De verhalenwedstrijd: de uitslag
 

Goedemiddag Letteraars,

Of moeten we zeggen: ‘Goedemiddag stelletje pessimisten’, dat blijkt namelijk minstens zo van toepassing te zijn. Vijf verhalen met een slecht aflopend einde, wat een hoop tragische ongelukken hebben jullie de jury voorgeschoteld! Maar niet alleen daarom had de jury het zwaar. De kwaliteit lag deze keer namelijk erg hoog, hoewel er nog wel bij veel van jullie wat verbeterd kan worden aan de spelling en – met name – de opmaak. Het thema maakte in elk geval een hoop los bij iedereen, in alle verhalen kwam het duidelijk terug. Bovendien verschilde de jury nogal van mening over wat het beste verhaal was, maar na een langdurig gevecht is er dan toch overeenstemming bereikt. Eerst maar eens de beoordelingen:

De boom met het strenge gezicht en het meisje met de gele hoofddoek

Eerste gedachte: we zouden een regel in moeten voeren dat iedereen zijn tekstgrootte op minimaal 12 zet en anderhalve regelafstand gebruikt. Jeetje, wat een kleine lettertjes. Tweede gedachte: Magyaars, is dat niet gewoon Hongaars? Er zitten leuke dingen in dit verhaal, het concept van de pratende boom en het meisje dat liever wil heten zoals een Disney-personage. Minder goed is de nogal vreemde perspectiefwisseling halverwege het verhaal, eerst lijkt het vanuit Nala te zijn beschreven, dan is er ineens een alwetende verteller. Op zich zijn de neologismen leuk, maar vooral ze de geluiden van de boom betreffen, ‘onNalijke’ is gewoon een erg lelijk woord en voegt niets toe, net zoals ‘onthuide’, waarom niet ‘ontvelde’? Hoewel het een origineel verhaal is, is het einde nogal theatraal. Er lijkt gebruik te zijn gemaakt van symbolen voor opgroeien (kinderhandjes en dan opeens de (bah) ongestelde onderbroek), maar juist daardoor blijft het ook wat abstract en sentimenteel. Het is onduielijk waarom de laatste zin niet gewoon met een punt eindigt. Tot slot nog een laatste tip: als je de tekst laat inspringen, doe dat dan niet als er een witregel bovenstaat.

De dinosauriërs

Een betere opmaak, ook al wordt er ook hier verkeerd ingesprongen, wat de lay-out alsnog wat rommelig maakt. De eerste regel pakt niet direct de aandacht, maar dat wordt al snel goedgemaakt. Het thema is ook goed verwerkt, het gaat dadelijk over auto’s, maar er wordt wel enige voorkennis verondersteld. Wat wordt er in hemelsnaam bedoeld met: ‘Hij is zowaar zijn Celica al aan het laten uitbollen’? Mensen die niet van auto’s houden, zullen ook niet echt geïnteresseerd zijn in wat een ‘VTEC motor’ precies is, dus in die zin is het jammer dat er zo gedetailleerd wordt geschreven. Over de vergelijking tussen de auto’s en de dinosauriërs, waarbij dan later blijkt dat die laatste ook nog verwijst naar een ‘clubje jonge kapitaalkrachtigen’ verschillen de juryleden van mening: een vindt het erg goed, de ander vindt het een voorbeeld van de verwarrende stijl. Het idee van een date waarbij je een autorace houdt, is ronduit bizar, maar zou je ook origineel kunnen noemen. Het tintje Vlaams spreekt me wel aan, al is het even wennen aan al dat ‘doorheen’ dit en ‘doorheen’ dat. Wel jammer zijn de dt-fouten in ‘beantwoord Cassandra’ en ‘de aarzeling verbaasd haar’ en de diverse typfoutjes. Let daarop, ze leiden echt af van goede zinnen als: ‘Haat ziel wordt uit haar lichaam getrokken, als een voet die uit een laars wordt gehaald’. Het verhaal heeft een mooie, langzame spanningsopbouw, jammer dat ook dit verhaal zo slecht afloopt…


