Het grote zwangerschaps- en babytopic #11
 

Het vorige topic was vol, en zodoende zijn we alweer bij de 11e editie van dit topic aangekomen. :)

Zojuist kwam ik deze kleine maar grappige fotoreeks van opvoedkundige missers tegen (klik hier), waarvan sommigen echt een ferme :facepalm: bij mij genereerden. :n Bijvoorbeeld die ene foto waarbij een stel mannen hun baby's in de lucht gooien: echt zó typisch, maar sowieso heb ik al nooit gesnapt waarom je kleine kinderen in de lucht gaat gooien. Hun nekje is nog niet zo stabiel (vooral omdat het hoofd nog groot en zwaar is in verhouding met de rest van het lichaam) en de schedel is nog niet helemaal 'vast' (en dus nog steeds 'vormbaar'; ik meen dat pas ergens in de kleuterleeftijd de schedel echt wat steviger wordt), dus dat kind hoeft maar door een verkeerde beweging of wat dan ook fout terecht te komen en dan heb je een probleem. :s Als ik moeder zou zijn, zou ik dat in de lucht gooien dan ook echt nóóit toestaan. :nono:

In ieder geval, nou vraag ik me het volgende af: zijn jullie dergelijke missers (alhoewel vast niet zo extreem zoals afgebeeld in de bewuste fotoreeks) ook al eens tegengekomen in het dagelijkse leven? Misschien hebben jullie zelf per ongeluk wel eens een misser gemaakt, waarvan je het op het moment zelf niet besefte maar je achteraf dacht: "Hmm, was misschien toch niet zo verstandig!" :confused: Zelf kan ik me namelijk best voorstellen dat kersverse ouders vooral bij hun eerste kind onbedoeld wat foutjes maken (uit onwetendheid en onervarenheid), ondanks hulp van mensen in de naaste omgeving (zoals de grootouders, die natuurlijk door hun ervaring een grote steun kunnen zijn voor de kersverse ouders). Ik denk ook dat vrijwel alle nieuwbakken ouders ook wel nogal bang zijn om fouten te maken (zelf ben ik er panisch voor voor als het moederschap zich ooit bij mij aandient), maar dan vraag ik me af hoe zij uiteindelijk met die angst omgaan. Krijg je er uiteindelijk gewoon meer vertrouwen in, naarmate je eenmaal gewend bent aan het dag in, dag uit leven met een kind en zodoende in een voorspelbaar ritme zit? :confused: Dat is wel iets wat ik me afvroeg (hopelijk mocht ik dat ook vragen :o), ben wel een beetje nieuwsgierig naar de ervaringsdeskundigen hier. ;)

Haha, waar ducttape al niet goed voor is!
En nee, ik was niet echt bang om dingen fout te doen. Omdat ik natuurlijk al wat ervaring heb (had) met kinderen en baby's voordat ik er zelf aan begon.

Hahah, het enige wat ik kan verzinnen is dat we Sarah de afgelopen week Nutrilon 1 ipv 2 hebben gegeven (dus melk voor baby's tot 6 maanden ipv tot 12 maanden) :D Ik zal m'n man nóg 's boodschappen laten doen zeg :P

@ snoopy: :D

Heb ook wel eens het verhaal gehoord van een vader die een kind in de lucht gooide en liet vallen. Kind overleed... Dat vergeef je jezelf toch nooit weer?

Net bij mijn zus geweest terwijl mijn nichte haar dagelijkse huil-uurtje heeft. Pff.. dan denk ik meteen weer: laat maar. En wat kan ze ineens hard brullen zeg!
Net wel met vriendje even onze toekomstige kids ontworpen (zijn ogen met mijn wimpers, mijn neus, en een meisje mijn lippen, het rossige uit mijn familie, zijn krullen, mijn figuur want mijn benen zijn te kort etc.. :D)

Wel veel van mezelf zie ik nu:o

Okee make up your mind, ben je nou Giles of Severus? :P

En @wup: :D Als ik kindjes ga maken met dit vriendje wil ik dat ze zijn krullen hebben en mijn haarkleur, zodat ze rode krullen hebben awwww. Maar die kans is vrij groot want hij is al een beetje rossig (rode baard en rooie pluk in zijn haar) en zijn broertje heeft wel rood haar, dus het zit ergens in de genen daar ;)

