Spraakprobleem bij 18 jarige?
 

Vorige week merkte ik dat ik een probleem heb om uit mijn woorden te komen.
Vaak gebeurt het in 't midden van een zin en net voordat ik een woord wil uitspreken.
Ongewild stop ik dan met praten en pas na 1 of 2 seconden kan ik dan weer beginnen met het uitspreken van het woord. Het gebeurt niet vaak, meer 1 v/d 10 keren wanneer ik een zin vorm, maar het stoort me wel. Ik heb een beetje rondgezocht en blijkt dat stotteraars hier ook last van hebben, maar ik weet niet zeker als dat de oorzaak is.

Wat is er hier aan de hand?

Heb je het alleen in bepaalde situaties? Dus bv wanneer je nerveus bent? Of echt in allerlei situaties (dus ook bij ontspannen gesprekken met goede vrienden)?
Als het niet afhankelijk is van een situatie, dan zou ik er eens mee naar de huisarts gaan. Als je merkt dat het alleen bij nervositeit is (bv als je met een belangrijk persoon spreekt, of tijdens een presentatie), dan zou het een vorm van stotteren kunnen zijn idd. In geval van het eerste overigens ook hoor, maar als je nooit eerder gestotterd hebt, is het wel vreemd om ook ineens bij vrienden te blijven 'hangen' in een zin.
Maar sowieso; als je het idee hebt dat het je belemmert, ga dan even naar de huisarts. (Bij iedere 10 zinnen vind ik wel vaak, dus kan me voorstellen dat je je er aan stoort.)

Het gebeurt in elke situatie, als ik nou met me ouders ben, of met vrienden, etc. In een echte nerveuze situatie ben ik nog niet gekomen aangezien ik dit pas een week heb. Maar ik geloof niet dat een 18 jarige 'zomaar' begint met stotteren, ik heb trouwens alleen last van ongewilde pauzes tijdens het praten, en niet dat h--h-h-h-h-h-herhalen, etc. Dat van die 10 zinnen was maar om een indicatie te geven, het is niet zo vaak, maar het gebeurt wel een aantal keren per dag, wat dus nog steeds storend is.
Het zou kunnen zijn dat het gerelateerd is aan mijn dwangneurose (OCD)
Waar ik al last van heb zijn:
Spierschokjes over mijn hele lichaam; dus van die zenuw dingen, het is moeilijk uit te leggen.
En Last van een trillend ooglid.

Die 2 bovenstaande dingen kunnen voortkomen uit OCD, dus vraag ik me af als deze spraakpauzes van OCD komen....

Blijven hangen in een stilte is ook een vorm van stotteren :y
En het kan idd bij je OCD horen, ben je daarvoor in behandeling oid? Dan kun je het misschien aan je behandelaar voorleggen.

Ik blijf het raar vinden dat een 18 jarige ineens last krijgt van 'stotteren.'

OCD; ik ben nog op zoek naar een therapeut, heb het al 4 maanden ongeveer.

Op zoek naar een therapeut?? al 4 maanden??

moet niet gekker worden
Kun je er geen vinden, of ligt het aan de wachtlijsten?

4 maanden is zo lang nog niet hoor, ik neem aan dat hij iig op een wachtlijst staat. Ik wacht al 6 maanden op een therapeut en daar komen waarschijnlijk nog 2 maanden bij ;)

wow, ik herken dit zo :|

Ik ook, maar vooral als ik veel informatie zo snel mogelijk wil vertellen. Mijn mond houdt mijn hoofd niet altijd bij.

Ik denk dat er een goede kans is dat je tijdens het praten verkeerd ademt. Zoek eens wat meer informatie over hyperventilatie. Hier kan je ook spiertrillingen van krijgen. Ik heb zelf een tijd lang last gehad van hyperventilatie en ik had echt de gekste klachten van elektrische schokjes over mijn hele lichaam tot het uitvallen van gevoel in bepaalde lichaamsdelen.

Ik ben op m´n zestiende ´opeens´ gaan stotteren. Bij mij lag het, achteraf gezien, vooral aan de hoeveelheid stress waar ik mee te maken had op dat moment.

Soms stotter ik nog als ik heel moe ben en mensen die dat niet van me weten kijken me dan heel raar aan. Bij mij heeft het heel goed geholpen om naar logopedie te gaan, mijn logopediste heeft er ook voor gezorgd dat ik beter met m´n stress om kon gaan en ze zorgde ervoor dat ik wist wat ik moest doen als ik toch ging stotteren.

