Gehandicapte kinderen
 

Deze discussie is afgesplitst vanuit dit topic, omdat het op zich een nuttige discussie kan zijn, maar daar niet meer paste.
-ganralph

---
Ach een gehandicapt kind is ook vaak een keuze.

Onderbouwing? Hoe kunnen mensen voorspellen of hun volgende kind gehandicapt zal zijn?

Weg met gehandicapte kinderen. Ze kosten alleen maar geld en daarom kunnen ze maar beter niet leven.

(Voor de mensen die het niet begrijpen, dit is sarcasme)

Dat kun je zien bij prenataal onderzoek, waarna je ervoor kunt kiezen om een abortus te laten uitvoeren.

Bij mij langskomen, klinische genetica ftw :cool:

Nee dat niet, maar als ouders willens en wetens een kind maken dat 75% kans heeft op zware mentale retardatie en dwergsyndroom, moeten wij daar dan met zijn allen maar voor betalen? Dat geld stuur ik dan toch liever naar iemand die door een ongeluk vanaf zijn nek verlamd raakt oid.

Niet iedereen laat prenataal onderzoek uitvoeren, nietwaar? Het heet dan ook niet zo goed te zijn voor moeder en kind. Maar dan nog is het mogelijk dat mensen gehandicapt worden nadat het prenatale onderzoek afgerond is. Kleine kinderen die van de fiets op hun hoofd vallen bijvoorbeeld. ;)

Nee maar mensen met een indicatie vaak wel (of familie die met elkaar trouwt) en het is dan echt vaak zo dat mensen ondanks een gigantisch risico en naderhand de bevestiging dat het een zwaar gehandicapt kind is er gewoon voor kiezen het te maken/houden. En daar hoeft mijn belastinggeld niet naartoe (en of het moreel juist is naar het kind toe is ook een lastige vraag).

Dan is het alsnog geen optie, die mensen maar te laten stikken.
Als de overheid er niet voor betalen wil, moet de overheid die mensen maar verbieden, kinderen te krijgen.

Ik ben voor (y) (sowieso iedereen met een iq < 90)

Verbieden is alleen nogal lastig, aangezien het moeilijk controleerbaar is.
En er geldt grofweg: hoe hoger de opleiding, des te minder kinderen.

Dat klinkt logisch maar ik denk dat dat onmogelijk is. Ouders mogen dat inderdaad zelf bepalen en die macht kun je alleen weghalen als je de wet aanpast.
Verder is het volgens mij alleen maar mooi, dat zulke mensen bereid zijn om ook voor gehandicapten te zorgen.

(tenzij je natuurlijk met mensen te maken krijgt die zo dom zijn dat ze niet weten wat een procent is, misschien zelfs niks begrijpen van het woord 'kans')

Het zijn vooral mensen die het wel snappen maar vinden dat god dat uiteindelijk toch bepaalt :)

Ja, maar dat soort mensen zullen altijd wel blijven bestaan.
Uitleg helpt hen niet. :(

Ik snap dat idee opzich wel...

Tjah, wat zou jij doen als je wist dat je een Gehandicapt kind kreeg?

Breinaald?
Van de trap duwen?

Er is prenatale diagnostiek die ervoor kan zorgen dat aanstaande ouders weten dat hun kind gehandicapt ter wereld gaat komen, zodat zij de keuze kunnen maken om de zwangerschap te beeindigen. Dat is niet leuk, maar het hebben van een gehandicapt kind is dat ook niet, niet in de laatste plaats voor het kind zelf.

In deze discussie ziet iedereen het recht van ieder levend wezen over het hoofd om gezond en wel ter wereld te mogen komen. Het leven is al moeilijk genoeg voor volledig gezonde mensen, laat staan voor de zwakkere exemplaren. De instellingen zitten vol met diepzwakzinnige kinderen met meervoudige handicaps die niemand wil. Voor hen is het leven geen feestje, maar een voortdurende strijd die ze niet kunnen winnen. Zij hebben levenslang. Een beest doe je het nog niet aan, maar menselijk leven is opeens heilig? Flikker op. Zo'n leven is een lijdensweg. Dan kun je maar beter niet geboren worden.

