Mensen de dood in jagen
 

Ik heb geen flauw idee waar dit topic thuishoort, dus ik post het maar hier.

Ik heb vaak een zeer grote neiging om mensen de dood in te jagen. Gewoon mensen bang maken of eng doen ofzo, en hier heb ik zelf veel last van :(

Enkele voorbeelden:
- Het alsmaar over een blacklist hebben met mensen die helemaal niet op die manier denken. Vervolgens manieren gaan opnoemen om die lijst kleiner te krijgen. Gruwelijke dingen soms..
- Het tekenen van dingen die te maken hebben met de dood of spreken over dingen die te maken hebben met de dood.
- Het eng aanstaren totdat de persoon er helemaal gek van wordt.
- Soms ben ik ongelofelijk sadistisch.
- Ik heb ooit een week gedaan (in de les) over een lijst met 200 manieren om zelfmoord te plegen. De mensen om me heen werden ook aardig gek.

Enkele gedachtes:
- *meer voor mezelf* De gedachte om mezelf gewoon even voor een auto te gooien, of het continu hopen op een aanrijding met een vrachtwagen door nét even in die dode hoek te gaan rijden.
- (deze is echt niet gezond) Elke keer bij een BBQ de gedachte om degene die aan het bakken is met zijn gezicht op het ijzer te duwen totdat hij compleet verbrand is, zelfs ooit gehad bij mijn vader. (ik krijg dan ook beelden voor me die je liever niet wilt zien)


Dit zijn echt maar enkele voorbeelden van dingen die ik doe en gedachtes die ik krijg.
Misschien is het een schreeuw naar aandacht, maar dit krijg ik al genoeg. Misschien is het iets wat dieper zit.
Verder ben ik zeer geïnteresseerd in de dood, en kan ik hier heel makkelijk mee omgaan. Ik ben vaak heel gevoelloos (bijvoorbeeld, als iemand mij verteld dat haar konijn is overreden, ga ik lachen of trek ik een gezicht van 'Ja... dus?')

Iemand ervaring met dit soort mensen? Ik word er zelf aardig gek van :P

Noeleke.

:Shet klinkt niet gezond nee:S
heb je die gedachten/neigingen allang?

Kan ik me niet herinneren. Ik denk sinds de brugklas (ik ga nu naar de 5VWO)
Ik werd een soort van alto (zo'n zwart typetje) in de brugklas door invloeden van mijn broer. Daar ben ik eind derde mee gestopt, maar de interesses bleven nog wel (al die duistere dingen). Toen was het nog gewoon een soort van hobby om op die manier te denken en ermee om te gaan. Maar ik ga het steeds meer gebruiken om mijn emoties te tonen, en ik ben niet zoveel drama gewend (of juist wel) dus ik reageer nogal hard op dingen die me niet zinnen.

mischien toch maar eens met iemand over praten?
een keer naar de huisarts toe gaan ofzo?

Suggesties wat ik dan moet zeggen?
Is dit geen afwijking of mentale ziekte ofzo? Die die dingen veroorzaakt? Ik heb al een keertje naar Borderline gekeken.. maar niet echt succes. Misschien iets wat erop lijkt?

gewoon het hele verhaal tegen de huisarts zeggen.
mischien weet hij/zij wel meer?.

Hmm, ik wacht wel eventjes af.
Deels omdat ik niet eens weet hoe ik bij de huisarts terecht moet.. Mijn ouders wil ik het liever niet laten weten, niemand eigenlijk, behalve één iemand, heb ik het net laten lezen.
Gewoon binnenwandelen of wat?

vantevoren bellen voor een afspraak he

Soms hebben ze een inwandelspreekuur 's-ochtends; geen afspraak nodig. Maar dan moet je toch even bellen wanneer dat is.
Doe maar snel, als ik je zo hoor kom ik je niet graag tegen op straat..:bloos:.

