ik snap mezelf niet... iig niet meer...
 

ken ik mezelf zoals ik gister was
me voorstellen hoe ik toen in elkaar zat
zo fijn zo zeker zo onbewust optimistisch
herhalen voor mezelf hoe fijn leven was

weten dat het gaat lukken alles op zijn tijd
weten dat wat je moet hebben is geduldigheid
weten dat alles wil gaan zoals je dacht
weten dat je gevoel wordt gehonoreerd

nee ik kan het me niet meer voorstellen
alles is anders sinds die woorden
jij wil tijd en ik geef het je ook
maar dan niet wetend wanneer ik je zie

dat maakt zo'n raar gevoel bij mij
eindelijk zo ver dat je een afspraak durfde
en dan geef ik je toch weer een kans
om alles wat je zei terug te draaien

ik geef je vrij want ik kan niet anders
verplichtingen kan ik je niet geven
wetend dat het gevoel wederzijts is
zou ik toch andere dingen verwachten

ik mag niks verwachten hoe graag ik het wil
ik kan niks verwachten wetend wat ik weet
vrij zoals je bent tijd nemend voor je zelf
gun ik het je echt maar minacht ik mezelf

ik wil je echt niets van verplichtingen op leggen, weet dat ik het ook niet kan niet mag, maar je geeft me toch een idee dat ik je nu al beperk... ik haat mezelf dat ik je nu al dit opleg... ik heb geen recht... het enige dat ik kan is wachten... wachten tot jij durft... jij er klaar voor bent... tot dan staat alles stil... alles staat stil bij mij, wat je ook doen zal... ik heb echt heel veel voor je over... ik wil je niet kwijt voor ik je gehad heb...

(Ik heb je nooit gehad, en het lijkt er op dat ik je nooit zal krijgen...)

soullar

Ik was al bang dit vandaag hier te vinden http://forum.scholieren.com/frown.gif

Spreek je liever over msn dan reply...