deblondeblauweogenkenauvrauw
 

Leren houden van, onvergetelijk. Ik ben
onvergeeflijk en de zwarte weduwe,
deblondeblauweogenkenauvrauw.
Ach lief, hoe ik je noem is overal al geschreven en je
haren in, je ogen in, je
oksels uit mijn weide wilde wereld in.

En hoe ik je ook zeggen wil, woorden
hangend in de lucht -je haren in je ogen in-,
klinken als luchtspiegelingen, woordspelingen,
kromme scheve zinnen. Hoor
mij adem happen. Ik wil je
neus en oren; ruggenwervel.

Maar ik moet leren, leren, houden van. Ik ben
nog lief en klein en alles wat ik zou moeten zijn.
O klein, lief. Je maakt me water, vuur,
deblondeblauweogenkenauvrauw.
Je moest de taal eens weten die ik sprak, de tonen horen
die ik zong en uit-

braakte.


Net geschreven. Dus eigenlijk zou ik even moeten wachten en het later een beetje bijschaven, maar ik ben te ongeduldig.

Ik vind het een mooi gedicht. Je hebt leuke vondsten in je gedicht zoals:

Het loopt ook lekker en het roept een bij veel mensen bekend gevoel op.

Twee dingen, though: Gebruik met opzet een andere tijd in je laatste regels? En ik snap het 'deblondeblauweogenkenauvrauw' gedeelte niet zo goed :O. Tot aan ogen snap ik het, maar verder...? :bloos:

Mooi, apart, ik vind het wel wat. Er zit echt een lekker ritme in.
Alleen 'deblondeblauweogenkenauvrauw' zou ik veranderen in 'deblondeblauweogenkenauvrouw' dat lijkt me meer kloppen (vrauw=vrouw).
Ik snap alleen het 'leren' niet. Wat moet je leren? Leren om van iemand te houden?

'deblondeblauweogenkenauvrauw' zou ik met liggende streepjesschrijven want wie het hardop wil lezen zal anders verloren lopen in dat woord vrees ik :p

De tijden verandering lijkt mij een bewuste verwijzing naar iets uit het verleden

Al bij al wel mooi gedicht. Met een cynische ondertoon...

Ik gebruik met opzet een andere tijd in de laatste regels ;), zoals FA al zei; de laatste regels gaan over het verleden, over wat hiervoor is gebeurt. En deblondeblauweogenkenauvrauw ben ikzelf. Daarmee bedoel ik eigenlijk dat ik niet zo'n fijn persoon ben:bloos:. Over de rest van die strofe, ik noem hem lief (dus hij is lief :D) en dat ik dat overal aan kan zien (dus aan zijn ogen, haren etc).
Ik ben soms wat warrig, maar ik vind het ook wel leuk om op die manier te schrijven. Dankjewel nog trouwens!

En Ratatouille; dat vrauw het ik expres gedaan. Voor mijn gevoel klinkt dat harder en snijdender, en dat is een beetje hoe ik dat "woord" wil laten klinken. En ja ;), leren houden van. Senk joe!


FA; je hebt inderdaad misschien wel gelijk over die streepjes... Misschien dat ik dat verander... (Slaat die cynische ondertoon trouwens op wat ik heb geschreven of over jouw mening? :bloos:)

Maar wat is het gedeelte 'kenau' in het woord 'deblondeblauweogenkenauvrauw'?

kenau
` ke - nau de -woord (vrouwelijk) kenaus een potig vrouwmens, naar een legendarisch dappere vrouw (Kenau Symonsdochter Hasselaar) ten tijde van het beleg van Haarlem in 1572-`73

Had ik dat moeten weten? :O

Tsja, ik wist ook niet wat zwanenzang was, maar ik vind het een heel mooi woord :D Woordenschatuitbreiding. winwin

Ja! *O* Ze was heel erg stoer!


Maar, hierin bedoelde ik meer het negatieve. Kenau kan ook "manwijf" of "feeks" betekenen. Wat eigenlijk best flauw is.

Ik ben allicht de grootste actieve cynicus op dit forum, maar hier had ik het specifiek op jouw gedicht ja.
De rol die je jezelf geeft, zoals je hierboven al hebt uitgelegd.
Het is een beetje zwart bloed dat door de leefwereld hier stroomt, maar ik hou daar wel van ja. De cynicus weet waar hij of zij staat in het leven he. ;)

(y)

Ik vind hem goed (Y) Origineel, verrassend.

Dank allebei! :D

Kenau vind ik inderdaad een woord dat in het algemeen in je vocabulaire hoort te zitten! Daarnaast ken ik ook het boek van Hasse Simonsdochter, in mijn jeugd gelezen. Oh god, nu klink ik als een oma.

Allereerst, wat ik heel erg leuk vind aan je gedichten is je eigen stijl! Als je mee zou doen aan een dichtwedstrijd, zou ik denk ik zo je gedicht eruit plukken. Ik snap af en toe niet goed waar je heenwilt met het gedicht, welke boodschap je probeert over te brengen. Maar je woordenspel vind ik echt geweldig. De W's die terugkomen in je gedicht.
Ik denk dat ik me over het algemeen zou hebben gestoord aan je deblondeblauwe etc en vooral de herhaling ervan, maar ik vind het passen bij je stijl en je gedicht. De eerste twee regels vind ik erg mooi, de tweede strofe het beste en je afsluiting geweldig. Erg goed gedaan!
Als ik iets negatiefs zou moeten zeggen, zeg ik dit: "kromme scheve zinnen", waarom zowel krom als scheef? Een van de twee is overbodig lijkt me, dus is dit een onnodige tautologie voor mijn gevoel.
Daarna vind ik ruggenwervel weer echt een geweldig woord, in de context.
Ik denk ook dat het goed is dat je hier niet heel veel naar hebt gekeken, sommige gedichten worden niet beter als je eraan schaaft. Goed gedaan! en leuk dat je vaker post!

Ik weet ook meestal, als ik aan het schrijven ben, aan het begin niet goed waar ik naartoe wil, maar uiteindelijk hoop ik het gevoel toch een beetje te hebben verwoord. De rest, dus wat er niet-direct mee te maken heeft, is vaak ook alleen voor mij vanzelfsprekend en duidelijk. Al vind ik dat soms wel jammer, maar anders werkt het niet zo voor mij.
Je hebt trouwens wel gelijk met die "kromme scheve zinnen", maar ik had het gevoel dat het beter te lezen was (het ritme) als ik beide gebruikte. Misschien dat ik dat dan nog wel verander.
Dankjewel Zitrin! :)

:O jij bent goed!

ik vind het een mooi en misterieus gedicht... ik word er helemaal een beetje stil van en er zit een goed ritme in.

xx

Oeh, dankjewel :D!