de zin van het leven..
 

kijk hè..
wat is nou het nut van leven? waarom leef ik? omdat ik niet dood ben, dat is de enige reden die ik kan bedenken, (en dat sex bestaat dan) maar ik heb geen vrienden, doe atheneum en ben tot 7 uur met me huiswerk bezig, en waarom leef ik dan? om te gaan werken? en waarom ga ik werken dan? om uiteindelijk van me pensioen te genieten en dan dood te gaan? wat heeft het voor zin.. waarom zou ik niet gewoon een pistool kopen en in een winkelcentrum mensen gaan neerknallen? :evil: ( niet dat ik dat zou doen hoor ) maar wat is er mooi aan het leven, waar leef ik voor, iemand help me alsjeblieft :( ik ben 14.. en heb alleen maar stress aan alles..

Tja, als je het zo gaat bekijken heeft niks nut, natuurlijk. Werken kan ook best leuk zijn! Je kan er voldoening uithalen en er trots op zijn. En het geld dat je ermee verdient kan je weer investeren in een mooi huis, vakanties, ...

Volgens mij heeft het leven geen zin. Dat het bestaat gewoon omdat er één stomme bacterie miljoenen en miljoenen en miljoenen jaren geleden per ongeluk ontstond in één of andere oersoep. En omdat het zich kopieerde en daar soms foutjes in zaten. En die foutjes vielen soms goed uit en dan werden het andere bacteriën en dingen en dingen en dingen en dat werd heel heel veel later zo'n mensje.

Maar misschien vind ik dat idee wel prettiger. Dat het leven geen zin heeft. Want stel! Het had zin en je moest dingen leren en mensen helpen en zínvolle dingen doen voor de zin van het leven, nou, daar had ik helemaal geen zin in gehad. Nu ben ik er gewoon en mag ik zelf maar zo'n beetje aanklooien. Veel fijner. Maar goed, dat is mijn idee.

Ook zo'n cliché. 'De zin van het leven moet je zelf maken' Maar het is misschien wel het beste idee. En het gáát niet altijd goed en je gaat op je bek en dat is dan niet leuk.

Soms heb ik ook het idee (ook van mezelf trouwens, voor een groot deel ook van mezelf) dat mensen veel te veel dénken te moeten. Zoals: trouwen, kindjes krijgen, goed doen op school, aardig doen tegen andere mensen, netjes eten, een goede baan vinden, altijd gelukkig zijn, een goede mening hebben, veel boeken lezen en alle films gezien hebben. Terwijl je 'in de essentie van het leven' enkel een beetje moet ademen, eten, drinken en je af en toe ontlasten. Eventueel met een beetje warm houden. En seks, als je het helemaal chique hebt.

Als jij je op dat atheneum niet gelukkig voelt, waarom ga je geen havo doen? Dan kun je niet naar de universiteit. Dus. En aangezien je nu al je huiswerk zit te maken tot 7 uur 's avonds en je schijnbaar niet veel meer doet dan dat (en overleven) denk ik niet dat het een groot gemis is. Je gaat later toch geen 30948 beroepen uitoefenen, dus je hebt al die universitaire opleidingen helemaal niet nodig. En zowel, dan doe je ze na je HBO. Waarom niet? Je gaat er heus niet dood aan.

En je hoeft later niet te werken. Andere mensen denken misschien dat het hoeft, maar als jij overleeft zonder te werken, dan hoef je (vanuit het concept 'leven' geredeneerd) heus niet te werken. En je hoeft ook helemaal niet knap te zijn of vriendjes te hebben. En je hoeft niet altijd aardig te zijn tegen stomme mensen en je overleeft het ook heus wel als je je examens niet haalt of geen auto kunt rijden of je van niemand kent die verliefd op je is.

En het gaat me er niet om dat je nu spontaan stopt met werken of met je best doen of met aardig doen, maar om dat je het je een beetje beseft. Dat het nog steeds jouw leven is, dat je misschien wel huiswerk maakt, maar misschien niet omdat je leraren (of ouders) zeggen dat het moet, maar omdat jij leeft en toen tegen je handen hebt gezegd te schrijven en tegen je hoofd te denken. Omdat jij het doet en je het ook niet kan doen. Dat het kán. Dat je je er niet zo druk om hoeft te maken, dat je er iets relaxter tegen aan gaat kijken.

