zwanger
 

ik ben een meisje van 16...
en ik ben zwanger ...
dat weet ik sinds vorige week ik ben nu 3 weken ver ...
mijn vriend en ik zijn bereid om er samen voor te zorgen
alleen gaat iedereen heel erg schrikken ...
ook omdat niet veel mensen weten dat ik al een jaar een relatie heb met die jonge...
ik ben hopeloos en weet echt niet meer wat te doen :facepalm:

weet iemand raad ?:confused:

Vertel het jullie ouders, veel meer raad valt er nu niet te geven. Een geheim blijft het toch niet, dus kun je het beter op tijd zeggen.

16 is ook nogal jong om een kindje te krijgen. Maar als jullie allebei het erg graag willen, dan is dat jullie beslissing. Ik zou het wel vertellen, want geheim blijft et inderdaad toch niet. Want binnen een paar weekjes wordt je buik als maar dikker meid. En dan is het beter om het van te voren sowieso aan je ouders vertelt te hebben.

Good luck!

ps en gefeliciteerd met je zoontje/dochtertje die je krijgt!

Ik zou het er eerst met je ouders over hebben. hoe moeilijk dat ook is. Als je ouders je er mee willen helpen, zowel financieel als met de opvoeding, kan je het idd houden. Maar wat als ze niet willen helpen? (en de schoonouders ook niet). Dan wordt het erg lastig om het kind goed te kunnen verzorgen..

Vertel het je ouders zo snel mogelijk. En besef dat je zonder hun steun onmogelijk een kind kunt opvoeden.

Het is idd het beste om het aan je ouders te vertellen, zij hebben per slot van rekening ook een kind opgevoed.
En als jullie het kind willen houden moet je je wel realiseren dat je leven dan nóóit meer hetzelfde zal zijn en het kind altijd op de eerste plaats zal komen!

Met je ouders moet je inderdaad beginnen. Je hoeft niet iedereen te informeren, begin gewoon met de mensen die belangrijk voor je zijn. De rest komt er wel achter. Maar je ouders, dat is het belangrijkste.

Daarna zou je even je huisarts moeten informeren. Die wil dit soort dingen ook wel weten. Zoek ook even op Internet naar mogelijkheden voor jou om je op het ouderschap voor te bereiden. Je hebt de doodnormale zwangerschapsyoga of gym, maar misschien zijn er in jouw omgeving ook wel cursussen voor aanstaande tienermoeders te vinden, of folders, of coaches. Jij en je vriend zullen daar goed naar willen kijken; je kunt de kunst immers niet bij vriendinnen afkijken die al net een kind hebben gehad.

En zoek meteen op wanneer tijdens je zwangerschap je dingen wel of niet kunt en mag doen. Roken doe je niet, drinken hooguit een glas per week (en nooit meerdere glazen per avond), sporten kan voorlopig prima, maar ook daar zul je op een zeker moment rustiger aan mee willen doen (zeker als het gaat om risicovolle sporten).

Welke vragen heb je zelf op dit moment?

Ooit aan abortus gedacht?

sjonge dat is nou weer een mannen-opmerking

Hoezo? Dat dacht ik ook.

Ik zou zelf nu ook nog geen kind kunnen opvoeden, en hoewel abortus ook zwaar en moeilijk is - vooral psychisch - zou ik het wel overwegen. Adoptie ook, trouwens.

Waar blijft TS?

Zo'n rare opmerking is dat toch niet tegen iemand van 16 die zwanger is? Ik zou de TS ook aanraden dat te overwegen.

TS, ik zou bij jezelf te rade gaan of dit wel echt is wat je wil. Ik zou zeggen, laat je niet teveel meeslepen door je emoties en roze wolk, maar bekijk het realistisch. Een baby is leuk en schattig maar er 24 uur per dag, 7 dagen per week voor zorgen is wel even anders. Bovendien, waar ga je dat van betalen? Je wordt dan waarschijnlijk afhankelijk van je (schoon)ouders, dat is toch ook niet iets wat je wil lijkt me.
Besef je goed dat je je hele naaste omgeving ermee opzadelt. Je bent nog minderjarig, dit gaat niet alleen jou en je vriend aan.

Je zal het aan je ouders moeten vertellen. De hulp van je ouders heb je nodig bij het opvoeden van je kind op zo'n leeftijd.

ja al wel aan gedacht ...
maar dat bleek voor ons toch geen oplossing te zijn ...
we willen hat graag houden ...

