Twijfelen over geaardheid?
 

Hallo ,

Ik ben de laatste dagen wat in de war , het begon met door naar mannen te kijken op tv ( acteurs van soaps/films ) Nu ik kon van mijzelf wel zeggen : ' Hej , die is wel knap/ziet er goed uit '
Maar ik ben van nature iemand die daar nogal rap verder op gaat denken
en mezelf na verloop te denken dat ik homo ben, het werd zelfs zo dat ik alleen nog maar bij alles een antwoord zat te zoeken of ik homo was?
Het leek zelfs zo of ik het ongewild deed en dat 'ikzelf" het onbewust er in probeerde te prenten dat ik het ben. En dus alleen nog maar na elke man zit te staren op tv/buiten voor een teken of ik het wel zou zijn.
En nu kijk ik nog naar vrouwen, maar zit meer naar mannen te staren niet met gevoelens , maar ik weet het zelf niet echt waarom?
Verder ben ik altijd aangetrokken geweest tot vrouwen , word namelijk ook heel snel opgewonden van vrouwen . Heb alleen nog maar seksueel contact gehad met vrouwen en ook alleen maar daarin geïnteresseerd . Ook wel al paar keer verliefd geweest op vrouwen en korte relaties. Alleen heb ik nu schrik dat dat allemaal gaat veranderen want
tegenover mannen voelde ik niet echt iets , alleen nu een beetje een spannend gevoel als ik naar een naakte man kijk, maar niet echt opgewonden, maar daarvoor er echt van walgde van er naar te kijken.
Dus ik denk of het lijkt dat hoe meer ik er over nadenk ik mezelf homo aan het maken ben, of mezelf het aanpraat? ( wijsmaak )

Je kunt jezelf niet homo praten, dus daar hoef je je in ieder geval geen zorgen om te maken. Ik denk dat je gewoon nieuwsgierig bent en er vervolgens teveel over na gaat lopen denken. Als je verliefd wordt op vrouwen en opgewonden raakt van vrouwen ben je sowieso niet homo. Dat je dan eventueel nieuwsgierig zou zijn naar mannen hoeft verder weinig te betekenen en daar hoef je ook niks mee te doen, behalve als je dat wilt natuurlijk, daar is ook niets mis mee. Ik ken ook wel heterojongens die seksuele handelingen hebben verricht met jongens (Changshan naamzoek :P) en er zijn ook genoeg jongens bi, voor zover ik weet... nou ja ik zie het probleem niet zo.

Bedankt voor je antwoord, naja het zit zo... het is denk ik de angst in men hoofd omdat ik er nogal teveel over na zit te denken en op te zoeken, en het niet laat rusten.
Het is zelf bij elke man dat ik zie ergens dat ik in men hoofd automatisch er vanalles begin bij te denken. Wat ik op zich nooit heb gehad, en opeens wel er een probleem begin van te maken. Het nieuwsgierig zijn kan wel, ik zit er gewoon zelf constant er van te maken dat ik dan een homo ben, waarom ik dat doe ? ik zou het niet weten...

Heb het in het verleden ook wel al een paar keer meegemaakt, heb zelf een drugspsychose gehad . En in men hoofd 'onbewust" zonder dat ik wou begon er ook zo'n stemmetje te zeggen van : Je bent gek , je bent schizofreen...
Wanneer het helemaal niet zo was , en ook allemaal weer weging.

Wat Freyja zegt. En daarbij: Zelfs al was je homo of bi? Who cares?

Ik denk trouwens dat een topic met deze context beter op Psychologie past.

seks -> L&R

Correct me if I'm wrong, maar wat heeft dit met relaties te maken? Volgens mij is dit meer een psychologisch iets. :o

agreed with siorin

Hm, ik schuif 'm door naar Psych en laat het over aan de fb's daar of ze er iets mee kunnen :)

Ik snap niet goed waarom je zou twijfelen over je geaardheid. Vind jij het erg belangrijk dat je een labeltje hebt? Of kun je gewoon verliefd worden op mensen of je aangetrokken voelen tot mensen en dat kunnen alleen mensen van één geslacht zijn, of van beide geslachten? Het hoeft toch allemaal niet per se een naam te hebben? Ziektes en aandoeningen moeten een naam hebben zodat je ze kunt genezen, maar geaardheid is geen ziekte!

Tsja fizzle, in theorie werkt dat zo, in praktijk kun je je behoorlijk gek maken door over iets te twijfelen en het is nu eenmaal zo dat je geaardheid toch een deel van je persoonlijkheid is, dus als je daarover twijfelt, is dat best een wezenlijk iets. En hoe meer je erover piekert, hoe wezenlijker en belangrijker het wordt natuurlijk. Dus mja, hoe moeilijk het ook is, je moet toch proberen om het een beetje los te laten, om te denken: ik zie het wel, de tijd zal het uitwijzen. Jezelf homo maken kan niet, jezelf depressief piekeren en blijven twijfelen wel. Hulp zoeken is dan zo gek nog niet.

(y)

;)

Laat ik het even nuanceren: ik had alweer even terug ongeveer hetzelfde als jij, afgezien van dat ik er niet van in paniek raakte. Heb toen een paar keer één en ander gedaan met deze of gene (vrouws- en manspersonen door elkaar) en kwam er als snel achter dat ik hem toch echt niet omhoog kreeg bij een man. Natúúrlijk is naaktheid bij beide geslachten spannend en kun je uiterlijk van geslachtsgenoten op waarde schatten. En óók blijft er (in mijn geval) een bepaalde spanning van komen wanneer ik met een andere man flirt of weet dat diegene me misschien wel ziet zitten.

Bovenstaande zijn afwijkende situaties en alleen al daardoor genereren ze spanning. Dat hoeft verder niets met je geaardheid te maken te hebben. Maar wees er gelukkig mee als dat wel zo is, want dan weet je dat je iets belangrijks over jezelf te weten bent gekomen. (y)