Sorry, maar ik begrijp niet meteen wat je hier bedoelt. :o :s

Giles is iemand anders dan severus ;)

Ouch.
Indeed, hoe je daar nu weer bij komt Morgan :nono:

We zijn er al achter, omdat d'r vroegere nick erg op die van jou nu lijkt :) Ik meende nota bene dat ik jou de openingspost had zien maken :o

Het ligt inderdaad mooi in elkaars verlengde :D

Verder zal ik niet meer offtopic zijn.

Mijn god! Die foto's zijn echt te erg voor woorden. Zelfs als ze 'grappig' bedoelt zijn. Ik ga er vanuit dat sommige in ieder geval wel echt zijn :| Shockinggg.
Maar ontopic; het ergste wat ik gedaan heb tot nu toe is in de haast van aaargh ze heeft zoooo'n honger en huilt zo hard (ze heeft er n handje van om gewoon superlief 9 uur te slapen en dan ineens keihard wakker te schrikken en tegelijkertijd te herinneren dat ze m isschien wat eerder had wakker moeten worden om te eten. Resultaat; luchtalarm. En dan maar supersnel met je 6-uur 's ochtends slaaphoofd een flesje in elkaar flansen.) En toen had ik dus ff 1 keertje. NET dat ene keertje dat ik niet goed warm/koud afgemeten had in het half donker. NET 1 keertje vergeten te voelen. En ja hoor...eerst dit :mad: en toen nog harder :'(.
Was wel heel zielig.
Maar verder gaat alles van n leien dakje. En qua angst. Die had ik voor ik bevallen was ook wel, maar als t er eenmaal is gaat er gewoon een knop om ofzo. Je moet wel, wil je kind niet doodhongeren oid...En dan gaat het ook gewoon goed.
Al blijf ik erbij dat het echt ongelofelijk is dat mensen hun kind bij een python neerleggen e.d. echt wtf...wat is er met de kinderbescherming gebeurd!

Ben ik de enige die die foto's gewoon grappig en helemaal niet erg vindt? Die kinderen lijken zich prima te vermaken. Zo'n slang doet echt niets hoor. Misschien een beetje zwaar voor dat kind. En achterop die motor is idd niet slim. Maar voor de rest zijn ze vooral grappig en leuk. Maar tis wel duidelijk dat er heel wat veranderd als je kinderen krijgt kennelijk:P

:facepalm:

:eek: :eek:

proficiat!

(dat bedoel je toch hé? ;) )

aaaah wat gaaf :D ga je daarom ook trouwen?

@ blauw engeltje: Dat bedoelde ik inderdaad *O* dankjewel :)
@ Atelier Madame: M'n vriend heeft me vorige week ten huwelijk gevraagd, dus dat was nog voordat we wisten dat ik zwanger ben. :) Daar kwamen we vandaag achter, omdat ik steeds misselijk was en m'n vriend ineens bedacht dat ik wel eens over tijd kon zijn. Heb er zelf nooit bij stil gestaan, heel stom hihi :$ We wilden eigenlijk in november trouwen (2 jaar samen), maar dat wordt nu eerder ;)

Woah, verloofd en zwanger voor je twee jaar samen bent.. gefeliciteerd hè (y)

Gefeliciteerd! Wat een spannende tijd dan!!!

:D Ik was getrouwd en zwanger van de twééde toen we twee jaar samen waren :o ;)

@ Little_Lady: gefeliciteerd, met allebei! ;)

@Little_Lady: Gefeliciteerd, twee keer inderdaad! :)

Bedankt voor de felicitaties :) We zijn er snel bij inderdaad (ik ben 20, m'n vriend 24) en het was even schrikken toen de test een plusje gaf, maar we zijn wel heel blij met elkaar en de zwangerschap! *O*

Gefeliciteerd! *O*
Hoop dat je je ook een beetje goed voelt met/bij/tijdens de zwangerschap. Veel lusten en niet teveel lasten.

