Loslaten
 

Marcel Messing
Dichtbundel: Er is geen dag, er is geen nacht

loslaten

Hoe zou ik kunnen loslaten,
ik die niets bezit
en naakt ben tot voorbij het bot
hoewel ik alle klederen draag?

Het net vol parelen
rust fronkelend op mijn kosmisch huis
en weerkaatst in grondeloos licht
het ene in het ene steeds opnieuw.

Hoe zou ik kunnen loslaten,
ik die ongebonden ben
en alles bind in tijd en ruimte
met mijn net vol parelen
dat gevulde leegte is?

Het loslaten liet mij los
en zo hervond ik vrijheid
die nimmer gebonden is,
beginloos tot het einde,
eindeloos tot het begin.

Ik probeer dit gedicht te begrijpen, alleen ben ik heel slecht in gedichten analyseren...Ik hoop dat jullie me kunnen uitleggen wat dit gedicht inhoudt etc.

Dank jullie wel
Nina

Waar heb je die uitleg voor nodig? Als het huiswerk is kun je misschien beter naar een van de huiswerkfora.

Nee, het is geen huiswerk.
Ik vind het een mooie gedicht waarvan ik niet veel begrijp.
Hij zegt dat ie naakt is tot voorbij het bot, maar wat bedoelt er nou mee?
Zijn andere gedichten zijn wat begrijpbaar dan dit.

Ik denk dat hij daarmee bedoeld dat hij zich naakter voelt dan dat je kan bereiken door je kleren af te werpen. Tot voorbij het bot = tot voorbij het lichamelijke, dus zijn ziel? Blootgelegde ziel?