En je hebt ook al bedacht wat je allemaal moet inleveren en niet zult hebben en hoeveel moeite het kost als je het houdt? Je zult het er sowieso eerst met je ouders (en zijn ouders) over moeten hebben. Zonder hun steun ben je nergens.

Bijna niemand weet dat je een relatie met die jongen heeft, en jij besluit om zijn kind te houden? Je ouders zijn niet de eerste personen waar je heen gaat om dit te overleggen/mede te delen?

Sorry, maar op basis van de informatie die je hier geeft, vind ik je nog lang niet volwassen genoeg om een kind te krijgen.

Wat een egoistisch gedoe. Je gaat dat kind toch niet vermoorden om een 'fout' die je zelf hebt begaan? Omdat je anders dingen moet inleveren!?

@TS: Je zult vast heel veel plezier hebben aan je kind. Maar je moet het er wel met je ouders over hebben. Ze zullen je heus wel steunen hierin en dat kun je vast goed gebruiken.
Alvast gefeliciteerd!

't Is maar net hoe je het bekijkt. Ik vind dat een flubbertje wat nog lang geen mens is, nog geen eigen beschikking over zijn leven heeft. Het ís nog niets. En waarom zou jij je leven overhoop halen voor een klontje cellen - want een mens is het niet, zelfs nog geen baby. Mits je op tijd bent, tenminste.

Jij en ik zijn ook een klontje cellen en volgens jouw beredenering zou iemand die aan de beademing is ook geen mens zijn omdat hij/zij geen eigen beschikking heeft over zijn leven.

Jij bent je er vast ook wel van bewust dat een discussie over of abortus wel of niet zou moeten mogen worden gekozen als optie tijdens een zwangerschap, niet het doel is van dit topic en ook een gelopen race is. De meningen verschillen per persoon, laat mensen in hun waarde.

Je hebt gelijk,
Ik wilde hier ook geen discussie van maken.
Maar verder heb ik dus al gereageerd op dit topic ;)

Heb je het al tegen je ouders durven zeggen inmiddels? Erg belangrijke stap, het is toch al gebeurd zegmaar. Het is belangrijk alle opties te overwegen, wat je beslissing of denken erover ook is. Maar dan sta je wel achter de keuze die je uiteindelijk maakt. Oh en denk natuurlijk na dat het in het vervolg niet meer ongewenst gebeurd. Sterkte komende tijd.

Waarom is het geen oplossing?

Weet wel wat je op je hals haalt.


Bovendien had je je niet eerder kunnen bedenken dat je het onveilig zou hebben kunnen gedaan? (morning-after-pil?)

abortus egoistisch? Je ouders, schoonouders en je hele directe omgeving met een kind opzadelen is niet egoistisch?
En vermoorden :facepalm: kom even op zeg, het is nog geen eens een baby laat staan levensvatbaar.

TS, waarom wil je het kind eigenlijk houden en waarom is abortus geen optie?

Wil jij even je mondje snoeren over moord want je hebt geen idee waar je het over hebt, en je kwetst veel mensen hiermee! het kind laten komen en het niet kunnen geven wat hij/zijn nodig heeft dat is nog veel erger want dan ja dan heeft het kind verdriet en pijn.

Ik zelf ben op 16 jarige leeftijd zwanger geworden door de pil heen en heb na lang piekeren toch een abortus gehad, waarom??

1) Geen geld.
2) Geen werk.
3) Nog op school.
4) Vriend waar ik 3 jaar mee was nam de benen! Nooit verwacht!
5) Mijn ouders wouden me helpen maar konden het niet opbrengen.

Plus dingen inleveren heeft er niks mee te maken,, Het kind heeft nodig wat het nodig heeft en als je dat niet kan geven is het nog veel erger dan het kind de pijn weg te nemen.

Ok nu jij weer?? Wat zou ik moeten doen?? Adoptie?? Sorry dat is niet voor mij weg gelegd als ik mijn kind laat komen wil ik er zelf voor zorgen.

As for TS Ik hoop dat je de beste keus maakt, en doe vooral wat julie willen maar denk ook aan de toekomst van je kindje!

Ik zal hierover niet meer in discussie gaan zoals ik al eerder heb aangegeven. Uit respect voor de TS want ze heeft er niet veel aan.

@ TS: Ik hoop dat je de goede keus maakt. Want als je toch abortus laat doen en je krijgt later spijt kan ik me voorstellen dat dat heel moeilijk moet zijn.
Maar ik merk al dat je niet echt aan het twijfelen bent en daar ben ik blij om.