Wat een onzin. Een gehandicapt kind zal zich er heus niet druk om maken dat hij gehandicapt is. Voor de ouders is het natuurlijk een ander verhaal

Nee gewrichtspijnen en dergelijke maak je je niet druk om als gehandicapte :facepalm:

Het ging hier toch om geestelijk gehandicapten?

Nee.

snorry.

prenataal onderzoek met abortus in geval van kinderen met het down-syndroom (of andere omstandigheden waardoor een normaal leven vrijwel onmogelijk wordt) zou wettelijk verplicht moeten worden. Vanuit humaan oogpunt is het het enige dat ethisch te verantwoorden is.

En dan? Als duidelijk is dat het om iemand met down gaat? Verplicht aborteren?

Dat staat er inderdaad:)

Ik vind iemand met het Syndroom van Down totaal iets anders dan een aandoening waarbij 'een normaal leven vrijwel onmogelijk wordt'. Waarom schaar je die onder dezelfde categorie?

Het is niet te doen, bovendien. Hoe ga je dat doen in de praktijk? Bij deze aandoening wordt er geaborteerd, en bij deze aandoening niet? Bovendien is het erg persoonlijk wanneer een situatie onleefbaar is en wanneer niet, en bestaan er ook gradaties, die je meestal nog niet weet als het kind in de embryonale fase is.

En daarbij: als de ouders graag het kind willen houden, of het nou gehandicapt is of niet, dat is hun goed recht, en dat kan je natuurlijk niet gaat zitten verbieden.

Omdat downpatienten over het algemeen geen normaal leven kunnen leiden en daar zelf ook onder lijden. Niemand is er bij gebaat om het kind dan geboren te laten worden, de ouders niet en het kind zelf ook niet.
Zo gaat dat inderdaad. Er zijn ook verschillende gradaties, maar om nou roulette te gaan spelen met een mensenleven lijkt me nogal apart. Niemand zit er op te wachten, op de laatste plaats het kind zelf.
Tuurlijk kan dat wel, sterker nog dat is erg eenvoudig. Je neemt het gewoon in de wet op.
Net zoals kindermishandeling in de wet is opgenomen, ouders hebben nu ook al niet het alleenbeschikkingsrecht over hun kinderen.

Nou hier ga je al. Wat is een normaal leven? Is het een niet-normaal leven per definitie slechter?
Lijdt ELKE downpatient daaronder? Bron?

Om een mensenleven dan bij elke afwijking maar meteen te beëindigen lijkt me nog veel aparter.
En misschien kan je het je niet voorstellen, maar sommige ouders zitten wel heel erg op hun kind te wachten, zélfs als dat kind iets mankeert.

Zulke zwaarwegende dingen neem je niet 'gewoon in de wet op'. Het betreft mensenlevens, dat is veel en veel te gecompliceerd, ik denk dat je dat zelf ook wel begrijpt.

Nogmaals, hoe ga je dan bepalen welke aandoening wel en welke aandoening niet? Gaat de wet dan voor de ouders bepalen of het leefbaar is ja of nee?

Deze mensen of extreme autisten zijn heerlijk gelukkig. Hoeven zich niet aan de standaardregels van de maatschappij te houden en voor alles is een excuus want ze hebben een ''ziekte''.
Ik benijd ze niet, ik ben bijna jaloers op ze. Zonder enige schaamte of regels leven.

Ontkennen dat de kwaliteit van het leven van een gemiddelde downpatient lager is dan die van de gemiddelde gezonde persoon is natuurlijk ridicuul. Wil je echt dat ik daar een bron voor lever?
Eveneens is het niet relevant dat niet elke downpatient geen normaal leven zou kunnen leiden, immers dat kan je op voorhand niet voorspellen. Zoals ik al zei, het spelen van Russische roulette is dan geen optie. Het gaat om de reeele kwaliteit van het leven en dat is op basis van gemiddelden.
Dat zeg ik ook niet, ik zeg bij afwijkingen waarvan de kwaliteit van het leven dermate laag is. Dus ook bijvoorbeeld kinderen die vanaf hun nek verlamd zijn.
Dat de ouders het niet zo willen is zielig, maar als de ouders dood zijn, wie zorgt er dan voor het kind?
Moord betreft ook mensenlevens en staat ook in de wet, net als abortus overigens.
Dat gaat het inderdaad, de ouders kunnen namelijk geen rationele beslissing maken.

