Onzekerheid...
 

Niet geweldig, te gerijmd maar ik moest het even kwijt...aan onbekenden...

onzekerheid...


Het is wat leegjes om mij heen,
de kat spint en de wind waait,
Jij hebt liefde in mijn leven gezaaid,
maar waar ging je zelf heen?

Waar zitten jou gedachten,
zitten ze bij mij?
We zijn beidden vrij,
maar zou jij ook op me wachten?

Het is was koud nu om mij heen,
het bed is ijzig leeg.
Wat bracht jij terweeg,
En wat nam je met je mee?

Ik weet niet wat ik voel,
ik vroeg het niet uit verlegenheid,
nu rest mij onzekerheid,
omdat je niet weet wat ik bedoel.

Ik vinnut laatste stukkie niet zo geslaagd en dat is jammer, want de rest is echt supermooi... Ligt echt veel gevoel in, dat lees je gewoon zo...

It makes me cry when I read it again...

tenkz...Kwist inderdaad niet ho te eindigen...maarjah het leven is net als de never ending story...

and so is love...

eindeloos en tijdloos http://forum.scholieren.com/frown.gif

nog zoiets afgezaagds..

En ik ga slapen...


En ik ga slapen,
met jou in mijn gedachten,
in mijn droom zul je op me wachten,
en in mijn hart zul je zijn.

En ik ga slapen,
om bij je te zijn,
je in mijn armen te houden,
en je te koesteren.

En ik wil slapen,
om van je te dromen,
te hopen op wat komen zou,
als je toegaf.

En ik ga slapen,
zonder jou.
Omdat jij nog niet weet,
dat ik van je hou.


Dit is niet goed voor mijn schrijfwerk...

verdrietig gedichtje, zeker niet slecht http://forum.scholieren.com/smile.gif

die slaap dinge vind ik goed, vooral het laatste stukje is prachtig http://forum.scholieren.com/smile.gif