Ben jij goed in namen en gezichten?
 

Laat ik daar nou eens een topic over openen.

Ben jij goed in namen onthouden? En in gezichten herkennen?

Veel mensen zeggen 'ik ben niet goed in namen'. Ik zeg dat ook vaak, maar dan om te verhullen dat ik eigenlijk niet goed ben in gezichten. Namen onthou ik prima, maar als ik gisteren Tiaamii en Marshallfaulk heb ontmoet, en Tiaamii en Marshallfaulk zijn allebei mannen van gemiddelde lengte met kort grijs haar, dan weet ik nog wel hun namen en hoe je die schrijft, maar heb ik geen flauw idee welke man nou Tiaamii en welke man Marshallfaulk was.

Maarja, "ik weet wel hoe je heet, maar ik weet niet meer wie je bent" klinkt nou eenmaal wat lomper dan "oh, wat was je naam ook al weer, ik ben zó slecht met namen!" :p

Als ik mensen slechts een gering aantal keer heb ontmoet, koppel ik de naam aan een aantal algemeenheden: geslacht, haarkleur, postuur en eventueel opvallende kenmerken zoals heel lang zijn of een bril dragen. En aan waar ik ze heb ontmoet. Als ze dan hun haar verven of hun lenzen indoen, of als ik ze ergens anders tegenkom dan waar ik ze heb ontmoet, herken ik ze dan ook niet. Het aantal uiterlijke kenmerkjes dat ik van iemand onthou bouwt zich langzaam op, totdat ik, na een aantal ontmoetingen pas, iemand herken aan z'n gezicht.

Ik weet dus ook nooit met 100% zekerheid te zeggen of ik iemand nu al wél ooit eerder heb ontmoet, of nog helemaal nooit gezien heb. Ook niet als dat gisteren was :D :facepalm:

Ik ben in allebei goed! :y
Ik let alleen echt totaal niet op haarkleur en zo. Alleen op hoe ze kijken en iets... in hun gezicht. Denk ik. Ja, ik weet niet zo goed wat dat is, maar ik kan soms echt tegen Obseboter roepen 'Heeeeeee Murrweuk!' als Murrweuk een grote neger is en Obseboter een klein, wittig, grijsharig mannetje. Als ze maar op dezelfde manier bewegen en kijken.

Ohja, en iemands stem herken ik dus wél goed en kan ik ook makkelijker aan een naam koppelen. Vaak wacht ik tot iemand iets zegt en dan denk ik opgelucht 'ohja, het is dus toch Tiaamii'.

En ik heb tenminste nog gegoogeld om bestáánde rare namen te gebruiken :D

Ik ben tamelijk goed in namen en gezichten onthouden; ik vergeet eigenlijk zelden iemands naam en herken mensen ook heel snel (inclusief hun naam dus). Waar ik wél moeite mee heb, is namen van mensen die altijd samen zijn correct koppelen. En dan gaat het niet over Marietje en Peter, want dat is makkelijk :P Maar als het bijvoorbeeld twee mannen zijn met allebei een normaal uiterlijk en een normale naam (Peter en Sander ofzo), dan worden het in mijn hoofd bijna tweelingen. Zelfs als een van beide toch een vrij duidelijk kenmerk heeft (bijvoorbeeld een grote neus of een opvallende moedervlek in z'n gezicht), krijg ik dat niet goed losgekoppeld. Ook als ik Sander dan eens zonder Peter tegenkom, duurt het even voor ik hem überhaupt zal herkennen. Dit geldt eigenlijk alleen bij mensen die ik voor de eerste keer in zo'n formatie ontmoet, en de lengte van die 'tweelingstatus' kan eigenlijk best lang duren, een beetje afhankelijk van of ze afzonderlijk van elkaar dingen doen/zeggen (en het dus niet continu met elkaar eens zijn en continu hetzelfde doen). En nu ik er over nadenk, hoeven de namen niet eens zo normaal te zijn en de personen ook niet, maar dan moeten ze wel de eerste paar ontmoetingen samen zijn.

Wat ik overigens wel grappig vind; ik zal iemand dus vrij snel herkennen, maar als iemand zegt;'Goh, beschrijf die Peter eens!' dan vind ik dat héél lastig en ga ik me dus afvragen of Peter een snor heeft of niet, en of hij een bril draagt of niet... géén idee :confused:

Nou dit dus. Op zich ben ik niet heel goed of heel slecht in het herkennen van mensen, maar als iemand mij vraagt of ik iemand wil beschrijven, dan weet ik het dus écht niet en dat gaat best wel ver.

