Fysiek geweld in een relatie
 

Ik had laatst een gesprek met twee vrienden van me die zich stelselmatig lieten slaan/schoppen in een relatie. Omdat de vrouw degene was die ze sloeg ondergingen ze het maar gewoon. Ze zeiden dat de vrouwen moeite hadden om zich anders te uiten maar wel van hun hielden. Ik vind dat zo raar. Als mijn vriend mij 1 keer slaat vliegt hij eruit. Als ik hem sla en hij ondergaat het gewoon vliegt hij er ook uit omdat ik wel iemand wil met een ruggegraat die weet wat het beste voor hem is.

Hoe zit dat bij jullie? Heb je je wel eens laten slaan in een relatie of was je degene die sloeg? Vind je het kunnen dat er af en toe klappen vallen in een relatie? En maakt het ook uit of het de man is die slaat of dat het de vrouw is?

Ben benieuwd.

Mensen die het nodig vinden om te slaan zijn voornamelijk machtsgeil en hebben het idee dat ze de controle verliezen over iets of iemand. Als er geen andere manier is om die controle te behouden, gaan ze over op fysiek geweld.
Ik ben sowieso iemand die geen vrouwen slaat. Het is 1 keer voorgekomen bij m'n ex, maar dat was nadat ze er een sport van maakte om mij te slaan. Ik heb 1 keer terug geslagen en daarna is het nooit meer voorgekomen. Fysiek geweld is imo onnodig en ik vind het dan ook niet kunnen dat er af en toe klappen vallen in een relatie. Je hebt op die manier met je poten van iemand anders af te blijven, simpel zat.

Dus als jij hem mept, moet hij terugmeppen? :?

Beter dan braaf afwachten tot het een keer stopt en jezelf wijsmaken dat de persoon in kwestie toch wel van je houdt..

Er zit een verschil tussen je niet laten slaan en terugslaan, hè.

Maar geweld in een relatie is voor mij echt iets compleet verbijsterends. Ik kan me niet voorstellen dat mijn vriendje me óóit zou slaan, noch zouden mijn exen dat ooit hebben gedaan. Ik ken überhaupt geen mensen die iemand zouden slaan in een ruzie en ik kan me de laatste keer dat ik fysiek gevochten heb echt niet herinneren. Ik weet ook niet hoe je überhaupt die stap zet van verbaal ruziemaken naar vechten, gewoon omdat een ruzie altijd ergens over gáát en je nauwelijks gelijk kunt krijgen door iemand te slaan :confused:

Nee, dan moet hij het uitmaken en mij het huis uit zetten. Of zelf weggaan.

Voor vrouwen ligt dat misschien anders, maar wat ik merkte is dat op de middelbare school jongens vaak groot en stoer willen doen tov hun vriendjes en als je ze dan er vriendelijk doch dwingend op attendeert dat hun gedrag niet op prijs wordt gesteld je slechts een grote waffel terug krijgt. En als je iemand dan met 1 dreun vloert is hun plek in de pikorde meteen weer duidelijk.

ik heb wel genoeg vechtpartijtjes meegemaakt maar vrouwen sla ik niet uit principe. Überhaupt is dat nooit voorgekomen in een relatie, en de laatste keer dat een vrouw mij sloeg was ik dusdanig niet onder de indruk dat ik het er maar bij heb gelaten.

Het is geheel ter preventie. Als je het allemaal over je heen laat gaan vermoord je nog 's iemand. Dus als iemand te raar doet, gewoon een corrigerende tik en het is weer duidelijk.

OT: fysiek geweld in een relatie is gewoon niet goed, tenzij je bezig bent met een SM spelletje.

Ik persoonlijk zou het niet pikken.
Ik mep mijn vriend ook wel eens, maar dat is dan als hij bijvoorbeeld een flauwe opmerking maakt en ik een tikje tegen zijn buik doe zo van nou.
Het ligt er natuurlijk aan of dat onder slaan valt, maar zelf vind ik van niet.
Onder slaan versta ik echt een klap geven of krijgen, niet over plagerig een tikje geven.

Mijn ex heb ik wel eens geslagen, en dara heb ik nog steeds spijt van.
We waren al langer uit elkaar en hij had zo'n gigantische leugen verteld die uitkwam, en hij bleef maar ontkennen terwijl ik wist hoe het zat, toen heb ik hem 1 harde klap verkocht.
Dat had ik niet moeten doen.,
Hoe dan ook, niemand zou mij moeten slaan, en in principe ben ik tegen slaan..