Het voordeel is dat je hier waarschijnlijk nooit naar zult handelen, omdat je normen en waarden bezit. Je wilt niet weten hoe veel mensen die autorijden af en toe de gedachte hebben 'wat nu als ik de deur nú, midden op de snelweg, opengooi?' of 'als ik het stuur nu hard naar rechts gooi, wat zou er dan gebeuren?'. Dat is natuurlijk wel in veel mindere mate dan het bij jou het geval is, maar jouw gedachten komen op mij over als een soort verveling in combinatie met onverschilligheid. De huisarts heeft geheimhoudingsplicht en je zult echt niet de eerste zijn die bij hem aanklopt met dit soort dingen, dus maak je geen zorgen.

Zo erg ben ik niet hoor ;) Ik houd me heel erg koest tegenover andere mensen, en zoals Infidel al zegt: ik heb ook normen en waarden, en ik zal die dingen ook nooit echt gaan doen. Ik heb er meestal gewoon last van in mijn eigen tijd ;) Dus maak je maar geen zorgen, want misschien ben je me al eens tegengekomen op straat :evil:

Noeleke.

PS: Ik zal wel even bellen met de huisarts dan :) Dankje voor jullie reacties! (Y)

Mensen de dood injagen klinkt ook wel heel erg agressief hoor :O

Ik denk dat je op de een of andere manier iets te gefascineerd bent over de dood en daarom dit soort dingen bedenkt.

Hier moet je over praten, dat zal je absoluut helpen.
Verder klinkt dit behoorlijk als een agressie kwestie, dus probeer dat een beetje de ventileren op de manier waar jij door kunt ontlaten (zoals bokstraining)

Hoe denk jij dat de dood eruit ziet/voelt?

Ja, dat denk ik ook, maar dan nog hoef ik eigenlijk niet zulke dingen te denken, wel? :bloos:

Ik heb geen flauw idee, ik denk wel dat er iets is na de dood, maar geen flauw idee wat!
(Oef, wat een zinnig antwoord! Even laten bezinken zeg..) :facepalm:

Ik weet het niet. Ik vond een tijdje de dood erg interessant maar dat is weer vanzelf weggegaan.

Hmm, in ieder geval hartstikke fijn dat je meedenkt (Y):D
Ik ga er even achterkomen :P

Ik zou als ik jou was een afspraak maken bij de psycholoog. Dit betekent niet meteen dat je gek bent, je gaat er heen omdat je geholpen wilt worden.

Nou Linooz, weet je wat het is.. ik ben zó koppig in het leven en ik denk dat ik alles beter weet op dat onderwerp..

Ik heb een soort van denkmanier dat ik alles zelf moet oplossen, daar wordt ik sterker van (en zeg me niet om dat niet te doen, want ik doe het toch! :evil: )

Ik moet alles zelf doen, zelf overleven, dus ook mijn problemen, die moet ik zelf oplossen.
Heel aardig van je dat je meedenkt, maar er wordt mij al ruim een jaar een psycholoog geadviseerd, en ik ben er nog steeds ;)

Er zijn is geen criterium om het niet te doen.

Ja wat jij zegt, je zegt toch dat ik het niet hóef te doen? Toch?

Ik denk dat als jij zulke gedachten hebt het toch niet verkeerd zou zijn om naar een psycholoog te gaan. En ik denk dat je daarmee best weet wat ik bedoel.

Ja ik snap de gedachte erachter ook wel ;) Maar zoals ik net al zei, als ik zoiets hoor, dan krijg ik toch weer dat beter-weten-gevoel :bloos:
Sorry, ik kan er ook niets aan doen :(

Denk dat dat er een beetje ingebrand zit bij jou :D.

Ja denk ik ook :|:D

Nouja, je bent er simpelweg aan gewend om alles op je eigen manier te doen maar dat zal nu toch echt niet meer opgaan. Hulp vragen is niet altijd verkeerd, en daar moet je nog even aan wennen ;)

Maar ik vind het zo moeilijk om die stap te nemen. Want ik vind het eigenlijk prima zo (die gevoelens e gedachtes natuurlijk niet, maar de manier wel).
Op deze manier kan ik alles lekker voor mezelf houden en hoef ik mijn ouders niets te vertellen, niemand hoef ik zo iets te vertellen. En dat is het makkelijke. Ik hoef geen aandacht te trekken omdat ik toevallig zo stom ben om die gedachtes aan te nemen en niet gewoon voorbij te laten gaan...

