Ik kom er niet van af.
 

Hallo mensen,
misschien kunnen sommige mensen zich het nog herinneren, een tijdje geleden schreef ik dat ik erge ruzie had met een vriendin omdat ik verliefd op haar was. Gelukkig hebben we dat weer bij gelegd. Maar ik ben nog steeds smoorverliefd. Gister een brugklassen-feest gehad, en sinds gisteren is het nog erger. De DJ draaide Alejandro, een liedje waar ik (of ik wil of niet) aan liefde moet denken, zij kwam voor me staan en pakte mijn hand, en ik werd helemaal stil en kon niks meer... Ik werd helemaal warm. Kan ik echt niets doen? Ik kan er niet meer tegen!!!


Groetjes.

En vriendin is iemand waartegen je alles kan zeggen. maar in jou geval zit je in een ongemakkelijke situatie. Dus praat erover met een andere goeie vriendin. Als dat goed gaat en je voelt je al beter, zou ik eens gaan praten met die vriendin van je waar je verlieft op bent. Als je weet dat die vriendin van je niet lesbisch is houd het voor jou ook op. Dus ga een ander zoeken, er zijn genoeg andere leuke mensen op deze wereld.
( maar je bent lesbisch toch?voor de duidelijkheid, en je vriendin niet, toch?)

Ik zelf denk dat ik lesbisch ben ja. Ze zei alleen dat ze het niet wou en daarna hebben we elkaar niet meer gesproken. Toen hebben we de ruzie opgelost en hebben we het er nooit meer over. Daarom durf ik er ook niet over te beginnen. Maar dat is zo lastig!

Kan niemand mij helpen?

kijk ik kan mijn vriendin alles vertellen enzo:O
omdat wij elkaar vertrouwen. maar als ik tegen haar zou zeggen dat ik op haar zou vallen (doe ik niet hoor)
maar als hea.. dan zou ze ook erg schrikken en miss wat boos worden ofzo. dat kan maar daarna zullen we echt niet anders met elkaar omgaan ofzo hoor. dus ik zou zeggen praat er gewoon een keertje over.. en vertel het aan je ouders praat er gewoon opelijk over. het is geen wereldramp :P en als ze er moeilijk over gaat doen geloof mij dan verdien je betere vrienden klinkt er hard maar ik weet er ondertusse al genoeg van (A) heb 1 goede vriendin al 5 a 6 jaar en daar vertel ik alles aan en zij namelijk ook aan mij :O


naja suc 6

Nou, het probleem is dus dat ik al ruzie met haar heb gehad! En dat wil ik niet nog een keer, maar ik wil ook niet niks doen,...

Duh.

Oh, wacht, dat is niet zo'n gevoelige reactie. :O

Nee, wat ik eigenlijk wil zeggen, is dat het me niets verbaasd dat je nog verliefd op haar bent. Dat lijkt me zelfs heel normaal. En natuurlijk wordt je er ontzettend wanhopig van - en je wilt dat het weggaat en dat het blijft, je wilt haar nooit meer zien en voor eeuwig vasthouden en je wordt helemaal gek en /paniek.

Ik werd zelf op m'n twaalfde verliefd, op een jongen, en ik durfde al amper 'hoi' tegen hem te zeggen. En hoewel ik lang niet zo intensief met 'm omging als jij met die vriendin (hu, hoe ga je met mensen om waar je amper tegen durft te praten? :P) heb ik 'm zéker tot diep in mijn vijftiende leuk gevonden, ben ik 'm nu pas een beetje kwijt. En een paar maanden vóór ik vijftien werd wist ik al 'hoi, dit is het, hij gaat nu van school, ik ga van deze school, ik zie hem nooit meer'. (Zat niet bij hem in de klas, wel op dezelfde school en dezelfde sport, maar oke, nevermind.) En dan zat er nog dik een jaar aan vast waarbij ik 'm niet kon vergeten. Tot uren voor je uit staren en denken dat als je vaak genoeg zijn naam zei, dat er dan wel iets MOEST gebeuren waardoor hij langs kwam. Ofzo.

Moraal van het verhaal: als je echt verliefd wordt, is dat nogal hardnekkig. Bij mij was het dat in ieder geval. Dat je haar heel vaak ziet/spreekt, maakt het er niet beter op. Het is niets voor niets 'uit het oog, uit het hart' en iemand vergeten die je elke dag ziet is eh... heel moeilijk. Het is niet alsof je een knopje in kan drukken, je moet iemand vakkundig uit je hoofd/hart/fantasiën bannen en heel hard gillen NEE, waar je eigenlijk JA wilt zeggen.