De tragiek van het treinspotten

Bij het vorige verhaal was het handig als je een autoliefhebber was, bij dit verhaal moet je een treinliefhebber zijn. Het vergt enig inlevingsvermogen om je voor te stellen dat het leuk kan zijn om treinen te spotten en aan de schrijver de taak om dit voor de lezer te vergemakkelijken. Hier lukt het nog niet echt, het is nogal een taaie inleiding die wat geforceerd overkomt. De herhaling en de laatste zin van het eerste stuk maakt het echter bijna helemaal goed: ‘Die [tekening] heb ik nooit meer teruggekregen.’ Mooi. Er zitten meerdere van die grappige zinnen in, bijvoorbeeld: ‘Iedereen snapt natuurlijk dat je die niet met elkaar mag verwarren, en dus werd de verantwoordelijke uit de club gegooid.’ Het thema komt in elk geval overduidelijk terug en er is een interessant personage neergezet. En ook dit verhaal kent een triest einde, al is het gegeven over het zwaaien naar de trein goed bedacht, het maakt het verhaal mooi rond. Als het begin wat subtieler en natuurlijker was geweest, was het einde wellicht ook nog wat vloeiender.

De weg naar het eeuwige einde

Een bus zonder deur, vanwege de ventilatie! Leuk, jammer dat het verder een beetje sentimenteel is, over een nieuw begin en een naderend einde, daarmee maak je het voor de lezer niet echt interessant en is het moeilijk om je je in het verhaal te verplaatsen. Het beeld blijft onscherp. Maar die deurloze bus maakt nieuwsgierig, jammer dat er verder niets meer mee gedaan wordt. Het hele verhaal blijft nogal abstract: waar is ze, waar wil ze heen, wat gebeurt er nu eigenlijk? Ik vind het –wederom slecht aflopende – einde nogal een anticlimax. En toch zitten er leuke dingen in het verhaal (bijvoorbeeld over hoe ze een onhandelbare passagier is) en is het absoluut niet slecht geschreven, al staan er nog wel wat spelfouten in.

De familie eer

Er zitten wel erg veel spel- en taalfouten in dit verhaal, ‘familie eer’ en ‘knal gele’ moeten aaneengeschreven worden, ‘jou opa’ moet ‘jouw opa’ zijn en ‘broertje die’ moet ‘broertje dat’ zijn. Het zijn zo veel fouten dat het, samen met de stijl, doet vermoeden dat de auteur van dit verhaal nog niet zo oud is. Ook aan de interpunctie kan nog veel verbeterd worden, toch beter op letten de volgende keer. Terwijl de auteur wel in staat is om een verhaal te bedenken, het hooghouden van de familie-eer is een interessant gegeven. Leuk om eens een verhaal te lezen dat bijna geschreven als een (jeugd)roman lijkt te zijn, met veel dialogen. Het thema wordt maar zijdelings behandeld, maar daardoor kent het wel een originele invalshoek. Minder is de opbouw van het verhaal, eerst is er een traag verteltempo, maar dan is de hoofdpersoon ineens van mening veranderd en staat er in één zin dat ze ineens vaak naar de garage gaat. Aan de andere kant: eindelijk eens een positief einde!

Treinongeval op Gare Montparnasse

Nou ja, een te klein lettertype is niet goed, maar zó groot hoeft de titel nu ook weer niet. Misschien om te verhullen dat dit verhaal wel erg aan de korte kant is? Dat was niet nodig geweest, ook een kort verhaal kan een goed verhaal zijn. Ook bij dit verhaal is het thema duidelijk en dramatisch uitgewerkt. De juryleden verschillen van mening over de originaliteit van het dagboekconcept, maar de foto vinden ze allebei origineel, deze voegt echt iets toe. Het is wat verwarrend dat het tweede dagboekstuk ineens door iemand anders is geschreven en het lijkt wat onwaarschijnlijk dat hij totaal geen rekening heeft gehouden met de mensen beneden. Of gaat het niet om de conducteur, maar om een trein die zelfmoord pleegt? In elk geval is het einde verrassend. Het tweede stuk is wel mooier geschreven, met die gezichten van dierbaren bijvoorbeeld. Ook in dit verhaal staan wat kleine taalfoutjes: ‘de mensen wiens’ moet bijvoorbeeld ‘de mensen wier’ zijn.

