Dikker worden na zwangerschap!
 

Ik las net een verhaal waarbij tieners al een kinderwens hebben.

Maar ik vroeg me dus af, hoe meisjes kijken op (het feit?) dat ze dikker gaan worden na de zwangerschap.

Hebben jullie zoiets van: Zwangerschap kan wel wachten tot ik ongeveer 30-40 jaar ben, Omdat ik zo lang mogelijk een mooi figuur wil houden.

Of: Het maakt me helemaal niet uit dat ik dikker wordt, mijn man die moet maar van me blijven houden zoals ik ben of wordt.


Mijn eigen mening is het volgende:

Ik zou het liefst een vriendin willen hebben die een mooi figuur heeft en die dat ook wil behouden. Het liefst zou ik dan ook willen dat ze na de zwangerschap gaat sporten om enigzins haar figuur terug te krijgen. Natuurlijk is dat voor een man makkelijk praten, want die heeft daar zelf niks mee te maken. Maar ik kan me goed voorstellen, dat je niet verliefd blijft op de vrouw die na zoveel jaar huwelijk in een keer dik is.


Barst los!

Gemiddeld komt een vrouw 14 kilo aan tijdens de zwangerschap, meende ik. 4 kilo daarvan is baby+moederkoek, 2 kilo is vruchtwater, 0.5 kilo is extra baarmoederweefsel, 2-5 kilo is vocht. Een maand na de zwangerschap, als het lichaam weer genormaliseerd is, is ze dus nog maar 2.5 tot 5.5 kilo zwaarder dan ervoor (met een wat slappere buik doordat die uitgerekt is geweest). Als een man zich daar druk om gaat maken verdient hij uberhaupt geen kind.

Jaa ok. Ik snap het. Maar er spelen natuurlijk ook andere factoren mee. Het is gewoon een huwelijk(waarschijnlijk) waar je dan inzit.

Er zijn ook verhalen, waarbij een mooie vrouw na haar zwangerschap compleet verandert in extreme maten. Dit heeft dan dus niet alleen te maken met haar zwangerschap denk ik.

Ik keek laatst look of love op tv. (dan gaan man en vrouw uit elkaar voor een periode om te proberen hun huwelijk te redden) Maar daar was een vrouw en die was 2 jaar geleden 14kilo afgevallen of iets en zij was gelijk helemaal verandert in een party animal en liet man en kind achter.. Dat is dan ook weer geenstijl toch?

Ik ga echt geen zwangerschap laten omdat ik zo lang mogelijk een mooi figuur wil hebben. En als mijn man na een zwangerschap zou gaan zeuren over mijn figuur/gewicht, dan kan hij lekker de boom in...
Maar ik snap je probleem niet helemaal geloof ik, omdat je het nu ineens ook hebt over een vrouw die heel erg af is gevallen en toen raar ging doen. Ik vind het allemaal nogal vage issues...

Ik kan wel wat kilo's extra gebruiken, kom maar op met die zwangerschap ;)

Verder ben ik het met Sarah eens: "Als een man zich daar druk om gaat maken verdient hij uberhaupt geen kind."

Wat dat verhaal van Look of love ermee te maken heeft, snap ik niet helemaal :confused:

Sowieso kun je dikker worden door verschillende factoren. Ziekte en medicijnen kunnen daar ook een rol in spelen. Dus als je vrouw ziek wordt en daardoor haar mooie figuur verliest, heb je zoiets van, ja maar daar heb ik niet voor gekozen?

Haha, ik probeer gewoon te begrijpen hoe meisjes nadenk over hun figuur. Daarom vond ik dat van dat look of love zo raar verhaal, dat die vrouw in een keer helemaal los ging.

Laat ik het even anders formuleren allemaal dan. Ik vindt het zelf erg leuk om te sporten, maar ik doe o.a. ook aan fitness om gewoon ervoor te zorgen dat ik er goed uit blijf zien. Ik zal er voor zorgen dat ik later niet ga eindigen met een bierbuik. (zegt ie nu:P)

(ik zeg niet dat het zo is) Maar het lijkt erop, dat meisjes vaak aankomen tijdens een relatie. Terwijl je het in principe altijd zelf in de hand hebt. (speciale gevallen buiten beschouwing gelaten). Ik vroeg me gewoon af, waarom dat zo is..

Verder ben ik het ook met iedereen eens, dat je van een persoon blijft houden, ondanks een ziekte of iets anders. Het is gewoon uit nieuwsgierigheid ;)

Dat die vrouw in dat programma zo raar deed, is gewoon raar :P Ik kan me alleen maar indenken dat zij gewoon helemaal klaar was met die relatie ofzo, anders doe je niet zo raar ineens.

