17 en 31 jaar..
 

Ik werk met iemand die ik erg interessant vind, en hij laat ook blijken dat hij me wel ziet zitten.
Ik dacht eerlijk gezegd dat hij rond de 25 was maar hij bleek 31(!) te zijn. Nu vind ik dit leeftijdsverschil wel erg groot, en aangezien ik nog bij mijn ouders woon ben ik een beetje bang voor hun reactie. Ik lijk zelf wel ouder dan ik ben, innerlijk en uiterlijk.

En ook op het gebied van seks is hij waarschijnlijk veel verder dan ik.

We tonen allebei interesse maar het is zo moeilijk. Ik ben bang dat de relatie toch niet lang zal duren, door het grote leeftijdsverschil.. wat vinden jullie?

ik zou er niet aan beginnen..

Die man is wel giga oud hoor ! Dan zou je nou al kinderen moeten maken anders ben je te laat!
Zat boys op de wereld van jou leeftijd!

ja maar draait liefde dan om de leeftijd? ik denk sowieso niet dat ik nu al kinderen wil en hij ook niet :p
mijn ouders schelen trouwens ook 14 jaar met elkaar, en die gaan prima met elkaar om.

Tja, het is wel echt een andere levensfase waar jij je in bevindt. Zit je nog op de middelbare school? Moet je eens bedenken dat jij dadelijk naar hbo/wo gaat, of je zit nu op mbo ofzo, en hij is al aan het werk... Beetje apart.

Een man van 31 die relatie-interesse toont in een meisje van 17, zou ik niet zo gauw vertrouwen.
Weet hij wel dat jij 17 bent?

Nouja, dat kan ook gebeuren als je even oud bent.

Hij denkt al heel anders dan jou he! Jij bent nog 17.. Hij is al ver volwassen !
Leeftijd speelt niet altijd een rol..! Maar dit is wel een heel erg groot verschil! Misschien nadenken of dat wel handig is! Jij bent nog op school en die man al ver in zijn kantoor.! Ik denk persoonlijk dat hij meer uit is op sex dan liefde ;)

Dat idee vind ik niet zo apart, maar het feit dat hij 31 is en geinteresseerd is in een meisje van 17 wel. Mja, ik zou er niet zomaar in duiken, maar een tijdje de kat uit de boom kijken kan wel. Leer elkaar beter kennen, maar blijf kritisch, doe niets dat je niet wil.

Tja, dat is vooral eigenlijk het belangrijkste... Waarom is hij geïnteresseerd, weet hij dat je 17 bent?

Ehm JIJ was toch dat 15 jarige meisje die iets kreeg met een man van 30? Of heb ik dat nu verkeerd begrepen? :o:p

Dat was ik niet. Ik was het 15 jarige meisje dat iets kreeg met een man van 25 ;) En voor we iets kregen wist hij niet dat ik 15 was, dus dat maakt het wel een beetje goed. Maar ik zeg toch ook niet dat het niet kan, alleen dat ze kritisch moet zijn, want misschien wil hij wel iets heel anders dan dat zij wil. Ik deed ook niets dat ik niet wilde en was ook kritisch, maar hij bleek dus precies te willen wat ik ook wilde en geen foute bedoelingen te hebben.

(Overigens kregen die man van 25 en ik iets vrijwel precies 10 jaar geleden :cool: :D )

Ok ok
excuses, het was niet zo bedoeld als dat het blijkbaar overkwam...

Maar goed ook 10 jaar is best een fors verschil... Maar het is natuurlijk ook raar dat een man van 25 interesse heeft in een meisje van 15... :o

vind ik

Ja, ik vind het denk ik in eerste instantie ook raar hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar het hoeft uiteindelijk niet per se raar te zijn. Je moet er alleen echt op bedacht zijn dat het misschien niet is wat je denkt dat het is. (En dat was ik 10 jaar geleden ook echt wel, maar als je elkaar leert kennen en je ontmoet elkaars vrienden en familie, dan zie je al vrij snel dat het anders zit; iemand die even met een jong meisje naar bed wil heeft geen zin in het ontmoeten van familie en vrienden etc ;) )

Weet hij dat jij 17 bent? Het is niet alleen in cijfers een groot verschil. Vaak als je met een ouder iemand gaat, pas je je aan aan die persoon, waardoor je misschien geneigd bent je ouder te gedragen, dingen eerder te doen zoals bijv. op het gebied van seks of samenwonen e.d. Nu hoef je als je aan een relatie begint natuurlijk niet meteen huisje-boompje-beestjeplannen te maken, maar het kan sneller gaan dan jij (achteraf) hebt gewild.