Wat vind je leuk?

tv kijke, en... en... uh.. nix... daarom.. ik ben zo levenloos :( en word ook beetje gepest enzo, maar hoe kan ik me daar nix van aantrekken? dat ik ze maar laat kletsen, dat kan ik niet, hoe moet ik dat doen? dankje voor dat verhaal trouwens

Je vindt vast wel meer dingen leuk! Mensen die alléén tv-kijken leuk vinden bestaan niet, die weten gewoon niet wat ze verder nog leuk vinden. :P

Ik stel voor dat je een niveau afzakt, de extra tijd investeert in het zoeken van hobby's en mensen om deze hobby's mee te beoefenen. Probeer eens verschillende sporten uit, bijvoorbeeld, of misschien ben je wel heel artistiek. Dan ontmoet je én nieuwe mensen én heb je leuke dingen om te doen én het vergroot je zelfvertrouwen. Want als jij ontdekt dat je goed in iets bent of als jij leuke vrienden hebt of als je gewoon vrolijker bent, dan heeft pesten ook minder invloed op je.

En die pesters zijn gewoon ontstaan uit dezelfde stomme bacterie met z'n foutjes en ze zijn gemaakt uit dezelfde troep van water en eiwitten en alles. En ze moeten ook allemaal naar de wc en vroeger waren het hulpeloze baby's met halfopen schedeltjes. Misschien maak je je er wel druk om wat ze vinden (want net als paarden zijn mensen kuddedieren en mensen willen dat andere mensen hun lief vinden) maar dan hoef je er nog niet meteen aan te denken. Dan ga je gewoon denken aan hoe kwetsbaar en zwak ze eigenlijk zijn en hoe ze naar de wc gaan en dat het van die hulpeloze baby's waren en dat het later van die oudjes worden die niet meer rechtop kunnen staan en wat heel, heel, heel erg lang geleden hun (jullie) voorouder was. En waarom zou jij je druk maken om het achter-achter-achter-(keermiljoenmiljard)-kleinkind is van een sullige bacterie die waarschijnlijk geen eens een fatsoenlijk rondje kon zwemmen in z'n oersoep?

ben je n jongen of n meisje?
want ik ben n meisje van bijna 14.
en heb ook af en toe van die gevoelens.
mss helpt het om het er met iemand over te hebben die hetzelfde heeft,
dus als je wil?
pm maar!!

Ik denk niet, dat het leven een van boven opgelegd nut heeft. Als het wél een bepaald nut had, zou het leven moeten zijn gemaakt met een doel. Vóór het leven was er echter niemand, die zich een doel kon stellen, dus kan het leven geen doel of nut hebben.

Waarom je zou studeren, werken, met pensioen gaan, en sterven? Geen idee. Maar aan de andere kant, waarom niet? Als het absoluut niets uitmaakt, dan is er ook niet tégen het leven in te brengen.

maar wat is er mooi aan het leven, waar leef ik voor

Ik weet het niet. Ik weet niet, wat jij interessant vindt. Je zou kunnen gaan sporten (van tafeltennis tot roeien tot schaken). Je zou je in geschiedenis kunnen verdiepen, of in talen, of een willekeurig ander onderwerp. Je zou lange wandelingen kunnen maken, of fietstochten, of boeken lezen.

En dingen met vrienden doen. Vrijwel elk mens vindt het leuk, dingen met vrienden te doen. Je zou bij een van de bovengenoemde dingen een vriend kunnen vinden, of op school (er zijn vast mensen die níet vervelend doen, je zou met hen een praatje kunnen maken). Of op internet, op internet zijn ook een hoop aardige mensen. Al moet je wel iets beter opletten, aangezien een leugen gemakkelijk geschreven wordt.



Ik lees trouwens dat Em. voorstelt, een niveau lager doen te gaan. Zit je zo lang aan je huiswerk doordat je het lastig vindt, of is het iedereen veel? In welke klas zit je en wat voor cijfers haal je ongeveer?