Even een paar voorbeelden die zo in mij opkomen.

Vanmiddag kwam er een raar persoon naar mij toe die zei dat hij de baas van het heelal was en hij wilde mij zegenen. Nou prima vond ik, dus ik bedankte hem voor zijn zegening. Een uur later vertel ik dit verhaal aan iemand en die herkent het verhaal enigszins en vraagt mij "oooo, was het die man met die baard?'' Ik denken... had hij nou een baard? geen idee... die persoon "die man met dat bord om zijn nek met de tekst 'de hemel is vol'. Maar nee, die was het niet, dat wist ik wel. Dus die persoon " ooooo, was het dan die donkere man?" ik weer denken... Serieus, ik weet niet eens of het een neger was of niet...

Ik weet echt van NIEMAND de oogkleur, tenzij ik er echt een gesprek over heb gehad. Zelfs van mijn ouders en mijn broer zou ik zo op dit moment niet weten wat voor kleur ogen ze hebben.

Oh en zelfs als het over mezelf gaat kan ik mezelf nauwelijks beschrijven. Ik weet echt niet hoe mijn ogen eruit zien, ik weet wel dat ze ooit grijs, groen, blauw en zelfs geel zijn genoemd.
Laatst was ik naar de kapper geweest. Ik heb daar zo'n 3 uur naar mezelf in de spiegel zitten staren. Iemand vroeg me daarna hoe kort mijn haar was geknipt. Ik zei dat dat tot mijn schouders was ongeveer. Even later stond ik weer voor de spiegel en ik had echt zoiets van "oh nee, het is zo'n 10cm langer".

Alsof kenmerken dus eerst benoemd moeten worden voordat ik ze zie, terwijl ik echt wel mensen kan herkennen. Ik vind het maar vreemd.

Ik ben redelijk met gezichten en slecht met namen. Ik ken mensen met wie ik jaren redelijk optrok, maar geen-flauw-idee hoe ze nou ook alweer heetten. Dat wist ik op het moment zelf ook niet altijd. En klassefoto's, ook zo'n ramp, er zijn nog steeds klassefoto's van de middelbare - van de basisschool weet ik het dan net wel weer, maar dan zit je jaren in dezelfde groep - met lege gaten in de namenrijen eronder. Dan weet ik écht niet meer wat de naam van die en die ook alweer was. :O En ook leraren. Ik had een beeldende vorming lerares in de derde en ik heb nooit onthouden hoe ze heette. Ja, haar voornaam weet ik toevallig weer wél (Katrien) omdat het me aan de bedpartner van Donald Duck deed denken. Dat is ook de enige manier waarop ik namen kan onthouden, óf ik ken iemand met dezelfde naam, óf het doet me aan een voorwerp oid denken. Achternamen onthoud ik dan ook makkelijker dan voornamen. :P

En qua gezichten is me nooit opgevallen dat ik daar écht moeite mee had. Soms heb ik wel zoiets van 'hé, ben jij nou die of die of niet', als iemand op iemand anders lijkt, en als ik één keer iemand zie, zou ik niet met zekerheid durven zeggen dat ik 'm volgende week nog herken, kan ook doordat ik niet evenveel aandacht aan iedereen schenk.

Qua beschrijven... ja, dat is ook moeilijker dan het gewoon 'weten'. Alsof je het ergens in je onderbewust bewaard en het niet in je bewuste kan brengen. Ofzo. :P

En soms dan denk ik terug aan forumdingen en dan weet ik nog wel welke kleur iemands avater had (alleen de kleur vanwege bovenstaande, écht herinneren is moeilijker dan herkennen, dus ik herinner me vaak wel de kleur, niet de precieze tekening) maar weet ik niet meer welke gebruikersnaam er nu bij hoort. Het is ook maar goed dat er avaters zíjn, anders had ik het denk ik een stuk moeilijker gehad in het forumleven. :D

Ik ben in beide eigenlijk vrij slecht. Toch ben ik iets slechter in namen. Ik herken vaak wel iemand, maar ik weet heel vaak niet meer waarvan en weet dus ook absoluut niet hoe diegene heet. Dat is soms best genant. Meestal probeer ik er met andere vragen achter te komen waar ik een persoon van ken en dan komt vaak de naam ook wel. Mensen die ik ontmoet koppel ik ook aan opvallende uiterlijke kenmerken.

