Unief of hogeschool??? (chemie)
 

Ik zit met hetvolgende probleem:

Ik ben een student die aan Techniek Wetenschappen is afgestudeerd met 70 %. Deze richting is nogal sterk gebasseerd op wetenschappen.

Ik ben bij de unief gaan informeren ofdat ik chemie op universitair niveau aankon en zei verzekerden mij dat ik het wel aan zou kunnen, mits hard studeren. Dat hard studeren heb ik er zeker voor over want mijn motivatie is zeer groot! Ook twijfel ik nog tussen chemie of burgelijk ingenieur... Weet iemand hierover al raad??

Mijn ouders geloven niet in mij en willen me naar de hogeschool in geel sturen om daar chemie te volgen. Hier heb ik geen zin in omdat ik nu eenmaal superhard gemotiveerd ben om unief te gaan doen in Leuven. Maar het spijtige van de zaak is dat zei echt niet willen toegeven en bij hun standpunt blijven..

Wat zouden jullie doen in mijn situatie en heeft iemand uit TW ervaring met unief?

Groeten,

Dries

Ik heb geen ervaring met TW aan de universiteit maar hierbij toch mijn mening.

Ga naar de universiteit, doe je best en haal dat papiertje binnen.

Blijkt het toch niet te lukken? So be it, dan wordt het HBO. Als je het na 1 jaar niet lijkt te redden dan heb je niks verloren (De kennis die je hebt opgedaan blijft tenslotte zitten). Ik ga ervan uit dat je rond de 20 bent, dit houdt dus in dat je nog 40jaar+ aan het werk kan gaan.

Verder vind ik het ook walgelijk dat je ouders je niet stimuleren in jouw keuze. Stimuleer excellentie in plaats van de middelmaat.

Vooral een studie als chemie is op het HBO toch meestal het "Net niet gevalletje". Je wilt in dit soort beroepen vaak je master en misschien zelfs PHD halen!

Succes.

Je kent zijn ouders en zijn situatie niet, wellicht zijn het juist realisten die de grenzen van hun kind beter kennen dan hijzelf en hem beschermen tegen hoogmoed.

Los daarvan snap ik je probleem niet, TS. Je bent oud en wijs genoeg om dit zelf te beslissen, dit is niet de beslissing van je ouders.

Kies wat je leuk vind. Ik weet niet hoe het in België zit maar hier vond ik Chemie aan de hogeschool behoorlijk saai. 1/3e (!) van de contacturen is praktijk en je leert amper theorie. Alleen maar hier en daar een formule'tje toepassen maar waar die vandaan komt en zo vertellen ze je liever niet want straks snap je het misschien niet.
Ik ben het verder met de 1e reply eens.

Waarom zou alles in een keer helemaal perfect moeten gaan? Carrière maken/studeren is vaak een proces van vallen en opstaan (net zoals het hele leven trouwens :rolleyes: ).

Dus? De absolute bovengrens overschrijd je nooit.

En jij kunt de absolute ''bovengrens'' voor hem definiëren? :') Grapjas.

Aangezien hij met zijn middelbareschooldiploma wordt toegelaten tot de universiteit, denk ik niet dat zijn absolute bovengrens lager dan dat zou liggen.

Plus dat je slechts laborant kan worden met hbo chemie, daar heb je geen drol aan als je liever de research kant op wil.

Dat heb ik nooit beweerd, lees mijn eerste post nog maar eens terug.

Ik heb jouw post goed doorgelezen hoor, het gaat er meer om dat zo'n ''bovengrens'' eigenlijk niet bestaat. Maar dat is een heel ander verhaal *O*

Dat je dat wilt zeggen werd uit je post niet duidelijk.

En waarom zou die bovengrens niet bestaan? Iedereen heeft grenzen. :o

Dat had men uit de retorische vraag kunnen opmaken (y)

Waarom zou die wel bestaan? Heb jij bewijs dat er wat leren betreft een grens is?

Er zijn mensen die, hoe hard zo ook leren, een bepaald niveau niet kunnen halen.

Er zat iemand bij mij op het vwo die heel veel voor school deed maar het ondanks dat toch niet aankon. Nu gaat ze havo doen. (5e klas)

Dat kan wel zo zijn, alleen geldt dat niet voor alle vakken (en leerlingen natuurlijk ;) ) Ik heb in ieder geval nooit een leerling(e) gezien die het niveau voor wat betreft ELK vak niet aankan. In sommige vakken is men eenmaal beter dan in andere, trouwens het ging meer om het feit dat de topicstarter niet eens op de desbetreffende opleiding heeft gezeten. *O* Hoe kun je dan in hemelsnaam een ''bovengrens'' bepalen? Jeetje :D

Gast, je gaat een discussie aan die totaal niet ter zake doende is. Scoot wijst enkel op het feit dat je niet meteen hard kunt oordelen over het standpunt van de TS's ouders.

Laat dit liggen, of maak er een apart topic van hier is de TS niet mee geholpen.

OT: ik weet niets van chemie of wat ook. Maar als je meer wilt weten helpt het altijd om met studenten die daar al studeren te praten. :) Die kunnen je meestal meer vertellen dan decanen/mentors, die hemelen immers enkel hun eigen programma op.

Verder is motivatie altijd heel belangrijk. Je bent inderdaad oud genoeg om je eigen keuzes te maken. Geloof in je eigen kunnen is daarin heel belangrijk. Wie niet waagt wie niet wint. Studeren is inderdaad een proces van jezelf leren kennen, en daarin verschillende dingen uitproberen.

En alle andere dooddoeners van dien ;) Succes met je keuze.

Jouw reactie voegt inderdaad ontzettend veel toe aan dit topic! Je vertelt de TS echt iets wat 'm door niemand eerder is verteld (y)

De TS is al 6 dagen niet online hoor.
Hij/zij heeft ook niet meer op dit forum gekeken na dit topic geplaatst te hebben.