relatie mogelijk met een workaholic?
 

Hey

Vinden jullie dat een relatie met een 'workaholic'/'bezige bij' mogelijk is of liever niet, ook al zie je die persoon doodgraag?
Zouden jullie het kunnen om een relatie te hebben met iemand die buiten zijn gewoon werk nog andere vele activiteiten heeft, waardoor hij/zij (misschien) weinig tijd heeft voor jou?

Laat gerust iets jullie reacties achter...

Nee een vriendin moet toch wel tijd hebben voor mij.. naast haar hobby's .. Ik heb aandacht nodig :bloos: *O*
Dus als ze alleen maar met andere dingen bezig is vrees ik dat het niet wat wordt-O-

Ik zou het er moeilijk mee hebben. Helemaal omdat ik het zelf niet altijd zo druk heb, dan is hij superdrukbezet en heeft geen tijd voor mij en zit ik maar een beetje thuis te wachten tot hij er is ofzo. Nee, dat lijkt me niks, ook al zie ik hem graag.

Ik zou daar geen problemen mee hebben, denk ik. Ik ben iemand die graag alleen is en ik heb er dus ook geen behoefte aan om m'n vriend vaak te zien. Wekelijks 'n avondje is voor mij meer dan genoeg en daardoor blijft 't ook iedere keer weer bijzonder om samen te zijn :).
Maar sowieso.. liever 'n man die 't druk heeft dan eentje die de hele dag maar zit te niksen :D.

ik ben een meisje, maar als ik later een vriend zou hebben die veel activiteiten/hobby's/vrienden enz. heeft heb ik dr geen moeite mee, leer ik zelf ook nog ns wat mensen kennen

^^
Hoho, wie zegt dat jij mee mag met al z'n uitjes en hobby's:p

Ik ben er wel een voorstander dat m'n vriendin een eigen leven leidt en doordeweeks haar eigen dingetjes heeft, want ik ben er niet voor om haar te vermaken. Ik hou er zelf ook wel van om gewoon even met m'n eigen dingen bezig te zijn, zonder dat ze me constant in de gaten houdt en achter m'n reet aanloopt. Maar het moet niet de spuigaten uitlopen. Een beetje aandacht en een paar avondjes in de week met z'n 2tjes zou toch wel prettig zijn.

Sluit ik me bij aan (y), al wil ik zelf nog wel om té veel aandacht vragen.

Sluit ik me ook helemaal bij aan!
Ik ben (ook) iemand die heel graag een vriendin zou willen, maar wel m'n vrijheid/zelfstandigheid wil behouden!

Ik had een tijdje een relatie met iemand die verslaafd was aan volleybal, dit ook op hoog niveau deed én hard moest werken voor zijn schoolexamens. Wat mij betreft was dat geen probleem, ik wist dat we naast de pauzes op school weinig tijd samen zouden hebben. Soms ging ik mee naar z'n volleybaltraining om toch even bij hem te zijn, en te zien dat hij iets deed wat hij heel leuk vond. Uiteindelijk was hij degene die de relatie uitmaakte, omdat hij het niet vond kunnen dat ik zo weinig aandacht kreeg, hij vond dat ik beter verdiende.

Er zijn vast wel momenten te bedenken die je wél samen kunt besteden, samen eten bijvoorbeeld (hoewel dit wel in een serieuzer stadium van een relatie is natuurlijk). Als hij gaat hardlopen mee gaan op de fiets. In ieder geval, ik vind niet de hoeveelheid tijd die je samen hebt belangrijk, maar de kwaliteit er van. Als iemand weinig tijd heeft voor mij prima, maar dan wil ik ook dat in die tijd samen de aandacht bij ons samenzijn ligt, en niet bij alle andere dingen die hij nog moet doen maar niet kan doen omdat hij met mij tijd doorbrengt.

Zoals ik hier lees, hangt het veel af van de persoon. Bij iemand kan het wel, bij de ander niet....
Maar zoals JustADreamer zei, ook al heb je weinig tijd samen, het is de kwaliteit dat telt...
Nuja, de persoon die het druk heeft, mag ook natuurlijk niet vergeten dat hij/zij een lief heeft...
Belangrijkste is dat men rekening houdt zeker met elkaar.

Merci voor al jullie reacties:)!

