eerste gedichtje hier.
 

over een zekere joris.

jou dichte, zachte lippen
op mijn nog niet bestaande huid
ik wil je echt niet dwingen
om te zijn zoals je bent

ik wil je horen
je zachte, droeve stem
ik wil je zien
je tedere zwakke lichaam
waar ben je,
waar ben je geweest
waar kom je vandaan
van wie hou je het meest?

mijn ogen zijn maar doffe steentjes
slechts omdat jij er nooit bent
mijn hoofd zit zo vol leegte
omdat juist jij mij zo goed kent

mag ik even vragen,
waar komt dat geluid van stilte vandaan?
ben jij het die zich verschuild
achter het huilen van de maan?

ik zou van ziekheid je willen dwingen
om er gewoon niet meer te zijn,
maar om de stilte te verdragen,
daar moet je met z'n tweeen voor zijn.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ik kan helaas niet echt iets uitleggen over dit gedicht en de persoon voor wie het is.
ik zou wel graag jullie mening willen.
xxx

lieve meid..
ik kan niet zeggen dat ik een strofe stukje er van mooi vindt..want ik vindt alles ervan mooi..
goed verwoord.. zit veel gevoel in..
nou succes met je gedichten maar deze is heel mooi.. http://forum.scholieren.com/wink.gif
XxX vlad

Ik vind het gedicht niet supermooi, ook niet lelijk. Op sommige plaatsen erg cliché maar sommige stukjes hebben toch ook wel weer wat! Al met al voor een eerste gedicht heel goed geschreven


Dit vind ik de mooiste stukken ervan. Maar die laatste zin zou ik veranderen in:

daarvoor moet je met z'n tweeën zijn. Zo klinkt het mooi (vind ik)

Veel succes nog verder met schrijven!