Medische informatie
 

Ik ben benieuwd naar welke regels er eigenlijk bestaan omtrent het bewaren van medische gegevens. Onlangs ging ik namelijk naar mijn nieuwe huisarts en in mijn medisch dossier ontbraken er meerdere gegevens, terwijl de informatie van mijn oude huisarts al binnen was.

Een van dingen die ontbrak was een allergietest. Nu moest ik haar dus gaan vertellen waar ik allergisch voor ben. Met het bestellen van medicijen betekent het dus ook dat ze in haar systeem geen grond zal zien om mij die medicijnen mee te geven. Wellicht zal ze niet moeilijk doen i.v.m. medicatie-verleden, daar kan ze uit afleiden dat ik ze al langer kreeg, maar toch ben ik behoorlijk verbaasd. Het komt me bovendien ook slecht uit, want ik zou eigenlijk de uitslag juist op willen vragen, maar vind mijn reden (kijken of er een mogelijkheid is voor een huisdier) een beetje raar om een test te laten uitvoeren die medisch gezien geen nieuwe informatie gaat opleveren.

Hoe lang wordt alles eigenlijk bewaard?

Ik weet niet hoe lang alles wordt bewaard, maar wat in dit geval kan meespelen is dat de meeste huisartsen tien à vijf jaar geleden zijn overgeschakeld van kaartenbakken op computersystemen (sommigen zijn er nu nog mee bezig). Misschien heeft je oude huisarts alleen de digitaal bewaarde informatie doorgestuurd.

Dat zou kunnen, de allergietest is van ongeveer 9 jaar terug denk ik.

Lijkt me toch een best relevante reden om een test te doen? Helemaal omdat je ook allergieen op latere leeftijd kan ontwikkelen?

(Ik heb laatst bij een bloedonderzoek meteen maar gevraagd of ze ook een allergietest konden doen; wist ik dat ook weer. Puur uit nieuwsgierigheid, had het vermoeden dat ik licht allergisch was maar was nooit aangetoond ofzo..)

Medische gegevens moeten 10jaar bewaard worden... (en echt relevante dingen zoals DNA onderzoek enzo wordt nog veel langer bewaard) als je nieuwe huisarts ze niet heeft moet de oude huisarts ze zeker nog hebben.

je kan ook je eigen gegevens opvragen. de huisarts moet daar aan meewerken. dan kan je precies zien wat er wel en niet in staat.

Inderdaad, de patiënt mag alle gegevens opvragen (of op zijn minst inzien), een zorgverlener mag in de regel niet weigeren om die gegevens te tonen, hoewel het natuurlijk twijfelachtig is of dat altijd een verstandige keuze is, want een patiënt kan een brief van een specialist, of uitslag van scan of bloedonderzoek niet of verkeerd interpreteren, dus het is wel belangrijk dat als er gegevens worden opgevraagd deze samen met een arts worden besproken zodat deze toelichting kan geven.

Ik had niet het idee dat mijn huisarts loog over de dingen die er niet in stonden, dus dan heeft opvragen ook weinig zin ;)

@Freyja: vind je? Ik vind het zo lullig klinken: ik wil een huisdier dus moet er maar een dure test tegenaan gegooid worden. Ik ben nogal tegenstander van het bezoeken van een dokter voor knullige redenen, dus in dit geval voelt het ook wat vreemd. Aan de andere kant kan ik beter zo'n test laten doen dan dat ik een huisdier neem en hem na een week al weer weg moet doen natuurlijk.

Daarbij zegt een negatieve allergietest ook niet alles. De combinatie huidtest+bloedtest is het meest betrouwbaar maar vals negatief komt nog altijd redelijk veel voor. Ik zou in elk geval niet vertrouwen op de resultaten van een allergietest van negen jaar geleden want zeker tot je 25e kun je allergieen opbouwen.

Oh dat wist ik niet. Maar met zo'n oude bloedtest kan ik misschen wel sommige dieren alvast uitsluiten. Hoewel ik vast ook over een allergie heen kan groeien..

Hoe zit het eigenlijk met medische gegevens van een specialist? Is dat ook 10 jaar? Ik ben als kind en als tiener namelijk verschillende keren in het ziekenhuis geweest bij specialisten. Ook dat wist de huisarts niet. Lijkt me toch essentieel als ik in de toekomst ooit nog een verwijzing zou willen. Met mijn medisch verleden zou ik die vrij makkelijk moeten krijgen, maar als mijn medisch verleden niet in haar bestand staat, kan het zijn dat ze wat moeilijker gaat doen. Is er dan nog ergens in het ziekenhuis een bestand wat ik op kan vragen of is de kans groot dat er daar geen informatie over mij is?

