Ik heb het idee dat ik me teveel aan mensen vastklamp ..
 

Hoi allemaal,

Nou, zoals de topictitel al zegt: ik heb het idee dat ik me teveel aan mensen vastklamp. Zo is er bijvoorbeeld een fitness lerares, en ik volg al haar lessen. Ik kijk altijd erg naar de lessen uit en als ze er niet is vind ik dat verschrikkelijk. Ik ben van tevoren ook altijd zenuwachtig, ben bang dat ze er niet is. Ik doe er alles aan om haar te spreken om om haar langer te kunnen zien, en ben heel erg bang dat ze stopt met lesgeven.
Ook heb ik dit met leraren van school. Een leraar is vorig jaar weggegaan, en daar ben ik ontzettend verdrietig over geweest. Ik mail nu nog steeds met hem, en ben ook een keer bij hem thuis geweest. Nu gaat er dit jaar weer een leraar weg, en daar was ik weer verdrietig om en ik heb er om moeten huilen. Op school wil ik graag aandacht van (bepaalde) leraren krijgen, ik treuzel bij het weggaan van een les en ook bij het weggaan van school.
Heeft iemand hier ervaring mee, en is het echt erg als je zoiets doet? Mijn vriendinnen maken er steeds grapjes over maar ik vind het eigenlijk niet zo grappig meer ..

Ik haat leraren, das punt één
Maar ik heb dit dus met verpleegkundigen op mijn afdeling :(

(zelfde post)

Ik vind het dit jaar wel erg kut dat een wiskundeleraar weggaat. Daar moest ik heel stiekem ook 'n beetje om huilen. Héél stiekem. En ik hecht me eigenlijk makkelijker aan leraren dan aan leerlingen. Of het is toeval.

Maar behalve met deze leraar heb/had ik niet echt speciaal iets met leraren. Ik denk dat jij wel een beetje veel aan mensen hecht, maar dat hoeft niet per se slecht te zijn. Zelfs ík herken je situatie nog voor tenminste één leraar en ik ben van nature juist erg op mezelf, dus ik neem aan dat het bij iedereen voor kan komen. :P

(Alleen bij jou dus iets meer? ;) Maar misschien mag je wel blij zijn dat je zo goed met je leraren enzo op kunt schieten.)

Nou nee

ik zal mijn leraren niet gaan missen

Ik snap het wel als je veel hebt met een bepaalde leraar. Ik ga nu van school en er zijn toch leraren die ik stiekem zal missen, gewoon omdat je leuk met ze kunt praten (en roddelen). Maar er komen altijd nieuwe mensen voor in de plaats. Ik denk dat je die leraar snel vergeten bent. En al blijf je het jammer vinden, je hebt in elk geval een leuke schooltijd gehad.

Leeraren zijn daar niet voor jouw maar voor de €.€ dus hecht je er niet aan want dat is grote onzin.

Als je er voor het geld was, werd je geen leraar maar drugsdealer of autoverkoper. Of verdienen die laatsten niet zoveel?

Ik ken een aantal leraren die zich dramatisch hebben vergist in hun beroepskeuze, maar ook leraren die er écht willen zijn voor leerlingen en dat ook kunnen en doen.

Dit slaat echt werkelijk nergens op. Mijn vader is leraar en die moet de helft van zijn werk thuis doen en dat is onbetaald! En ja, als ie het voor het geld deed, dan had ie wel op een universiteit gaan werken!

Ja, natuurlijk doet een leraar het ook voor z'n geld. Het is wel prettig als ie brood op de plank heeft. Maar niet alléén voor het geld, dat is iets heel anders.

De wereld bestaat niet alleen uit zakken die alleen maar aan geld, geld en nog eens geld kunnen denken! Af en toe zit er bést een lief persoon tussen. Soms zelfs zó lief dat diegene voor z'n kinderen zorgt, of een nier afstaat voor een anoniem iemand, of geld doneert aan het rode kruis. Wat maakt jou zo verzuurt?

en wat maakt dat zoveel van mijn offtopicheid door jou komt? (;

jongens hier ook ontopic blijven graag:)

Het is normaal om je wel aan leraren te hechten, maar zoals jij het beschrijft vind ik het ook te ver gaan (dat je nog steeds mailt met een leraar van een jaar geleden, bv; en dat je je van te voren al zorgen maakt of de fitnesslerares er wel is).
Of dat dan 'erg' is, tja, je opent er zelf een topic over, dus ik denk dat je het zélf erg vindt. En daar gaat het om (en ook dat die leraren het niet als stalken ervaren natuurlijk, maar dat zal wel meevallen).

Misschien moet je eens bij jezelf nagaan waarom je het zo erg vindt als die mensen er even niet zijn. Ben je bang dat je het in je eentje niet redt? Dat de vervanger jou gaat buitensluiten of afkraken?

Ik denk dat je je eerder aan autoriteitsfiguren hecht dan aan mensen in 't algemeen. Of heb je dezelfde gevoelens tegenover je vriendinnen?

Ikd denk dat 80% van mijn posts gedelete wordt omdat het offtopic is! Heeft de TS geklaagd of is het jullie eigen initiatief?!
Luister, pas de regels aan: Delete posts wanneer de topic starter hier nadrukkelijk om vraagt. Zo hou je het gezellig voor iedereen.

Bedankt voor alle reacties!
@ Sarah: Aan jouw reactie heb ik heel veel gehad, thanks!
@ Paranoide: Ja, ik denk dat je gelijk hebt. Deze gevoelens heb ik namelijk niet tegenover mijn vriendinnen.

Deze heb ik verwijderd. Het is niet de bedoeling offtopic gedaan, en naar mijn idee gebeurde dit te veel. Nu weer ontopic:)

is best normaal hoor, heb ik ook wel met bepaalde mensen,niet alleen leraren
ik ga volgend jaar naar de bovenbouw en bij ons op school is het zo dat je dan ook totaal andere leraren krijgt, ik weet wel dat ik de rest dan nog gewoon zie enzo maar toch voel ik me er niet lekker bij.
vooral omdat ik nu al vaak ruzie heb met de bovenbouw 65+ leraren.
ik zou zo gauw ook ff niet weten wat ik hiermee aan moet?
maareeh als je een keer een oplossing vind kun je die dan ook ff naar mij mailen??

en mss is dit ook niet echt een onderwerp waar je het met vriendinnen over moet hebben,
ik ben zelf ook een meisje van 13, en sommige onderwerpen vermijd ik ookmet vriendinnen erbij,
gewoon omdat ik weet dat ze alles grappig vinden, terwijl ik om een oplossing vraag,
ik heb het er dan altijd over met jongens(die roddelen niet zo), of via msn met mensen die ik vertrouw maar die ik echt al mega lang niet meer heb gezien enzo en waarvan ik weet dat ze niemand van mijn familie,vrienden,klasgenoten kennen dan voorkom je roddels