Wij geven elkaar wel eens een tik op het achterhoofd als we de ander irritant vinden en het helpt niet om dat te zeggen :bloos: maar dat doen we allebei en het doet niet echt pijn, dus ik vind het niet echt geweld.

Ik geloof niet in geweld in relaties. ik geef hem af en toe een speels klapje. Maar we weten allebei dat het niets serieus is :p

Puur voor mezelf ben ik te lui om te meppen. Bovendien is het natuurlijk ook een zwaktebod.

Maar ik kan me wel voorstellen dat het eens gebeurd, uit razernij. Of wanhopige onmacht. Dat wil niet zeggen dat ik het goed wil praten, zeer zeker niet.
Als je op dat punt aankomt, had de relatie al lang verbroken moeten zijn.

Was wel onderzoek geweest; publieke omgeving -> man slaat vrouw. Omstanders bellen politie. Vrouw ramt man in elkaar, mensen lopen door. 'zal ie wel verdient hebben' 'ze kan toch niks ernstigs doen'.

Leuk feitje over ruzies ^^. Ik ben niet zo van het fysiek geweld. Pas als iemand het tegen me gaat gebruiken en naar waarschuwing er niet mee ophoud zie ik me op een gegeven moment wel genoodzaakt om vuur met vuur te gaan bestrijden, ook als het gaat om een vrouw. Vrouw kan me best keer slaan, maar als ze het blijft doen terwijl ik d'r toch probeer van me af te houden kan ze toch een ram terug verwachten.

Ik ken ook wel dames die het leuk vinden me zo vaak mogelijk met iets lastig te vallen op plekken waar er niks van gezegt kan worden, biblioteken, lessen, kerk ect. Verdediging is vaak 'mag geen meisjes slaan, nanananaah!'. Deze ondervinden toch van tijd tot tijd wel een kleine weakness in hun verdediging.

In 'n gezonde relatie hoort er sprake te zijn van wederzijds respect, daarom vind ik dat je elkaar even min mag slaan. 't Feit dat vrouwen fysiek zwakker (kunnen) zijn dan mannen staat hier los van, dus ik zie verder ook niet in waarom vrouwen hun man wel zouden mogen slaan :confused:.

Dat klinkt meer als stoeien, als je niet echt de intentie hebt elkaar pijn te doen. Dat gebeurt bij ons ook regelmatig. En stoeien kan soms ook net iets te ruw gaan, als geen van beiden op wil geven. Maar zodra daar melding van gemaakt wordt is het over en weer knuffelen, dus pijn geldt dan ook niet echt als argument.
Ik heb slechts één keer een flinke mep uitgedeeld, en dat was bij mijn eerste vriendje uit reflex. Hij gooide mij bijna van mijn fiets en puur van schrik haalde ik uit. Eigen schuld, dikke butl. En hij was er nog een jankerd om ook, alsof ik dat al uren in de planning had staan. (Ik heb ondertussen niet veel respect meer voor mijn eerste vriendje. :p)

Slaan in een relatie met de intentie elkaar pijn te doen vind ik not done. Alsof er geen betere manieren zijn om meningsverschillen op te lossen. Natuurlijk hoef je daarbij niet altijd lief en aardig te zijn, en schreeuwende ruzies kunnen soms wel opluchten. Maar dat hoeft zeker niet op fysieke manier.

Die beide gevoelens ken ik eigenlijk niet, als ik er zo over nadenk. Niet in mijn persoonlijke relaties in ieder geval. Ja vroeger met mijn broertje wel :o maar tegenwoordig toch echt niet meer :P

Zoals ik in een vorig topic over fysiek geweld in relaties zei: het lijkt me vrij onmogelijk dat je fysiek geweld accepteert op het moment dat je een gezond zelfbeeld hebt. Ik kan me werkelijk niet voorstellen dat iemand een flinke mep uitdeelt, en dat is iets anders dan een tikje, en dat ik dat zou pikken of goed zou praten.

Misschien zou ik het wel kunnen 'plaatsen', maar daarna zou ik me denk ik niet meer veilig voelen bij die ander, of me normaal kunnen gedragen.

Ik denk dat er wel een groot verschil zit in vrouw/man. Zowel qua uitwerking als qua acceptatie. In de samenleving die wij nu kennen is fysiek geweld gericht op mannen door de vrouw, niet echt bekend, minder bespreekbaar. Ik denk dat het heel beschamend is voor een man om dat toe te moeten geven. Ik denk dat daarom een man het dus ook eerder zal goed praten. Tenzij hij een terugmepper is. Dan is het snel einde verhaal.