Ik raad je aan om langs te gaan bij de huisarts zodat hij/zij je een verwijzing kan geven naar een logopedist. Mijn logopedist was aangesloten bij de vereniging stottercentra Nederland, http://www.stottercentra.nl/, misschien handig om daar op te kijken.

Het is vrij a-typisch om zomaar te gaan stotteren, maar kennelijk gebeurd het wel vaker. Ik had trouwens ook niet dat ik het had als ik in een 'nerveuze' situatie was. Ik had het namelijk vooral thuis, waarschijnlijk omdat daar de stress lag.

Ik hoop dat ik je zo wat informatie heb gegeven waar je iets mee kan, anders mag je me best een pm sturen.

Even voor de duidelijkheid;
Je haakt eens in de 10 zinnen even twee seconden?

Hoi,

ook ik heb heel vroeger wel eens gestotterd, rond mijn 6/7e levensjaar. Daarna echt nooit meer gestotterd en sinds mijn 19e heb ik er weer last van (ook ik blijf hangen omdat ik een woord niet kan uitspreken). Ik moet zeggen dat ik soms het idee heb dat het een stuk minder is dan een andere keer. Ik moet zeggen dat ik in stress-situaties juist nauwelijks last heb van het stotteren (tijdens sollicitaties/lesgeven aan leerlingen want ik ben docent geen last maar op feestjes bijvoorbeeld wel last ervan). Vorig jaar ben ik naar de huisarts geweest die mij een goede logopedist heeft aangeraden. Ik moet zeggen dat dat wel geholpen heeft, maar helemaal weg is het niet. Ik heb het nu vooral als ik moe ben en alcohol drink.
Het ergste is dat ik van te voren al weet bij welk woord in de zin ik ga blijven hangen. dat moet je vooral NIET doen. Je moet gewoon zeggen wat je wil zeggen en geen andere woorden gaan zoeken om dat woord waar je denkt te blijven hangen veranderen. Als je stottert merken de meeste mensen dat niet eens op ze zullen hooguit denken waarom je pauzes neemt en een enkeling zal vragen waarom je pauzes neemt.

Het enige waar ik een hekel aan heb ik als mensen mijn zinnen af gaan maken terwijl ik stotter, dus voor iedereen die niet stottert: MAAK EEN ZIN NOOIT AF VAN IEMAND DIE NIET UIT ZIJN WOORDEN KOMT! daar baalt die persoon alleen maar van.

Ik stotter vanaf mijn 3e of 4e. Nu nog steeds. Als ik gewoon met hele hechte vrienden omga, stotter ik eigelijk amper. Spraak ik met iemand die ik niet echt goed of lang ken, of waarbij ik een nerveus of imtimiderend gevoel krijg (Bontkraag campers etc.) stotter ik heel erg. Laatst zat ik in de bus naar Bill's Bar (Discotheek) daar vroeg een turkse jongen met zwarte glimjas of ik een aansteker had. Ik zei met horten en stoten dat je niet mocht roken in de bus. Hij lachte me uit, en zei dat ik niet tegen hem moest praten als ik niet kon praten. Ik had de tranen in mijn ogen staan. Ik heb de hele busreis mn mond dicht gehouden. Dat soort opmerkingen hakken er gewoon in.

Eigelijk tast het mijn leven niet echt vaak aan, zo nu en dan krijg ik gewoon een ondoordachte of gewoon achtelijke reactie. Ik heb er eigelijk het meest last van als ik een meisje in het cafe/feest aanspreek. :P Plus bovenstaande situatie ;) Dat zijn de enige momenten waarbij ik echt denk "Godverdomme, Rob, waarom praat je niet gewoon normaal?"

Ik stotter trouwens oa "the-kings-speech"-manier (De pauzes tussen bepaalde woorden zoals de topic starter zelf al omschrijft), het herhalen van letters, lettergrepen, bij korte woorden met maar één letter greep het hele woord en het blijven hangen bij een bepaalde klank. Soms dus echt van: "Bij-bij-bij somm-somm-sommige mensen voel-voel-voel ik-ik mmme nie-niet helemaal ...o-op m'n ge-ge-mak." Ik heb dagen dat ik serieus de hele godganse dag zo praat.

Daarom vind ik een forum, en chatten, ook wel fijn, omdat ik hier zonder te stotteren kan uiten wat ik denk en voel.