Dilemma
 

Hoi iedereen,

Pff, het is een nogal ingewikkelde situatie hier.
Ik ben katholiek, hij is moslim. We wisten natuurlijk dat z'n ouders ertegen gingen zijn als ze het ontdekten, daarom kozen we voor een geheime relatie. Blijkbaar zijn zn ouders er nu toch achter gekomen en hij zit er helemaal doorheen... Hij wil het uitmaken, zegt dat het niet meer verder kan... dat opnieuw een geheime relatie niet echt veel nut heeft...
Ik probeer'm duidelijk te maken dat z'n ouders wel zullen bijdraaien maar dat wil ie niet geloven, dus wat nu? Moet ik 'm laten gaan of blijven vechten? Ik weet het echt niet meer maar ik weet wel dat ik niet zonder 'm kan :(
Mensen met ooit een gelijkaardige situatie?

Mijn persoonlijke mening:

Aan de ene kant, er zijn nog genóeg jongens op de wereld, en geloof me maar, de eerste is niet meteen de ware. Het is heel moeilijk om het nu op te geven, maar als je het goed overweegt en steun van mensen om je heen vraagt, kom je er echt wel doorheen!

Aan de andere kant, als jij er echt in gelooft dat de ouders zullen bijdraaien, moet je blijven vechten. Maar dan moet je gevoel wel héél sterk zijn wil het niet mislukken. In je verhaal lees ik ook dat hij het wil uitmaken? Je staat er dan eigenlijk automatisch alleen voor, aangezien hij al de meeste hoop heeft opgegeven.

Even kijken wat zwaarder weegt, wat je voor hem over hebt en hoeveel kans je nou eigenlijk écht hebt dat deze relatie nog goed verder kan gaan. Nogmaals, dit is mijn mening en zo kijk ik er tegenaan. Ik zou even wachten op meer reacties ;)

Noeleke.

je kunt hem alleen maar vertellen hoe gek je op hem bent, want je weet niet of jullie ouders jullie relatie in de toekomst wel accepteren. dit is een super ingewikkelde situatie en ik kan me heel goed voorstellen dat je op je 15e niet tegen zulke druk van je ouders in kan/wil gaan. en als hij op wil geven, valt er voor jou weinig te vechten.