Wat een onzin, een groot deel van de downpatienten lijdt aan klinische depressie.

Dat is een letterlijk stukje uit House M.D die ik toevallig vanmorgen nog heb gezien :P

En ik heb er heerlijk om gelachen :D

En nee, ik ben er natuurlijk niet mee eens ;)

Ohja en natuurlijk N&A dus bron: Season 3, Episode 4: Lines in the Sand.

Nou, dat ben ik dan hoe dan ook niet met je eens.
Hitler maakte deze mensen ook af, zij het post nataal. De wereld vond dat toch niet zo menselijk.

Bovendien, als je iedereen die geestelijk minder capabel is af zou laten maken, dan zou er op een gegeven moment niemand meer zijn aan wie jij (en iedereen die er zo over denkt) je superieur kan voelen. En de rest van de mensheid zal niet zo van je vermogens onder de indruk zijn. Dat zou toch een knauw zijn voor je ego. :p

Als je de discussie al begint met een Godwintje heb ik weinig hoop op het vervolg.
Ik wil niet iedereen afmaken die minder capabel is of wil jij soms beweren dat het gehele vmbo het downsyndroom heeft? Ik wil ook geen mensen afmaken, ik wil een verplichte abortus als tijdens de zwangerschap blijkt dat de kwaliteit van het leven van het kind dermate laag is dat dat overduidelijk geen zin heeft om dat kind geboren te laten worden. Er is niemand met down die zegt dat hij niet liever een normaal leven had gehad.

:D haha zeg dan niks man, alsof je duitsers af kunnen schieten omdat Hitler dat niet deed.

@ Stefanootje: zou jij Downpatient willen worden?

Je bent het niet eens met een gedocumenteerd gegeven? Ben je het wel eens met de zwaartekracht?

Ik vind er toch weinig moreel verschil inzitten. Maar goed, dat ben ik.

Dat gaat toch over iemand met autisme?

*zocht het eventjes op*

Ik vind het moreel verwerpelijker om een kind geboren te laten worden als speeltje van de ouders terwijl dat kind zelf nooit een enigszins normaal leven zal hebben

Als het kind zelf niet weet dat het anders is, dan kan hij/zij er toch ook niet ongelukkig van worden?
En als de ouders en blij van worden, prima. Zo is dat hele gezin blij.

Wut? Gehandicapten met het syndroom van down weten ook donders goed dat er iets mis met ze is.

Nee en als je maar genoeg GHB in iemand giet weten ze dag erna ook niet meer wat je met ze gedaan hebt en worden ze er op de hoofdpijn na niet ongelukkig van dus dat is een beetje raar argument.

Neem alle uitkeringen als Wajong, bijstand en andere zieligheidssubsidies weg en deze mensen worden aangewezen op bedelen op straat. Ik noem dat geen gelukkig leven..
En inderdaad; kinderen zijn geen "speeltjes voor ouders". Er zijn genoeg mensen die ook geen kinderen kunnen krijgen en een gewoon leven lijden.

Ik ben zelf al mijn hele leven gehandicapt (ben nu 16). En misschien komt het doordat ik eraan gewend ben en ermee heb leren leven, maar ik voel me er prima onder. Natuurlijk, ik ben wel eens depri en wil wel eens normaal zijn, maar ik heb een prima leven. Ik ga naar school, heb hobby's, heb een sport, heb vrienden, heb talenten. Ik heb me aangepast aan mijn handicaps en ik heb geleerd met volle teugen van het leven te genieten. Bij mij op school is iedereen gehandicapt, en niemand lijkt er echt mee te zitten. Iedereen heeft zijn leven, zijn karakter. Mensen met een handicap, en dan vaak kinderen, kunnen soms juist beter van het leven genieten dan mensen die niet gehandicapt zijn. Ook Down-patiënten kunnen een prima leven hebben: kijk maar eens naar de Down-aflevering van Puberruil Xtra. Mensen moeten zelf weten of ze een gehandicapt kind willen opvoeden en of ze dat voor zichzelf en hun kind willen. Wel vind ik dat er een wet moet zijn die geestelijk gehandicapten beperkt in het krijgen van kinderen, zowel voor hun eigen welzijn als dat van hun kids.