Is er weer een babytje om naar uit te kijken hier in het topic!

Ghehe... En de mijne toch ook? ;) Inmiddels volgens de echo dik 13 weken, gaat toch wel hard deze keer! :)

jaaaaaaaa, twee babies, jeeeeeeej! :) *O*

Ja tuurlijk die van jou ook. Maar hoe meer hoe beter ;)


Dus blauw engeltje, waar wacht jij nog op? :o

Ik had zaterdag het huwelijk van mijn nicht. En bij het eten zat ik vlak bij mijn oom. Maud zat toen bij mij op schoot, je zag hem zo kijken: dat wil ik ook!

Dus ik ben benieuwd wanneer hij opa wordt!

Inderdaad 2 baby's op komst! Ik ben ondertussen echt heel benieuwd hoe ver ik ben, wordt het nog 2010 of toch 2011...? ;)

Spannend spannend allemaal. :)


Vorig jaar las ik dit topic nog zo van: Hmm eens kijken of er alweer iemand zwanger is/er al een baby geboren is. Nu zit ik echt in het babygedoe :o

aaaaah, je weet het echt nog maar pas?!?! nu ben ik wel benieuwd hoe komt het dat je niet weet voor wanneer het ongeveer is... ben je nog ongesteld geweest of doorheen de pil zwanger geworden, of een heel onregelmatige cyclus ofzo? sorry, nieuwsgierig he :bloos: heb je al een afspraak voor een echo? :) of ga je bloed laten trekken ofzo? aan de hcgwaarden van je bloed kunnen ze goed inschatten hoe ver je ongeveer bent (tenzij het een tweeling is, dan is die hcg veel sneller veel hoger ... ) ooh, spannend zeg!! *O*

Het wordt......... 2010!! Ik ben inderdaad erg onregelmatig, soms 2 keer per maand en soms zomaar 4 maanden niet... :bloos: We zijn vanmorgen bij de huisarts geweest en omdat ik zo onregelmatig ben, mochten we meteen voor een echo bij de verloskundige. Zit naast de huisartsenpraktijk, dus lekker makkelijk. ;) Op de echo bleek dat ik al bijna 11 (!!) weken ben, uitgerekende datum is 16 december. Alles is goed, krachtig hartje en een gezond bewegend kindje, dus we zijn helemaal blij! *O* En nu hoeven we ons ook niet meer zo lang in te houden, we zijn immers al bijna 3 maanden dus binnenkort mag echt iedereen het weten hihi. :) Ik zal even proberen of ik de echo op het forum krijg.. :)

Wauw, 11 weken al! Dat is zeker al ver. Dan schelen we bijna niks ;) Ik ben 3 weken voor jou uitgerekend (na mijn laatste echo ben ik 4 dagen vooruit gezet), grappig :)

Dat scheelt inderdaad niet veel! :) Zal mij benieuwen hoe ver na elkaar we uiteindelijk bevallen.. :)

Ha gefeliciteerd :D

Tweemaal gefeliciteerd little_lady! Wat gaat dat ineens snel allemaal :). Fijn dat je er zo blij mee bent!

En weer iets om naar uit te kijken in dit topic :p.

Een paar dagen terug had ik dit lange maar erg goed geschreven Engelstalige artikel gelezen over een moeder die haar liefde voor haar eerste kind verloor na de geboorte van haar tweede kind. Ik vond het best wel heftig om te lezen, en ik vond het vooral zielig voor het kind in kwestie (die daardoor écht een minder leuke kleutertijd heeft gehad). Stiekem was ik wel boos op die moeder, want ik had zoiets van: "Zet je potverdorie in voor dat kind!", vooral wanneer zij het er naar mijn mening soms gemakkelijk bij liet liggen - 't is je kind, dus óók als je er geen zin in hebt of het gevoel weg is moet je je daar voor de volle 100% voor inzetten. Goed, daar heb ik als buitenstaander én als kinderloos persoon natuurlijk wel makkelijk praten over - maar toch vind ik dat.