Omgekeerd zal een flinke klap van een man veel sneller als shockerend worden ervaren. En sneller als 'fout'. Ik kan me ook wel voorstellen dat als ik echt heel boos ben (heeeel boos) en die persoon wil niet luisteren dat ik om me heen kan gaan meppen. Om mijn woede te uitten. Maar waarschijnlijk zijn dat zulke flauwe klapjes, dat je me zo kunt sussen.
Dit soort geweld zou ik dus ook niet als geweld zien.

Nu heb ik het eigenlijk alleen over slaan gehad. Als er attributen bij komen kijken dan is het echt ziek.

attributen? Zoals zweepjes enzo?

Mijn vriendin is nog veel erger wanneer ik in een flauwe bui ben. In plaats van slaan kietelt ze me waar ik veel slechter tegen kan, vervolgens gaat ze op zo'n manier op me zitten dat ik geen kant meer op kan.

Maargoed, even zonder gekheid, pijn zal ze me nooit doen. Snap ook niet dat mensen het accepteren geslagen te worden of nog erger, dat mensen zelf slaan.

Messen, riemen, hulpmiddelen om mee te slaan?

Als je mij echt treitert krijg ik wel echt de neiging om te slaan. Maar ik vind dat echt niet normaal en probeer mij meestal op een andere manier af te reageren. Ik vind persoonlijk wel raar dat die mannen dat pikken. Mijn man zegt dat hij echt weggaat als ik hem sla

Dit is precies wat iedereen zegt. "Als mijn man mij slaat dan ga ik bij hem weg". Ik denk dat er een grote groep vrouwen is die dit zegt en het niet naleeft. En ik denk ook niet dat diegene dat in openheid zal zeggen, want het is toch een taboe onderwerp. De vrouwen die geslagen worden gaan dat hier heus niet neerzetten. Ze weten dat het niet goed is, maar praten het zelf goed. Maar om dat uit te spreken zodat iedereen over je heen kan vallen, dat doe je ook niet. Ik ben dus wel nieuwsgierig of er hier vrouwen zijn die in een relatie hebben gezeten waarbij fysiek geweld van toepassing was en hoe ze daar mee om zijn gegaan.

als ik iemand zou slaan, zou ik me machteloos voelen. Als ik me machteloos voel in een relatie is de relatie niet goed en is het beter die te verbreken.

Ik ken wel een stelletje dat allebei aan Thai boksen doet. Die vechten elkaar soms ook de tent uit. maargoed, dat is ook een knipperlichtrelatie van heb ik jou daar.

En natuurlijk vraag ik me dat ook af van de mannen die zoiets mee hebben gemaakt;)

een vriendin heeft ooit haar toenmalige vriendje geslagen, omdat ze beide in dezelfde kroeg waren en hem daar op een gegeven moment met een ander meisje zag zoenen. dat lijkt me toch wel een toegestane tik..

mag een jongen zijn vriendin dan ook hengsten als zij staat te zoenen met een andere vent?

Of is dat recht alleen voorbehouden aan meisjes?

Ik vrees van wel.

hallo hypocrisie

Naja, rationeel gezien is het natuurlijk hypocriet. Maar als je kijkt naar de kracht van de tik van een vrouw, dan is het waarschijnlijk puur 'vernederend' voor de man, niets meer. Als een man een hengst geeft, zoals jij zelf zegt, dan slaat hij wellicht gerust zijn vrouw tegen de grond. Het is niet zo heel vreemd dat daar een verschil qua opvatting in ligt.

Hmm... wat is dan het verschil met in een relatie je emoties niet onder controle kunnen houden en dan gaan slaan. Ik vind ook dat een niet toegestane tik. En voor die jongen een bevestiging dat zij toch de moeite niet waard was.

Ik heb mn vriend laatst heel hard op zn wang geslagen. Hij was helemaal in coma na n avondje doorzakken en op de bank van mn broer in slaap gevallen. Iedereen was overigens teut, dus ik moest maar zien hoe ik m naar huis kreeg (leuk, hij weegt zowat 2x zoveel als ik). En koud water, zacht op zn wang klappen, hielpen allemaal niet. Harde klap ook niet overigens. Meer dan een 'muuh?' kwam er niet uit :D(n)
Slecht he:evil:

