Oeverloos
 

Mijn wereld lijkt soms oeverloos
daar waar ik ben, daar ga ik
heen, gewoon, gestaag

Los van vroeger en verleden,
van kinderkleutepeuterrtijd
van schoolontbijt, van voorleeslezen

Overlos:
mijn rivier stroomt duizend over
mijn rivier blijft over leven

in 'n lijnenspel van antwoord
- vraag, al blijf ik soms alleen
"Waar zijn de leiders van vandaag?"

Wij? Wij overstromen graag.

Prachtig gedicht! ^^

Denk dat ik de gevoelens erachter wel ken.
Life is going nowhere...

Doet me overigens denken aan mijn favoriet slaapliedje:
Push the glass, stain the glass
Push the writer to the wall
It may come but it will pass
Some say we will fall
Dream of the flood...
Flood...

Goed opgebouwd, sterk einde. Ik stoor me wel aan dit woord:

Het klopt niet, en vooral de twee rr'en zijn storend bij het lezen. Dan blijf je te lang stilstaan erbij, en wordt je aandacht afgeleid van het gedicht zelf dus.

Ik sluit me aan bij gezweetwel. Mooi :). Alleen vind ik de tweede strofe niet zo mooi in vergelijking met de anderen, die juist mystieker zijn.

Ik vind het een beetje apart. Het spreekt mij niet heel erg aan, ik vind het wat gedwongen rijm. Maar ik vind het wel heel knap bedacht en gemaakt. Dus ik ben een beetje verdeeld. :)

Dank voor jullie reacties. Ik moet zeggen dat ik een aantal jaren geleden best intensief aanwezig was op dit forum, en toen drie jaar niks heb gedaan en dit is het allereerste wat er ineens uitkwam en waarvan ik het nodig vond om het op te schrijven.

De rijm is inderdaad wat gedwongen, al komt dat denk ik omdat ik bang ben om het ritme, de cadans in een gedicht kwijt te raken. En in dit geval vond ik het ook wel mooi, omdat de aa zo'n eindeloze klank heeft, en daarmee misschien wel de betekenis onderstreept. Maar het komt ook op mij wat gedwongen over.

Een ander ding waar ik niet zo tevreden mee was, is dat het wat negatief overkomt. Of is dat bij jullie niet zo? Het 'oeverloze' is namelijk voor mij een grotendeels positief gevoel, maar ik weet niet zeker of het gelukt is om dat over te brengen.

Nogmaals dank though! :)

Ik krijg bij het gedicht inderdaad geen positief beeld, wat FA zei, het idee van "life is going nowhere."
Je interpunctie vind ik wat lukraak, ene keer wel een komma of een punt, andere keer niet.
Af en toe snap ik je bedoeling niet helemaal, zoals bijvoorbeeld "Overlos". Vandale leert mij dat het woord niet bestaat, maar het kan natuurlijke dichterlijke vrijheid zijn. Maar dán alsnog snap ik het niet helemaal. Kinderkleutepeuterrtijd las ik pas als zodanig nadat gezweetwel het zei.

Enfin, voor de rest vind ik je gedicht erg mooi. Ik vind de rijm ook niet geforceerd en nadat ik het gelezen heb blijf ik erover nadenken. (Dat is iets goeds ;)) Vooral het eind vind ik erg mooi en ik hou ook wel van de nostalgie in de tweede strofe.

ZitriN, bedankt voor je reactie!

'Overlos' is volgens mij geen woord, nee. Ik heb het opgeschreven omdat ik wou uitdrukken dat je niet alleen maar los en ongebonden bent, nee, je bent overlos. Losser dan los, vrijer dan vrij. Daardoor ga je alle kanten tegelijk op. Snap je?

Ohja, ik snap het inderdaad. Maar ik had het er niet uitgehaald.