Wat voor een handicap heb jij?

Daarbij (sorry, voor de onderbreking, you go, violet!!!) zitten de 'speciale' scholen vol met allemaal kinderen die, bot gezegt, voorkomen hadden kunnen worden. Mijn broertje van vier zit op zo'n school, en individuele lessen zijn praktisch onmogelijk, terwijl kinderen dat toch nodig hebben, omdat er gewoonweg te veel verstandelijk gehandicapte kindjes zijn. (zie het nieuws paar dagen geleden!)
Natuurlijk valt er voor de geboorte vrij weinig te zeggen over lichamelijk gehandicapte kinderen, tenzij het een siamese tweeling is ofzo. En wanneer zo'n kindje met twaalf tenen wordt geboren, maakt het op zich ook niet zo veel uit.
Maargoed, mijn broertje vindt het dus wél moeilijk. Je ziet zijn frustratie als hij iets niet weet te verwoorden en daarnaast is hij ook nog eens de helft van een tweeling en zijn zusje doet het super. Ik kan best wel begrijpen dat een opgroeiend kind het erg kan vinden dat hij/zij 'anders' is dan de rest.

Mijn handicap... tja, lastig uit te leggen. Ik heb een darmvlokstoornis, kan niet lopen, ben slechtziend en slechthorend. Veel in één dus, maar ik vind niet dat gehandicapte kinderen zo mogelijk ''voorkomen'' moeten worden. Dan ontzeg je ze de kans op een prima leven, dat is toch helemaal niet nodig? Gehandicapten zijn ook gewoon mensen die een gewone identiteit kunnen hebben en een gewoon leven kunnen leiden - voor hun doen. Ik begrijp dat het niet voor iedereen even makkelijk is, maar er zijn altijd soortgelijke keuzes die gemaakt moeten worden. En natuurlijk, voor sommige kinderen is het moeilijk om te accepteren dat ze anders zijn. Maar zulke kinderen zullen er altijd zijn, of ze nou gehandicapt zijn of niet... er zullen altijd kinderen zijn die op de één of andere manier toch anders zijn. Maar wat is daar mis mee? Ik bedoel, als er mogelijkheden en keuzes voor hen zijn waarmee ze met zichzelf en hun beperkingen in het reine kunnen komen, waarom zouden we dan zeuren over dat ze niet zouden moeten leven of dat ze voorkomen hadden moeten worden?

Volgens dit verslag zijn verstandelijk gehandicapten vaak ongelukkig.

''In dit verband wil ik onze ervaringen met betrekkelijk vaak gevonden depressieve stoornissen
bespreken. Zowel bij licht als matig verstandelijk gehandicapte kinderenen voiwassenen vonden wij
vaak een depressief gekleurde toesrand waarbij voornamelijk teruggetrokkenheid, tekort aan
initiatief en lage zelfwaardering opvielen. Hiemaast waren deze patiënten voornarnenlijk negatief
gestemd en functioneerden zij meesta! onder hun eigen cognitief potentieel. In de meeste gevallen
waren ze met dit beeld al in hun vroege schoolleeftijd of adolescentie bekend. Bij conflictsituaties
konden deze personen reageren met een depressieve inzinking. De eerste emstige depressieve
inzinkingen ontstonden meestal na de puberteit of in de volwassenheid. Volgens de DSMterminologie
zou deze stoornis gekwalificeerd kunnen worden als een dysthyme stoornis of een
chronische depressie.''

http://www.vbtgg.nl/documenten/perso...toornissen.pdf

Het is ook niet helemaal wèl nodig.. Waarom moedwillig een gehandicapt kind ter wereld brengen, we zitten al met een overbevolking.
Ik blijf het egoïstisch van potentiële ouders vinden om het gehandicapte kind maar te laten komen omdat;
- het waarschijnlijk hun laatste kans is (let op het keywoord "hun")
- ze het van god niet mogen weghalen

Kinderen die er zijn, ja natuurlijk, die moeten een gewoon leven kunnen lijden.