ontopic; slaan in n relatie om woede te uiten is niet goed. Hoewel ik het me anderzijds helemaal kan indenken als 1 vd 2 of beiden soms woede niet onder controle hebben en er toch eens een ongecontroleerde tik valt. Dat hoeft niet in elke relatie einde verhaal te betekenen, ik denk dat je dat alleen kan beoordelen op de context en de normale wisselwerking tussen die twee personen. Als je bijvoorbeeld allebei heel erg temperamentvol bent en passioneel, zal je een tik van woede (niet structureel natuurlijk..) sneller accepteren dan wanneer je beiden normaal erg ingetogen of introvert bent. En natuurlijk speelt het ook heel erg mee waarom iemand zo kwaad wordt dat hij/zij het niet meer onder controle heeft; is het enigzins gegrond of in te denken dat je zo in paniek raakt van woede? Als je je vriend in bed vind met een ander, kan ik me goed voorstellen dat het even zwart voor je ogen wordt.
Even voor de duidelijkheid; bij ons wordt niet geslagen. Maar ik garandeer niet dat ik mezelf zou kunnen beheersen in situaties zoals ____ schetste...

A big no no,, Ik heb het als klein kind van heel dichtbij mee gemaakt en dat wil ik gewoon niet in mijn relatie.

Helemaal mee eens.

Welke mongool slaat er nou met een mes? -.-; je steekt toch ook niet met een vaas.

Dat is zooooo achterhaald. Ik vind dat ik er terecht vanuit mag gaan, dat als een vrouw niet bang is om te slaan, dat ze daar blijkbaar de fysieke kracht voor heeft. Denk vind ik dat zo ook maar de fysieke kracht moet opbrengen om te incasseren.
Als een vrouw mij zou slaan buiten een relatie om, mep ik terug. Niet met als doel om haar K.O. te meppen, maar om haar van me af te houden.

In een relatie zou ik haar de deur uitgooien. (Al dan niet letterlijk).
Zelf meppen zou ik beneden mijn waardigheid vinden. Doe ik niet. Mocht het zo slecht gaan, dan maak ik het uit.

Geweld is sowieso een no-go. Buiten of binnen een relatie. (Niet in het minst omdat ik te lui ben om me fysiek moeier te maken dan strikt noodzakelijk is).

Fysiek geweld = einde relatie voor mij.

Nou ja, veel vrouwen zijn JUIST niet bang om te slaan, omdat ze denken, dat komt toch niet hard aan. Maar ik denk eerlijk gezegd dat als ik iemand een vuist in z'n gezicht ram, dat ik hem daar zeker ook wel een blauw oog mee zal slaan. Hij zal misschien niet met een slag gevloerd worden (hetgeen ik me nog wel kan voorstellen als een grote kerel MIJ een vuist in m'n gezicht ramt) maar het zal zeker wel echt pijn doen. En dat vind ik idd niet kunnen.

Maar als ik mijn vriendje op heterdaad betrap terwijl hij iemand anders staat te zoenen, kan hij misschien wel een vlakke hand in z'n gezicht verwachten hoor :o Of een mep tegen z'n schouder om z'n aandacht te trekken. Andersom zou ik het trouwens ook niet meer dan terecht vinden als hij dat bij mij zou doen, maar dat zou hij denk ik nog minder snel doen dan ik.

Ik denk dat vrouwen juist geneigd zijn om te slaan omdat ze verwachten dat een man geen meisjes slaat en niet omdat ze denkt dat het niet hard aankomt. En geloof mij, een vrouw kan hard slaan hoor. Ik weet niet met wat voor watjes jullie omgaan, maar als een vrouw slaat uit woede, en vooral als ze regelmatig slaat bouwt ze echt wel kracht op. En anders pakt ze wel een stoel of een fietsketting ofzo.

Als ik mijn vriend op heterdaad betrap zou ik niks doen. Ik zou doen alsof ik niks had gemerkt en kijken of hij het zelf zou opbiechten. Als hij dat niet snel genoeg doet naar mijn mening komt hij een keer thuis en merkt hij dat zijn sleutel niet meer op de deur past. Ik vind het anders heel hypocriet om altijd geroepen te hebben dat ik niet ga slaan en daarna wel te slaan. Want hoe genaaid je je ook voelt, je doet precies hetzelfde als hij als jou had geslagen omdat je iets zou doen dat hem niet zinde. Je praat het alleen goed voor jezelf.

Maar ik kan me wel heel goed voorstellen waarom je hem toch geslagen hebt!!

OT: Mijn ex heeft het 1 keer gedaan en daarom is hij nu mijn ex :) Ruim 7 jaar geleden gebeurd..

