit beginnen te gooien zoals juno zegt.

Het enige probleem eigenlijk is daarna dat ik niet zo goed weet hoe ik zulke gesprekken zou moeten beginnen, wat moet ik zeggen, wat moet ik daarna allemaal zeggen en welke onderwerpen zijn geschikt voor een ''op het station'' gesprek.

Als ik haar weer zie op het station zal ik op zijn minst een hoi eruit gaan gooien, mocht ik meer succes hebben laat ik het natuurlijk weten :)

Elk onderwerp is goed op het station of in de trein. Ik bedoel, praktisch iedereen verveelt zich op die plekken, dus is elk gespreksonderwerp welkom:P

ja de trein is echt dé plek om ineens gesprekken te beginnen/hebben met totale vreemden

Als ik er zo over nadenk is het wel zo inderdaad, nu zit ik ook maar 15 mins doelloos voor me uit te staren met mijn mp3 in :P

Gewoon doen. Zie het zo: reageert ze rot of helemaal niet, ga je de volgende x in een andere wagon zitten :) De eerste stap naar zelfvertrouwen moet je maken en dat is moeilijk, omdat je wat moed moet tonen.

In elk geval is het niet raar om een gesprek te voeren in de trein met een vreemde: ik vind dat zelf ook wel leuk, tenzij het een stinkend raar mens is. Dus als je niet stinkt en enigszins helder overkomt, is er weinig aan de hand, als je het mij vraagt.

Haar vandaag weer tegengekomen, helaas weer niet het lef gehad om wat te zeggen.
Ik keek haar wel even aan toen ze langsliep en lachte even, ze lachte ook even terug dus er is vooruitgang haha.

Hopelijk zie ik haar een andere dag deze week weer en anders moet ik weer een weekje wachten :(

Oogcontact en een glimlach is een prima eerste stap! Keep up the good work :)