Je hebt gezien dat het bij je ouders goed gaat, maar dat wil uiteraard niks zeggen over jouw/jullie situatie. Ik zou er niet meteen instappen met het idee 'ik zie wel waar het schip strandt' maar afwachten.

Hmm ik zou daar eens heel goed over nadenken, of er niet andere mensen zijn die je misschien 'interessant' vind en die interesse in je tonen, want het zit vol met mensen op de wereld die voor elkaar vallen. Misschien val je wel heel gauw voor een ander. Sowieso als je niet meteen hoteldebotel bent en overtuigd dat hij de ware voor je is weet ik niet of het wel de moeite waard is om zoiets te beginnen. Als je denkt dat hij wel de ware voor je is en je echt verliefd bent moet je alsnog oppassen maar dan is het een risico dat het wel waard zou kunnen zijn. Maar als je nu al zegt niet te weten hoe lang de relatie zou duren kan je het net zo goed gewoon niet doen en alleen flirten of zoiets.

Hij weet volgens mij niet dat ik 17 ben. Op straat word ik namelijk vaak als 22 aangezien dus het zal voor hem ook wel schokkend zijn.. Het is overigens niet zo dat hij op kantoor werkt, hij is juist een heel los spontaan type, een soort van skater/graffiti-artist, en hij lijkt écht op 25, ook in hoe hij doet. Het is geen seksmaniak (voor zover ik weet) maar echt een coole gast met respect voor iedereen.
jammer dat hij zo oud is.

bedankt voor de vele meningen alvast.

Je moet ook je bedenkingen hebben bij een 31-jarige man die skater en graffiti-artist is. Misschien is hij nog een soort puber-alto in oudere vorm en kan hij ook geen verantwoordelijkheden dragen. Hoeft niet zo te zijn, maar kijk maar uit. Er zijn ook 17jarige skaters. :)

klopt.. toch heeft hij het volwassen brein in tegenstelling tot veel 17-jarige jongens. en ik ben niet op zoek naar persee een skater maar gewoon een leuke jongen, en die is nu toevallig op mijn pad gekomen.
Het feit dat hij al volwassen is trekt me wel aan, alleen iets té volwassen..

Ik weet het allemaal niet. Tijdens het werk flirt hij steeds met me en we lachen echt veel samen. Mijn hele omgeving zal het waarschijnlijk raar vinden, ik weet hier ook nog geen raad op.

Misschien moet je iets laten vallen als "Ja, ik weet nog niet wat ik ga doen met mijn achttiende verjaardag in <maand>, wat denk jij?" en kijken hoe snel hij ophoudt met flirten :o

En wat als hij niet stopt? Ik wil dus wel iets met hem beginnen, het is gewoon een onzekerheid voor het onbekende.
Het flirten tussendoor is natuurlijk heel spannend en leuk :bloos:

Wij geven je hier advies! de 8 mensen voor jou zeggen allemaal het is niet verstandig! Maar jij gaat wel door! Heeft onze hulp dan wel zin? Jij kan beter een leuke jongen zoeken van jou leeftijd! Ik neem ook niet met een vrouw van 41 omdat ze lief lacht !

kijk nu eerst maar eens of het flirten en elkaar leren kennen goed uitpakt. Kun je daarna altijd verder zien...

Hij is bijna 2x zo oud als jij!

Nouja, dan moet je verder zelf zien hoe het loopt. Als je werkelijk zo volwassen voor je leeftijd bent, zou je daar zelf een goede afweging over moeten kunnen maken en er op een verstandige manier mee omgaan. Maar ik denk wel dat het eerlijk is als hij ook weet waar hij aan toe is.

Sorry hoor maar dat vind ik echt vies. Wat een belachelijk leeftijdsverschil. Wat is de vent overigens ontzettend verkeerd bezig als hij op zijn leeftijd interesse toont in een 17-jarige.

Vies?

31 is nou ook weer niet zo oud hoor. -O-

Ach kom op, voor een 17-jarige wel.
Ik ben een jaar ouder dan de TS en van een 25-jarige zou ik al niets willen weten op dat gebied, laat staan een dertigplusser.

Ja. Jij. Maar zij vindt hem blijkbaar wel leuk, anders opent ze hier geen topic.