De zin van het leven?
Er is geen zin, de zin is gemaakt.
Ga na: alle doelen al het aanzien alle ''vices and virtues'' alle creaties komen van ons af, dus als jij mening wilt in je leven zal ook jij die zelf moeten maken, zo niet moeten vinden.
De mens is een doelgericht wezen, zij doet nooit iets ''zo maar'', daar ga jij heel erg snel achter komen.
Zelfs existentialisten, de aanvoerders van jou originele gedachtengang stellen dat jij alleen verantwoordelijk bent voor jouw bestaan en acties.
Denk er maar eens over na.

Hoe kom jij erbij, dat mensen nooit zomaar iets doen, dat alles wat mensen doen een doel heeft?

Als je zoveel met je huiswerk bezig bent, bijna geen hobby's hebt en ook nog 'n beetje gepest wordt, kan ik me voorstellen dat je zulke (in mijn ogen) depressieve gedachtes krijgt :confused:. Misschien zou 't helpen om met 'n studieadviseur te praten over 'n efficiëntere leermethode en met je mentor over die pesterijtjes. Daarnaast zou ik gewoon wat sporten, muziekinstrumenten of andere hobby's uit te proberen, er zit vast wel iets bij voor jou ;). Zo leer je ook nieuwe mensen kennen: potentiële vrienden! :D

Goed lezen Alg, ik zei dat alle dingen die met een doel gebeuren gebonden zijn aan een zelf gevormd gevoel van een doel/hoger plan etc.

Ik heb nooit gezegd dat er niet iets bestaat zoals toeval, hoewel nagenoeg alles heeft een achterliggende betekenis.
De jongen die een bushokje sloopt doet dat niet zomaar, maar omdat hij zich verveelt, of boos is.
De gene die een studie doet omdat haar ouders het willen doet het niet zomaar, maar om haar familie trots te maken, et cetera et cetera.
Vandaar dat persoonlijk ik alles in meerdere of mindere mate met elkaar verbonden zie.
Toeval is erg schaars in deze wereld, dat moet een rationalist zoals jij toch inzien ;).

Waarom moet het leven zin hebben? Kun je niet gewoon genieten van het feit dat elke ochtend de vogeltjes fluiten, dat er prachtige bloemen in een tuin staan, dat een vlinder neerstrijkt op een struik? Van de bladeren die weer van de bomen afvallen en die zich laten meevoeren door de wind? Van de regen, waarvoor iedereen snel een schuilplaats zoekt, maar waar je ook zo prachtig in kunt gaan liggen of dansen? De zin van het leven is dat het geen zin heeft, dat het simpelweg is en dat jij ervan kunt genieten.

Oei, dan had ik de zin De mens is een doelgericht wezen, zij doet nooit iets ''zo maar'' misschien tóch verkeerd geïnterpreteerd.

Je zei daarentegen wel, dat een mens nooit zomaar iets doet, en dat menselijk gedrag dus geen toeval is. Ik denk dat dat maar gedeeltelijk waar is. Veel beslissingen nemen we op basis van vage gevoelens (om er vervolgens rationele argumenten bij te zoeken). Als we bepaald nieuws horen in een vrolijke bui, kan dat een andere beslissing opleveren dan wanneer we beslissen in een chagrijnige bui.
Er is geen direct verband tussen de stemming die je al hebt, en het horen van bepaald (onverwacht) nieuws. Ik zou dus zeggen, dat er sprake is van willekeur.

Ik weet niet hoeveel toeval er bestaat. In de quantumtheorie bestaat er zelfs gedwongen toeval. Er is een bepaalde kans op een bepaalde uitkomst, en die kans is absoluut. (een deeltje is voor 30% op een plaats, apart he?)

De vraag of je van het leven kunt genieten staat geheel los van de vraag of het leven zin heeft. Het enige verband dat ik bedenken kan is, dat het vaak ongelukkige (of minder dan gemiddeld gelukkige) mensen zijn die vragen naar de zin van het leven.

Lastige vraag de zin van het leven.
Dat is voor iedereen anders natuurlijk. Biologisch gezien is het voortplanten, maar je kunt toch voldoening halen als zaken zoals liefde, vriendschap, hobby's noem maar op. Wat em zegt over dat als je zoveel bezig bent met school, dat je geen tijd hebt voor hobby's dat je een stapje terug moet doen. Ga een niveau terug. Dat moet je niet zien als falen, maar positief bekijken. Zo heb je tijd om vrienden te 'maken'.
Om de zin van het leven af te vragen heeft niet zoveel zin. Zoek voor jezelf uit waar jij voldoening uithaalt om voor te leven.

