Ik verander
 

He mensen,

Ik heb al redelijk lang een probleem en ik weet niet hoe ik het moet oplossen.
Als ik uit ga en er komt een meisje naast me staan die ik een beetje ken of ik loop naar een meisje toe weet ik al snel niet meer wat ik moet zeggen + ik wordt anders, ik wordt rustiger en dus niet zoals ik echt ben, in het echt ben ik een stuk spontaner en zeg ik veel.

Maar wat moet ik hier tegen doen, ik krijg hierdoor altijd een schuld gevoel van: Kom op man, je kon ook wel even jezelf zijn. Ook loop ik waarschijnlijk kansen mis als ik niet lekker in me vel zit. Normaal gesproken heb ik genoeg te vertellen en is het gezellig, maar als ik dan in me eentje sta met zo'n meisje wordt het veel moeilijker, terwijl ik dat helemaal niet wil!

Weet iemand wat ik hier tegen kan doen. :facepalm:

ik had vroeger hetzelfde probleem. gaat als het goed is vanzelf over.

Ligt het aan me leeftijd? Pubertijd enzo, ik vind het namelijk heel vervelend want ik ben van mezelf een heel sociaal persoon en ik vind dat ontzettend klote als iets me dus tegenhoudt.

sommigen praten makkelijker met klein beetje alcohol op

Ik denk dat dat wel redelijk typerend is voor (een bepaalde periode van) de puberteit, ja :)

O hehe sorry, ik schrijf dat woord al jaren met een lange ´ij´. :P
Mm ok, ik moet me er dan maar gewoon bij neerleggen.

@TheDutchGuy

Bij mij wordt het er nooit er veel makkelijker op eerlijk gezegd, ik had trouwens ook een paar biertjes op.

Gewoon wat bier van 11.6 naar binnen gooien thuis,of eventueel wat shotjes om wat losser te komen, niet teveel he, anders kan je straks de naam niet meer onthouden :D

:facepalm:

nee slaat nergens op, bier drinken.
ik zou gewoon wat oefenen, zeg gewoon steeds iets meer als daarvoor, zet steeds een kleine stap. Uiteindelijk worden de stappen groter en ben je eraan gewend om beter met meisjes om te gaan. Take it slow!

Ja maar het rare is, als ik geen 'flirt' bedoelingen heb dan kan ik vaak heel goed met een meisje praten en vind ze het ook gezellig. Als ik een meisje zie waar ik wel interesse in heb (dus niet meteen verliefd of leuk maar meer van 'die ziet er wel goed uit' of 'dat lijkt me wel een leuk meisje') dan krijg ik het al iets benauwder en ben ik niet helemaal mezelf meer en gaat het praten niet meer zoals het zou moeten gaan.

Dat is toch juist logisch? Wat je eens moet proberen als je zo'n meisje ziet van wie je denkt dat ze leuk is, is twijfelen aan dat gevoel. Als je met haar praat merk je dan vanzelf of ze leuk is. Je moet gewoon kritisch zijn en jezelf de vraag stellen wat je zoekt in een meisje, in plaats van al onder de indruk te zijn door haar uiterlijk. Pas als ze het waard blijkt te zijn zou je kunnen flirten. Maar tot die tijd heb je dan in ieder geval al leuk met haar kunnen praten.

Oefenen op je zusje of vriendinnen van zus/zusje die je allesbehalve aantrekkelijk vindt, kan wel helpen, evenals een voorraadje zinnen. ("Hallo, is dit jouw tandenborstel?")

En hoe helpt dit in met het flirten met onbekenden die waarschijnlijk niet onaantrekkelijk zijn?

Ik zie het al voor me,

Hey, is dit jou tandenborstel, *pakt tandenborstel* Meisje rent weg?

Dit dus...

En vooral geen 'hulp' van alcohol gebruiken. Niks is sneuer dan een vent die bier nodig heeft om iemand aan te spreken. Dan liever iemand die niet helemaal goed weet wat hij wil zeggen maar wel oprecht interesse toont.

nee, geen bier doen, dat is nl. best pathetic, probeer gewoon een meisje aan te spreken en doe gewoon je ding, maak je hoofd leeg en ga er op af