Ik snap je wel, ik ben ook een tijd lang close geweest met iemand van 38 ofzo, ik was toen 19 denk ik. Hij was net als ik filosofisch ingesteld, 'vrij' denkend en qua innerlijk en uiterlijk leek hij ook écht niet 38 eerder ergens eind 20 ofzo. Toch is het altijd bij vriendschap gebleven, en ook dat is uiteindelijk verwaterd.

Nu is het leeftijdsverschil bij jou wel een stuk kleiner, en ik geloof ook wel dat je behoorlijk volwassen bent voor je leeftijd en 'wakker'. Maar besef wel, de dingen die jij waarschijnlijk interessant vind aan hem zijn dingen die hij al heeft meegemaakt. En meestal zijn dingen die mensen al hebben meegemaakt niet zo heel interessant voor ze om nog een keer helemaal te beleven... Uitgaan, dat heeft hij al gehad. Seks, daar heeft hij waarschijnlijk zo'n beetje alles al wel uitgeprobeerd. En als hij dat allemaal nog níet heeft gedaan dan moet je je afvragen waarom een man van 31 daar nog geen ervaring in heeft;) Ook het feit dat hij lichamelijk sowieso een stuk ouder is, hoe jong hij zich geestelijk ook voelt, gaat op een gegeven moment ergens in de verre toekomst gebreken met zich meebrengen en dat kan de relatie scheeftrekken.

Ik zeg niet dat je het níet moet doen, want als jullie helemaal in to elkaar zijn zie ik niet in waarom je het niet zou proberen. Ik denk alleen niet dat dit een relatie gaat zijn voor de rest van je leven, maar wat is er mis mee om van een relatie te genieten zolang hij duurt? Je leeft nu, toch? Als je maar blijft voelen of het nog goed voelt voor jou, en ook echt naar dat gevoel handelt zie ik niet waarom het niet kan.

Ik heb het nu puur over de leeftijd, niet over de persoon. Als iemand een dusdanig leeftijdsverschil met je heeft snap ik al niet dat je op die manier naar iemand kijkt eerlijkgezegd.

Alsof leeftijd alles zegt? Het is niet alsof iemands leeftijd op zijn/haar voorhoofd geprint staat hoor. Ze geeft al aan dat hij jonger lijkt en dat ze er zelf ook van schrok. Ook geeft ze aan dat ze zelf ouder lijkt. Ik denk niet dat zij op hem was gevallen als hij er als een 30-plusser uit zou zien, en andersom zou hij denk ik niet op haar vallen als hij van te voren wist dat ze 17 is. Maar nu wisten ze het niet van elkaar en hebben ze dus wél interesse voor elkaar.

Het verschil tussen 17 en 31 zegt wel erg veel hoor.

Ik sluit me aan bij JusaDreamer en wil er nog wat aan toevoegen:

Ik was 17 toen ik met iemand van 25 kreeg. Ik geloof dat ik dit al eerder genoemd heb in andere topics. Hij had net zijn eerste huis aangeschaft en was advocaat-stagair, terwijl ik bij mijn ouders thuis woonde en collages in elkaar plakte in 5 vwo. De eerste 2 weken gingen misschien goed, maar daarna was het echt bergafwaarts. Ik was wel volwassen maar niet zo volwassen om die leeftijd te overbruggen. Hij ging zich irriteren en de keer dat hij bij mijn ouders thuiskwam en hij allerlei knuffels om mijn kamer zag liggen was de druppel denk ik. Het verschil was te groot in levensfase.

Toen ik 19 was heb ik hem weer ontmoet op Sziget en nu hebben we al een jaar lang best heel intiem contact met elkaar. Het leeftijdsverschil is hetzelfde, maar omdat ik al 2 jaar student ben en met heel wat nieuwe situaties heb moeten dealen gaat het nu wel goed.

Ik denk dat jij daar ook tegenaan zult lopen. Het verschil is wel erg groot, je kunt het proberen, maar misschien is het flirten opzich leuker dan de confrontatie letterlijk opzoeken. Ik vraag me ook wel af waarom hij geinteresseerd is in een meisje van 17, ondanks dat je volwassen bent is dat wel een leeftijd waarop je naar mijn idee al zo flink gegroeid zou zijn dat dat toch enigszins vreemd is. Hij is op zijn minst traag in ontwikkeling dan.