De zin van het leven is ervan genieten.

De zin van het leven is een logica-vraag waar mensen niet bij kunnen met hun hoofd. Dit is het einde van logica. Logica heeft daar namelijk geen vat op. Je moet die vraag ook niet rationeel bekijken. Belangrijk is er in te geloven dat je er ooit wel achter komt. Op de achtergrond van alles is er een oceaan van kalmte die al je storende gedachten kunnen wegvagen. Wat er over blijft is begrip van het bestaan. De natuur. Onze gedachten zijn als rimpels op de oceaan, de vraag van de zin van het leven vervaagt in de stille diepte van deze oceaan. Daarom komt alles altijd goed.

O, dus het is een logica-vraag die je niet oplossen kunt, en daarbij is het überhaupt geen logica-vraag? Dát is logica waar ik niet bij kan met mijn hoofd.
Hoe weet je dat dit het einde van de logica is? Ik neem aan dat je er wel een bepaalde redenering voor hebben zult. Zelf denk ik niet, dat je deze vraag niet rationeel kunt bekijken. Sterker nog, het is een volstrekt irrelevante vraag. Het leven is er gewoon, en het heeft geen diepere betekenis of een bepaalde bedoeling.


Is het belangrijk omdat je er inderdaad ooit achter komt, of omdat je het een prettig idee vindt dat je er ooit achter komt?

Zou je me deze vergelijking uitleggen kunnen? In wat voor opzicht vervaagt de vraag naar de zin van het leven? En wat bedoel je met ''begrip van het bestaan''?
En nog belangrijker, hoe volgt daaruit dat ''alles'' ''altijd'' goed komt?

atheneum 2, maar soms ben ik ook om 5 uur klaar dus.. en ik heb nog geen punten gehaald tot nu toe, en waarom ik geen vrienden heb, ik heb faal angst of autisme ofzo.. ik ben eg super verlegen..

Het is het einde van logica als vragen alleen maar meer vragen oproepen zoals de vraag: wat is de zin van het leven? Er komt steeds een 'ja maar' achter, en zo houdt het nooit op. Als je je lang genoeg met die vraag bezig houdt, wordt het chaos in je hoofd. Er komen steeds meer vragen op, omdat er teveel verschillende gedachten opkomen die de vraag proberen te beantwoorden. Maar voor elk antwoord die je kunt bedenken, komt er weer een tegengedachte. Op een gegeven moment kom je op een punt waar je vast zit in de vraag. Dit is het einde van logica. Er is geen juist antwoord. Bij dit rationele limiet kan het opeens heel helder worden in je hoofd, omdat de vraag vervalt bij een gebrek aan logische berusting.

Tuurlijk kan je de vraag rationeel bekijken. En misschien vind je wel een antwoord waar je een tijdje tevreden mee kunt zijn. Het is gezond om er niet te diep over na te denken. Het is ook heel logisch dat je uitkomt op een antwoord als 'het heeft geen betekenis of bedoeling'. Maar een eventuele diepere betekenis is niet aan logica besteedt. Dat is het gebied van spiritualiteit. Dit is de bron van alle verwarring in de discussies tussen atheïsten en theïsten. Logica versus persoonlijke ervaring. Persoonlijke ervaring is belangrijk, mits men dat niet verward met denkbeelden. Denkbeelden zijn nuttig, mits men deze niet verward met de ervaring van het leven zelf. Als iemand zegt: er is geen reden om ook maar ergens in te geloven, dan bedoelt diegene dat er geen logische reden is. Dat klopt, die is er niet.

Het is gezond om te geloven dat je er wel achter komt. De vraag is niet: Is er een zin van het leven? De vraag is: Wat is de zin van het leven? Dus de persoon gaat er dan vanuit dat het zin moet hebben. Elk mens zoekt geluk, en als dat geluk tegengehouden wordt door een zinsvraag, dan gaat men zoeken. En wie zoekt zal vinden, dat is onvermijdelijk. Eigenlijk is het simpel. Mede hierdoor, komt alles goed.

