eerlijkheid in een relatie
 

Ik heb heel wat problemen in mijn 'huidige' relatie.
Ik hang veel waarde aan eerlijkheid en vertrouwen in een relatie.

Ok, de situatie was misschien niet ideaal, bij haar thuis was het niet gemakkelijk met haar ouders, dus was ze meestal bij mij (bijna iedere dag eigenlijk, wat we ook wel wisten dat dat niet gezond was, maar dat was niet het grootste probleem, en in het weekend ging ze dan terug naar huis voor haar weekendwerk).

Om een lang verhaal kort te maken, mijn vriendin had iemand leren kennen via school.
Ik had ook veel moeite moeten doen om dat uit haar te sleuren, en ben in een maand tijd behoorlijk veel te weten gekomen wat er op wees dat het geen gewone vriendschap was.
Ik heb het haar meer dan duidelijk gemaakt dat ik het niet kon accepteren en dat ze niet voor mij moest kiezen, maar ze koos wel telkens voor mij toen ik haar voor de keuze zette.
Ik heb haar dus genoeg kansen gegeven...

We hebben er veel over gepraat en het leek dan toch de goeie kant op te gaan tot ik weer leugens ontdekte.
Toen heb ik het laten escalleren en heb gezegd dat het voor mij genoeg was en dat ik het zéér erg vond (in een woedende bui natuurlijk). Ik hoopte hiermee haar te raken en dat ze misschien tot inzicht zou komen dat ze verkeerd bezig was.

Ik heb haar dan gezegd dat ik haar toch nog steeds graag zie, want ik voelde al een tijdje dat ze zichzelf niet was door die andere persoon (verliefdheid heeft daar natuurlijk veel mee te maken).

Toen heb ik haar nog gezegd dat er met een tijdje elkaar niet meer te zien het misschien wel zou overwaaien, maar toen zei ze me het volgende:

Diezelfde avond nog (op de dag toen ik het uitgemaakt had) kroop ze al in bed met die andere persoon... Ik denk toch wel dat dat maar toont hoeveel waarde ze hechte aan de relatie. Ok, ze mag doen wat ze wilt, het was gedaan.

Maar eigenlijk is ze bang om een keuze te maken en wil het risico niet pakken om een beslissing te nemen waar ze zich niet zeker bij voelt.

Ze zegt me dat de vlinders van mij sterker waren dan die van die andere persoon, maar weet toch niet waar de zekerheid ligt.
Het is normaal dat je wel eens kijkt naar iemand anders of dat je eens iets voelt...

Wat zou ik in deze situatie doen, ik zie haar nog steeds graag.
Zou ik er voor blijven vechten, of zou ik het best opgeven...?

Ik zie geen redenen om te blijven vechten.

Met alle respect, maar denk je niet dat zij degene is die moet vechten? Zij is fout bezig, bewust of niet, zij is degene die fouten maakt. Jij hebt je best voor haar gedaan en aangegeven dat ze een keuze moet maken en nu ligt het balletje bij haar. Graag of niet, en als zij dan niet voor jou kiest, weet je wel hoe het zit.

+ dat jij duidelijk hebt gemaakt hoe het zit bij jou. Zij moet een keus maken. Als ze voor jou kiest moet jij bedenken of je haar nog terug wil.

l.

Ik ga volledig akkoord met je punten, voor nummer 2 nog een kleine toevoeging:
- Het kon zijn dat ze voor mij koos omdat ze het niet durft zeggen of me niet wou kwetsen, daarom wou ik haar niets verplichten. Mss was het beter geweest dat ik dat niet gedaan had dan en gezegd 'ik wil dat je voor mij kiest' maar dan nog, ze heeft nooit signalen gegeven om het ooit goed te maken.

Ik geef het vechten op, het is zeker moeilijk na alles wat we meegemaakt hebben, ik heb haar altijd gesteund, door het vuur gegaan voor haar, graag gezien,...

tenzij er ooit nog een mirakel gebeurd, maar dat betwijfel ik.

Natuurlijk kun je in 'n relatie verliefd worden op 'n ander, dat heeft niemand zelf in de hand. Maar hoe ver je 't laat komen, kun je wél zelf bepalen en daar is jouw vriendin (naar mijn mening) de fout ingegaan.. Ze had 't eigenlijk met jou uit moeten maken om verder te gaan met die ander of ze had zichzelf moeten beheersen.

