Vrijwillige opname, psygiatrie.
 

Wouw, heftig!

Ik zou het eigenlijk niet weten hoe dat in zijn werk gaat. Ik denk eigenlijk dat je een soort van verwijzing krijgt naar een psychiatrische instelling.

Tip: Als je je niet durft open te stellen, kun je misschien hier wel je problemen van je afschrijven. Er zitten veel mensen op dit forum die je kunnen/willen helpen.

Zou je met mij willen praten op msn, dan doe ik dat graag. Je kan me even een bericht sturen als je dit zou willen.
en verder: succes en sterkte met alles!

Het is niet zo gemakkelijk dat je je aanmeld bij een instelling en dan opgenomen kunt worden. Je moet sowieso een verwijzer hebben. Dat zou je huisarts kunnen zijn maar vaak worden mensen verwezen door de therapeut of psycholoog die ze al hebben. Is er overigens een reden voor dat je het schrijft als "psycho"? Ik wil niet teveel interpreteren, maar het komt op mij een stukje negatief over psychologen over. Als je opgenomen wordt zul je net zo goed weer psychologen tegenkomen waarmee je ook weer gesprekken zult voeren. Het verschilt een beetje per kliniek hoeveel individuele gesprekken dit zijn. In een kliniek heb je namelijk ook veel groepstherapie.

Als je je aanmeldt/verwezen bent ga je sowieso eerst door een intake procedure waar ook aan je gevraagd wordt waarom je opgenomen wil worden, wat je denkt te bereiken in de kliniek. En er wordt ook vaak gekeken of klinisch echt noodzakelijk is. Want je kunt bijvoorbeeld ook deeltijd therapie volgen. Nu doe ik misschien heel negatief over het opgenomen worden, maar het is nu eenmaal niet zo simpel van ik meld me aan, zit er een paar maanden en dan problemen opgelost.

Ik ben erg benieuwd waarom je denkt in een instelling je wel te kunnen leren openstellen waar dat in een 1 op 1 gesprek niet lukt? Ik vind 3 sessies persoonlijk erg weinig. Je kunt ook net de verkeerde persoon treffen. En dat kan je net zo goed in een kliniek gebeuren.

Ik weet niet hoe je contact met je huisarts is, maar misschien dat je dit met hem zou kunnen bespreken? Hij zou je ook meer uitleg kunnen geven en je op de juiste weg helpen.

Ik ben bij de Paaz naar binnen gestapt in een crisismoment, toen moesten ze me wel opnemen, want ik was bang dat ik mezelf iets zou aandoen. Voor de rest heb ik steeds een verwijzing van de huisarts of psychiater gehad, die vaak ook zelf al de afspraak met de intake-persoon voor mij maakte.

Ik vind het vreemd dat een psycholoog zegt dat ze zegt dat je niks met je kan, is die niets gewend of zo? Maar ik moet zeggen dat ik het ook niet zo op psychologen heb, dat zijn in mijn ervaring vaak jonge trutjes die net van school komen en denken dat ze de wijsheid in pacht hebben, soms zelfs jonger dan ikzelf. Geef mij maar een psychiater :D Daarnaast wordt een psychiater ook terugbetaald in België en een psycholoog niet, dan is de keuze snel gemaakt voor mij.

Ik raad je aan om hier over te praten met je huisarts, die heeft vast wel meer ideeën en weet waarschijnlijk ook wel waar je terecht kan. Als je in België woonde, wist ik wel waar je naartoe kon enzo, maar helaas.

Wat ze hiervoor al zeggen. Je wordt niet 'zomaar' opgenomen. Er gaat een hele procedure vooraf, en de meeste mensen die opgenomen zijn/worden hebben een vrewijzing of zijn terecht gekomen in een crisissituatie, en dat de crisisdienst wat regelt. Als ik jou was zou ik naar een nieuwe therapeut gaan.(eerst naar huisarts, en die kan je doorverwijzen naar therapeut)Je probleem voorleggen, en zij/hij kan dan kijken wat voor jou het beste is. Misschien kan een deeltijdbehandeling of 2 weekselijke therapie ook voldoende zijn.

succes,

"psygiatrie", dat meen je toch niet

Ik heb nog niet meegemaakt dat je ook voor dictee Nederlands moet als je op intake gaat binnen de hulpverlening.

@TS: wat ik kan afleiden van je bericht is dat je hulp wilt en dat de hulp die je zoekt intensief moet zijn. Ten eerste raad ik je echt aan om jezelf te melden bij je huisarts. Als je het gevoel hebt dat niet meer kan (en je woont toevallig in Amsterdam kan je GGZ Buitenamstel proberen te bereiken). Zij zullen jou verder kunnen helpen.

idd zoals eerder gezegd je huisarts opzoeken die stuurt je verder.
oomk zou je kunnen proberen met je moeder te praten
kan me niet voorstellen dat je moeder echt 0% van je houd
als ze hoort wat je wiolt doen
zal ze je miss helpen
probeer ook zelf eens te graven naar hoe het komt probeer compromi's te sluiten met je moeder zodat je ruzies minder worden
als dat niet werkt
weet ik het niet meer dan idd een psychiatrische inrichting maar denk een betere psycholoog en eens goed praten met je moeder zal echt wonderen doen ;)
die stappen naar pschiatrische inrichting (klinkt netter ;)) maken zijn groot en kosten je tijden van je leven dus denk na.
en praat ook vooral veel met je mentrix en je vriendinnen die geven je ook nog een hoop steun

O, ik moest anders heel het alfabet opzeggen! :rolleyes: :p

On-topic:

In Amsterdam zit het één en ander, maar volgens mij hebben ze in elke stad wel GGZ's zitten die je door kunnen sturen naar een afdeling.