Het is geen prettig idee, maar iets dat ik heb ervaren. Onder onze wereld van gedachten, ligt een wereld van helderheid. Dit kan ik je zo wel vertellen, maar je hebt geen reden om mij te geloven. En dat is goed, want geloven in iets wat je eigenlijk niet gelooft is zinloos. Religie en spiritualiteit horen ook niet gaan over het geloven van denkbeelden, het hoort te gaan over een innerlijk weten door ervaring.

De vraag vervaagt in het ervaren van helderheid. Helderheid is er als gedachten er niet zijn. Als je dus vrij bent van je gedachten. Vrij van de logische ketenen die altijd antwoord zoeken. Meditatie (en mogelijk gebed) zijn manieren om die helderheid te ervaren.

Begrip van het bestaan. Het zijn zelf. In het nu bestaan vrij van storende gedachten is een heel andere levenservaring dan altijd vanuit een 'ik' leven vanuit onze gedachten en verlangens, oftewel ego. We hebben de neiging overal denkbeelden over te hebben vanuit een ego-idee. Die neiging uitschakelen is ook een aspect van spiritualiteit. Dus: het uitschakelen van het ego. Mensen keren zich bij voorbaat vaak af van spiritualiteit en religie, omdat het het ego bedreigt. In plaats van 'ik' is er het grote geheel. In plaats van in het nu Zijn is er het ego dat zich vastklampt aan verleden en toekomst om zijn bestaan in stand te houden.
Het ironische is: Nu ik dit allemaal zo zeg kan je ego roepen: Wat een onzin! Dat is niet waar, wat een zweverig gedoe! Dat is ook een verdedigingsmechanisme van het ego. En ook een patstelling en oneerlijk argument van mij omdat je er zo niks tegenin kunt brengen. Wederom het einde van logica.

Alles komt uiteindelijk goed omdat je kan ervaren dat er kalmte en liefde en verbondenheid is in het universum. De chaos zit vooral in ons hoofd.

heb je jezelf wel eens laten testen op autisme??
ja ik snap dat nu iedereen denkt ach dr heb je dr weer met dr autisme.
maar als je jezelf laat testen weet je of je het hebt of niet.
en dan kun je ook heel veel hulp krijgen enzo die echt helpt!!
heb ik zelf ook.
en anders moet je mss eens mensen met autisme opzoeken op school ofzo.
mensen met autisme zijn vaak verlegen,maar denken ook anders over dingen als ''normale''mensen, er is bijvoorbeeld geen enkele autist die ik ken die met de mode mee doet, allemaal een eigen stijl enzo en dat vinden wij gewoon goed.
nu zijn er ook steeds meer '''normale''mensen bij mij op school die naar mij en 2 vrienden van me toe trekken daardoor.
niet dat alle autisten zo zijn ofzo begrijp me niet verkeerd.
maar als je twijfelt of je het hebt is testen de beste oplossing.

er zijn ook faalangst trainingen, n vriendin van me had t ook gedaan, en ik overweeg t zelf ook, het schijtn dat je daarna echt n stuk minder onzeker bent enz.

Ik denk dat dat komt, doordat je er onterecht vanuit gaat, dat het leven een bepaalde bedoeling heeft. Anders dan de verschillende bedoelingen die het leven zou hebben, roept het feit dat het geen zin heeft geen tegengedachten en onbeantwoordbare vragen op.

Alleen omdat ik de vraag rationeel bekijk, ga je er vanuit dat ik na een tijdje niet meer tevreden ben met het antwoord? Ga je er zelfs vanuit, dat ik er niet diep over nagedacht heb?

Hoe langer ik nadenk over de mogelijkheid, dat het leven een bedoeling heeft, des te onwaarschijnlijker lijkt het me. Het zou betekenen dat iemand het leven gemaakt had, om er een doel mee te bereiken. Maar vóór het leven was er niemand, dus kan het leven niet gemaakt zijn door iemand. En dus kan het ook niet gemaakt zijn om een doel te bereiken.

Bij de andere mogelijkheid weet ik daarentegen geen enkele tegenwerping, behalve dan dat veel mensen het een fijne gedachten vinden dat het leven zin heeft.

De regels van de logica gelden altijd en overal. Logica is geen taalspelletje. Alle logische paradoxen berusten op een foute aanname.

''De persoon'' over wie jij spreekt, gaat ervan uit dat het leven zin moet hebben. Ik ben het daar niet mee eens. Iets wat er niet is, kun je ook niet vinden.
Bovendien is het niet zo, dat je altijd vindt wat je zoekt.