Verder vind ik het ook wel belangrijk dat ik een gezond gewicht heb en een figuur waar ik tevreden over ben, maar idd, na een zwangerschap kan het best zijn dat dat even tegenvalt. Ik ken eigenlijk geen vrouwen die in een relatie ineens enorm is veranderd in gewicht/figuur... wel mannen ;)

hahah ok dan, dus dan moet ik zelf ook maar oppassen :P

niks aan toe te voegen!

Quatsch, Ik heb het hier niet over feiten, maar over persoonlijke ervaringen.

Hoe belangrijk vindt jij het dat je voor je partner (en jezelf) een figuur blijft behouden.

Ik wou alleen melden dat ik me bij haar aansluit :o
maar figuur vind ik wel belangrijk een lichte obsessie voor dik worden heb ik wel. Dit is meer voor mijzelf en niet voor mijn vriend. Hij zou het geen probleem vinden als ik 10 kilo bv aan kom

Ik vind zwangere vrouwen een heel mooi figuur hebben. Zelf ben ik graag gezond bezig, dus ik zal niet dik zijn na de zwangerschap. .

Het is niet zo dat een vrouw na een zwangerschap opeens tientallen kilo's aan komt, maar je moet ook niet verwachten dat ze na de geboorte van jullie kind gelijk 6 keer per week gaat sporten om dat strakke figuurtje weer te krijgen. Wat vind je dus belangrijker? Kinderen of een vriendin met een mooi strak figuur?

Mensen in het algemeen komen vaak aan gedurende hun leven, daar hoef je geen vrouw voor te zijn of een relatie voor te hebben, dat gaat gewoon vanzelf, dat heb je echt niet altijd in de hand, tenzij je misschien altijd heel erg op je eten gaat letten en gaat sporten, maar daar heeft echt niet iedereen zin in/ tijd voor en dat is ook hun goed recht.

Wat een ziekelijk topic. Doe normaal man, als het überhaupt al bij je op komt dat je het onprettig vindt dat je vrouw dikker wordt bij en na zwangerschap, dan moet je aan geheelonthouding doen. En liefst ook geen vriendin hebben, want als je op die manier over vrouwen denkt ben je wel een beetje misselijk.

huhuhu, dikkies :D

Het is gewoon nogal makkelijk om als je eenmaal beet hebt jezelf te verslonzen. Je hebt tenslotte toch al een man? Dus waarom nog moeite doen... Ik denk dat dit de gedachtegang is van zulke mannen/vrouwen, helaas vergeten ze daarbij dat de partner het ook wel leuk vind om een aantrekkelijke man/vrouw te hebben. En volgens mij zijn dit soort types in onze leeftijdscategorie ook wel een uitzondering...

Zelf let ik wel op mijn figuur, maar ik merk wel dat ik minder moeite doe om er goed uit te zien dan aan het begin van de relatie. Soms loop ik ook gewoon in m'n joggingbroek door het huis heen, of heb ik een pyjamadag. Aan de andere kant zijn er dan ook weer dagen dat ik wél eventjes uitpak om m'n vriend aangenaam te verrassen.

Ik denk dat ik na het krijgen van een kind wel wat anders aan mijn hoofd heb dan zo snel mogelijk mijn oude figuur weer bereiken. Sowieso denk ik dat je je energie en vrije tijd in de eerste periode wel beter kan besteden.

Mijn moeder was dunner na haar bevalling dan ervoor, dus eh, ik denk dat het allemaal wel mee gaat vallen. En mocht ik 5 kg zwaarder zijn dan kan hij de boom in, ik heb net 9 maanden zijn kind mee lopen zeulen ja. Als ik af wil vallen dan doe ik dat voor mezelf, niet voor hem.

Maar om je tegemoet te komen, mijn vriendje heeft een supergoed figuur en sport veel enzo, en hoewel ik niet van hem 'verwacht' dat hij op z'n 50e nog zo'n mooi buikje heeft, vind ik wel dat hij goed voor zichzelf moet blijven zorgen. Doet hij dat, dan blijft hij er toch wel goed uitzien, al wordt hij natuurlijk ouder. Daarnaast blijf ik ook goed voor mezelf zorgen en dan kan ik onmogelijk zo dik worden dat hij me niet meer aantrekkelijk vindt, medicijnen of ziektes niet meegeteld natuurlijk in beide gevallen.

Als je borstvoeding geeft zit je trouwens ook heel snel weer aan je oude figuur.

