Preference drift & Reference drift
 

Hée
Ik had een vraag. Voor school moet ik kritiek leveren op de theorie van Richard Layard.Richard Layard beweert dat economische groei ons niet gelukkig maakt, omdat mensen hun preferenties of aspiraties aanpassen aan hun welvaartniveau. Een inkomensstijging resulteert aanvankelijk wel degelijk in een groter geluk. Maar men went snel aan dit hogere inkomens, waardoor het geluk weer snel terugzakt tot bijna het oorspronkelijke niveau. Van Praag heeft dit effect al in de jaren zeventig gesignaleerd toen nog vrijwel geen econoom zich hiermee bezighield. Hij heeft aan dit verschijnsel de naam ‘preference drift’ gegeven. Met Ferrer schat hij hoe groot dit effect is. Zij doen dit door de mensen te vragen welk inkomensniveau zij als ‘goed’ aanmerken. Vervolgens gaan zij na hoeveel dit niveau stijgt als het feitelijke inkomen van mensen hoger wordt. Zij concluderen dat inkomensstijging ruwweg de helft ‘verloren’ gaat doordat mensen hun aspiraties aanpassen.

Een andere oorzaak van het feit dat een hoger inkomen niet zorgt voor meer geluk, is dat het geluk of de bevrediging die iemand aan een bepaald inkomen ontleent, in belangrijke mate wordt bepaald door het inkomen van anderen. Mensen voelen zich alleen gelukkiger dan anderen als hun inkomen ook daadwerkelijk hoger is dan het inkomen van bijvoobeeld hun buurman. Dit verklaart de paradox dat rijke mensen over het algemeen gelukkiger zijn dan arme mensen, maar dat als iedereen rijker wordt, niemand werkelijk gelukkiger wordt. Dit effect wordt ‘reference drift’genoemd

Nu moet ik kritiek leveren op deze theorie maar ik zou het echt niet weten :confused:
Weten jullie misschien iets?

Eigenlijk heel simpel de kritiek. Je moet geluk zien als een soort wiskundige functie die van allerlei factoren afhankelijk is, waarbij je kan denken aan inkomen, vrije tijd, bezit, maar ook aan dingen in je omgeving zoals de welvaart van de mensen in jouw omgeving. Er zijn teveel factoren om op te noemen en dus zal de functie zelf nooit bekend zijn.

Preference drift, hier wordt gesteld dat, omdat je snel went aan de extra welvaart, je niet gelukkiger bent. Maar als je vergelijkt met de uitgangssituatie ben je wel degelijk gelukkiger.
Zie het grafisch voor je, je hebt een functie die jouw geluk weergeeft op t=0. Stel even dat het een lijn is, deze lijn geeft dan het tijdstip t=0 weer, op de assen staan dan factoren die invloed hebben op jouw geluk. Als je nu voor t=1 een nieuwe lijn in de grafiek zet en deze ligt verder van de oorsprong dan de t=0 lijn ben je wel degelijk gelukkiger t.o.v. t=0.

Reference drift, deze stelt dat jouw geluk veel afhangt van de 'buren', Zoals bovenstaand al gezegd zal dit dus in jouw geluksfunctie een negatieve factor zijn, maar voor de buurman geldt hetzelfde, die zal minder gelukkig zijn als jij meer gaat verdienen.
Ook hier weer grafisch voorstellen met voor beide personen de gelukscurve op t=0 en t=1, is het verschil tussen persoon 1 en persoon 2 op t=0 10 en op t=1 5 dan is persoon 1 gelukkiger geworden en persoon 2 ongelukkiger.
Als je van beide personen de nutscurves in een zogenaamde Edgeworth box zet kan je zelfs het pareto optimale geluksniveau van beide personen berekenen

Wow :eek:
Iets zegt me dat je heel erg veel van economie afweet ;)
Ik voel me op dit moment niet zo slim, nu ik jou verhaal heb gelezen :facepalm:
Toch bedankt! Ik ga je verhaal nog een paar keer overlezen om het helemaal helder
te krijgen ;)

Verdere kritieken op de theorie nog steeds welkom! :)

Sorry ik heb het geprobeerd, maar ik snap je verhaal niet echt. Miscchien een manier om het makkelijker uit te leggen??

Meest simpele is om even snel een grafiekje te tekenen, maak dus even een assenstelsel, waardes bij de assen zetten is niet nodig.

Stel nu even dat jouw geluk alleen afhangt van de hoeveelheid inkomen die je hebt en de hoeveelheid vrije tijd die je hebt. Voor inkomen moet je natuurlijk werken en dus heb je dan minder vrije tijd. Als je dus alleen maar werkt heb je geen vrije tijd en andersom geldt hetzelfde, werk je niet heb je veel vrije tijd maar geen inkomen
1: Noem de y-as nu inkomen en de x-as vrije tijd (zie dat de grafiek dus niet over tijd gaat)
2: Teken nu een lijn die loopt van halverwege de y-as naar halverwege de x-as, een simpele rechte lijn die schuin afloopt. Zet bij de lijn t=0, oftewel deze lijn geldt op het tijdstip 0 en is dus de beginsituatie

De getekende lijn geeft jouw geluk aan zoals dat nu op tijdstip 0 geldt. Overal op de lijn is jouw geluk hetzelfde, alleen anders samengesteld. Op het punt op de y-as is jouw geluk bepaald door alleen inkomen, alleen maar werken en je hebt geen vrije tijd en op de x-as andersom, alleen vrije tijd om lekker in de zon te liggen maar geen inkomen. Halverwege de lijn dus 50% van je tijd werken en 50% vrije tijd.

Hoe kan je nu aantonen dat bij economische groei je wel degelijk gelukkiger bent geworden?
3: Teken een nieuwe lijn die evenwijdig aan de t=0 lijn loopt alleen een stukje hoger, oftewel, op de y-as bijv. 2 centimeter hoger dan de eerste lijn en op de x-as 2 centimeter verder. Deze lijn geeft tijdstip 1 weer (t=1) en dus jouw geluk na de economische groei.

Voor deze nieuwe lijn geldt weer dat het jouw geluk weergeeft op tijdstip 1 in verschillende samenstellingen van inkomen en vrije tijd. Het feit dat de lijn hoger ligt geeft dus aan dat jij gelukkiger bent geworden en dit is ook logisch want als je op t=1 er voor kiest om alleen maar te werken zal je een hoger inkomen hebben dan in de oude situatie t=0 waardoor je dus gelukkiger bent.

Je hebt nu aangetoont dat je wel degelijk gelukkiger bent, echter dat je dit na verloop van tijd normaal bent gaan vinden zegt dus helemaal niets, je bent nogsteeds gelukkiger dan in de oude situatie. Dit is de kritiek op de preference drift.

Oww wauw dankje ik snap het!
Sorry hoor, ben nou eenmaal niet zo'n genie op economisch gebied ;)