Helderheid betekent voor mij, het hebben van geordende gedachten. Helderheid betekent voor mij, het overzicht hebben.

Voor jou betekent helderheid, het niet hebben van gedachten. Hoe kun je dan helderheid ervaren? Als je iets bewust ervaart, moet je er een gedachte over hebben. En aangezien het hebben van een gedachte helderheid uitsluit -volgens jouw definitie- is het onmogelijk, helderheid te ervaren.

Integendeel, het is juist de wetenschap die objectief werkt. Het gaat over het grote geheel. Ik heb totaal niet het idee dat ik alles vanuit mijn eigen perspectief bekijk. Verre van dat, terwijl ik mezelf absoluut niet als spiritueel beschouw.

Niet waar, ik heb gelijk. Alles wat jij zegt komt door psychologische verschijnselen. Jij kunt er ook niks tegen doen, zo is je aard nu eenmaal. Je kúnt gewoon niet inzien dat ik absoluut gelijk heb, simpelweg omdat je dan moet toegeven dat je fout zat.

De kalmte en de liefde zitten ook in ons hoofd. De verbondenheid maar gedeeltelijk. (Er bestaat ook quantumverstrengeling.)

Je houdt naast je schoolwerk dus wel tijd over voor andere dingen. Je hebt 's avonds tijd voor een clubje, of je kunt je huiswerk 's avonds maken en dan 's middags wat gaan doen.

Misschien kun je een werkstuk als excuus gebruiken om wat af te spreken met mensen. Ook kun je in een pauze bij klasgenoten (of anderen, die wellicht aardiger zijn) aan tafel gaan zitten en ''hoi'' zeggen.

Vergeet het ge-''hoi'' niet, anders hebben ze niet door dat je contact zoekt.

Helaas wel... Bij mij is dat: Hoe kan het nou geen zin hebben? Waar worden mensen dan door gemotiveerd? Daar kan je een reeks logische antwoorden op geven, maar die geven mij niet de complete rust en inzicht die het uitschakelen van de vraag door het beoefenen van helderheid me wel kan geven.

Hm, nou zo werkte het bij mij. Maar mijn hoofd is chaos. Er zijn veel mensen die van nature veel kalmer in hun hoofd zijn dan ik. Soms vind ik het moeilijk dat te onthouden. Ik kan niet in het hoofd van iemand anders kijken, soms denk ik overal chaos te zien. Als jij tevreden bent is alles goed.

Nee. Daar ga ik niet van uit.
Nee ik ga ook niet uit van iemand die alles heeft gemaakt.
De gedachte van het 'zin hebben' is fijn. Maar de werkelijke ervaring is beter.
Logica is een instrument voor het bereiken van tijdelijke intellectuele overeenstemming. Het intellect moeten we niet verwarren met leven.

Voor personen die daar van uit gaan, en ver genoeg zoeken, die zullen antwoord vinden. Omdat de zinsvraag er is, is het antwoord er ook. Ookal is dat een logica antwoord, een religie, of een spirituele ervaring die de vraag uitwist in het bestaan van gewoon Zijn.
Als er in jouw leven geen zinsvraag is, dan heb je ook geen antwoord nodig.

Nee er bestaat bewustzijn zonder gedachte. Dieren leven in dat bewustzijn. In meditatie wordt dit beoefend, daar kan je enorm helder van worden. Dit noemen we gewoon Zijn. Als je nooit zonder gedachte bent dan is het vast druk in je hoofd.

Waarom heb je het over wetenschap? Kan je het anders formuleren wat je bedoeld?

Ik snap het niet zo goed. Waar heb je gelijk in en waar zit ik fout?
Oh je bedoeld individueel? Nah ik heb het over alle mensen delen, en wat we weer delen met de wereld.

whats the answer to the ultimate question?
42

Die is leuker na een paar jaar.

Waarschijnlijk.