Het ligt er voor mij ook aan of hij altijd zo druk bezet is, of dat het een tijdelijk iets is, vanwege een project op zijn werk of bv. tentamenweek bij zijn studie.

Aan de ene kant vind ik het fijn dat de ander in een relatie ook zijn eigen hobbies/vrienden/enz heeft en dus niet al z'n tijd met mij door wil brengen, aan de andere kant had bv. mijn ex veel minder tijd beschikbaar dan ik. Hij was sowieso van maandag t/m vrijdag van 9-6 de hele dag met zijn studie bezig, waar hij ook vaak 's avonds nog wat tijd aan moest besteden. Daarnaast wilde hij minstens 1x per week een paar uur met vrienden naar de klimwand, en dan zelf nog 1 of 2x per week kung fu beoefenen. Daardoor bleef er al minder tijd over om samen door te brengen, en de tijd die we samen doorbrachten was vaak ook niet met z'n tweeen, maar met een groep vrienden erbij. Zodoende kreeg ik steeds vaker het gevoel alsof tijd met mij doobrengen niet een van zijn hoogste prioriteiten was. Daar ben ik toen een keer best boos over geworden, en we hebben het toen ook wel uitgepraat, en zijn bv. toen met z'n tweeen een weekendje weg geweest, in plaats van met vrienden zoals we meestal deden.

Uiteindelijk is het om andere redenen uitgegaan, maar ik weet niet zeker of het anders beter was gegaan of dat het alsnog om die reden uit was gegaan. Mijn huidige vriend is zo'n beetje het tegenovergestelde en wil het liefst zo'n beetje elk vrij moment samen doorbrengen, en dan vind ik het best moeilijk om te zeggen dat ik liever een avond wat anders doe. Aan de andere kant, als we dan een tijdje elkaar niet zien, mis ik hem wel, maar vind dat alsnog gezonder dan alles opzij zetten om maar samen op de bank te kunnen hangen.

Ik ben ook graag een keer alleen of een keer met vrienden weggaan... en van mij mag hij hobby's/activiteiten hebben of met vrienden weggaan.
Maar belangrijkste is dat hij ook tijd maakt voor mij, ook al heeft hij het altijd druk.

De meeste workaholics die ik ken hebben wel een relatie, dus wat dat betreft is het sowieso mogelijk :D. Wat daarbij wel opvalt is dat ze óf een relatie hebben met een mede-workaholic, zodat er evenwicht is doordat je het allebei druk hebt, óf juist, vooral bij workaholic-mannen van middelbare leeftijd, met een zeer rustig en huismussig persoon, die dan wel haar (of zijn) rustige en huismussige eigen bezigheden heeft, zodat er een overeenkomst is waarbij de workaholic bepaalt welke tijd er samen wordt doorgebracht en de huismus er tevreden mee is om zich daarnaar te schikken (wat ook prima is als je daar allebei gelukkig mee bent).

Zelf zou ik het denk ik niet willen. Niet dat ik een relatie met een luie donder zou willen, dat nou ook weer niet :p maar gewoon iemand met een gemiddelde stressbestendigheid en werkinzet. En die mag dan gerust daarnaast nog uren en uren aan een hobby besteden, want ik hoef niet al mijn vrije tijd samen door te brengen en een hobby is doorgaans flexibel.

Ik zou er denk ik niet zoveel moeite mee hebben. Mijn vriend eigenlijk ook altijd druk bezet geweest, tot hij een jaar geleden ziek werd. Daarvoor werkte hij vier dagen in de week, maakte vier avonden in de week tot laat muziek, de dag dat hij niet werkte was hij vaak zelf muziek aan t schrijven of administratieve zaken aan t regelen voor zijn band. In het weekend was dat ook vaak zo, zaterdagmorgen veel slapen, zaterdagmiddag richting locatie om te soundchecken en 's avonds optreden. 's Avonds laat weer terug rijden en zondag de hele dag brak zijn. Ik vond dat prima, zolang hij er maar gelukkig van word. Tuurlijk heb ik ook mijn aandacht nodig, maar dat werkte prima zo. Want op de momenten dat we wel samen waren, was hij er ook écht. Dan was hij ook met niks anders bezig dan met mij en wilde ook echt met mij zijn.