Mja ik kan wel zeggen dat ik het niet zou doen, maar dat weet ik niet voor ik ooit zo'n situatie meegemaakt heb. Ik vermoed dat ik niks zou doen hoor, maar ik weet het niet zeker (als iemand me fysiek pijn doet, zelfs al is het per ongeluk, dan schop ik namelijk uit reflex wel van me af - kan zijn dat ik emotioneel gezien dat reflex ook heb maar ik denk het niet). Maar ik durf wel met zekerheid te stellen dat mijn vriendje me nooit op zo'n manier pijn zou doen dus het gebeurt toch niet.

Een vrouw slaan (n) Als ze mij slaat, sla ik nooit terug, hoe dan ook. Ik denk dat ik dan een verbale boze reactie geef. Een vrouw slaan, kom op zeg (n)

Haha, man ik ben een scharminkel van 1,61 meter lang en verbaal doe ik mensen meer pijn dan met wat voor klap dan ook. Als het gelijke strijd is qua kracht is het zeker een ander verhaal.

Dan moet je ook geen geweld uitlokken, door zelf te beginnen met meppen :)

Slaan vind ik not done en als een vriendje dat bij mij deed schopte ik hem de deur uit.
Geslagen worden en niks doen vind ik stom, maar het hangt natuurlijk wel van de situatie af.
Achteraf hulp zoeken is wel een vorm van iets doen.

En stel dat ik een geliefde met een ander betrapte, dan bestrijd ik hem liever met woorden. Ik ben nogal tenger en 1,65 lang, woorden zijn meer mijn kracht.

Maar denk je niet dat de vernedering die een klap veroorzaakt minstens zo belangrijk is dan de pijn, misschien nog wel belangrijker, als het ten overstaan van andere mensen gebeurt?

Dit doe ik ook. Of een idd een tikje op z´n achterhoofd, maar dit is niet echt geweld. Net zo min dat het geweld is als hij mijn polsen vast houdt als ik hem in zijn zij loopt te prikken ofzo. En ik sla wel eens in zijn buik als hij loopt op te scheppen dat hij zo gespierd is. Valt toch meer onder stoeien. Ik vind het pas geweld als er woede bij komt kijken en dat zal hier denk ik niet zo snel gebeuren. Hij is uberhaupt niet boos te krijgen. Ik wel en ik word ook snel agressief:o, maar echt iemand pijn doen heb ik nog nooit gedaan. Als ik hem zou betrappen met een ander, ben ik denk ik wel in staat om echt een klap te geven. Lekker theatraal (y)

Je neemt zijn woorden iets te letterlijk. Toen hij dat zei bedoelde hij dat hij terug ging naar zijn eigen huis. Toen waren we nog niet getrouwd. Dat had hij ook zeker weten wel gedaan.

Ik noem mezelf heel geemancipeerd,
ALs iemand mij een stomp verkoopt moet ie niet vreemd opkijken als ie er een terug krijgt man of vrouw doet er niet toe,
moet je maar niet slaan.

En nee je moet niet zomaar meisjes slaan, maar ook niet jongens.
Ik sla niemand zomaar, dus als je er 1 krijgt heb je het verdient en is het (waarschijnlijk) je eigen schuld.

Ik ben altijd nogal mepperig (of zo wapperig met de handen, zo een beetje in de lucht slaan zonder iets te raken) geweest als ze me plagen, met vriendinnen en vriendjes. Maar een mep is voor mij met de toppen van mijn vingers een zachte pets geven. In het verleden heeft mijn ex een keer vrij hard teruggeslagen toen ik dat deed en daar ben ik woedend om geworden. Ten eerste kan ik niet tegen plagen en dat geef ik aan, als je doorgaat, weet je dat je me uitlokt, ten tweede sla ik niet door of om iemand pijn te doen, wat hij dus wel deed. Hij had kunnen aangeven dat hij dat niet tof vond of dat het werkelijk pijn deed (wat ik me eigenlijk niet kan voorstellen). Hij vond dat ik niet mocht slaan en als ik dat wel deed dat hij het recht had om terug te slaan, ik vond dat hij niet zo belachelijk moest doen en zeker niet op die manier mocht terugslaan terwijl iets overduidelijk in een plaagbui was ontstaan.
Daarna is het niet meer voorgekomen. Verder kan ik me niet herinneren dat ooit iemand een probleem heeft gemaakt van mijn 'gewapper' of gemep.

Mannen die vrouwen slaan, het klinkt raar, maar serieus, het komt vaker voor dan jullie denken. Ook bij mensen waarvan jullie het niet verwachten. Er wordt niet over gesproken en al helemaal niet door vrouwen die zich zelf als zelfstandig beschouwen. Vooral bij deze vrouwen is de schaamte en schande te groot om het met anderen te bespreken.