In ieder geval vind ik het wel goed dat ze dit in de openbaarheid heeft gebracht, omdat het leerzaam is en zij daarbij ook de weg naar hulp vergemakkelijkt voor ouders die met hetzelfde probleem kampen (of in de toekomst onverhoeds mee te maken krijgen). Dit mede omdat dit onderwerp nogal in de taboesfeer ligt, maar volgens mij ook omdat dit type probleem niet zo bekend is (je hoort wel van een postnatale depressie, maar dat concentreert zich dan eerder op de pasgeborene inplaats van het eerstgeboren kind). Ik hoop dat ze daar in de toekomst dan een special soort therapie of medicatie (want ergens lijkt dit wel een hormonale kant te hebben) voor ontwikkelen, want het is erg kut voor een kind om zo'n ouder te hebben en zoiets blijft vaak niet zonder gevolgen (bijvoorbeeld, het kind krijgt later problemen met vooral liefdesrelaties, zoals moeite met vertrouwen en het hechten aan een persoon). :s

net het artikel gelezen...
few, scary... :s

Ik heb het artikel niet gelezen, maar ik denk dat het niet alleen voor het kind erg kut is en zonder gevolgen blijft...

Woah. Dan ben je echt wel heel zeker van je zaak, gelukkig/hopelijk :)

Tsja :) Nooit 100% zeker natuurlijk, maar wel behoorlijk zeker.

Scheelt wel dat we elkaar al heel lang kenden en dat hij al 4 jaar mijn beste vriend was voordat we een relatie kregen.

Freaky :| Maar ik kan me wérkelijk waar niet voorstellen dat me dit zou overkomen. Ookal zegt zij dat ze dat ook nooit had kunnen vermoeden.

Same

Nou, en ik durf eigenlijk (tsja, de 'eigenlijk' moet erin voordat ik het uit ervaring kan zeggen') wel zeker te stellen dat ik écht niet minder van Sarah ga houden als nr 2 er is!

Wat leuk, weer twee baby's op komst, gefeliciteerd Little_Lady en Snoopy!

Ik heb geen idee of zo iets door iets hormonaals veroorzaakt kan worden, maar dan is het geen keuze of het gebeurd of niet... Zelfde als met een postnatale depressie, je kunt van te voren niet voorspellen of dat wel of niet gebeurd, daar heb je zelf ook niet zoveel invloed op, denk ik. Hoe je er mee om gaat als je het krijgt, dat natuurlijk wel. Maar ik kan me best voorstellen dat het soms heel lastig is en dat je op zo'n moment dingen voelt en doet waarvan je van te voren van gedacht had dat je ze echt never nooit niet zou voelen en doen.

(Maar zoals ik er nu tegen aan kijk geloof ik zelf (gelukkig) ook niet dat ik ooit minder van mijn dochter zal kunnen gaan houden. Eerder alleen nog maar meer.)

Een artikel over mannen die zwangerschap afdwingen


Lynn Harris writes of "the striking frequency with which it is in fact young men who try to force their partners to get pregnant. Their goal: not to settle down as family men but rather to exert what is perhaps the most intimate, and lasting, form of control."

Darn :|

Mh form of control? Ik heb altijd min of meer het gevoel dat het de vrouwen zijn die door hun zwangerschap (of de mogelijkheid om zwanger te worden) in control zijn, hetzij om een huwelijk af te dwingen, hetzij omdat ze gewoon degenen zijn die 'leven geven'.

Ik denk dat het controle aspect hiervan meer is dat de vrouw 'gedwongen wordt' zwanger te raken. Pfoeh, lang leven de pil

Nou ja als moeder ben je natuurlijk wel iets minder mobiel ;). Er zijn genoeg mannen die graag een 'vrouwtje' thuis willen hebben zitten en dan zelf de hort op willen.

En ik kan me ook voorstellen dat het onbewust zo is dat als je een vrouw zwanger maakt, ze minder aantrekkelijk wordt voor andere mannen. Een soort, "bezet/niet meer vruchtbaar" stempel :o.

Als je zo'n man bent dan hè, ik probeer me even in te leven in zijn brein.