stille tactiek
 

Ik ga je stilzwijgen, verpletteren. Voel
mijn adem langs je heen gaan.
Hoogstens let-tergrepen
aan jou, vallen
dronken meisjes, mooie dronken meisjes.

De lange dagen, -benen armen nekken- daar
ga ik je stilzwijgen, zijn laten en ik
ga. Laat je blonde haren verknopen
met die van hun, met die van hun
kop in de wc, saampjes.

En uit-spel-len, spe-len. Je bent in spe
vervormt naar dat gedrag heen,
langs mijn intellect lief.
Ik zwijg je, vermoord verpletter. Je zult
leven zonder idee


Ik wilde nog even zeggen dat ik nooit goed weet wat ik met interpunctie aanmoet, dat dit de eerste keer is dat ik hier iets post maar dat ik wel al langer schrijf en dat ik nog steeds mijn weg moet vinden in het schrijven zelf. :bloos:

Dan ben je hier in ieder geval aan het juiste adres :) Alleen ben ik nu te moe om een beetje met heldere ogen daar het stuk te kijken, dat komt later wel.

Ik vind het een mooi gedicht, denk ik.
Voor interpunctie vind ik zelf; of wel of niet gebruiken.
In jouw geval, met dit gedicht is het wel lastig, omdat ik het sowieso al wel lastig vind de betekenis eruit te halen en de juiste zinsdelen aan elkaar te plakken.

Ik ga proberen nu voor het eerst in mijn leven een spoiler te gebruiken, voor mijn gevoel gaat het hier over



Als ik gelijk heb mis ik gewoon af en toe bepaalde woorden. Ook in gedichten vind ik dat zinnen over het algemeen goed moeten lopen. Daarnaast zijn er zinnen die ik gewoon niet snap, waarvan ik niet snap dat ze er staan. Bijvoorbeeld:
"ga ik je stilzwijgen, zul je worden zijn, en ik
ga"
Ik snap niet goed wat je er mee bedoelt en voor mijn gevoel zou het weggelaten kunnen worden. Het spellen in lettergrepen in je gedicht vind ik wel erg leuk gedaan. Ook doordat hierbij een beetje een boze sarcastische toon is gezet, die hoort bij het gedicht.
Dit vind ik ook erg leuk:
"de lange dagen, -benen armen nekken- daar"

De laatste zin vind ik leuk, maar ik mis lettergrepen. Zelf zou ik er van maken "je zult leven zonder enig idee" o.i.d.
Ik vind dat er veel potentie in zit, maar voor mijn gevoel zou er aan geschaafd mogen worden. Post eens vaker iets :)

Als er altijd zulke uitgebreide commentaren worden gegeven, zal ik wel posten :). Echt heel fijn! Over je interpretatie in de spoiler (wat is een spoiler?! :O); je zit bijna volledig goed!
En ik denk dat ik het eigenlijk wel met je eens ben over die zin. Al vind ik het “ik ga” wèl belangrijk, omdat het laat zien dat ik het zat ben en er een punt achter wil/ga zetten. De rest van de zin.. tsja. Waarschijnlijk bepaalde (goede) invloeden gone bad. Ik ga daar wel “wat aan schaven”. Dan over de laatste zin (naast interpunctie vind ik het ook heel lastig om zinnen/woorden zo neer te zetten en af te breken dat het voor anderen ook vloeiend te lezen is. Gedichten moeten inderdaad goed lopen.) ik lees het zo: je zúlt -adem/pauze/watjehetookwiltnoemen- léven zónder idée. Helpt dat? Of is dit alleen duidelijk voor mij :P?

hmm, ik wil in ieder geval even zeggen: Als je een punt gebruikt, gebruik dan ook een hoofdletter. Dat vind ik een van de storendere dingen. Wat ZitriN zegt: Als je het wel gebruikt, gebruik het dan helemaal en goed, als je het niet gebruikt, dan helemaal niet.

Achter de eerste verpletteren zou ik een punt zetten, en dan dus voel met een hoofdletter. Of zie ik nu iets over het hoofd waardoor dat helemaal niet kan?

Die punt kan wel ja... Maar ik wil vanalles door elkaar! Aan de ene kant wil ik wel dat het "te lezen" is voor iemand anders maar aan de andere kant wil ik bijvoorbeeld die v's niet uit elkaar plaatsen...
Het liefst zou ik die interpunctie willen vergeten ;). Of door iemand anders laten invullen.

Je zou een dubbelepunt of een puntkomma kunnen gebruiken, al weet ik niet of dit de goede context daarvoor is.

Zal ik een optie geven dan, voor je interpunctie?

Zo veel is er toch eigenlijk niet mis met die interpunctie?

