HBO of WO?
 

Ik zit nu in 5vwo, en mensen gaan al naar open dagen en al. Nou begon mijn vader er over dat voor mij misschien hbo beter zou zijn dan wo. Bij het wo wordt namelijk van je verwacht dat je zelf overal achteraan gaat, zelf initatief toont als je iets niet snapt, zelf op die professoren afstapt en het grotendeels zelf uit moet zoeken. Bij het hbo word je meer aan de hand genomen.
In hoeverre is dit waar?

En, als ik voor het hbo kies ipv wo, dan kan ik waarschijnlijk in m'n eentje naar die open dagen :(. Mijn vrienden gaan naar het wo..

Ten eerste kijk niet naar wat je vrienden willen maar wat je zelf wilt.
Als je het erom gaat dat je niet alleen naar de open dag wil, je ouders kunnen ook mee, en misschien is er net wel een vriend die meekan op de dag dat jij opendag hebt..

Verder zou ik dan gewoon gaan kijken bij HBO en WO en dan kijken wat je het meeste aanspreekt, doe ook meeloopdagen etc. Uiteindelijk ben jij degene die het moet doen, niet je vrienden of je ouders.

Op het WO krijg je ook gewoon een rooster met welke colleges je moet volgen en wanneer je tentamens zijn en wat je daarvoor moet leren, zéker in het eerste jaar. Dat eigen initiatief moet je wel ontwikkelen tijdens je studie, maar je hoeft absoluut niet vanaf het begin al alles zelf uit te zoeken.
En waarom zou jij dat niet kunnen? Mocht je denken dat het aan je karakter ligt: je hoeft niet extravert of dominant te zijn om gewoon initiatief te nemen op het moment dat het nodig is. Initiatief tonen kan iedereen leren. Ik vind het eigenlijk wat neerbuigend van je vader dat hij doet alsof jij dat niet zou kunnen.

Kies gewoon de studierichtig die jou leuk lijkt, en kijk dan pas of het WO of HBO is ;)

In het eerste jaar WO is er zeker wel veel studiebegeleiding :). En als jij denkt dat je het best kan, en je hebt een leuke studie gevonden, dan kun je die toch zeker gewoon gaan proberen? Als het dan niet lukt kun je altijd nog naar HBO gaan. En er zijn veel meer mensen die vanaf VWO naar HBO gaan, ik doe het zelf ook, en ik ben zeker niet de enige.
En je hoeft natuurlijk nooit in je eentje naar open dagen, je kunt altijd vragen of je vriendinnen zin hebben om mee te gaan? Of je ouders. Ik vond het fijn dat mijn ouders meegingen, zij hadden altijd vragen waar ik zelf nooit op kwam :P.

Het is toch zonde als je 6 jaar lang VWO doorloopt om vervolgens HBO te volgen? Als je nu een studie conservatorium of iets zou willen wat alleen kan op HBO niveau is het natuurlijk niet zo vreemd, maar als jij prima het VWO doorloopt, dan kun jij ook prima het WO aan. Het eerste jaar is voornamelijk ingericht voor studenten die net van de middelbare school afkomen. Op het vwo heerst er een manier van denken, die ook al zelfredzaamheid ontwikkelt. Als je dat aankunt, dan kun je het WO ook aan.

Is er een specifieke reden waarom je vader denkt dat dat voor jou moeilijk zou kunnen zijn? Of doelt hij meer op het feit dat HBO onderwijs degelijker is? Want dat is sowieso niet het geval.

Ik praat niet makkelijk uit mezelf met mensen die ik niet ken, hoewel dat in de loop der tijd iets minder erg is geworden. Mijn vader praat gewoon heel makkelijk met alles en iedereen, en ziet het (nog steeds) als een gebrek bij mij dat ik dat dus niet kan. Dus gelooft hij ook niet dat ik zelf op professoren afstap als ik iets niet snap, het in mn eentje uit ga zoeken en de boel dus niet haal.

Zelf heeft hij HBO gedaan, maar dat kwam vooral omdat de opleiding die hij wilde alleen op HBO kon.

Als je moeilijk contact maakt met mensen lijkt mij WO juist beter. Vooral omdat je op HBO juist veel meer samen moet werken dan op WO.

Er zijn genoeg mensen bij mij in de klas die hun tentamens prima halen en nooit hun mond opentrekken :). Ik zou alleen voor je eigen ontwikkeling en voor je eigen gevoel wel je best blijven doen om het te ontwikkelen en misschien lukt dat je ook wel! Er zijn zoveel verschillende studenten als er studies zijn op een universiteit, iedereen doet het op zijn eigen manier. Het gaat om intelligentie niveau en een vorm van inzicht, daarbij ontwikkel je je ook als mens gaandeweg de jaren. Ik herken mezelf allang niet meer terug tov de persoon die ik was op de middelbare school.

Dus laat je niet ontmoedigen en kijk zoals eerder gezegd naar een studie die jou fijn lijkt. :)

@ SiemdeCyper

Ik vind het zeker niet zonde op 6 jaar VWO te doorlopen om vervolgens HBO te gaan doen. Het is en blijft een persoonlijke keuze. Sommige mensen voelen zich gewoon beter bij HBO dan bij WO. Dat is hetzelfde als zeiken dat vrouwen met een opleiding thuis gaan zitten.

Wat ik je wil meegeven is: De opleidingen van nu welke het ook is, kun je niet vergelijken met de opleidingen van vroeg, die je vader gevolgd hebt.

Of te wel: kies iets waar jij makkelijk en op je gemak bij voelt! En laat je niet beïnvloeden door je vader!

Succes met je keuze :)

Misschien helpt het om aan hem uit te leggen dat, dat hij dit uit zichzelf al kon, dat niet betekent dat mensen het niet kunnen léren ;).
Ik praat ook niet super makkelijk met mensen die ik niet ken en toen ik 17 was deed ik dat nog minder. Maar ik ben nu toch afgestudeerd :p

Ik heb zelf twee jaar HBO gedaan na mijn VWO dus ik snap het echt wel, als iemand een studie kiest omdat de inhoud van die studie beter bij je past, natuurlijk. Maar de opgegeven reden van de TS is absoluut geen reden om het WO te vermeiden. Als dat een plausibele reden was geweest, dan had ze ook niet zes jaar lang moeite hoeven doen.

En ik zou het persoonlijk als vrouw erg zonde vinden om later thuis te gaan zitten als ik zoveel moeite heb gedaan voor een studie!

Ik niet. En aangezien jij geen vrouw bent :P kun je dat ook niet voelen.

Wat begrijp je precies niet aan de letter v naast mijn naam? En nee, ik begrijp niet waarom je een studie op universitair niveau zou doen, waar je hard voor moet werken en waar mijns inziens passie voor vereist is, als je die passie zo aan de kant kunt schuiven om er vervolgens niets mee te doen. Zonde van het geld, zonde van je tijd.

Zegt niet dat je je vakgebied tijdelijk aan de kant kunt schuiven om je kinderen groot te brengen, maar het helemaal opzij zetten alsof het nooit is geweest is mijns inziens echt zonde. Maar goed, da's een andere discussie.