Dat lijkt me inderdaad het beste. Want ik geloof niet dat veel mensen zich hier realiseren dat ze die keuze niet voor haar kunnen of mogen maken. En om eerlijk te zijn vind ik de discussie zelf prima, maar de discussie hier in dit topic met als enige doel het leven van een individueel meisje te sturen vind ik walgelijk.

@ TS: vertel even wat meer over hoe het gaat! Weten je ouders het, en zijn ouders, en wat vinden zij ervan? En wat is er nu gezegd, en wat ben je van plan?

sjonge wat is DAT nu weer een vrouwen opmerking

GA JE GANG, neem een kind op je 16e, zeg maar dag tegen een carriere en een potentiele toekomst.

laat de vader maar voor de rest van zijn leven betalen omdat de moeder alleen niet rondkomt,
kans is groot dat jullie toch uit elkaar gaan binnen de span van nu en een paar jaar, en dan mag je hem/haar alleen opvoeden.
dit zal je toekomst worden:
geen studie omdat je voor het kind moet zorgen, niet genoeg geld omdat het opgaat aan het kind niet genoeg geld verdienen omdat je geen goede studie hebt genoten
zie je de vicieuze cirkel een beetje?

iig, mijn mening is dus duidelijk.

abortus als je een toekomst wilt, houd je kind als je hem/haar wilt verdoemen tot een toekomst van armoede en onthouding van bepaalde voordelen die je hem/haar later wel had kunnen geven

ps: pro abo mensen moeten gewoon stil zijn, een verzameling cellen denkt nog niet, pas bij 12 weken zijn de longen en hersenen deels ontwikkeld tot op de hoogte dat er sensatie waargenomen kan worden.

Als die baby komt, zal je vriend na verloop van tijd met de noorderzon vertrekken. Dan zit jij lekker met een baby opgescheept en vergooi je je toekomst. Mooi vooruitzicht, toch??

Word dit nu echt een soort van discussie over wel of niet abortus? TS heeft duidelijk gemaakt dat het geen optie is, en ze vraagt om hulp. Ik vind dat je er vanuit mag gaan dat ze er zelf goed over heeft nagedacht, en het ook met haar vriend heeft besproken. En verder zou er niets over gezegd mogen worden, want dat is niet waar het hier over gaat. Laat haar keuze met rust, en heb er respect voor, en zo niet, denk het dan voor jezelf en verveel ons er niet mee.

@TS: Ik hoop dat je ondertussen met je ouders hebt gesproken. Als zij het weten wordt het misschien al wat minder hopeloos. Verder zou ik zeker naar de huisarts gaan, en hij kan je doorverwijzen naar mensen die hier meer ervaring mee hebben, en die je goed kunnen helpen.

Nou nou, de andere kant van het verhaal mag toch ook belicht worden?

Natuurlijk mag de andere kant van het verhaal ook belicht worden, maar TS zegt in haar eerste post al dat ze het kindje wil houden, en vervolgens nadat iemand iets over abortus vermeld heeft dat dat geen optie voor haar is. Dan lijkt dat me toch vrij duidelijk :P, of niet?

na veel nadenken zal het dan misschien toch abortus worden.
Ook al zal ik het daar heel moeilijk mee hebben.

bedankt voor de vele reacties
& de eerlijke meningen

xx

mijn ouders weten het nog niet ...
mijn vriend wil het zo snel mogelijk aan zijn ouders vertellen ook als er een abortus komt ...
ik ben nog steeds bang.
Ik weet dat er ruzie van gaan komen ...

ik wil het niet vertellen aan mijn ouder als ik er voor kies voor abortus ...
ik wil geen onnodige ruzie ...
maar is dit wel een goede keuze ?
ik ben de laatste dagen heel misselijk en heb soms steken in mijn buik ...
kan dit door de stres komen ?

xx

Dat kan inderdaad door de stress komen, of door de zwangerschap. Ik denk dat het belangrijk is om het wel aan je ouders te vertellen, het liefst met je vriend samen. Het is namelijk een ontzettend belangrijke gebeurtenis in jouw leven, ook als je voor abortus kiest, en het kan best veel impact op je hebben. Ik vind dat je ouders zoiets moeten weten. En al krijg je dan ruzie, dan vind ik dat geen onnodige ruzie.