Ik schaam me ervoor :facepalm:

Je vindt het moeilijk om hulp te vragen?

Na 5 jaar zo geleefd te hebben, ja :P Wel zulke hulp, hulp die mij met mijn eigen leven helpt. :bloos:

Ik denk dat je toch de stap maar moet zetten. Het is moeilijk, maar je moet je je er overheen zetten.

Een psychiater vind ik nu nog wat ver gaan, laat de huisarts daar maar over beslissen. Denk ook niet dat een psychiater je gaat vertellen wat je moet doen, hij/zij zal ook proberen de oplossingen vanuit jezelf te laten komen.

noeleke en heb je ondertussen een afspraak bij de huisarts gemaakt?.

Nee, nog niet :bloos: Durf nog niet zo goed. Gewoon bellen?
Maar.. het is vreemd, maar nu gaat het ineens heel veel beter. ik heb denk ik gewoon echt van die buien (geen reden om de huisarts niet te bellen natuurlijk, want dat ga ik echt wel doen ;)) Maar gewoon ter informatie.

Noeleke.

dat herken ik wel, ik schiet altijd in de lach als in de les iemand flipt ofzo, of iemand op zn kop krijgt, ik weet ook niet waarom. is idd vervelend, zodra ik n manier weet om dr vanaf te komen zal ik t tegen je zeggen, maar dat is mij ook nog niet gelukt

Gelukkig dat ik niet de enige ben dan! :D

ja gewoon bellen voor een afspraak.
gaat het vaker beter of slechter?.
en wel bellen he!.

ja dat heb ik ook,

maar ik doe het dan toch maar niet.

Ik zou wel naar de huisarts gaan, je wilt niet dat het later nog erger wordt.

Kheb nog steeds niet gebeld :bloos::bloos:
Ik ben zo bang dat mijn ouders erachter komen, en dan ben ik echt de lul, want dan gaan ze proberen te helpen... En dat is het pas echt kut om eruit te komen (aangezien ik nooit iets vertel, zowel school als persoonlijk)

Verschilt wel, maar het gaat eigenlijk van vaak slechter naar vaker beter :) Ik maak me heel snel zorgen over iets, en laatst is me mijn grootste zorg weggenomen, mijn vriendin ;) Dus ik heb eigenlijk niet veel om me zorgen over te maken nu! *O*

Noeleke.

ik zou het wel aan je ouders vertellen.
ze komen er toch wel achter.
en ik zou het op school ook vertellen.

Nee echt niet :bloos::bloos:
Hoezo komen ze erachter? Ik spreek ze amper, ik leef op kamers zo ongeveer, ik ben alleen beneden om te eten en drinken en als ik wegga naar vrienden, werk of school eventjes..
Mijn ouders kennen mij niet eens. Ze denken dat ik nog steeds dat lieve zorgeloze jongetje ben van 5 jaar geleden, toen ik nog nergens aan hoefde te denken en nou krijg ik godverdomme weer zo'n kutbui! Het moet eens STOPPEN

Ik vraag me af waarom hij dat op school moet vertellen?

Precies, ouders lijkt mij al moeilijk genoeg.

Ik denk dat je toch beter een psycholoog kan opzoeken, want je wilt hier toch niet je hele leven mee doorlopen?
En het is moeilijk in te schatten of je ouders het ook moeten weten, echt je eigen keuze.
Het vervelende met ouders is dat het moeilijk in te schatten is wat ze vinden, maar waarschijnlijk valt het gewoon mee.

Waarom niet, volgens mij zijn er in het leven gewoon enorm veel mensen onuitstaanbaar en mogen ze best spontaan door de bliksem worden getroffen op een heldere dag.

zolang je er verder niets mee doet.