Misschien is 't nu nog moeilijk te geloven, maar uiteindelijk zul je beter af zijn zonder haar. In ieder geval voor zolang zij zelf nog geen keuze kan maken ;).

En bij deze heb ik mijn beslissing genomen.
Het is even door een zure appel bijten, maar ik heb er geen spijt van.
Ze was totaal onverschillig en opportunistisch, ze heeft gewoon zoveel mogelijk van me geprofiteerd, anders zou ze zo niet gedaan hebben.

Ze heeft je in ieder geval niet respectvol behandeld en wederzijds respect lijkt me vrij essentieel in 'n relatie. Maar oké, ondanks alles zal dit natuurlijk toch wel 'n moeilijke tijd voor je zijn.. Veel sterkte hoor! ;)

n.

@Optima: Inderdaad, dat gevoel heb ik.

Alvast bedankt voor de steunende reacties!

Mm ik vind ergens dat jullie al door zoveel ruzies heen zijn gekomen al wel iets moois hebben, en ergens heb ik de neiging om te zeggen 'probeer het gewoon nog één keer', want jij vind haar in ieder geval best leuk.

Bovendien kun je haar niet verwijten dat ze de avond dat het uitging een andere jongen zoekt .. Ik denk als mijn vriendin het zomaar zou uitmaken en IK voel me beledigd of ik heb het idee dat het niet rechtvaardig is wat je zegt (dat is meestal zo in een ruzie je hebt het idee dat je beide 100% gelijk hebt) nouja dan zou ik ook zo snel mogelijk iemand zoeken.. (Volgensmij is daar zelfs een woord voor.. (A))

Nouja en niets is mooier dan een ruzie samen oplossen daarna voelt alles zo goed (R)

(Ohja dat eerlijkheid in je relatie moet je er misschien wel ietsmeer in proberen te krijgen,. maar eerlijkheid is wel meer dan alleen vertellen wat je doet hè ? Ik heb hier zelf ook moeite mee gehad ik vertelde eigenlijk alles zonder leugens maar nooit wat ik dacht of voelde en datsoortdingen. Als jongen heb je daar natuurlijk ook geen boodschap aan maar ik had ook het gevoel dat ik heel open was... Dusniet :(

Nouja suc6 :D vertel je nog wat je hebt gedaan achteraf? Ik hoor het graag

We hebben inderdaad al veel doorkomen, maar het moet van 2 kanten komen...
Ik had er zeker geen probleem mee dat ze met die jongen afspreekt. Maar er is een grens.
Ze had/heeft er zeer sterke gevoelens voor, en dat kan ze niet bedwingen.

Het volledige verhaal, hoe het juist zit heb ik eens opgeschreven, en het lucht wel op.

"Ik dacht dat dit voor veel langer zou zijn. Het was eigenlijk liefde op het eerste zicht, het voelde super.
Waardoor ik zeker niet verwacht tot dat dit ons uiteen zou brengen...
Wegens omstandigheden (problemen bij haar thuis), zagen we elkaar zeer veel, bijna iedere dag waren we bij elkaar, maar dit versterkte de liefde voor elkaar nog meer.

Ze had iemand leren kennen via school, en ik vroeg haar op een bepaalde avond wat dat betekende.
Ik kreeg als antwoord dat het een bevlieging is en dat het wel weer zal overwaaien, mooi niet dus.
Een week later gingen ze met school 3 dagen weg (die persoon was ook mee, zit wel een jaar hoger). Allemaal goed en wel, ik zit 3 dagen alleen, ik krijg de laatste dag te zien dat enkele mensen al thuis waren, zij ging pas 3 uur later thuis komen.
Ze vertelde dat ze met een vriendin van de klas iets was gaan drinken, maar ik had al een voorgevoel, en ben de dag nadien te weten gekomen dat het met die persoon was. Ik heb haar duidelijk gezegd dat ik niet tegen liegen kan, en dat ze eerlijk moest zijn.
Uiteindelijk vraagt ze me nog een kans, en ze beloofde hem niet te misbruiken!!
De dag nadien wou ze naar iets gaan op haar vorige school, en ik liet haar natuurlijk gaan.
Maar ik was op de een of andere manier aan haar passwoord geraakt van haar mail, en wou wel eens zien of ik daar niks vond van sporen.
En jawel, een uurtje voordat ze me die kans vroeg had ze al afgesproken om naar die persoon te gaan bij hem thuis de volgende dag (en niet naar dat ding op haar vorige school).
Ik was woedend en belde haar meteen op en vroeg wat het betekende. Misschien had ik er toen al een eind aan moeten maken, maar gaf haar toch nog een kans...