Ik hoop in elk geval dat ze niet boos worden maar erover met jou kunnen praten alsof je een volwassene bent :) succes ermee.

TS, misschien kun je contact opnemen met het FIOM of het VBOK. Dit zijn stichtingen die tienermoeders of meisjes die besloten hebben abortus te laten plegen ondersteunen.

Vbok is een pro-life organisatie die je ongetwijfeld goed helpt als je spijt hebt van een abortus, maar niet veel positiefs schijnt bij te dragen als je het wel de goede keuze vond maar het er toch gewoon moeilijk mee hebt omdat het nu eenmaal een moeilijke beslissing is. Een vriendin van me heeft ze een keer gebeld vanwege dat laatste maar kreeg iemand aan de telefoon die zich gedroeg alsof ze er wél spijt van moest hebben.

Als je er voor kiest het kind te laten komen moet je het sowiso aan je ouders vertellen. Als je kiest voor abortus lijkt het me onwijs fijn om erover te kunnen praten thuis want het is wel iets wat veel indruk maakt denk ik. En als je twijfeld zijn ouders toch mensen waarmee je voors en tegens kunt afwegen. Wat willen hun bijv. wel of niet bijdragen aan de zorg, dingen waar je niet aan gedacht hebt etc. En ja dat zal vast ruzie opleveren, en verdriet. Maar soms moet je iets moeilijks doen om er beter uit te komen. Sterkte.

Hmmm...die indruk wekken ze niet met hun posters en infoboekjes.
Als dat zo is heb ik niks gezegd.

Ik zou het eerst aan je ouders vertellen en daarna een keuze maken.

mijn moeder heeft vroeger altijd gezegt van abortus staat niet in mijn woordenboek ...
ik heb schrik dat ze gaat zeggen dat ik het dan toch maar zal moeten houden omdat het mijn eigen schuld is ...

Ja die kans heb je! Dat je hem moet dragen tot je moet bevallen en dan afstaan.. maar dat is heel moeilijk.
Ik zal dan de optie abortus doen..! Mijn advies..

Het gaat er niet om wat je ouders willen maar meer om wat jij wil.
Ik zou er in ieder geval heel goed over nadenken want het is een hele moeilijke keuze.
Als je er later spijt van krijgt zal dat je voor de rest van je leven achtervolgen.

Je moeder kan zo veel zeggen, het is jóuw lichaam en jouw beslissing. Als je het kind wil houden, heb je daar de steun van je ouders voor nodig. Als je het kind niet wil houden, niet per se.

Voor een pro-life organisatie pakken ze dat verder wel goed aan hoor, ze zorgen voor meer mogelijkgeden om het kind te houden ipv actie te voeren tegen abortus. Maar hierbij misschien toch niet zo handig :N

Kan juist heel altruïstisch zijn. Zo'n kind bespaar je, ten koste van je eigen psychische gezondheid, een slecht begin van zijn of haar leven.

Maar het is toch niet zo dat je je toekomst meteen weggooid als je het kind houdt?
Ik ken ook 2 mensen die allebei een kind kregen op 15/16 jarige leeftijd. En ze doen allebei nog een vervolgopleiding.

Maar als je het kind houdt, heeft het kind dan wel een toekomst? Als je als 16jarige geen steun krijgt van je ouders, dan niet lijkt me.. Kinderen zijn duur, ze moeten eten, naar school, kleding hebben, speelgoed hebben etc. Al zou je als 16 jarige fulltime werken, dan heb je echt geen geld voor jezelf en een kind te kunnen onderhouden. Laat staan om dan een opleiding te gaan doen.
Als de ouders wel helpen, is het natuurlijk een ander verhaal..
En daarom zal TO eerst met haar ouders moeten praten voor ze echt een keuze zal kunnen maken denk ik...

Sorry, maar je weet niet dat het vrij normaal is om misselijk te zijn tijdens je zwangerschap? Stress zou het kunnen versterken, maar de zwangerschap op zich is al genoeg oorzaak voor misselijkheid.

Ik zou eens wat boeken gaan lezen over de zwangerschap, en vooral ook over kinderen krijgen, want volgens mij ben je niet heel goed geïnformeerd.

Daarnaast, je ouders horen dit gewoon te weten, ongeacht hoeveel ruzies er van gaan komen.

Het is straks jouw kind, dus jij beslist of je het wilt houden of niet. Bovendien: een kind dat dood ter wereld komt, wordt geacht nooit te hebben bestaan ofzoiets.