Nee, totaal niet. Geen sociale vaardigheden hè.

Namen onthouden lukt me vaak niet...

Even als voorbeeld mijn werk, want daar zie ik heel veel gezichten en hoor ik heel wat namen. Na een paar keer ergens gewerkt te hebben (2 tot 3 diensten) weet ik van de meeste mensen hun naam en gezicht wel. Maar de eerste avond ergens kan ik alleen gedrag en uiterlijke kenmerken onthouden.

Ja.

Ik kan zelfs 90% van de mensen herkennen door de manier hoe ze bewegen/fietsen:o

Gezichten altijd wel (waar ken ik die ook weer van?), namen op zich ook, tenzij het heeeel lang geleden is. Namen van basisschoolklasgenoten en vage kennissen, bijvoorbeeld, kan ik me niet zo goed meer voor de geest halen.

Overigens onthoud ik niet welke kleur ogen iemand heeft, tenzij het me opvalt of het ter sprake komt. Datzelfde geldt voor kleding of andere uiterlijke kenmerken.

Ik ben ontzettend slecht in allebei. Ik kan heel de avond met je kletsen en je de volgende dag, als je dus niet meer die rode trui aan hebt of je haar is gekamd, niet meer herkennen. Als je me vertelt waar we het over hadden gehad zal ik me het gesprek kunnen herinneren. Ik vind het ook heel moeilijk om mensen die op elkaar lijken uit elkaar te houden, zeker als ze vaak samen zijn omdat ze vriendinnen zijn of zo. Twee meisjes met bruin haar en uggs, ik weet dan waarschijnlijk wel dat de een A heet en de ander B. Maar ik zou niet weten wie wie is. Ik vond het op het middelbaar dan ook afschuwelijk om dingen op naam uit te delen.

Ik ben eigenlijk goed in beide.
Als ik kijk dat ik elk seizoen elk gezicht-naam weet van alle medewerkers op de tweede ring bij fc twente ( dat zijn ongeveer 150 medewerkers)
En vrijwel alle namen nog weet van alle kinderen die ik op stage heb gehad ( 10 basisscholen rond de 15 klassen)
Meestal weet ik alle namen al na 1 dag.

Alleen bij me huidige werk heb ik juist het tegenovergestelde:P echt heel apart. Kan al die namen echt niet onthouden.

Volgens mij zijn de meeste mensen naar mijn idee slechter in het onthouden van namen.
Weet iemand of mannen nou bijvoorbeeld beter gezichten onthouden dan vrouwen?

Ik vermoed dat vrouwen er gemiddeld iets beter in zijn, omdat vrouwen gemiddeld iets vaker bezig zijn met sociale dingen.

Geen idee eigenlijk, ligt een beetje aan de relevantie; als ik weet dat ik die persoon niet tot zelden nog ga tegenkomen dan gaat het al vrij snel naar een soort 'lekker boeiend' bakje in mijn hoofd. Overigens heb ik het idee dat ik namen beter onthoud dan 'gezichten', maar misschien is dat ook omdat ik met veel mensen contact heb zonder ze ooit te zien. Ik heb nog nooit meegemaakt dat ik iemand weer eens zag of sprak en dat ik echt niet meer wist wie het was; zaken blijven meestal toch wel hangen. Details zoals kleding onthoud ik ' matig' ; tot aan een paar dagen terug kan ik het me meestal nog wel voor de geest halen. Geboorte- en feestdata blijven bij mij niet goed hangen. Film, muziek en wetenschappelijke 'trivia' dan weer wel.

Gezichten herkennen wel want ik neem die altijd als eerst op en onthoud ze zo dus wel. Namen niet. Als iemand zich voorstelt ben ik de naam na 2 minuten alweer kwijt. Ik voel me daar best schuldig over soms, maar het gaat niet expres :o

En ik zie steeds slechter zonder bril, dus als een bekende me tegemoet loopt herken ik deze pas op zo'n 10 meter afstand, terwijl diegene mij allang heeft herkend. Soms is dat wel vervelend, want mensen denken dan dat ik afwezig/verstrooid/kippig ben of vinden het onbeleefd dat ik geen hoi zeg ><

Waardeloos in namen, stukje beter in gezichten.