Door een enkel puntje worden die v's toch niet meteen uit elkaar geplaatst, die staan dan toch nog steeds hartstikke dicht bij elkaar? :)

De interpunctie wordt verdedigd met man en macht ;).

Strofe 1; Dit is eigenlijk gewoon om te laten zien dat ik langzamer/duidelijker ga praten. Zie het als een soort neerbuigende houding aannemen. En voor de metriek die ik ervoor bedacht had helpt het. (lét-ter grépen) Maar misschien kunnen let-ter en grepen inderdaad wel gewoon aan elkaar.
Strofe 2; Grammaticaal lijkt het me wel te kloppen.. “De lange dagen” en “daar” zijn dezelfde (hoe noem je zoiets; bijwoordelijke bepaling van plaats? :P)
Mijn eigen lichaam :P. Uit poëtisch oogpunt en mijn eigen koppigheid vind ik dat dat mag. En, het gaat mij ook eigenlijk meer om mijzelf (dus niet om hem. (Ik ben soms wat egocentrisch)) dan om het lichaam.

Maar, dankjewel! Ik ga nog een keer kijken naar die interpunctie.

(Over die V: Ja maar ja maar voor mijn gevóéóél! )

1. Hm, oké... Ik denk dat je daar duidelijker moet bewoorden wat je bedoelt, ik begreep niet dat die zin een toevoeging is op het voorgaande, dat je enkel nog wat lettergrepen tegen hem zegt. En die dronken meisjes, dat is wel echt iets nieuws toch, het is toch niet: "jouw dronken meisjes"?
2. Hoe kan een dag nu een bepaling van plaats zijn, dat is toch een bepaling van tijd? Maar als daar terugslaat op dagen, dan moet er nog wel een komma tussen.
3. Als het "mijn eigen lichaam" moet zijn, moet je dat zeggen. Want nu lijkt het net alsof je een of ander lelijk dialect hebt gebruikt waarbij het geaccepteerd is om me eiguh te zeggen in plaats van mezelf ;)

Nu lijkt het net alsof ik heel negatief ben over je gedicht, maar het is gewoon zo dat er over de positieve dingen minder te zeggen valt, die heb ik aangewezen en die zijn dan gewoon goed, maar de negatieve dingen kunnen verbeterd worden ;)

De dronken meisjes zijn nieuw ;). En dat bedoelde ik inderdaad, een bepaling van tijd (Wil ik eens technisch wezen, doe ik het nog fout ook.:facepalm:).
En dat eigen.. daar heb je wel een punt. Daar stond eerst iets anders, maar ik moet daar dan nog steeds iets beters voor vinden.

Ik ben je trouwens alleen maar dankbaar hoor! Nu kom ik tenminste verder. :)

Ja maar, daar is juist wél een plaatsbepaling, toch, en juist geen tijdsbepaling, daarom verwijst het ook niet zo lekker ;) Misschien 'dan' in plaats van 'daar'? Ik vind dat 'en ik ga' trouwens wel erg leuk, maar ik zou 'ik' ook op de volgende regel zetten, denk dat het effect juist daardoor krachtiger wordt.

Wat stond daar eerst dan? Als je er 'lijf' of 'lichaam' aan toevoegt, of het verandert in 'mezelf', is het denk ik al een stuk beter.

Tsjah.. is dit poezie? dan is het relax!

DIt heb ik ook vaak, dan lijkt het net alsof ik een gedicht bijna zit af te kraken, terwijl ik het wel goed vind.
Zelf heb ik ook met de twee dingen die jij noemde moeite, vooral tijdens enjambementen of dubbele betekenissen wordt / vind ik interpunctie lastig. Dus daar hou ik me maar wijselijk buiten. Voor mijn idee liep het zonder "enig" beter en kwam de betekenis duidelijker over. Maar dat kan aan mij liggen, zelf zeg ik eigenlijk altijd "zonder enig idee (te hebben van...).

Ja, ik ben het wel met je eens dat de betekenis duidelijker wordt als ik er "zonder enig idee" van maak, maar voor het lezen loopt het bij mij (in mijn hoofd) veel mooier zonder.:bloos:
En het ik zie het wel als een goed teken dat er van mijn schrijfsel tenminste Iets van te zeggen valt. Als het echt heel slecht zou zijn dan zou dat niet kunnen, toch?

En kip, het is aan jou, zelf, om te beslissen wat poëzie is. Kun je "relax" nog iets beter definiëren?

Waar: als het echt heel slecht was, kun je vaak alleen maar zeggen: dit is heel cliché en let op interpunctie en spelling, doei ;)

Ik had dat trouwens niet echt begrepen, dat het ook gelezen kon worden als 'zonder enig idee', dat maakt het misschien wel wat logischer.