Allereerst vind ik dit een rare topic. Verder ben ik het met de meesten hier eens. Ik ga er vanuit dat ik kinderen zal krijgen met iemand waar ik van houd en dat dat wederzijds is. Als ik net een kind heb gekregen is dat denk ik mijn eerste prioriteit, niet het zo snel mogelijk terug krijgen van mijn oude figuur, we leven godzijdank niet in Hollywood waar dat blijkbaar extreem belangrijk is. Als mijn man mijn figuur na de zwangerschap niet kan accepteren is dat zijn probleem en zou ik ernstig gaan twijfelen of hij wel de juiste voor mij is. Als mijn man bereid is om kinderen met mij te krijgen ga ik er vanuit dat hij me accepteert zoals ik ben, of dat nou 15 kilo zwaarder of lichter is, ik kan me niet voorstellen dat uiterlijk het belangrijkste is waar je relatie op is gebaseerd.

Ik doe juist veel meer aan mijn uiterlijk omdat ik een vriend heb. Ik wil graag mooi aan zijn arm verschijnen. Maar als ik geen vriend heb zal ik ook niet mijn best doen om er beter dan normaal uit te zien.

Ik zie nu dat TS geen vriendin heeft. Ik denk dat als hij op een gegeven moment een vriendin heeft om wie ze is en hij een gezin met haar wil stichten hij na de bevalling met heel andere dingen bezig is dan met haar figuur.

Over het algemeen zijn het trouwens de mannen die op hogere leeftijd (veel) dikker worden. Vrouwen ook, maar mannen volgens mij veel vaker.

Haha sjongejonge, Het is slechts een discussie. Ik weet er niet veel vanaf, omdat ik er niet mee heb te maken. Hiermee kom ik er meer achter en hoe meisjes er over denken, wat mij alleen maar een beter persoon maakt. maar blijkbaar voelt iemand zich hier persoonlijk aangevallen..

Als je met "iemand" mij bedoelt (en dat mag je best zeggen hoor), dan heb je het mis. Ik heb geen kinderen, geen problemen met mijn figuur, en mijn vriend vindt me nog mooi als ik 200 kilo weeg en een vogelnest op mijn hoofd heb (bij wijze van spreken dan). Maar ik heb er wel een hekel aan als mannen het als de normaalste zaak van de wereld zien om vrouwen als een stuk vlees te behandelen. Uiterlijk is niet alles in het leven, en je lichaam verandert nu eenmaal bij het krijgen van een kind. Wen er maar aan, en accepteer het.
Een klein beetje moeite doen voor je eigen uiterlijk is prima. Maar je uiterlijk willen veranderen omdat een man dat zo mooi vindt is belachelijk. Wat mij betreft kan die man dan de pot op.

de topicmaker vraagt ook niet wat belangrijker is, een dik lichaam of een kind. ?

Je vraagt je gewoon af wat meisjes vinden van een dik lichaam als ze daar niet om gevraagd hebben. Mij maakt het namelijk wel uit, ik ben nu behoorlijk slank en zo wil ik ook blijven. Een kind is natuurlijk prachtig en het zou nog mooier zijn als ik daarna ook lekker in mijn vel zou zitten met een mooi lichaam. Zoveel maakt het niet uit, zolang ik een mooi gezond kind zou hebben denk ik niet zo snel aan mezelf denken maar achteraf wel.

er groeit eeen baby in je doos, tuurlijk word je dikker duurt ff voor het weg is. HA-HA

Ergens snap ik het punt van de TS wel, maar ik denk dat de oorzaak vaak in relaties an sich zit en niet per se in zwanger worden. Het valt me iedere keer (en ja, positieve uitzonderingen genoeg) weer op in de maatschappij dat vrouwen 30 kg aan zijn gekomen sinds hun 20ste - 30ste. Alsof ze denken: nah, de man is er toch al, ik hoef nu niets meer aan mijn lijf te doen. Verschrikkelijk. Maar ja, als de TS dan een vriendin wil die dat niet doet merk je dat snel zat. Als iemand op haar lijf is en na de vakantiekilo's of ter voorkoming daarvan blijft sporten is dat heel anders dan iemand die daar geen zin in heeft. Mijn moeder heeft altijd voor gesport nadat ze kinderen had gehad en had een hekel aan aankomen. Tja. Ik denk dat het mij ook wel zo vergaat.