Oke? Dus sadistische moordneigingen is heel normaal omdat sommige mensen echt onuitstaanbaar zijn? Ik snap je reactie niet echt.

Ik denk dat spelen met de begrippen "dood & verderf" normaal is in de hedendaagse realiteit ja.

Ja, want vroeger, toen alles nog goed was, waren er geen dood en verderf.

Waarom heet dit topic eigenlijk zo, Noeleke? Heb je werkelijk iemand de dood ingepraat, of niet?

Oke gezin ik in die omtrent ervaring heb en voldoende kennis beschik, vraag je eigen huisarts je te verwijzen naar een psycholoog van de GGZ en zelfs hoog waarschijnlijk op wat later datum met de psychiater. Dit(GGZ) zijn in Nederland wel een van de meest beste van de wereld en
(ik heb pas een tijdje geleden officieel met mijn volledige behandeling van Depressiviteit/Suïcidale en Psychologische onderzoek en Vaststelling en verduidelijking van Asperge Syndroom na 1.5 jaar afgesloten en best gezond uit gekomen.)

OKE Nu naar jouw toe JE kunt vertrouwen dat (bijna) alles wat met jou besproken word onder jouw en de behandelaars/behandel team voor jouw dossier.Hoe zo zou den ze het niet Door vertellen?
Simpel gezegd zij hebben een beroepsgeheim om nog ergens te kunnen werken ofwel echte werk zouden kunnen verrichten naar de cliënt to Ofwel--> Vertrouwen is zeer belangrijk.

Naar mijn menig zou je Hoog Waarschijnlijk zelfbeschadiging drang hebt met mogelijk en ik zeg mogelijk makkelijk vatbaarheid voor ontwikkeling van depressiviteit en/of suïcidale gedachte/drang echter denk ik dat je al ziet met wat passieve suïcidale gedachtes dus geen depressie naar de informatie die je hebt verschaffen aan ons hier.

Ik baseer dit wegens een merendeel van de mens die zulke gedragspatronen hebben niet van af wetten wat hun tot die gedachtes of acties brengen en het aller beste is om zo snel mogelijk er aan te doen voor dat het nog meer zal erger worden en ik meen het zal erger worden als je niet iemand deskundig voor het problematiek te hulp vraagt.

Je kunt verwachten dat de grootste tijd van de behandeling zult doorbrengen met een Psycholoog voor therapie dat het meeste werkt zal zijn en misschien gepaste ondersteuning via medicaties of ander dingen dat de psychiater verstandiger zal vinden om te remmen van het verslechtering.

( IK HEB EVEN SNEL DIT BERICHT GETIPT EN ZAL NOG MEER TOEVOEGEN ALS IK ZIE TEKORT KONINGEN OF ALS JIJ OF IEMAND ANDERS MEER WILT WETEN.)

En Veel strekte ermee!


Extra toevoeging:

Naoeleke(klint Russsich, kan ook spreken/schrijven)

Ik begrijp jouw helemaal omdat ik in principe ook zo ben maar alleen wel meer wijzer en al door de hele procedure. En ik adviessier je om nu er echt iets aan te doen want later zul je echt blij zijn dat je dit bij de wortels ongeveer heb gedaan en niet wanneer jij echt te laat bent en zelfs zoals ik er uit bent en weer door ga met aan mijn leven te werken heb ik in de periode dat ik zulke en veel erger of vergelijkbare marteling van ernstige hoofdpijnen doorstaan en in over al gemeen bijna heel mijn bovenbouw periode in Havo verknalt ik ga nog even mijn havo afmaken zo lang nog alles echt onder controle licht.

En noch Voor het verduidelijking ik heb al 2 psychose gehad en ik vezeker als je net over de dunne grens bent geweest zulle je naouwelijks controle hebben tijdens het gebouren hoe je dat ook maag denken nu. En ieder mens kan psychose krijgen of ik weet wel snelle manieren om psychose te veroorzaken bij de ongelovige.
(--> makkelijkst versnelling&verhoging van angst en stress en je zult het niet bevallen!!!)