Nee, daar ben ik het persoonlijk niet mee eens.
Want zelfs in die context kan er nog gereflecteerd worden op acties, oorzaak en gevolg, en vanuit dat aspect kan er gehandeld worden, plus de generalisatie dat iedereen er hetzelfde denkbeeld op na houdt is ook niet realistisch, ik kan bijvoorbeeld die dingen zeer snel ordenen, maar een ander zal dat waarschijnlijk minder hebben.
Hoewel denkbeelden, en emotionele staat weer in verband hangt met mijn vorig topic.
Zie hiervoor mijn Placebo topic, dit is dezelfde toepassing van de theorie, Maar dan verkennend tot op het niveau van ''tot op welk niveau kunnen wij onszelf brengen'
kunnen wij beslissingen en wijsheid die wij vergaren door middel van geloof (in jezelf) (placebo effect) vergroten, diverse mensen waren het hier mee eens, dus dan komt de vraag in hoeverre kunnen wij dit potentieel vergroten en waar is het limiet.
Dus ik denk dus dat door een bepaalde mate van objectief naar problemen kijken, en zowel rationeel als emotioneel een oordeel te vellen er absoluut geen toeval in acties zou zijn, omdat dat gewoonweg niet rationeel is.

Leven is niet per ongeluk ontstaan.

Per geluk dan.

Wie zou dat nou expres doen!

Over het algemeen neem je éérst de beslissing, om vervolgens pas een rationele onderbouwing te verzinnen.
Het kán ook anders, natuurlijk, maar meestal worden beslissingen dus lukraak genomen.

Dit kun je overigens meten, door een groep mensen maar één ogenblik over een keuze na te laten denken, het antwoord te noteren, om die mensen vervolgens wat langer te laten nadenken.

Vallen, Opstaan en weer doorgaan. :d

geld en bitches

Epic QFT *O*

Geluk had er niets mee te maken. Het was onvermijdelijk.

Wat?

Leg uit.

Wat gebeurt er als je een lucifer aansteekt in een kamer waar er een hoge concentratie H2 is? BOEM!!!

Het is onvermijdelijk omdat alle ingredienten aanwezig waren. Geluk had er niets mee te maken.

http://www.evolutionfaq.com/articles/probability-life

Hier staat meer informatie over het onstaan van leven.

Gegeven, hoewel de samenstelling van de groep zeer belangrijk is.
Mannen zijn bijv impulsiever dan vrouwen, Intelligentie speelt een grote rol, et cetera.

http://www.ru.nl/wetenschapsagenda/j..._beslissen_is/

Dit artikel maakt geen onderscheid tussen mannen of vrouwen, noch in IQ.

Waarom moet alles zin hebben? Waarom kunnen we niet gewoon zijn?

Mensen en hun drang om alles te verklaren steeds..

Ik ben van mening dat wij hier toevallig zijn en ook net zo snel weer weggevaagd worden. Als je kijkt hoe klein de aarde is ten opzichte van haar omgeving in de ruimte dan zie je pas hoe insignificant de mensheid ueberhaupt is.

Jij bent 1 van de 6 miljard mensen op de aarde, die om haar 330.000 keer grotere zon draait, die op zijn beurt maar een kleine stip is in een op dit moment wat rustigere buitenwijk van het melkwegstelsel. De zon doet er ongeveer 225 tot 250 miljoen jaar over om in een soort van elliptische baan door het melkwegstelsel te bewegen, hierbij komt deze ook in wat drukkere regionen, wat tot gevolg kan hebben dat zo'n beetje alles op aarde uitsterft (de dino's hebben het 160 miljoen jaar volgehouden).

Afgezien daarvan gaat onze zon dood waardoor deze uit zal zetten en de aarde zal opslokken. Dit gebeurt over ongeveer 2 miljard jaar, als de aarde dan nog bestaat. Daarna, over ongeveer 4.5 miljard jaar, wordt verwacht dat het M31 (Andromeda) sterrenstelsel botst met ons melkwegstelsel.

Naar schatting zijn er overigens 170 miljard sterrenstelsels in het voor ons zichtbare universum.

Het ziet er dus naar uit dat de mensheid op een dag uitsterft. Al onze geschiedenis, alles wat mensen hebben uitgevonden, enzovoorts is dan weg. Er zal waarschijnlijk niet eens iets achterblijven dat aantoont dat wij er ooit geweest zijn.

..

Anyway.. de zin van het leven kun je dus voor jezelf invullen en dan zou ik zeggen "maak het zo aangenaam en leuk mogelijk zolang het duurt; doe de dingen die jou leuk lijken om te doen en maak je vooral niet druk om de zin van het leven".

