[geen titel]
 

...

Ik ben door dit gedicht echt heel erg geroerd en ik herken er veel in. Ik ben blij dat ik hem heb kunnen lezen :)

Dat vind ik fijn om te horen. :)

Ik vond het begin echt nogal moeilijk om door te komen, hoewel de eerste zin mooi is, maar sowieso, moet het niet 'de wereld zo beleefd' en 'een of ander huis', of lees ik het verkeerd? Maar ik ben wel blij dat ik heb doorgelezen, want daarna wordt het toch ineens wel een mooi gedicht. Persoonlijk, ja, maar een bakermat die haar biezen pakt en gordijnen zonder geur, dat vind ik wel goede beelden, duidelijke beelden ook. Daarna vind ik het ietwat dramatisch worden, door dat 'Nee', denk ik, misschien ook door die retorische vraag. En het is niet erg om inspiratie uit je eigen leven te halen, een mens moet ergens inspiratie vandaan halen, als je het dan ook nog een beetje veralgemeniseert zodat het interessant blijft voor andere mensen, is het helemaal prima, en dat is je zeker gelukt.

Bedankt voor je commentaar! :)

''Ze beleeft'' is toch gewoon volgens de stam+t regel of zit ik er nou helemaal naast? :confused:
"als was iedere stap er een naar of van een ander huis.'' moet echt zo als het er staat. De klemtonen liggen op ''naar'' en ''van''. ''Als was iedere stap er een náár, of ván een ander huis (vandaan),'' zegmaar.
Die ''Nee'' vind ik zelf ook geen schoonheidsprijs verdienen, het staat er meer voor het ritme dan omdat ik het woord zelf er in wil. Heb je een suggestie om het te veranderen misschien?
Wat je daarna zegt volg ik niet helemaal, vind je het nou wel of niet té persoonlijk/niet algemeen genoeg? Ik bedoelde er zelf eigenlijk alleen maar mee dat ik normaal zelden vanuit mezelf schrijf, en dit keer wel. :)

Ik zei al dat ik het wellicht verkeerd las, maar dan blijf ik toch wel bij mijn mening dat het begin onduidelijk is, het kan lezers nogal op het verkeerde been zetten ;) Want natuurlijk, als het 'ze beleeft' is, dan is het met een -t, maar waar komt die 'ze' vandaan dan? :confused: Ik snap de constructie van die zin gewoon niet, ik las het als: "de wereld [wordt] zo beleefd", maar jij bedoelt dan misschien: "de wereld zo[als zij die] beleeft"? Maar dan klopt het vervolg van de zin niet, dus nee, je zal nog iets anders bedoelen, ik hoor graag wat ;) Ik snap wel hoe je het vervolg van de zin bedoelt, met die voorzetsels, maar voorzetsels krijgen gewoonlijk niet de klemtoon, vandaar dat ik het eerst verkeerd las. Dat zou je dan kunnen oplossen met klemtoontekens, maar daar ben ik zelf niet zo fan van (jij waarschijnlijk ook niet), misschien valt het ook op te lossen door de afbrekingen anders te doen? Als je die "van" op de regel ervoor plaatst, is het misschien duidelijker, omdat je dan die twee opties naast elkaar hebt staan.

Dat laatste was een compliment, ik vond dat je iets persoonlijks juist zo hebt beschreven dat het interessant blijft voor andere lezers, dat ze het alsnog kunnen herkennen :)

Ah, I see. En dan als nog bedankt voor het compliment!

Ik ga even kijken wat ik mooier vind, ''van'' op de vorige regel of ''of'' op de volgende, het zal hoe dan ook helpen.

Ik bedoel juist wel "de wereld zo[als zij die] beleeft" en volgens mij klopt de rest van de zin juist wel met deze constructie, of ben ik zo blindgestaard dat ik het niet meer zie? Als je de zin zó leest, volg je het dan wel?
"Heimwee is een te groot woord, voor wie veel uit haar rugzak leeft, en voor wie de wereld zo beleeft, als was iedere stap er een náár, of ván een ander huis.''

Ik ben wel heel moe vandaag, maar nee, dan volg ik het nog steeds niet :( Maar ik hoor graag andere meningen, als ik de enige ben die het onduidelijk vind, hoef je je er niet zo druk om te maken. Of hm, ik lees het nu nog een keer, en ik geloof dat ik nu wel zie hoe je het bedoelt. Ja, ik geloof dat ik het nu wel snap :P Maar het is wel een erg lange zin hè, met een niet echt alledaagse constructie.

Dat valt onder poëtische vrijheid, dan. :)

Ik snap wel hoe die zin bedoeld wordt, dus het zal wel helemaal aan jou liggen, Vogelvrij :p

Medeia, het is één van jouw gedichten, dus slecht is het sowieso niet ;), maar ik voel er niet zo heel veel bij. Ja, ik voel wel wat je ermee bedoelt en het raakt me ook, maar dat is de boodschap achter je gedicht. Het gedicht zelf, hoe je het geschreven hebt, je woordgebruik e.d., raken me niet. :)