Ergo: het ligt aan de persoon, het is een eigen keuze en je zult er zelf achter moeten komen of je vriendin zo is. En bedenk dat je het ook moet omkeren: voor mij never nooit een vriend met een bierbuik. Ik verwacht net zo goed van mijn vriend dat hij blijft sporten hoor. O, en je bent een lul als je tegen je vriendin aan gaat zeuren nadat ze bevallen is, maar ik denk dat je daar niet genoeg energie voor hebt met al die gebroken nachten. :D

Ik maak me absoluut niet druk over mijn gewicht, nooit gedaan. Het moet alleen niet uit de klauwen lopen natuurlijk. Ik heb een bepaald gewicht en als ik daarover heen kom, stop ik gewoon met snoepen.

Als een man gaat zeiken over een paar extra kilo's (of het nou door een kind komt of niet) is hij een lul. Als een man echt van je houdt, zal hij je ook heus wel accepteren met bredere heupen of een vetrolletje, denk ik maar.

Heb je overwogen dat dit misschien ook wel iets met stofwisseling te maken heeft? ;)

Ik zou graag een paar kilo aankomen dus daar zou ik het zeker niet om laten :p Maar nee mijn gewicht zou geen enkele reden zijn om wel of niet aan kinderen te beginnen. Dat heeft meer te maken met of ik er wel of niet klaar voor ben, en uiteraard de man die je daar voor nodig hebt :p Hoe de relatie is, woon/werk situatie etc. Maar niet mijn gewicht.

Eigenlijk is dit echt zo zielig, om extra geen kind te willen omdat je dan dikker word

En als je, je best doet ben je die kilo's zo kwijt.

Voor mijn vriend mag zeiken moet ie eerst zelf wat kilo's kwijt ;).
Mijn vriend en ik slikken allebei medicijnen, daardoor is hij een heleboel aangekomen, maar dat boeit me echt niet, dat wil zeggen, het maakt me niet uit hoe hij eruit ziet, maar ik vind het wel jammer voor zijn gezondheid. Overigens sport hij wel veel, meer dan ik in ieder geval. Als ik aankom denk ik niet dat hem dat iets uitmaakt. Ik ben niet de slankste. Ik zit aan de bovengrens van gezond gewicht, maar hij vindt mijn vetjes wel schattig. Ik kan er zelf alleen niet zo goed tegen als ik dikker word, maar daar ga ik echt geen zwangerschap om laten. Voorlopig moet ik overigens nog niet aan een kind denken.

Je wordt echt geen 30 kg zwaarder alleen omdat je ouder wordt en je stofwisseling trager wordt, hoor.

Nee, maar ook niet alleen omdat je al aan de man bent ^^

Juist. En ik vermoed dat 30kg ook wel een kleine overstatement was. ;)

Je wordt niet 'in één keer' dik, over het algemeen ook niet na een zwangerschap. Maar je figuur verandert er vaak wel door, vaak ook als je er na weer sport (wat in principe trouwens pas weer na een week of 6-10 mag) en ook als je je kilo's kwijt bent geraakt. Er heeft nu eenmaal een kindje in die buik gezeten en dat laat sporen na. Maar er zijn ook vrouwen waar je niets bij ziet, dus een feit is het sowieso niet. (Net zo min als dat je met borstvoeding altijd sneller op je oude figuur zit, ik viel pas af nadat ik stopte met bv. ;))

Zelf zou ik niet willen wachten tot mijn 40ste met kinderen krijgen (heb ik dus ook niet gedaan), want dan is de kans dat het lukt inmiddels zo extreem veel gedaald dat de kans dat het nooit meer lukt wel heel groot is (als je niet al in de overgang bent geweest en de kans dus sowieso 0 is).

Ik vind een kind belangrijker dan mijn eigen figuur. En ja, ik ben zwaarder dan voor mijn zwangerschap en mijn figuur is ook veranderd, maar dat heeft hij maar te accepteren. (Ik sport wel weer, al gaat dat allemaal lang niet zo soepel als voor de zwangerschap.) Als mijn man gaat mekkeren, dan moet hij het zelf maar eens doen. Alsof het allemaal zo'n feest is, 9 maanden een kind dragen, bevallen, enz. Daar moet hij ook maar iets voor over hebben. ;) En anders doet hij een eventueel volgende keer al die dingen maar, dan accepteer ik wel dat hij daarna ietsje zwaarder is ed dan ervoor...als ik kon kiezen, zou het voor mij een vrij simpele keus zijn. ;) :)

Qua figuur zorg ik ook wel dat ik er goed uit blijf zien, maar om nou 24/7 mooi te gaan zitten wezen daar heb ik geen zin meer in. Aan het begin van een relatie heb ik dat altijd wel, nu we samenwonen hoeft dat van mij niet meer.

