Wat vinden jullie hiervan?
 

Verdwaald.

Iedere dag weer,
Voel je je alleen en onbegrepen.
Gek word je van alles gedachtes,
Die door je hoofd heen schieten.
Bijna 7 jaar lang ben je moe,
Van het vechten tegen alles en iedereen.
Weet je niet meer wat je ermee kan doen,
En soms schiet er een einde aan maken door je hoofd.
Niet alleen een einde aan alle ellende,
Maar ook een einde aan alles wat nog moet gaan komen.
Door de bomen het bos niet meer zien,
En niemand die je daar echt mee kan helpen.
Er zijn mensen die er voor je zijn, en je willen begrijpen,
Maar toch sta je er uiteindelijk alleen voor.
De muur die je al 7 jaar omhoog hebt staan, brokkelde af,
Maar die bouw je nu net zo hard weer op.
Je dacht eindelijk dat je je muur kon laten zakken,
En gelukkig kon worden.
Helaas dacht het leven er anders over,
En daarom bouw je nu je muur weer op.
Geraakt door het leven.
Geraakt door de personen in je leven.
Maar door de muur blijf je die ‘koele kikker’,
En iedereen denkt dat het goed met je gaat.
Maar jij ziet door de bomen echt het bos niet meer.
Dit punt heb je eerder bereikt, dus je herkent het helemaal,
Maar nu zie je echt geen uitweg meer,
Je bent verdwaald.
Verdwaald in je eigen leven.


Ben erg benieuwd wat jullie ervan vinden.. :y

Erg mooi(y)

Ik heb gister nog een enorme reactie geschreven over interpunctie en hoe goed te rijmen (klik) en een wat kortere over beelden en gevoelens overbrengen (wat in mijn ogen écht belangrijk is in een gedicht) (klik). En mijn spatiebalk doet nu niet geheel normaal en bovendien is de commentaar van dat gedicht ook heel toepasselijk op dit gedicht. Gewoon, omdat jij net als bijna iedereen (werkelijke groottalenten en buitensporig vreemde mensen daargelaten) de fout maakt om dingen teveel te beschrijven, te letterlijk te blijven. Vooral de tweede klik dus.

Misschien ga ik zo nog even echt op je gedicht in, maar dit even ten eerste. Misschien steek je al wat van mijn gezwam op, daar. :P

thanks!

Ik denk dat ik zo vrij mag zijn hier even op te antwoorden, goed gedicht of niet daargelaten. Er kan nog veel aan veranderd worden om het beter te maken en heb je de topics aangeklikt die Em je wilde laten lezen? Het gaat erover dat je gedicht op dit moment te duidelijk is voor haar gevoel, ik sluit me daar trouwens bij aan. Een gedicht heeft meer beeldspraak nodig, kortom het moet tot de verbeelding spreken.
Als voorbeeld hier een stukje uit het gedicht Herfstwandeling, van Jean Pierre Rawie

"ging ik de herfst in. Allerwegen
stond boomskelet na boomskelet
van alle allerliefsten het
verkoold geraamte in de regen."

De schrijver zegt het niet letterlijk, maar de bedoeling is duidelijk en de omschrijving van liefdes de een einde kregen vind ik zo goed passen, terwijl hij hier nergens dat letterlijk zegt. HIj had ook kunnen zeggen:

Buiten was het herfst geworden en overal
stonden dode bomen, ze deden me denken
aan relaties die een eind kregen.

Het laatste is het gedicht zoals jij het hebt geschreven en het maakt het gewoon een stukje minder interessant, doordat je dingen te letterlijk zegt en uitlegt. Een gedicht is een beetje als een mop, je moet hem snappen en niet uitleggen.
Verder vind ik je gedicht af en toe wat slordig, spellingsfouten, interpunctie klopt niet, zinnen lopen soms niet helemaal, daar kan je ook nog op letten.
Het einde "verdwaald in je eigen leven" vind ik dan wel weer leuk, ik vind die zin een goed uitgangspunt voor een gedicht.

Verder, als jij je echt zo voelt en graag reacties wilt hebben over je gevoelens en geen kritiek op je gedicht, wat ik me goed kan voorstellen als dit echt is, wens ik je veel sterkte en denk ik dat je dit beter op psychologie kan posten. Want ik denk wel dat je dan op een mooie manier hebt gevonden om je gevoelens op papier te zetten.

Ik voel me niet zo hoor, het gaat over iemand die ik ken.
Dus hoef geen reacties op me gevoelens.. ;)

Maar goed, hij kan dus veel beter begrijp ik.
Zonder spelfouten enz..

De spelfouten zijn het probleem niet zo zeer. Ik heb duisent keer een 'joun' in 'jouw' verandert bij een dichteres die vorig jaar gewoon in de finale van doemaardichtmaar stond, om maar iets te noemen. Een gedicht, nou ja, het is uiteindelijk wel gemaakt van woorden, zoals muziek is gemaakt door een muziekinstrument, maar dat is slechts de allerhoogste laag. Een goed gedicht staat of valt niet met spelfouten, dat is slechts iets oppervlakkigs wat iederéén kan leren.

Het gaat er veel meer om, hoe je dingen beschrijft. De beelden die je oproept, de gevoelens die je overbrengt op de lezer. En daar gaat vooral mijn tweede reactie over. En dat kan inderdaad nog veel beter (hoewel waarschijnlijk ook nog een stuk slechter, want 97% van de mensen dicht zo, of god mag weten hoeveel het er zijn).