Ik ben behoorlijk slecht in het onthouen van namen, vooral als ik ineens héél snel iemand moet benoemen lukt dat vaak niet. Zelfs van goede vrienden of familieleden weet ik de naam soms even niet, dat moet dan van heel ver achterin m'n hoofd komen. Over het algemeen vermijd ik dat ik mensen bij hun naam moet benoemen.
In gezichten herkennen ben ik wel vrij goed, maar dat gezicht koppelen aan een naam of aan een situatie vind ik moeilijk. Zo kan ik iemand tegenkomen waarvan ik dan toch zeker weet dat ik hem/haar ken en vervolgens twee dagen later pas bedenken dat die persoon werkt in een winkel waar ik vaak kom,

Een paar jaar geleden stond ik in de trein en zag een jongen die ik kende. Mijn hoofd plakte het label 'broer van vriendin' op hem, dus ik zei heel enthousiast hallo. Hij keek me nogal vreemd aan en kende mij duidelijk niet. Ik heb er echt een paar dagen over nagedacht wie het nou kon zijn, toen ik het ineens wist: hij was een deelnemer van Peking Express. :o:o

Ik herken mensen altijd, maar ik weet vaak bij god niet meer hoe ze heten.

Mh, over het algemeen ben ik wel gemiddeld in namen en gezichten. However, sommige details kan ik na jaren nog herinneren, bijvoorbeeld wat persoon X op dag Y voor kleding aan had.

:D

Ik moet op mijn werk altijd dertig namen in drie kwartier leren, daar ben ik fantastisch goed in, maar dat is gewoon het opdreunen van rijtjes. M'n leerlingen moeten niet allemaal van plek verwisselen want dan weet ik het niet meer. Na drie dagen ken ik ze wel allemaal.
Bij m'n studie ken ik ook relatief snel alle namen, maar ik vergeet ze ook gauw weer. Ik onthoud alleen maar namen als ze daadwerkelijk nodig zijn.

Dit.

Ik heb er even over nagedacht, maar ik zou het eigenlijk niet weten.

Volgens mij ben ik sowieso niet echt slecht in namen, want m'n woordelijke geheugen (is dat een term? :P) is sowieso wel goed.
Ik heb weleens gehad dat ik ergens was wezen hospiteren, was best gezellig, was er ook vrij lang.
Toen was ik 'aangenomen' en kwam ik een van die meisjes later tegen in de bus, en ik had even geen idee wie ze was :facepalm:
Dus ja, je kan denk ik wel zeggen dat ik redelijk slecht ben in gezichten.

Namen: Ongelovelijk slecht, namen vergeet ik na 3 seconden weer, zo is dit meisje.. ja zul je het wel weer hebben maar ik noem d'r kazagstan omdat d'r naam erop lijkt. Haar naam heb ik tot wel 3473208472875 keer gehoord maar jezus. Evenals Guido... wat zeer lang duurde


Gezichten meteen

Gezichten, nee ik ben daar niet goed in. Op mijn werk moet ik soms onthouden welke gasten een bestelling (hapjes) hebben geplaatst die ik dan 5 minuten later naar ze breng. Ik probeer altijd te onthouden wat ze dragen qua kleding, want als ik het gezicht onthoud komt het nooit goed. Vaak weet mijn collega (die de persoon niet eens heeft geholpen) nog beter wie er bij mij een bestelling heeft geplaatst, dan ikzelf.
Namen ben ik iets beter in. Maar ook geen ster volgens mij. Het is ook behoorlijk afhankelijk van mijn motivatie.

Waardeloos. Ik heb op mijn computer allemaal lijstjes met mensen en hun beschrijvingen en hun vermoedelijke namen. Voor als ik iemand moet aanspreken op de gang. Meestal probeer ik een beetje in te schatten aan hoe mensen praten en reageren en doen of ik ze al een keer heb ontmoet. Ik vind het altijd een beetje genant als ik me aan iemand voor de tweede keer voorstel. Soms, soms merk ik pas dat ik iemand al ken als ik al een hand heb gegeven en dan maak ik er maar gewoon een formele begroeting van. En dan bedenk ik, dat is wel gek, nu geef ik één iemand een hand. En dan sta ik opeens handen te schudden met al het aanwezige vriendvolk.

ik had twee docenten die ik niet uit elkaar kon houden qua gezicht maar ik wist wel de nummerborden van hun auto's :"(

Ik weet niet of ik goed ben in namen. Ik ben wel goed in het herkennen van iemand aan zijn gezicht, maar eigenlijk beter aan hoe iemand zich ooit gedroeg. Een naam kan ik pas aan persoon verbinden als ik heb onthouden hoe hij/zij eruit zag of zich gedroeg. Daarom ben ik ook slecht in het uit elkaar halen van mensen die bij een bepaalde groep horen.