Zo vader, zo zoon

De titel is hier eigenlijk afwezig, het staat alleen in de documentnaam. Maar de hoofdpersoon heeft ook geen naam, dus dat is vast bewust gedaan. Een uiterst kort en bijzonder verhaal, ook hier wat spelfouten (die bij mij gewoon door Word met kringeltjes worden aangegeven!). Het is poëtisch en dat is goed bij zo’n kort stuk, maar het einde is vooral eigenaardig. Naast poëtisch is het ook nogal onduidelijk en dat is jammer. Het concept van een lifter is leuk en het idee wat de auteur had bij het schrijven van deze tekst is vast prachtig, maar het blijft steken in het idee.

En dan is het nu tijd voor de uitslag! Een eervolle vermelding gaat naar het bizarre verhaal van Etmakas: “De boom met het strenge gezicht en het meisje met de gele hoofddoek”, maar de winnaar van deze verhalenwedstrijd is Issun met: “De tragiek van het treinspotten”! Issun heeft tevens de publieksprijs gewonnen, dubbel gefeliciteerd dus!

Nog even op een rijtje wie welk verhaal heeft geschreven:

De familie eer: Acceber
De weg naar het eeuwige geluk: Ratatouille
Treinongeval: Mevrouw Lul
De tragiek van het treinspotten: Issun
Boom en het meisje: Etmakas
De dinosauriers: FA
Zo vader, zo zoon: Blijft op verzoek liever anoniem

Met vriendelijke groet,

Flyaway & Vogelvrij

HA, alles goed geraden! En Ratatouille had ik ook in één keer goed geraden op msn *O*

Gefeliciteerd, Issun! Wat mij betreft is het helemaal verdiend :). En natuurlijk bedankt voor de eervolle vermelding :bloos::)

Oh, en sorry voor de kleine lettertjes. Ik schrijf eigenlijk al mijn verhalen in dat lettertype, maar het maakt het inderdaad niet veel leesbaarder.

Ik had FA en Issun goed geraden, en bij jou (Etmakas) dacht ik toen ik hoorde welke van jou was: o ja, natuurlijk! ;)

Huh, ik snap dus echt niet hoe het mensen niet duidelijk kan zijn dat het over een trein gaat in mijn verhaal :confused:. Het staat er letterlijk. Zelf dacht ik dat het juist een beetje overduidelijk zou zijn. Ik was niet zo tevreden over de structuur omdat ik het zelf twee losstaande dingen vond maar ik had het idee om een trein zelfmoord te laten plegen en ben daarbij een ongeluk gaan zoeken. Toen ik dit verhaal vond, begon die man van die overleden vrouw vanzelf te praten en werd dat een soort inleiding naar wat er gebeurd is. Om duidelijk te maken dat het verschillende perspectieven waren heb ik het een cursief gedaan. Maar blijkbaar was het allemaal dus niet zo kraakhelder als ik zelf dacht.

Maar Issun gefeliciteerd :), duidelijk het populairste verhaal dus terecht de winnaar.

Jammer dat een iemand anoniem wil blijven, begrijp niet zo goed waarom.

Maar Mevrouw Lul, begrijp ik het dan goed dat het tweede stuk geschreven is door een dode trein? Dan vraag je toch wel heel wat van de lezer, ik was daar in elk geval niet op voorbereid, ik dacht dat het om die machinist ging (die leefde in elk geval nog na het ongeluk, dus die had het kunnen schrijven), dat die die dag nog zelfmoord pleegde omdat hij zich schuldig voelde over de dood van Marie. Het verhaal valt prima op die manier te lezen, dat letterlijke 'trein pleegt zelfmoord' las ik juist figuurlijk ;)

[edit] Het is dus in elk geval een interessant verhaal, voor meerdere interpretaties vatbaar!

