zwemmen
 

Niks dat mij niet raakt,
voor alles deins ik terug.
Ik schijn het koud te hebben,
een rilling over mijn rug.

Omringd door een zee van tranen,
kan ik nergens meer heen.
Gevoelens gebroken
voel ik me zo alleen.

Vrienden proberen wel te helpen,
bouwen over de zee een brug
brokkel af zodra ik er opsta
Ga dan maar weer terug.

De tranen blijven stromen.
Mijn zee wordt een oceaan.
Veilig voel ik me allang niet meer.
hoe lang kan ik nog zo doorgaan?

aahh dit vind ik zielig.... ik hoop dat alles beter met je gaat en ik hoopt dat het je opvrolijkt dat ik het een mooi gedichie vind
*dikke knuffel*

Van deze was ik altijd al fan http://forum.scholieren.com/smile.gif