Ga voor jezelf na of dit de moeite waard is om het te proberen. In het dagelijks leven met jongens van je eigen leeftijd of iets ouders maak je denk ik ook niet altijd gebruik van elke 'flirtmogelijkheid'. Misschien moet je het lekker bij flirten laten en het niet groter maken omdat het (onbewust) spannend is.

Als je zelf wil weten of het iets kan worden (en wat), dan zou ik het serieus gewoon proberen. Maar nogmaals; wees wel kritisch. Ga niet in zijn wensen mee als je dat zelf niet wil, zorg er altijd voor dat je weet wat jij wil en neem daar ook de ruimte voor. Als het niets is, merk je dat vaak toch wel vrij snel, en dan hou je er gewoon weer snel mee op.

Stap 1 is toch het elkaar leren kennen, dat hoeft nog helemaal niet intiem te zijn, gewoon als vrienden kan ook altijd. Dan merk je al heel snel of jullie een beetje op dezelfde golflengte zitten.

En misschien weet hij inderdaad niet dat je 17 bent, maar denkt hij dat je in de twintig bent, dan vind ik zijn instelling hierin ook al heel anders. Ik zou 't toch eens droppen, kijken hoe hij reageert. Het verschil is groot, maar het hoeft echt niet zo groot te zijn dat het onmogelijk is, zolang je maar blijft kijken naar waar jij bent en waar hij is en de verschillen realistisch afweegt.

En als het niets blijkt te zijn nadat jullie een keer vriendschappelijk iets hebben gedaan, is het toch ook goed? Dan weet je dat en is het klaar.

Dit is iets té erg, jullie zitten in hele andere levensfases. Mijn vriend is 33 en ik ben 20, maar toen ik wat met hem kreeg woonde ik intussen ook al 4 jaar op mijzelf en zat ik veel dichter bij hem qua ervaringen enzo.

Leeftijdsverschil kán goed gaan, alleen niet als je 17 bent en hij 31 is.

Wauw wat een reacties, bedankt voor de adviezen allemaal!
Ik zie dat de ene kant er heel erg op tegen is en het 'vies' vindt, en de andere kant ziet hopelijk dat we elkaar echt leuk vinden, ongeacht het leeftijdsverschil, en kijkt verder dan een getal.

Ik ben blij met de reactie van JustADreamer, en anderen die in zo'n situatie hebben gezeten! Jullie hebben namelijk ervaring en kunnen dat van binnenuit bekijken. Ik zie inderdaad wel in dat hij in heel zijn leven (hopelijk) meer is gegroeid dan ik, en aangezien ik geen knuffels op mijn bed heb zou hij toch eerder een vaderfiguur op zich nemen dan een 'vriendje'. Toch ben ik wel bang voor het seksgebied en dat ik te snel zou gaan omdat ik me zoals zijn leeftijdsgenoten zou kunnen gedragen.
Ik laat het voorlopig even bij het flirten, en ik kijk goed naar zijn reactie op het feit dat we werkelijk zoveel in leeftijd verschillen. Misschien schrikt hij er ook van en komen we er wel uit hoe het verderloopt.

En dat het raar is en vies kun je wel even voor je houden. Je mag vinden wat je wilt maar ik heb er niks aan om dit aan te horen, je helpt hier niemand mee. Ik wil graag weten wat de mogelijke hindernissen zouden kunnen zijn tussen ons, en daar heb ik maar een paar berichten over gehoord.
En ja, hij is inderdaad bijna 2 keer zo oud, dat weet ik anders had ik dit topic ook niet geplaatst.

Alsnog bedankt voor de reacties!

Goed zo (y)

Heftig hoor! Zelf ben ik nu een aantal maanden getrouwd met een man die ruim 8 jaar ouder is dan ik (Ik ben bijna 21 en hij 29). Eerlijk gezegd hebben wij nooit wat echt gemerkt van het leeftijdsverschil. Wat denk ik deels ook komt door mijn karakter. Natuurlijk zijn er situaties waarin je merkt dat hij een stuk ouder is dan ik, maar whatever, we weten dat er een leeftijdsverschil is. Dat heeft absoluut geen obstakel in onze relatie.

Natuurlijk is bij jullie het leeftijdsverschil nog groter, maar ik probeer aan te geven dat een groot leeftijdsverschil niet altijd een obstakel hoeft te zijn.

Dankjewel voor je reactie. Ik vraag me alleen af hoeveel het zou uitmaken als ik 18 was en hij 32, volgens mij kijken mensen er dan anders tegenaan.
Ik ben blij dat vooral de mensen die er ervaring mee hebben zeggen dat ik er gewoon voor moet gaan en kijken hoe het zal lopen. Toch ben ik er niet helemaal zeker van.