Nu ja, ik zie niet echt een wonderoplossing hier. Je zou je kunnen wagen aan 'ik ga flirten alsof m'n leven er vanaf hangt' en 'ik doe alsof het er niet is, jank elke avond in m'n kussen, en blijf vriendinnen' tot 'ik zeg dat ik niet meer met haar om kan gaan, en heb daarna nog wel een tijd pijn/verdriet/spijt ect, maar kan haar dan wel gaan vergeten'. Of combi's, zoals, ik probeer het nog zo en zo lang, dan kap ik met de vriendschap. Weet ik het. Ik zou niet echt kunnen zeggen wat het beste is, hoewel ik het eigenlijk wel als nadeel zie dat het om een meisje gaat. Statistisch gezien is de kans groter dat ze hetero is dan, bijvoorbeeld, de kans dat mijn jongen homo was dat zou echt &*(#)# zijn, pff. En dan is de kans dat je met 'flirten alsof je leven er vanaf hangt' succes hebt, ook wat kleiner. Hoewel wie niet waagt wie niet wint, maar volgens mij heb je al gewaagd, of iig haar over je gevoelens verteld. Misschien is het dan tijd voor haar niet meer zien + 'proberen' te vergeten (proberen tussen die dingen want het is niet echt iets van 'joh we proberen het even' ofzo) of net doen alsof je niet gek wordt van verlangen en mooi weer spelen. Ik weet het niet. Sterkte, iig. En ik hoop dat je snel op iemand verliefd wordt die ook voor jou voelt, want dat zou de mooiste oplossing zijn, nietwaar? ;)

ik begrijp je wel maar kijk probeer het nog een keertje:P
en neem een vertrouwnspersoon ofzo:P

Wacht, waarom? Waarom moet een vertrouwenspersoon 'nemen' omdat je verliefd bent? (Vertrouwenspersoon hier opgevat als persoon op school die zo aangeduid wordt.) En je kan het wel tig keer gaan proberen, maar dat hoeft niet meteen de beste oplossing te zijn? Alsof elke dag vragen 'hoi, wil je verkering?' diepe liefde van de andere kant opwekt. :O

Allemaal zo waar wat je schrijft! Alleen alles wat hier staat durf/kan ik niet. Ik kan haar niet vergeten, ik durf niet te flirten, ik kan/durf gewoon niks wat hier staat. Why it is so complicated?

Moeilijke situatie inderdaad. Ik denk dat het nu een kwestie van wat je wil, realistisch gezien. Wil je blijven volharden in je verliefdheid en dat volhouden, met de wetenschap dat het waarschijnlijk toch niks word? Wil je haar nog eenmaal zeggen dat je verliefd op haar bent en afwachten wat er dan gebeurt? Wil je van je verliefdheid af (en haar dus minder zien)?
....
En is het heel erg maf als ik me afvraag hoe ze je hand pakte? Ik grijp ook vaak handen vast als er nummers voorbij komen die belangrijk voor me zijn. Zonder erbij na te denken. Greep ze je hand vast en keek ze je daarbij heel erg serieus aan of kwam ze gewoon naast je staan en pakte ze je hand?

Ze pakte m'n hand en keek even in m'n ogen. Toen liep ik (DOMKOP) weg....

Zou je haar kunnen vragen waarom ze dat deed? Misschien heeft ze toch ook gevoel voor jou ontwikkeld maar durft ze dat neit te zeggen.

Dat kan ik echt niet, ik ben gewoon bang dat ze er iets achter gaat zoeken (is eigenlijk ook zo) en dan weer ruzie... Daar heb ik echt geen zin in...:bloos:

Godver wat is het lastig...

update: ze zei dat ze ruzie heeft met haar beste vriendin, én dat ze het verknalt heeft met de jongen die ze leuk vind.... O gosh...

Je zegt zelf al dat ze het verknalt heeft met de JONGEN die ze leuk vind. Dan zit er niks anders op dan verder gaan met je leven en je zult echt van je verliefdheid af moeten komen. Als ze je vertelt dat ze die jongen leuk vindt valt ze op jongens, dus heeft het geen nut om door te blijven gaan. Niet iedereen die jij leuk vindt zal jou ook leuk vinden dat moet iedereen op een gegeven moment leren/accepteren.
succes(y)

thx, laat nog wel wat van me horen....