Alle muziek is hetzelfde
 

He,

Ik heb sinds een tijdje (2 weken ongeveer) een vervelende gedachte, als ik naar een nummer luister, en ik vind het leuk, wordt dit gevoel als snel verkloot door een gedachte in mijn hoofd, die zegt dan dat het nummer wat ik luister al erg lijkt op een ander nummer. Ik heb er dan geen voorbeelden voor, maar toch zegt mijn gedachte dat.
Ik probeer het te accepteren, maar het is erg moeilijk, vooral door het feit dat ik nu zo'n 3 jaar eigen muziek produceer, altijd met muziek bezig ben en het bij de belangrijkste dingen hoort van mijn leven.

Ik wil weer echt volop kunnen genieten van muziek, maar deze gedachte zit hierbij in de weg en ik wordt er tot nu toe elke dag weer mee wakker.

Kent iemand dit? Of kan iemand me helpen hiermee?

Thanks.

Misschien heb je in je hoofd dat elk nummer uniek/origineel moet zijn? Dat hoeft niet, nummers die op elkaar lijken of zelfs gedeeltelijk gejat zijn zijn niet minder leuk dan originele nummers..

Een oom van mij heeft dit ook. Hij werkt bij een platenmaatschappij en beoordeelt demo's op verkoopbaarheid. Daardoor kan hij niet meer naar popmuziek luisteren zonder het compleet te analyseren en aan getalletjes te denken. Naar klassiek nog wel.
Wat je er aan kan doen weet ik niet, maar je bent dus niet de enige.

Ja het is zeg maar heel vervelend. Het is een gedachte in me hoofd, niet eens me echte gevoel. Ik kan zeg maar echt genieten van muziek, maar als die gedachte dan komt, verkloot hij die positieve energie. Het irriteert me heel erg. Heb het nu een paar weken, en ik wordt er zowat elke dag mee wakker.

Het is verminderd als eerst, maar nog steeds ben ik er mee bezig en gaat het niet weg.

Wat lijkt jullie slim, ik heb het nu een paar weken dussss.

Ja en het is wel waar, in het begin had ik die gedachte, het moet allemaal uniek zijn, ik heb tegen mezelf gezegd en doe dat nog steeds dat dat niet erg is, het helpt, maar toch komt de gedachte terug, alsof mijn gedachte te eigenwijs is om dat te accepteren. Alsof ik me gedachten zelf niet bestuur, wat ik natuurlijk wel doe.

volgens mij ben je gewoon heel kritisch geworden omdat je zelf ook muziek maakt. niet erg, maar kan soms vervelend zijn als je wilt ontspannen. ik herken het! ik heb het met popmuziek en denk soms: ow er zitten maar twee akkoorden in het liedje, hallo hoezo zijn deze mensen beroemd? probeer als je dit denkt te denken: boeie daar denk ik wel over na als ik weer zelf muziek ga maken en probeer bijvoorbeeld naar de tekst te luisteren. die is misschien wel heel orgineel!

ik heb het zelf ook heel erg en denk er veel over na. probeer uit te zoeken wat je leuk vind om te horen en als je gedachte weer zegt: ja dat is niet goed enzo dan denk je: maar de kwaliteit maakt nu niet uit! het gaat nu om ontspanning!

en als jij dan zelf weer muziek gaat produceren zorg je dat je in jouw eigen muziek de dingen doet die je goed vind. gebruik jouw kritische talent om muziek kwaliteit te geven en het vernieuwend te maken. zo produceer je iets van jou zelf en wat jij goed vind. en daarnaa kun je tegen jezelf zeggen dat het verdient hebt om naar zo'n liedje te luisteren die op dat andere liedje lijkt. als je maar even ontspant! gebruik dus die kritische gedachten positief.

en als het nog niet lukt helpt het misschien om er even helemaal niet aan te denken. van een tv-programma genieten mag ook. ook wanneer muziek het belangrijkste in je leven is. misschien word het eventjes teveel.

Ken je the flashbulb?
ik gok erop dat je alleen maar top 40 luistert, dat kan inderdaad erg snel eentonig overkomen. dit kan je tegen proberen te gaan door heel veel verschillende genres te luisteren.

Je luister te veel muziek, zoveel dat er geen verschil meer is. Je moet stoppen en misschien dat dan alles weer op zn plek komt.