Nee, ik stel me net zo makkelijk 3x aan dezelfde persoon voor :p
"Thijs komt vanavond."
"Wie is Thijs."
"Je weet wel, Thijs! Hij was hier toen ook en dan en dan heb je hem ook gezien."
"Ehhh..?"
Tot Thijs de kamer in loopt, dan roep ik: OH DIE THIJS.

Maar aan Thijs heb ik me ook al 4x voorgesteld en gevraagd: kut, wie was jij ook alweer? :D
En wat ik Thijs aandoe, doe ik andere mensen dus ook wel eens aan :o maar ach.

Ohja, en ik zat laatst te facebooken (de suggesties van mensen na te gaan) en toen kwam ik ook op een Thijs en dacht ik dat ik Batave te pakken had. En ik dacht nog, 'goh, hij heeft echt een Thijs hoofd'. ja, en toen was het dus die andere Thijs :D:D:D

Dit een beetje. Ik herinner me nog dat ik op mijn middelbare school 2 meisjes in de klas had die beste vriendinnen hadden, allebei lang en blond waren en van de Kelly Family hielden. Ze leken verder totaal niet op elkaar, hun gezichten waren heel anders. Dat zag ik wel, maar ik kon in eerste instantie maar niet de goede naam bij het goede gezicht onthouden! Ook omdat ze altijd samen waren. Na een tijdje ging dat gelukkig wel goed ;)

Ik ben gewoon een standaard-mens hierin, geloof ik - ik sla het op waar nodig, en zolang ik het niet nodig heb, blijft het ook niet echt hangen, tenzij mensen echt een heel opvallend uiterlijk hebben.

Ik onthoud wel altijd dat ik mensen 'ergens' van ken, maar vergeet dan waarvan precies. Helemaal problematisch als ik inderdaad mensen van televisie tegenkom, of mensen die ik 1 of 2 keer heb gezien. Dan weet ik dát ik ze ken, maar niet waarvan, en dan ga ik ook tegen televisiemensen aanpraten en me bij ex-clubgenoten afvragen of ze in De Wereld Draait Door zaten....

:D<33

Ik ben geloof ik pas drie of vier keer in mijn leven een naam vergeten. /autist

Een half jaar na mijn eindexamen ben ik weer naar mijn middelbare school gegaan om mijn tekenexamenwerk op te halen (anders bleef het toch verstoffen in een kast). Ik ging dus op zoek naar mijn docent, maar kon haar niet vinden. Toen zag ik een vrouw in het tekenlokaal en vroeg heel vriendelijk aan haar 'Hallo, we zijn op zoek naar mevrouw X, weet u waar ze is?' Zegt zij 'Ik ben mevrouw X.' Had haar geheel niet herkend, maar in my defense, ze had haar haar helemaal anders. Dat vond ik wel even heel genant. Offtopic: Overigens had ze mijn examenwerk WEGGEGOOID toen ze van lokaal moest wisselen. Mijn vader werkt ook op die school en ze had nog gedacht 'Misschien moet ik aan haar vader vragen of ze haar werk nog wil', maar dat had ze uiteindelijk toch maar niet gedaan en mijn werk de vuilnisbak ingekieperd (N).

Oeps :D

Nu ik soms drie nieuwe groepen kinderen op een dag heb, dus ruim 60 nieuwe namen, merk ik wel dat dat lastiger wordt. Maar van één groep weet ik vaak alle namen wel binnen een paar minuten en die blijf ik dan ook wel onthouden. Naamspelletjes ftw, sowieso. En olifantengeheugen ftw, natuurlijk (Y)

Dat soort dingen heb ik dus best vaak :D

Oh herkenbaar!
Ik haal heel vaak 2 gezichten door elkaar met de bijbehorende namen dus. Maar dan haal ik ook die personen door elkaar, doordat ik ze op elkaar vind lijken of zo. Of dat ik me niet goed kan herinneren hoe diegene er precies uit zag dus ga twijfelen aan mijn waarneming. Maar dat is altijd bij 2 mensen.