Helaas krijgen huisartsen niet altijd specialistenbrieven. Het is wel de bedoeling. Ook kan er met automatiseren wat kwijt raken, of gewoon onduidelijk zijn. Verder gaan huisartsen vaak ook schiften, wat is belangrijk, wat niet. (meestal doen de assistenten het eerste werk overgens)
Je kan overgens ook gewoon in het ziekenhuis je gegevens opvragen. Overgens kan je ook altijd nog je voorgeschiedenis vertellen als dat nodig is. Zo lang je het zelf maar weet. Het is heus niet alsof ze dat niet zullen geloven. (Maar voordeel van medische bestanden is dat dat soms duidelijker is dan de patient kan vertellen)

Het ziekenhuis moet alle gegevens ook 10 jaar bewaren ja. Dat is soms nog best wel een uitdaging, want ziekenhuizen moeten nu vaak enorme hoeveelheiden data opslaan.

Mja ik vind wel of geen huisdier best een belangrijk iets in je leven, tenminste, in het mijne. Je doet het niet gewoon omdat je nieuwsgierig bent, maar omdat je er een beslissing in je levensomstandigheden van af laat hangen.. Daarbij valt het binnen je eigen risico dus betaal je het nog zelf (tenminste, er vanuit gaand dat je eigen risico nog niet op is).

@ Balance, je hoeft niet een week lang tussen de beesten te zitten om erachter te komen of je er allergisch voor bent. 1 middag op bezoek bij mensen met een hond/kat/konijn/whatever is meer dan genoeg om te weten of je (nog steeds) allergisch bent.

Vind ik niet echt werken. Er zit wel een groot verschil tussen een paar uurtjes in een ruimte met een dier zitten en tussen dag-en-nacht vertoeven in een ruimte waar een dier + diens haren aanwezig is. Zo kan ik prima op bezoek bij iemand met een hond, maar als ik blijf slapen bij iemand met een hond kan ik het schudden.
En ik ken gewoon niet genoeg mensen met huisdieren :p

Nou dan weet je iig al zeker dat een hond niet kan ;)

Gewoon het huisdier van je keuze een weekje te logeren vragen van een vriend/vriendin/familielid oid of andersom!

Als je echt zeker wil weten of je allergisch bent is het toch gewoon het meest betrouwbaar om het uit te proberen :)

Ik ken eigenlijk bijzonder weinig mensen met een huisdier gek genoeg :D
Is een test niet betrouwbaarder dan?

Volgens mij niet helemaal, nee. Mijn man zou bijvoorbeeld ongelooflijk allergisch zijn voor peulvruchten (en ook voor sperziebonen bv.), maar daar reageert hij dus helemaal niet op (terwijl dat uit twee testen de grootste reactie opriep). Voor pinda's (ook een peulvrucht) is hij wel zeer allergisch. Daarbij werd 'm ook gezegd dat je soms op zo'n test een enorme piek ziet, terwijl mensen in het dagelijks leven daar nog nooit iets van gemerkt hebben.

Je bent zelf de betrouwbaarste test van hoe jouw lichaam ergens op reageert :)

Over een allergie kan je in principe niet heen groeien. Je klachten kunnen wel verminderen maar dat kan ook komen door verminderde blootstelling aan het allergeen.

En een test is zeker niet honderd procent betrouwbaar. Ik ben volgens de test heel erg allergisch voor huisstofmijt terwijl dat best meevalt en m'n graspollenallergie erger is waar ik minder op scoor. Ook kan ik absoluut niet tegen sinaasappels (krijg buikpijn en diarree als ik maar een hap eet en hooikoortsachtige klachten als iemand bij me in de buurt een sinaasappel eet) maar toch ben ik daar niet allergisch voor volgens een bloedtest. Ook reageer ik op katten terwijl dat in de bloed en huidtest niet aantoonbaar is.

Vergeet ook niet dat een test niet alles zegt. Zo ben ik niet allergisch voor konijnen, muizen, ratten, cavia's, etc (niet aangetoond maar ook niet proefondervindelijk) maar reageer ik wél op het zaagsel/hooi/stro). Ook iets om rekening mee te houden.