Nou ja, het was dus wel mijn bedoeling dat het vermoeden werd gewekt dat het om de machinist ging en dat de lezer dan op het einde een verrassing te wachten stond. Ik vind het zelf namelijk een hopeloos romantisch idee dat een trein zich kapot verveelt maar daar niets aan kan doen tenzij hij/zij/het iets heel drastisch onderneemt en de mensen dan nog steeds de schreeuw niet zullen horen omdat hun denken daar niet op ontwikkeld is. Het feit dat dat dus niet begrepen wordt, versterkt dat dus eigenlijk nog meer voor mijn arme trein ;). Ik vind daar zelf een grote tragiek in zitten en ik houd daar van. Ik houd sowieso van voorwerpen die een belevingswereld hebben maar nooit 'gezien' worden voor wat ze eigenlijk zijn.

En voor alle duidelijkheid, Maria is dus omgekomen door de zelfmoord van de trein, de zelfmoord is daar dus niet een gevolg van.

Misschien was het dan toch een idee geweest om te werken met een ondertekening, maar dat zul je dan wel te duidelijk hebben gevonden ;)

Ja en niet mooi omdat dat de kracht van die laatste zin zou schaden. Dat was eigenlijk een statement waarin het, naar mijn idee dus, duidelijk werd. Maar ik dacht dus echt dat het heel duidelijk was, ik heb er niet eens aan gedacht dat het anders opgevat kon worden dus heb ik ook geen maatregelen getroffen om dat te voorkomen ;).

Gefeliciteerd Issun! Ik had eigenlijk niet verwacht dat dat verhaal van jou was. Goed gedaan! (Y)

Etmakas, jij natuurlijk ook! ;)

En iedereen die (wel) heeft meegedaan: (Y)(Y)!

Wow, twee keer gewonnen nog wel, geweldig dit. :D

En gefeliciteerd Etmakas, voor je eervolle vermelding. ;) Verdiend, wat mij betreft!

Dit vond ik wel grappig. Ik heb zelf namelijk helemaal niks met treinen, en alles over de treinen is dan ook honderd procent bedacht door mijzelf. Maar blijkbaar heb ik toch de indruk gewekt dat ik wel degelijk iets wist van treinen. :D

En ik zou graag willen weten hoe mensen konden raden dat 'De Tragiek' van mij was. Wat is er zo typisch aan mijn stijl? ^^

Ik raadde dat 'Boom en het meisje' van Etmakas was omdat het sprookjesachtig was. Vraag me niet waarom. En waarom 'De Dinosauriërs' van FA was lijkt me duidelijk. :D

Vraagje:
Ik typ met automatische insprong (ms word: opmaak >> alinea >> Rechts inspringen bij eerste regel)...
.. hoe voorkom je dat ie ook na een witte enter automatisch inspringt...
...zonder dat iedere keer manueel te moeten gaan corrigeren.

Ben van nature een nogal erg lui mens eerlijk gezegd. :p

Dan over de verhalen:

Bij het treinongeval vond ik het zelf juist een geniale vondst, van een trein die zelfmoord pleegt. Maar de reden waarom ik er niet op heb gestemd, was dus omdat er te weinig samenhang inzat. Wat denk ik de reden is waarom zoveel mensen de point ervan missen. Het is echt zo'n verhaal dat je nog even moet laten doorwerken in je hoofd, nadat je gestopt bent met lezen. Je hebt lezers die dat graag hebben, maar ik ben van mening dat zo iets tot de taak van de schrijver behoort.
Denk een kwestie van perceptie. :p

Over de dino's:
Ik heb mij nog thans ingehouden wat de beschrijving van de wagens betreft. Over het VTEC systeem van Honda kan je een heel verhaal vertellen en ook Toyota kwam enkele jaren later met een gelijkaardig systeem. zeg niet dat ik geen research heb gedaan he. :p
Welja, ik schrijf altijd heel laat met een trappist bij me. Ik denk dat dat de weeldig groeiende schrijffouten verklaart. :p

En kijk eens aan, ook de jury heeft gekozen voor de tragiek. :p

Nou ja, dan is dat dus puur een kwestie van smaak want ik houd er inderdaad van als mensen ergens iets 'mee moeten'. Gisteren was ik bijvoorbeeld bij een voorstelling waar niemand echt heel erg veel van begreep maar die wel heel mooi was. En ik begrijp het als er mensen zijn die ergens grip op willen hebben en dan is het frustrerend maar als je je er aan over geeft, kun je er heel veel zelf uithalen. En het grappige is dat je dan vaak ook dingen meer gaat 'voelen' in plaats van proberen te 'begrijpen'. Ik dwaal een beetje af, want dat gaat niet helemaal voor mijn verhaal op maar om maar even aan te geven dat ik daar inderdaad wel van houd :).