Namen weet ik meestal meteen met voor en achternaam, als die bekend is natuurlijk.

Oh en wat hierboven ook al genoemd is, het vergeten van hoe diegene eruit ziet. Ik heb ook geeen idee wat voor haarkleur diegene had of een bril droeg bijvoorbeeld.

Ik vergeet ook wel eens aan wie ik bijv. iets heb verteld. Niet alleen online, maar ook in het echt. En ik vergeet waarvan ik mensen ken. Soms ken ik ook mensen die mij dan weer niet kennen :D.

Er zit trouwens een zeer schattige Kimberley in mijn zusjes klas die ik stug Rebecca blijf noemen. Haar ouders hebben haar gewoon de verkeerde naam gegeven, kan ik ook niets aan doen! :(

Dit heb ik ook regelmatig. Weten dat je het ergens over hebt gehad, maar met wie..?

Zonet college van een nieuw iemand. Zodra ze het lokaal in kwam dacht ik al dat ik haar kende, maar géén idee waarvan. Toen ze zich voorstelde en vertelde over haar recente onderzoek naar Helene Kröller-Müller wist ik het ineens weer: ik heb haar gezien op tv in een programma waarin ze vertelde over het onderzoek. Bleek Het Uur van de Wolf te zijn geweest.

Gezichten nog wel, van oh jou heb ik ooit eerder gezien, maar om dan te onthouden wanneer waarom en wat de naam ook weer was, pff nee heel slecht in.

Mensen herkennen gaat altijd heel goed. Namen een beetje wat Carn heeft. Als ik denk dat ik ze vaker ga ontmoeten ben ik redelijk goed in het onthouden ervan. Zo niet dan doe ik ook niet m'n best het op te slaan.

Overigens heb ik in het hotel waar ik werk eens heel enthousiast geroepen "He ik ken jou! Sorry ben even je naam kwijt" in de veronderstelling dat het een nieuwe dan wel oude collega was die ik al wel eerder had gezien. Bleek het een acteur uit gtst :facepalm:

:d

Ik bedenk ineens heel veel van dat soort dingen. Vorig jaar was ik met een themafeest in een klein cafe, Aziatisch meisje achter de bar kwam me heel bekend voor. Dus ik vraag of ze uit Assen komt, of ze op dansen heeft gezeten bij vereniging X (daar kom ik nogal eens mensen van tegen), maar dat is niet het geval. Ik blijf echter het gevoel houden dat ik haar van school ofzo ken, dus ik zeg dat ook tegen haar. Bleek ze een deelnemer van Expeditie Robinson te zijn geweest. Hm misschien moet ik toch eens hard gaan nadenken als ik iemand zie die me bekend voorkomt, dat was dus al de tweede keer :o.

Ik zie het ook gewoon voor me.:p

Een acteur uit Meiden van de Wit en Skin, Sann! Nu doe je hem een beetje te kort :p

:D.

Of mensen herkennen die je ooit enkel op foto hebt gezien. En dan ook denken dat je diegene kent natuurlijk... :rolleyes: Of nog erger: er vanuit gaan dat ze jou ook wel kennen.

Ik heb een olifantengeheugen voor namen en gezichten. Net als je nutteloze feiten opslaat, sla ik dat op. Bij gezichten is het soms wel maf, want dan heb ik iemand gewoon een paar keer gezien en als ik diegene dan ergens anders zie dan ga ik nadenken of ik diegene ken. Maar dan kom ik tot de conclusie dat ik die persoon alleen van gezicht ken en niet echt. :p Als ik een groep mensen onthoud ken ik ook vrijwel gelijk alle namen. Dat levert vaak ook wel stomme situaties op omdat iemand mijn naam dan is vergeten en ik de zijne niet. Eén gast zei een keer 'dan heb ik zeker indruk gemaakt?' :facepalm: Het is wel heel handig, want ik ken daarom altijd alle namen van iedereen en mensen weten dat dus gaan ze aan mij vragen wie X is. :cool: En het is ook wel grappig dat ik nog heel veel mensen herken en hun naam weet van vroeger, als ik die dan tegenkom dan denk ik: heeeeeeeeee. Maar dan vraag ik me af of zij mij nog kennen, want niet iedereen heeft zo'n thing voor namen en gezichten. Maar ik ben er wel blij mee. (y)