mijn vrindin heeft trouwma's en ik moet helpen.
 

hallo,

ik heb sinds een paar weken een vriendin..
en er zijn een aantal momenten geweest waarom ze helemaal is ingestort.
ze heeft veel dingen meegemaakt, maar ik moest er zelf achter komen.
ze kan niet praten en moet dus alles proberen uit haar te krijgen, want zelf zegt ze niks.
ze heeft me verteld dat ze alleen mij vertrouwd en veder iedereen alles doorlult. ze spreekt uit ervaring.
alles wat mijn vriendin heeft meegemaakt zit dus vast. haar ouders kan ze niet vertrouwen en ik sta er dus helemaal alleen voor om haar te helpen. en ik wil het ook!
ik weet nu bijna alles wat ze heeft meegemaakt, maar ik weet niet zo goed wat ik er mee moet..

we hebben ik korte tijd zon goeie band opgebouwd dat ik het nu niet meer wil verpesten, door haar op de verkeerde manier te helpen...

kan iemand tips geven? of herkent iemand dit en wat heb je gedaan?

groetjes mij.

Als je haar steunt en gewoon naar haar luistert is dat al een fantastische basis. Vrijwel niemand is een geboren psycholoog, maar aandacht vind iedereen wel prettig. Gewoon luisteren.

"ze kan niet praten en moet dus alles proberen uit haar te krijgen, want zelf zegt ze niks."

Ik ben een beetje tegen het idee dat het voor íedereen goed is om alsmaar te praten. Ik denk dat als mensen niets uit zichzelf zeggen, dus als er wel mensen zijn die luisteren, dat de tijd dan misschien nog niet rijp is om het erover te hebben. Dat het soms beter is om te zwijgen dan om steeds opnieuw een verhaal op te ratelen, voor sommige mensen tenminste. Dus die 'moet' in die zin staat me een beetje tegen.

hmm jah dat heb je wel een beetje gelijk in, maar ze vind het wel fijn dat ik er over praat met haar. dus in dit geval is het niet erg.
maar ik ga ook niet te snel met vragen. het is alleen het probleem hoe ik haar nu verder moet helpen.
aangezien ze vaak pogingen heeft om zich te gaan snijden of haar iets aan te doen.
want ze heeft dat al eens gedaan, maar is er gelukkig goed vanaf gekomen.

Stuur haar naar een hulpverlener,
Hoe goed jij het ook bedoeld je hebt geen hulpverleners-diploma,noch ben je psycholoog.

Daarnaast betwijfel ik het of een relatie waarbij de een helemaal niet goed in zn vel zit en de ander wel, een goeie relatie is. Het is absoluut heel goed goed om elkaar te ondersteunen in dingen maar niet alles moet op jou schouders terecht komen. het is haar probleem en dat zijn niet aan jou om op te lossen.

Ten eerste KAN jij haar niet helpen. Je kunt in ieder geval niet haar problemen oplossen. Je kunt een luisterend oor zijn, en met haar over dingen praten. Maar verwacht niet dat je de trauma's weg kunt nemen of haar problemen kunt laten verdwijnen. Ik denk dat ze daarvoor professionele hulp nodig heeft. Dus behalve een luisterend oor bieden kun je eigenlijk niks doen. Als ze echt geholpen wil worden moet ze professionele hulp zoeken. Het is ook de bedoeling dat jij haar vriend bent en niet haar psycholoog. Als jij haar psych gaat uithangen is de kans heel groot de de verhoudingen in jullie relatie scheef gaan lopen en dat ze (emotioneel) helemaal afhankelijk wordt van jou, wat dan weer een ontzettende last wordt voor jou. En dan zijn er 2 ongelukkig. Wees er voor haar, meer kun je niet doen.

dankjewel allemaal.
ik ga wat doen met wat jullie zeggen.
ik moet idd haar vriendje blijven en niet de psycholoog.

ik blijf haar steunen, en de rest moet ze zelf doen.
hulp wil ze niet, maar we gaan eruit komen...

nogmaals bedankt!

Je moet niet haar psycholoog zijn, nee. Maar ik denk ook niet dat ze meteen naar een hulpverlener moet, denk ook niet dat ze dat wilt, aangezien ze haar ouders niet kan vertrouwen heeft ze denk weinig zin dat zij er wat van weten.
Alles waar je niet dood van gaat, maakt je sterker. Ze is niet dood, nu mss verwerken en dan sterker?
Wat als je nou alleen maar positieve dingen met haar doet? Afleiding voor haar, zo blijf jij blij en het zal niet slecht voor jullie relatie zijn.
Ook ik vind het niet goed om iedereen meteen alles te laten zeggen, je bent immers tegen jezelf het eerlijkst en je snapt jezelf het meest.

ik zou gewoon eens aan haar vragen wat ze wil,
wil ze erover praten en een oplossing zoeken?
of heeft ze gewoon liever wat afleiding??
als ik problemen heb praat ik er liever ff met iemand maar daarna ga ik het liefst leuke dingen doen ofzo om afleiding te zoeken en problemen te vergeten,
het is hard gezegd maar ik heb bij mezelf altijd zoiets van gebeurd=gebeurd en als je er steeds op terugkeert dan word ik er ook niet beter van
maar ik kan me voorstellen dat dit bij jou vriendin anders ligt