Gedichtjes van (anti)scholier
 

Hoi allemaal,

ik heb al een aantal gedichten geschreven en ik zou graag jullie mening willen horen. Welke vinden jullie de beste en welke de minste, waarom?

Pesten

Mensen zeggen dingen
die ik niet wil horen
Anders, dat ben ik
ze maken mij kapot
Rottige dingen
komen uit hun monden
Ik ben slecht
een mislukkeling
Eeuwig zal ik ze horen
de stemmen, het fluisteren
Kunnen ze nou nooit stoppen
verder met hun leven?
En mij achterlaten
met rust gelaten
Alleen

Het meisje wat ik zie
Ik kijk naar een meisje
ze heeft verdriet
maar niemand merkt het
ze zien het niet

Ze lacht naar mij
maar niet gemeend
Ik wil haar troosten
maar sta versteend.

Ze heeft haar dromen
vaarwel gezegd
Ze weet nu niet meer
waarvoor ze vecht

Ze is zo moe
door het gewicht
Van een masker
op haar gezicht

Ze gaat het opgeven
binnenkort
Het duurt niet lang meer
voor ze ineen stort

Ze roept om hulp
maar niemand kijkt
haar schreeuw heeft blijkbaar
niemand bereikt

Ik kijk naar het meisje
en denk dat ik haar ken
maar dan besef ik
dat ik het ben

De woorden in mijn ogen
De woorden in mijn ogen
vertellen mijn verleden
wat ik heb beleeft
en of ik heb geleden

De woorden in mijn ogen
zeggen mijn gedachten
ze zijn volkomen eerlijk
en kunnen soms verzachten

De woorden in mijn ogen
fluisteren mijn dromen
wat ik graag wil worden
en of het uit zal komen

De woorden in mijn ogen
schreeuwen soms mijn angst
wanneer kan ik gaan schrikken
wanneer ben ik het bangst

De woorden in mijn ogen
beschrijven wie ik ben
van wie ik heel veel houd
en hoe ik mensen ken
'
Maar de woorden in mijn ogen
staan in spiegelbeeld
waardoor de mensen die ik ken
niet weten wat er speelt

3 is teveel
We waren met z'n drieën
één team
maar jij en ik
hadden iets speciaals

we konden samen lachen
lachen tot we huilden
we konden samen praten
tot onze stemmen schor werden
we mailden elkaar
drie keer per dag
waren samen verliefd
op dezelfde jongen

en zij, zij stond er maar bij
we sloten haar buiten
maar hadden er geen erg in
en zij ook niet, volgens mij

maanden gingen voorbij
en even verloor ik jou uit het oog
en toen ik terug kwam
was zij je beste vriendin

jullie konden samen lachen
lachen tot je huilden
jullie konden samen praten
tot jullie stemmen schor werden
jullie mailen elkaar
drie keer per dag
waren samen verliefd
op dezelfde jongen

en ik, ik stond er maar bij
jullie sloten mij buiten
maar hadden er geen erg in
maar ik wel, ik was mijn beste vriendin kwijt
Door maar heel even weg te kijken

Ik heb jou toen een mail gestuurd
en gezegd wat ik vond
je stuurde terug dat ik te laat was
en sinds dien, heb ik je nooit meer gesproken

in de steek gelaten
Ik heb je
niet gezien
toen jij naar mij keek

Ik heb je
niet gehoord
toen jij om mij vroeg

Ik heb je
niet geholpen
toen je problemen had

Ik heb je
laten liggen
toen je gevallen was

Ik heb je
geen peptalk gegeven
toen je down was

Ik heb je
geen hand gegeven
toen je hem nodig had

Nu kijk je niet meer naar mij
Nu vraag je niet meer om mij
Nu zeg je niets meer tegen mij
En je hebt gelijk

Je hebt gelijk

Om te beginnen: Welkom op DoP!
Over je gedichten: Hmm. Ze zijn niet slecht, maar het zijn gedichten die allemaal al eerder geschreven zijn, snap je? De eerste vind ik wel heel afgezaagd (al is het natuurlijk moeilijk om over zo'n onderwerp iets nieuws te verzinnen), net als de tweede en de derde. Maar ik denk dat heel veel mensen die beginnen met dat soort dingen later echt goed gaan schrijven, want ik denk dat je het 'idee' van dichten heel goed snapt, en met wat oefening gaan ze heel goed worden.

De laatste twee vind ik echt véél beter. Het einde van '3 is teveel' is een beetje vreemd, maar verder is die echt leuk. 'In de steek gelaten' is iets minder dan de vorige, maar het einde is echt veel en veel beter.

Al met al: blijf vooral doordichten, dan komt het helemaal goed (y)