:p

Ik deel eigenlijk de mening van ********, je kan de zin van het leven gewoon zelf invullen. Bijvoorbeeld "Ik wil zoveel mogelijk lol hebben"

Dat idee van "Het leven heeft geen zin, dus wat maakt het allemaal uit?" dat hoeft namelijk helemaal niet negatief te zijn, je kan het juist ook heel positief gebruiken. Al zeg je dat zinnetje na elk probleem wat je hebt dan stelt dat probleem gelijk niets meer voor.

Ook kan dat zinnetje je helpen bij je onzekerheid. Al durf je een keer iemand niet aan te spreken omdat je te onzeker bent, dan denk je daar gewoon aan: "Wat maakt het nou weer uit als het niet perfect gaat?" Ik ben zelf ook heel onzeker geweest en ben het nu nog steeds een beetje, maar mede doordat ik op een gegeven moment een "Wtf maakt het allemaal uit"-idee kreeg ben ik er nu bijna vanaf.

Ook werkt het om eens te oefenen met mensen aanspreken op plekken waar je niemand kent. Als je bijvoorbeeld op vakantie bent met je ouders is echt de perfecte plek om van je onzekerheid af te komen. Gewoon mensen aanspreken en vrienden maken. Misschien hou je er zelfs ook terug in Nederland nog een vriend aan over, en als het mis gaat zie je ze toch nooit meer.

serieus nu ik dit topic nu lees begrijp ik wat je bedoelt.
gewoon geen zin hebben in het huisjeboompjebeestje verhaal.
bij mij op school wordt er tijdens pso en levensbeschouwing zoveel aandacht geschonken aan wat je met je leven wilde.
omdat zoveel mensen het nog steeds niet weten.
maar ik weet t wel.
en ik kan je vertellen, t lijkt leuk om te weten wat je wil, maar als je erachter komt dat je je eigen dromen nog niet kunt laten uitgaan is dat echt n ramp.
probeer dubbel te genieten van de kleine dingen in het leven.
bijvoorbeeld als er een tekening goed is gelukt ofzo,dan ben ik echt sppr blij.
maar als ik ruzie heb dan zorg ik dat ik een liedje in mn hoofd krijg zodat ik me er minder van aantrek.
ik heb het lange tijd niet geloofd, maar geld maakt echt niet gelukkig!
het zijn de kleine dingen waar je gelukkig van moet worden

Niets meer dan speculaties.

Over welk deel heb je het precies?

Volgens mij is het namelijk heel goed mogelijk dat het ongeveer zo ging als hier beschreven wordt.

Puur biologisch, de voortplanting van de soort (de mens).

Nee hoor. Er zijn genoeg dingen die in die richting wijzen. Het staat nog niet vast en het is nog geen theorie maar slechts een hypothese.

Ook lange tijd over de zin van 't leven nagedacht, veel gepiekerd over de dood etc. Maar ik denk ook dat er geen "zin" is...Je kan 't inderdaad zo zien als dat je leert/werkt etc en uiteindelijk ben je dood en heeft 't dus allemaal geen nut.
Maar ik voel me sinds een aantal maanden echt goed, geniet van 't leven enzo en dan heb je die gedachtes veel minder/niet. Ik geniet nu gewoon, doe wat ik leuk vind en ben gewoon heel blij met hoe m'n leven nu is. :)
Dus ik denk het enige nut is dat je voor jezelf moet genieten van 't leven en daarbij kun je voor jezelf een nut zoeken..voor mij is dan ook 't nut om andere mensen te helpen en te zorgen dat zij ook genieten. Maar voor een ander is dat weer iets heel anders.
Denk dat het belangrijkste is dat je voor jezelf een "nut" hebt én gewoon dat je geniet en doet wat je leuk vind!
(Er is ook zo'n boek van Paulo Coelho hierover, wel een goed boek.)

Het leven is wat je er zelf van maakt, als je zo depressief gaat denken dan maak je het alleen maar kutter.

Het leven is een test! Daarom moet je hard werken en anderen geen pijn aandoen. Uiteindelijk word je beooderdeld over je gedrag in het leven. Maar als je niet gelooft, zou ik ook zeggen dat het leven geen nut heeft en dat het niet erg is om te smokkelen etcccc.