En dan van de samenhang kan ik dus inderdaad alleen maar beamen, dat vond ik zelf ook een beetje ruk maar dit was wat er ontstond.

@Issun: Ja, ik weet niet, ergens heb je toch een herkenbare stijl, je manier van verwoorden, ik wist het juist door die mooie zinnen in je verhaal, dus het is een compliment :)

@FA: Volgens mij springt Word juist niet vanzelf in als je twee keer op enter hebt geduwd?

Misschien die nieuwe 2007, maar niet mijn 2003 in ieder geval...

http://i178.photobucket.com/albums/w...eenShot424.jpg

http://i178.photobucket.com/albums/w...eenShot425.jpg

rrr.

van RRRRRRRRRRAAAAAWWWRRRRR

Was net naar lingeriefoto's aan het kijken. ;)

Vandaar. :P

O heb je mijn foto's eindelijk gekregen? :p

Jezus, wat slecht, sorry ik moet nodig weer eens iets nuttigs gaan doen met mijn leven :nono:.

Als je je zo verveelt, mag je gerust voor mij poseren in weinig verhullende kleding hoor. :D

Of horror gaan schrijven natuurlijk.
Ik ben er nog niet helemaal uit welke honger hier nu het sterkst is... :evil:

Er komt nu een heel gemene opmerking in me op maar ik zal 't maar niet zeggen... :O

Iedereen haat mij :'(

Of wacht... dat was de bedoeling :D

Hoe wil je met zo'n instelling ooit een verhalenwedstrijd winnen? :D

Als ik meedeed om te winnen, schreef ik nu allicht over de banaliteit van mijn dagelijks leven. ;)

Deelnemen om de anderen eens goed te affronteren, dat is véél belangrijker in het leven jongen! :D

PS: niet dat ik wil de nazi spelen maar eum...
'instelling'... okey daar kan ik heel leuke enge verhaaltjes over verzinnen...
...zo van die meisjes met van die lange witte kleedjes die 's nachts met een mes achter, de rug de kamer van de directeur binnendringen...
maar volgens mij bedoel je 'ingesteldheid'. .. ;)

'Ingesteldheid'? Da's dan zeker Vlaams, 'instelling' is toch zeker goed hoor. :O

Ik kan ook wel wat zeggen over jouw 'doorheen een tunnel'! :D

Doorheen is hier heel courant taalgebruik hoor. Je 'door' en 'heen' opsplitsen zijn wij als archaïsch. ;)

En een instelling dat is hier een plaats waar je mensen interneert.
Of waar je ministers en ambtenaren onderbrengt. :D

Gelukkig weet ik dat je geen idee hebt hoe ik er uitzie (eruit zie, er uit zie, jongens wie legt mij dit soort woorden uit want het is een gigantisch hiaat in mijn taalkennis!) ;).

Is 'doorheen' Vlaams? :D Dat wist ik helemaal niet.

Wat is Vlaams tegenwoordig? :p
Ik ben er weer bij, na een hele week in mijn nest gelegen te hebben :p
Gefeliciteerd iedereen met de deelname :cool:

Gefeliciteerd :p jammer Mevrouw Lul, volgende keer weer (Y)

@FA: Hé, ik heb niet gezegd dat het gemakkelijk is, ik loop zelf ook altijd vreselijk te klooien met dat inspringen. Maar ik geloof dat ik ook jouw Word heb, maar als je kijkt in jouw schermpje, zie je daar rechts staan: "eerste regel" en "0,7 cm", ik denk dat je dat uit moet zetten.

Ik gebruik altijd de TAB-toets met aangepaste verspringing, kwestie van één keer aantikken in de bovenste liniaal (afhankelijk van je weergave opties) dus na een witregel heb je dat probleem niet.

Ik heb niet gestemd/deelgenomen, maar gefeliciteerd Issun ;) (y)