(geen)
 

een dag vergulde kleuren
een moederziel alleen
geen kinderen van liefde
om haar heen

een herfstboom in het zonlicht
een glinster in een oog
en dwarrelende blaadjes
van omhoog

een jeugdig en verlegen
verlanger naar een lach
maar niemand is bereikbaar
deze dag

een splinter in een kerkraam
gekleurde zonneschijn
een lied en heel veel tranen
zoete pijn

gaaf!
dees is apart, heel vet, ik vind em echt zeker wel iets hebben! goed hoor

Wat ik over het vorm van dit gedicht te vertellen heb: heel erg leuk ritme, lyrisch (herinner enkele dagen geleden toen we het eens over muzikale poëzie hadden)
en mooie beelden: de combinatie van herfstbeelden en het kerkraam: heel erg mystiek http://forum.scholieren.com/smile.gif

En dan de inhoud: ben jij dat, die verlanger voor een glimlach. Ik herken er me zelf door en door in, dat staat vast. Zo ondernam ik al drie pogingen op een klein uur dat ik hier op school ben om een glimlach te toveren op een gezich van mensen die ik ontmoet, maar elke keer dat ik faal nemen de andere zielen een stukje ziel weg

Het is mooi geschreven (of omschreven) en er zit zeker een goed ritme in maar...ik heb geen idee waar je het nu over hebt om eerlijk te zijn?