En ja mannen komen op hogere leeftijd meer aan, maar mannen drinken over het algemeen ook meer bier. Vrouwen zijn wat dat betreft sowieso denk ik ook meer bezig met hun uiterlijk, en banger om dikker en ouder te worden. Hoewel daar bij onze generatie wel een verandering in zit, ik geloof niet dat de jonge mannen die nu crème op hun gezicht smeren later echt zo veel zullen aankomen, daar zijn ze te ijdel voor tegenwoordig;)

helemaal met je eens!! ik hou van een vrouw om wie ze is en haar persoonlijkheid, niet het lichaam... het is natuurlijk wel mooi meegenomen als er een mooie verpakking omheen zit natuurlijk, maar ik vind dat het om de persoon in kwestie gaat en niet of ze nu een paar kilo aankomt na een zwangerschap. deels ligt het ook of de vrouw er moeite mee heeft of niet. als je op je eten let kun je wel weer redelijk op je startgewicht uitkomen na een zwangerschap.

Ja tuurlijk. Maar ook vrouwen van in de dertig, begin veertig lijden hieraan. Probeer de woonboulevard eens op zaterdag. ;)

Volgens mij valt dat toch wel mee, als je een beetje mollig wordt na je zwangerschap lijkt me niet zo'n probleem, er zijn toch weinig gevallen van mensen die opeens in een levende vetkwab veranderen. Ik denk niet echt na over hoe mijn lichaam zou veranderen na een zwangerschap en ik weet ook niet hoe extreem die verandering zou zijn. Hoe dan ook zou ik het van mijn man niet accepteren als hij zeurt om enkele kilo's die ik bij me draag nadat ik een kind van hem heb gebaard.

Wie kwam met de onzin dan dat je per definitie dikker wordt nadat je zwanger bent geweest? :D
Ik ben 3 maanden geleden bevallen. Was tijdens mn zwangerschap 26 kg aangekomen (en dan niet door hele dag te snoepen, puur van (gezond!) eten als ik honger had). Nu gewoon weer op mn oude gewicht en ik heb er nog geen reet voor hoeven doen, ja n paar keer per dag de trap op en af.
Het gewicht wat je aankomt tijdens n zwangerschap is n natuurlijk gegeven voor de gezondheid van een kind. Je lichaam heeft reserves nodig voor als het borstvoeding moet produceren, energie moet leveren bij n bevalling etc. etc.
Als dat voorbij is, heeft t lichaam die behoefte ook niet meer, is de eetlust niet meer zoals tijdens n zwangerschap en door de beweging die dan weer mogelijk is kom je vanzelf terug op je normale gewicht (of dicht daarbij).

Buiten dat, zou een man die echt van zn vriendin/vrouw houdt zich totaal niet moeten bezig houden met of zij dikker wordt ja of nee na n zwangerschap. Als je de intentie hebt kinderen op te voeden met iemand, zijn er nog duizend andere uiterlijke aspecten die gaan veranderen> rimpels, grijs haar, gelere tanden, grotere oren, kaalheid bij mannen, en inderdaad een veranderende stofwisseling waardoor het normaal is dat naarmate je steeds ouder wordt, je steeds meer kans hebt om meer gewicht vast te houden.
Als je die realiteit niet aan kan, moet je er niet eens aan denken om aan kinderen te beginnen.
Ik had van tevoren ingecalculeerd dat mijn lichaam (misschien wel extreem) zou veranderen. Nu heb ik misschien geluk gehad, maar al zou dat niet zo zijn, was dat geen reden geweest om te wachten met kinderen.

Ik maak me totaal niet druk om gewichtstoename, omdat ik daar nog nooit een probleem mee heb gehad. Mocht het zo zijn dat er te veel kilo's aan blijven zitten, dan weet ik zeker dat ik ze er wel af krijg als ik daar mijn best voor doe. Waar ik me eerder druk om maak is striae en een uitgelubberde buik na de zwangerschap. Dat is iets wat ik mezelf echt zie krijgen en het is veel moeilijker (of haast onmogelijk) om daar iets aan te doen.

Ik ben zwanger en ga dus ook aankomen, maar ik kan me niet voorstellen dat ik ermee zal zitten als ik na de zwangerschap niet meer op mijn oude gewicht terug kom... Ik denk dat voor mij dan toch het cliché 'als het kindje maar gezond is' op gaat, en dat ik daar, ook wat m'n gewicht betreft, wel wat voor over heb... :) Maar ik denk ook dat afvallen na een zwangerschap heel anders is dan het 'gewone' afvallen omdat je vindt dat het best een paar kilo minder mag. Zoals Kaa zegt, je hebt tijdens je zwangerschap bepaalde behoeftes die na je zwangerschap weer wegvallen waardoor het makkelijker is om weer op of rond je oude gewicht te komen.