Als je er niet zeker van bent, zou ik het gewoon zo laten, misschien wat flirten, maar meer ook niet :)

Nou je hebt onze meningen.. Ik zal het niet doen! je bent nog zo jong.. er zijn ook nog jongens van jou leeftijd waarmee je verkering kan nemen.. Tis zo dat jij aan hele anderen dingen denkt dat hij.. Hij is 32..

Zo te zien heb je je keuze al gemaakt.

Joh, je eerste zin kwam bij mij echt over als "BEK HOUDEN WIJ GEVEN HIER ADVIES EN HET MAG NIET". :P

Ik sluit me trouwens eerder aan bij het 'kamp' 'het zou misschien wel kunnen, maar ik zou wel oppassen'. Als je er een leuke tijd aan kunt beleven, prima, maar volgens mij zie je zelf ook wel in dat het wat moeilijker gaat worden en dat het wat minder kans van slagen heeft. Niet zozeer vanwege de 14 jaar, maar vooral vanwege de levenfases en interesses en alles. En als je het zelf ook niet zeker weet... verder zoeken voor 'n leuke 17/18/19 jarige? ;)

Nee Bedoelde ermee te zeggen dat 8 mensen zeggen het is niet verstandig!
Mijn gebruik van taal is soms niet helemaal goed . Hier wil ik ook even mijn excuus voor aanbieden.

Hiyaa

Je zit in best een lastig probleem hoor-O-
Ik denk dat het goed is als je de kat eerst even uit de boom kijkt dat heb ik ook gedaan voor een jaar voor ik wat met mijn verloofde begon.
Ik ben 21 en hij is 41.
Veel mensen reageeren hier heel raar op maar nu ziet iedereen ook dat wij gewoon heel erg goed samen zijn, we zijn erg gelukkig.
Maar wel hebben we de problemen dat wij niet te lang kunnen wachten met kinderen , ik zou zeggen denk hier goed over na en doe niks wat je niet wil en laat het niet te snel gaan.
(Ik begin geen discussie over goh wat veel dat kan toch niet!!!:nono: Dank u:D)


Succes

geen goed idee! als je 20 was had 't net gekunt maar wie zijn wij op je tegen te houden..

Je twijfelt zo erg, ik zou zeggen, doe het gewoon niet! Vrijgezel zijn is toch ook niet zo erg dat je genoegen met iemand moet nemen omdat het beter is dan niks?

Ik vind het niet zo'n probleem, zolang je niet over je eigen grenzen heen gaat eerlijk gezegd. Of je relatie met een man van 31 nou misloopt, of je relatie met een jongen van je eigen leeftijd, dat is even vervelend. En wie weet werkt het wel gewoon goed tussen jullie. Zorg alleen wel dat jullie gelijkwaardig zijn.

Ik heb verleden jaar een paar dates gehad met een man van 34. Ik vond het ook ontzettend oud, maar omdat hij niet oud deed, viel het wel mee.
Maar we hadden gewoon veel te grote verschillen.

Je moet je voorstellen dat jullie een get together met jullie vrienden geven, en hoe dat zou zijn. Dus 16/18 jarigen tussen 30/34 jarigen. Of je gaat met een stel vrienden naar de bios en je wil hem meenemen, dan zit hij daar als een soort 'vader' (zo zou ik me voelen iig) tussen de pubers. Het punt is, de kloof qua leeftijdservaring ligt zo ver uit elkaar. Dingen waar hij zich druk om maakt, de hypotheek bijvoorbeeld, zijn heel anders dan de proefwerkweek waar jij om stresst.

Het is niet onmogelijk en als het lukt, gun ik jullie alle geluk van de wereld. Maar denk er even over na hoe dat op de lange termijn gaat werken en hoe je dat voor je zou zien, en niet over 'ik wil hem nu en dat is dat'.

Maar zijn die grenzen wel duidelijk af te bakenen? Aangezien hij ouder is, zal hij het wel beter weten, dus dan ga je er eerder in mee, helemaal als je echt verliefd bent. Ik vraag me af in hoeverre ze gelijkwaardig kunnen zijn.
Neemt niet weg dat ik toch wel van het niet-geschoten-is-altijd-mis-idee ben, maar als ze nu al erg twijfelt, dan zit er eigenlijk niks in.