Op een dag vroeg ze of ze mocht afspreken met die persoon, puur vriendschappelijk, dat wou ik haar ook niet afnemen. En ik liet haar doen, dus ze kon wel degelijk eerlijk zijn. Ik dacht dat het de goeie kant op ging...

Tot de week er na, die persoon was mee gekomen waar we verbleven om haar iets uit te leggen van op school (ik was er wel bij)
Maar ik moest nog eventjes naar de winkel en was dus 5 minuten weg (had mn voorzorgen genomen, en mijn laptop het geluid op laten nemen ^^), ik had dingen gehoord die ik niet wou horen ("oef, eindelijk alleen", en het geluid van een kus, en ze genoot er nog van ook)

Ik belde haar weer meteen op en zei weer dat ze dat niet onder controle had. Ik zei haar dan het contact met die persoon te verbreken!

Het ging weer eventjes goed, tevergeefs, vorige week ontdekte ik weer leugens (die ze me op diezelfde dag nog verteld had). Ik had ook nooit echt een signaal gekregen dat ze er iets aan wou doen.


Ik heb het toen uit gemaakt en gezegd dat ik het beu was leugens te ontdekken.
Zij wou tijd hebben, om alles op een rijtje te zetten (eigenlijk om te zien hoe het met die persoon zou zijn) en dus op mij terug te vallen als het niets wordt. IK BEN GEEN 2e KEUS!!!
De avond nadat ik het uitgemaakt had ze het al gedaan met die andere gast...

Zij maakte er een probleem over dat ik haar controleerde (maar ze gaf steeds wel een aanleiding)

Ik heb er zeker geen spijt van dat ik het uit gemaakt heb, iemand die liegt in mijn gezicht! Maar ik heb het er o zo moeilijk mee, ik had hier grote verwachtingen van, en dan breekt ze op zo'n manier mijn hart...ik was er altijd voor haar geweest, en het enige wat ik vroeg was eerlijkheid en correctheid... Ik probeer me er goed over te zetten, beseffen dat het echt uit is...
Ik wil wel vrienden blijven met haar, maar dat gaat niet/moeilijk, de woede en het verdriet zijn er te veel aan, en ze is mij niet waard!"

Hier moet je geen aandacht meer in stoppen. Snel verdergaan met je leven, jij verdient wel een leukere persoon. Je hebt haar genoeg kansen gegeven. En ook al geef je veel om haar, en is het een moeilijke situatie, het wordt niet beter want ze benut(te) haar kansen blijkbaar niet. Dan niet he.

Inderdaad, verspil je tijd niet en leef verder.
Zónder haar, want ze heeft je bedrogen.

Had der al drie keer weggestuurd.

Ik zou zelfs geen vrienden blijven met zo'n vreselijk iemand.

Dumpen die slet :D

In tegenstelling tot de andere, -soms onvriendelijke-, reacties hier, veel sterkte ermee! Wat kan helpen is praten met een ander meisje waar je goed mee op kan schieten, en vooral veel leuke dingen doen met vrienden. Verder zou ik vooral thuis eens een middelvinger opsteken naar school, studie's en werk, en eens rustig de tijd voor jezelf nemen. Zet een leuk muziekje op, huil lekker uit en wees gewoon verdrietig, dat zou ieder normaal mens ook zijn.

Na een aantal maanden, als het al niet eerder is, gaat het wel over, en ontdek je andere leuke meisjes, die jou meer te bieden hebben en waar je een heel leuk stel mee kan worden ;)

Absoluut nooit meer aandacht besteden aan dit meisje. Ze is puur op aandacht uit (erg onzeker dus) en zoekt dit in jongens, lekker laten gaan, ze is jou niet waard.

offtopic:
Ik moet zeggen dat die opname met die computer een zeer geniale actie was.

Laten lopen die handel... Met haar gedrag verdient ze een jongen zoals jou niet. Lekker laten gaan, neem tijd voor jezelf en ga leuke dingen doen met vrienden. Als ze zo doorgaat heb ze binnen de kortste keren een foute vent te pakken en zal ze weten dat jij altijd goed voor haar bent geweest.. En geloof me, dan voelt ze zich schuldig.

In ieder geval, geniet van de vrije tijd die je hebt en doe waar je zin in hebt;)

offtopic: je actie met die laptop was echt geweldig, goed gedaan!:O:P